ยามเวลาเหนื่อยๆท้อๆเคยฟังเพลงไหนแล้วร้องไห้บ้างมั้ย

สวัสดีค่ะ เบื้องต้นเราก็ทำกระทู้สนทนานี้มาเพราะอยากระบายปัญหาส่วนตัวเล็กน้อย เราอายุ 18 ปีค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่ปวช. ปีที่ 2 เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย โดยที่ทางบ้านไม่ได้ช่วยส่งให้เลย เราเข้าใจดีและพยายา

ตอนนี้เรากำลังเหนื่อยและท้อมากกับอุปสรรคที่ต้องเจอในทุกเรื่อง เหนื่อยจนร้องไห้ออกมา แต่ก็ระบายให้ใครฟังไม่ได้ ในใจทุกวันได้แต่คิดว่าทำไมคนบางคนเค้าไม่ต้องพยายามทำอะไรเลยก็ได้ในสิ่งที่หวังแล้ว แต่ทำไมก

เคยมีบางเวลาที่ร้องไห้ ท้อ และหมดกำลังใจบ้างมั้ย  ทำงานออฟฟิศรู้ว่ามันกดดันแค่ไหน เข้าใจหัวอกและความรู้สึกเลย  ใครที่คิดจะผันตัวไปเปิดกิจการเตรียมตัวมีแผนยังไงหรอ คุ้มมั้ย เกิดในยุ

เพื่อนๆเคยท้อกับการเรียนต่างๆไหมคะ คือช่วงนี้มันใกล้สอบปลายภาคแล้ว ตอนนี้เรากำลังฝึกทำโจทย์คณิตศาสตร์ไปเรื่อยๆเรารู้สึกว่าเราทำไม่ได้  มันรู้สึกท้อ เหนื่อย ขาดกำลังใจ.  ตอนนี่เราเครียดมากๆ

เลิกไม่ได้หรอกตายไปกับบุหรี่แหละ ทุกครั้งที่จะเลิกก็เจอแบบนี้เราเคยเลิกมาครั้งนึงแล้วนะเพราะไม่มีใครรู้ และไม่มีแรงกดดันตอนนี้ท้อใจมากๆแต่ก็ลดลงมาเยอะแล้ว จากที่สูบวันละ2-3ซองทุกวันนี้ลดลงเหลือ1ซองนึง

ตอนเข้ามาเรียนมองว่าเป็นอาชีพนึงที่สามารถทำเงินได้ค่ะ + น่าจะพอเรียนรอด เพราะไม่รู้จะเรียนอะไร แต่ตอนนี้ปี 4 แล้วได้ออกฝึกสอน รู้สึกท้อมากเลยค่ะ กว่าจะผ่านพ้นแต่ละวันไป ไม่มีความสุขเลย ไม่ชอบ ไม่ได้เก

รู้สึกเหนื่อยใจ เหนื่อยไปกับทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่มีกำลังใจอยากทำอะไร สับสน ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน ไม่มีอะไรได้ดั่งใจสักอย่าง เจอปัญหาอะไรมา ก็ร้องไห้ ท้อ พยายามบอกตัวเองว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวมันก็ผ่านไปสักว

บางครั้งก็เนอะ ทำงานบางคัร้ง มันก็มีเหนื่อยล้า มีท้อเป็นธรรมดา เราเป็นคน ตจว. ก็มาทำงานในกรุงเทพ อยู่คนเดียว บางครั้ง ความท้อและเหนื่อยเรานั้น ก็ไม่รู้ว่าจะระบายให้ใครฟัง บางครั้งก็อยากมีกำลังใจดีๆ บ

คือผมเหมือนเป็นตัวลำบากให้ครอบครัวอ่ะคับบ ถ้าไม่มี่ผมสักคน ครอบครัวคงจะมีความเจริญกว่านี้ ผมเครียดมาก ท้อและเหนื่อยอ่ะครับ ร้องไห้กับตัวเองทุกครั้งที่คิด ท้อครับ หรือตายไปดีกว่าไหมครับ ขอกำลังใจหน่อยค

หนูเหนื่อยแล้ว ไม่อยากเห็นสิ่งที่สวยงามในโลกนี้แล้ว หนูไม่ได้ไปดูศิลปินที่หนูชอบ แล้วเพื่อนได้ไป ก็เอาแต่อวดว่าจะได้เจอแล้ว แล้วหนูต้องนั่งรับฟังคำพวกนี้ตลอด หนูต้องเก็บไว้ในใจแล้วกลับมาร้องไห้คนเดียว