สวัสดีค่ะพี่น้องชาวพันทิปทุกท่าน วันนี้จะมาเล่าเรีองราวชีวิตตัวเองและเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
ในการใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกค่ะ เพิ่งอยู่มาได้ 3 ปีกว่าๆ ประสบการ์ณไม่ได้มากมายอะไร แต่สำหรับตัว
จขกทเองมันเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตอย่างมาก ไม่รู้ว่าคนไกลบ้านเป็นเหมือนกันทุกคนรึเปล่านะคะ
เขียนไม่ค่อยเก่งแต่จะพยายามเรียบเรียงค่ะ
ย้อนไปเมื่อหลายปีมาแล้วตอนจขกทอยู่เมืองไทย เป็นเด็กต่างจังหวัด เข้ามาทำงานกรุงเทพ หางานทำงานไปเรีอย
เงินเดือนไม่มากมายอะไร แต่ถึงจะเงินไม่เยอะ ที่ขาดไม่ได้คือการปาร์ตี้ ชอบกินเหล้าสำมะเลเทเมา เลิกงานก็หาร้านเหล้านั่งกิน
กับเพื่อนไปเรีอย ไม่เคยมีเงินเก็บ บางทีต้องโทรไปขอเงินพ่อแม่ กินเหล้าแล้วการงานก็เสีย เมาแฮงค์ลุกไม่ไหว บางทีก็หยุดงานไปซะดื้อๆ
ลาออกจากงานเป็นว่าเล่น อยู่ที่ไหนไม่เกินปี-2ปี มานึกถึงแล้วรู้สึกว่าเราแย่มากๆ
มีแฟน ก็เจอแฟนตามแหล่งเที่ยว ผู้ชายแบบนี้มันก็เจ้าชู้อยู่แล้ว คบไปไม่เคยมีความสุข มีความสุขตอนพากันไปกินเหล้า เมายา ปาร์ตี้
แต่ก็มีผู้หญิงเข้ามาทำให้เราทะเลาะกับแฟนตลอด มีความสุขแต่ตอนเมา ชีวิตหาแก่นสารไม่ได้เลย
จุดเปลี่ยนคือเราเลิกกับแฟน เราคิดว่าคบไปคงพากันดิ่งลงเหว เราอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ กลับมาบ้านต่างจังหวัดหางานทำ งานก็เงินเดือนน้อย
หางานไม่ได้ซักที แต่ก็ยังเที่ยวตลอดนะ ทุกคืนวันศุกร์ต้องออกจากบ้าน หนักๆหน่อยก็ไปหลายครั้งในหนึ่งอาทิตย์ มานั่งเล่าๆอยู่นี่รู้สึกตัวเองเลวจังเลย
ช่วงนั้นเฟซบุคกำลังเพิ่งเริ่มฮิต เราใช้คุยกับเพื่อนที่กทม มีคนมาแอดเรา (คนไทย) เราก็คุยไปแก้เหงา ตอนนั้นไม่อยากมีใครหรอก แต่มีคนคุยด้วยก็ดี จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน
เค้าไม่บอกนะว่าอยู่อเมริกา (คงโดนสาวหลอกมาเยอะ555) เราเพิ่งมารู้ตอนหลังๆ จากนั้นเค้าก็บินกลับมาเจอเรา โทรคุยกันทุกวัน คนอื่นเค้ามีสไกป์นะ แต่อีสองคนนี้โลวเทคมากกก
คุยเป็นแต่บีบีกับโทรศัพท์ธรรมดา ถ้าอยากเห็นหน้ากันจะส่งรูปไปหาทาง messege ตลกอ่ะ 5555
รักระยะไกลมาได้ปีกว่า ถ้าเป็นอย่างนี้คงไม่มีอะไรดีขึ้น เพราะผู้ชายอยู่นิวยอร์กถาวร กลับมาเยี่ยมบ้านปีละครั้ง เราจึงตัดสินใจ เอาวะ!!! ลองขอวีซ่าดู ถ้าไม่ผ่านก็ถือว่าเราไม่ได้เกิดมาคู่กัน กระซิกๆ ถ้าผ่านก็ถือว่าไปเริ่มต้นชีวิตใหม่
ขั้นตอนการขอวีซ่าก็ทั่วๆไปตามที่เค้ามาตั้งกระทู้กัน เราก็เข้าพันทิปทุกวันเลยนะ ศึกษาเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ยังจำได้เลยถ้าเจอฝรั่งผู้หญิงเค้าบอกจะผ่านยาก ให้คนอื่นข้ามคิวไปก่อน วันไปสอบก็ไหว้ต้นไม้บนบานศาลกล่าวในสถาณฑูตนั่นแหละว่าขอให้ผ่านนะ แล้วหนูจะเลิกกินเนื้อวัว 1 เดือน เข้าไปสัมภาษณ์เจอฝรั่งผู้หญิงเลยคร่าาาา 5555 แต่ก็ผ่านนนน ดีใจมากๆ เรามีเวลาอยู่ไทยอีกแค่เดือนเดียว จัดการแพคกระเป๋า แล้วต้องบินคนเดียว แค่คิดก็สยองแล้ว เคยบินไกลสุดไปแค่ฮ่องกงเองนะ ฮือออออ
จากคนเที่ยวเตร่สำมะเลเทเมา เที่ยวไปวันๆ มาอยู่เมืองนอกชีวิตเปลี่ยน พร้อมแนะนำแหล่งชอปปิ้งของถูกในนิวยอร์กค่ะ
ในการใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกค่ะ เพิ่งอยู่มาได้ 3 ปีกว่าๆ ประสบการ์ณไม่ได้มากมายอะไร แต่สำหรับตัว
จขกทเองมันเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตอย่างมาก ไม่รู้ว่าคนไกลบ้านเป็นเหมือนกันทุกคนรึเปล่านะคะ
เขียนไม่ค่อยเก่งแต่จะพยายามเรียบเรียงค่ะ
ย้อนไปเมื่อหลายปีมาแล้วตอนจขกทอยู่เมืองไทย เป็นเด็กต่างจังหวัด เข้ามาทำงานกรุงเทพ หางานทำงานไปเรีอย
เงินเดือนไม่มากมายอะไร แต่ถึงจะเงินไม่เยอะ ที่ขาดไม่ได้คือการปาร์ตี้ ชอบกินเหล้าสำมะเลเทเมา เลิกงานก็หาร้านเหล้านั่งกิน
กับเพื่อนไปเรีอย ไม่เคยมีเงินเก็บ บางทีต้องโทรไปขอเงินพ่อแม่ กินเหล้าแล้วการงานก็เสีย เมาแฮงค์ลุกไม่ไหว บางทีก็หยุดงานไปซะดื้อๆ
ลาออกจากงานเป็นว่าเล่น อยู่ที่ไหนไม่เกินปี-2ปี มานึกถึงแล้วรู้สึกว่าเราแย่มากๆ
มีแฟน ก็เจอแฟนตามแหล่งเที่ยว ผู้ชายแบบนี้มันก็เจ้าชู้อยู่แล้ว คบไปไม่เคยมีความสุข มีความสุขตอนพากันไปกินเหล้า เมายา ปาร์ตี้
แต่ก็มีผู้หญิงเข้ามาทำให้เราทะเลาะกับแฟนตลอด มีความสุขแต่ตอนเมา ชีวิตหาแก่นสารไม่ได้เลย
จุดเปลี่ยนคือเราเลิกกับแฟน เราคิดว่าคบไปคงพากันดิ่งลงเหว เราอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ กลับมาบ้านต่างจังหวัดหางานทำ งานก็เงินเดือนน้อย
หางานไม่ได้ซักที แต่ก็ยังเที่ยวตลอดนะ ทุกคืนวันศุกร์ต้องออกจากบ้าน หนักๆหน่อยก็ไปหลายครั้งในหนึ่งอาทิตย์ มานั่งเล่าๆอยู่นี่รู้สึกตัวเองเลวจังเลย
ช่วงนั้นเฟซบุคกำลังเพิ่งเริ่มฮิต เราใช้คุยกับเพื่อนที่กทม มีคนมาแอดเรา (คนไทย) เราก็คุยไปแก้เหงา ตอนนั้นไม่อยากมีใครหรอก แต่มีคนคุยด้วยก็ดี จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน
เค้าไม่บอกนะว่าอยู่อเมริกา (คงโดนสาวหลอกมาเยอะ555) เราเพิ่งมารู้ตอนหลังๆ จากนั้นเค้าก็บินกลับมาเจอเรา โทรคุยกันทุกวัน คนอื่นเค้ามีสไกป์นะ แต่อีสองคนนี้โลวเทคมากกก
คุยเป็นแต่บีบีกับโทรศัพท์ธรรมดา ถ้าอยากเห็นหน้ากันจะส่งรูปไปหาทาง messege ตลกอ่ะ 5555
รักระยะไกลมาได้ปีกว่า ถ้าเป็นอย่างนี้คงไม่มีอะไรดีขึ้น เพราะผู้ชายอยู่นิวยอร์กถาวร กลับมาเยี่ยมบ้านปีละครั้ง เราจึงตัดสินใจ เอาวะ!!! ลองขอวีซ่าดู ถ้าไม่ผ่านก็ถือว่าเราไม่ได้เกิดมาคู่กัน กระซิกๆ ถ้าผ่านก็ถือว่าไปเริ่มต้นชีวิตใหม่
ขั้นตอนการขอวีซ่าก็ทั่วๆไปตามที่เค้ามาตั้งกระทู้กัน เราก็เข้าพันทิปทุกวันเลยนะ ศึกษาเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ยังจำได้เลยถ้าเจอฝรั่งผู้หญิงเค้าบอกจะผ่านยาก ให้คนอื่นข้ามคิวไปก่อน วันไปสอบก็ไหว้ต้นไม้บนบานศาลกล่าวในสถาณฑูตนั่นแหละว่าขอให้ผ่านนะ แล้วหนูจะเลิกกินเนื้อวัว 1 เดือน เข้าไปสัมภาษณ์เจอฝรั่งผู้หญิงเลยคร่าาาา 5555 แต่ก็ผ่านนนน ดีใจมากๆ เรามีเวลาอยู่ไทยอีกแค่เดือนเดียว จัดการแพคกระเป๋า แล้วต้องบินคนเดียว แค่คิดก็สยองแล้ว เคยบินไกลสุดไปแค่ฮ่องกงเองนะ ฮือออออ