เคยเป็นกันบ้างมั้ย..??

ผมเรียนครุศาสตร์ สาขาสังคมศึกษา ช่วงปีหนึ่ง เจอทั้งกิจกรรม เจอทั้งงานเยอะแต่ผมก็สู้มาจนผ่านไปได้ ปีสองเหนื่อยนะ. แต่ก็ผ่านมาได้เช่นกัน แต่พอขึ้นปีสามเท่านั้นแหละ งานเยอะมากๆ จนบางทีท้อจนอยากปล่อยทุกๆอ

ตอนนี้เรากำลังเหนื่อยและท้อมากกับอุปสรรคที่ต้องเจอในทุกเรื่อง เหนื่อยจนร้องไห้ออกมา แต่ก็ระบายให้ใครฟังไม่ได้ ในใจทุกวันได้แต่คิดว่าทำไมคนบางคนเค้าไม่ต้องพยายามทำอะไรเลยก็ได้ในสิ่งที่หวังแล้ว แต่ทำไมก

ใครเคยมีความรู้สึกส่า ตัวเองยอมเเพ้ทุกอย่างที่พยายามมาบ้าง เหมือนความรู้สึกมันดิ่งลงจุดต่ำสุด ไม่อยากทำอะไร เหมือนที่ผ่านมาพยายามมากเเค่ไหนไม่เคยมีคนเห็นค่า เเม้เเต่คนในครอบครัวก็ไม่เคยมีกำลังใจให้กัน

เพลงคือชีวิตยามขาดกำลังใจ เพลงคือเพื่อนแท้ยามท้อใจ

.....เฟลวววว.....

เหนื่อย ครับ เหนื่อยมาก แต่ไม่เคยท้อ สู้ตลอด คุณเหนื่อยไหมครับ สู้ต่อไปน่ะครับ ผมเป็นกำลังใจให้ ผมเหนื่อย ผมขอกำลังใจน่ะครับ คุณเหนื่อย ผม และเพื่อนๆใน พันทิป เป็นกำลังใจให้ครับ ขอบพระคุณมากครับ

เชิญลงกระทู้นี้ได้เลย ใครจะมาบั่นทอนกำลังใจ ไปกระทู้อื่นได้เลยครับ ขอสงวนไว้ซักกระทู้ให้นักเตะได้มีกำลังใจสู้สึกต่อไปครับ ผมเห็นวันนี้เหนื่อยกันทุกคน เต็มที่กันแล้ว เมื่อสู้ไม่ได้ ก็กลับมาตั้งหลัก ปรั

ก็มาถึงจุดนี้แล้ว ชื่นชมนะ จากตอนแรกที่กังขากับการคัดเลือกนักกีฬา แต่ก็ได้พิสูจน์แล้วว่าโค้ชคิดถูกและพาเด็กๆ มาถึงจุดที่ตั้งเป้าไว้ สิ่งใดได้ยินได้ฟังได้อ่านแล้วไม่สบายใจปล่อยไป รู้ว่าด้อยกว่าเขาก็ซ้อ