ฤดูใบไม้ร่วง  
ปักกิ่ง

ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปในอาคารทรงจีนหลังใหญ่  จากนั้นก้าวตรงไปยังห้องประชุม  
เบื้องหน้าเขามีโต้ะประชุมขนาดยาว  ชายสูงวัยสองคนนั่งรออยู่  
ชายสูงวัยคนหนึ่งเมื่อเห็นเขาจึงยืนขึ้น   แล้วพูด
เขาตกใจตะโกนร้องเอะอะ  ฉับพลันนั้นก็มีชายฉกรรจ์ 3 คนเดินเข้ามา  พาเขาเดินออกไปทางด้านหลัง

ไม่กี่นาที  ชายคนที่สองเดินเข้ามา  เขาเป็นคนหนุ่ม
เช่นเดียวกัน  ชายสูงวัยเมื่อเห็นเขาจึงลุกขึ้น  แล้วพูด
เขาเดือดดาล  วิ่งเข้าไปหมายจะทำร้ายชายชรา  แต่ไม่ทันที่เขาจะทำสิ่งใด  ก็ได้ยินเสียงกระแทกที่ข้อพับ  ร่างของเขาทรุดลง

แล้วชายคนที่สามก็ตามเข้ามา  เหตุการณ์ซ้ำรอยเดิม
ที่ต่างจากชายสองคนแรกคือ  เขาไม่ได้ตกใจเมื่อเห็นชายสูงวัยยืนขึ้นพูด
เขาไม่ได้ขัดขืนหรือแม้แต่โต้แย้งใด ๆ  เพียงพูดเบา ๆ กับชายฉกรรจ์ว่า "ไปกันเถอะ"

ไม่ไกลจากห้องประชุมนั้น
หญิงคนหนึ่งเดินอยู่หน้าบ้านพัก  ฉับพลันนั้นชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาขนาบ  ทั้งหมดหยุดยืน  หนึ่งในชายฉกรรจ์อ่านคำประกาศ  
เธอตกใจเล็กน้อย  แต่เมื่อตั้งสติได้  เธอบอกให้เขาอ่านคำประกาศนั้นอีกครั้ง  ก่อนจะยื่นพวงกุญแจในมือให้โดยดี


เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในคืนวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519  
สถานที่ในเหตุการณ์คือจงหนานไห่  ศูนย์กลางอำนาจของประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลก

ชายสามคนที่เดินเข้ามาและถูกจับมีชื่อว่า จางชุนเฉียว  หวางหงเหวิน  และเหยาเหวินหยวน  ส่วนหญิงคนนั้นคือ เจียงชิง  ทั้งหมดนี้ถูกเรียกรวม ๆ กันว่า "แก๊งค์สี่คน"  

ชายชราสองคนที่นั่งรออยู่ในห้องประชุม  คนหนึ่งคือฮว่ากว๋อเฟิงประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีน  อีกคนคือเย่เจี้ยนอิง  ผู้มีอำนาจสูงสุดในการควบคุมกองทัพ   สำหรับผู้ที่วางแผนปฏิบัติการในครั้งนี้คือ วางตงซิ่ง หัวหน้าตำรวจประจำจงหนานไห่  เขายืนบัญชาการอยู่หลังห้องประชุม

"แก๊งค์สี่คน"  ถูกควบคุมอยู่ในห้องใต้ดินของจงหนานไห่นาน 2 เดือน  ก่อนจะย้ายไปเรือนจำฉินเฉิง   ระหว่างโดนควบคุมตัว  ไม่มีใครบนโลกนอกจากผู้ปฏิบัติการที่รู้ว่าพวกเขาหายไปไหน   การจับกุมแก๊งค์สี่คนในครั้งนี้ทำให้ การปฏิวัติวัฒนธรรมที่ดำเนินมาอย่างยาวนานถึง 10 ปี สิ้นสุดลงอย่างแท้จริง