ฉันไม่รู้ฉันสับสน

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของฉัน คือ ฉันเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยซุงซิงกับใคร เป็นคนไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองค่ะ เพื่อนชอบนินทา แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร มีเพื่อนในห้องคนนึงค่ะ ตอน ม.2 ก็สนิทนะคะ ไปไหนมาไหน

สวัสดีไดอารี่ ฉันชื่อ "ความลับ" ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันมีเรื่องที่อยากจะเล่าให้เทอฟังมากมาย... เทออยากฟังหรือไม่อยากฟัง ฉันไม่สนหรอก!!! เทอเคยสับสนกับชีวิตตัวเองรึป่าว ไดอารี??? พูดเลย ตอนน

สวัสดีคะ คือเรามีเพื่อนที่เราคุยกับเค้าแล้วเราสบายใจ รู้สึกว่าเค้าเข้าใจเรา มันทำให้รู้สึกดีมากๆเลยค่ะ ไอ้เรานี่ก็ชวนเค้าค้างสายทุกวัน จนมีช่วงนึงที่เราไม่ได้คุยกันมันทำให้เราอยากคุยกับเค้ามากๆจนตอนนี

คือเพื่อนที่เราเจอมาเป็นแบบนี้อธิบายอาจจะอธิบายไม่ถูก 1. ชอบจับผิดเราอยู่ตลอด ชอบเอาเรื่องเก่าๆมาเล่ากับเรื่องใหม่ 2. ชอบทำให้ไม่สบายใจอยู่เรื่อยแบบด่าลอยๆ อะไรแบบนี้​ 3. ชอบพูดตัดกำลังใจ 4. ขอระบายป

ตามหัวข้อเลยคะ เหมือนกับว่าเขาไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อน ไม่ได้มาก้าวก่ายชีวิตเรา แต่ทำไมเราถึงเกลียดเขาไม่ชอบเขา แบบแค่หน้าก็ไม่อยากเห็น แค่เดินผ่านก็อยากจะหนี เพื่อนๆมีความคิดเห็นยังไงกันบ้างค่ะ :) *ปล

เพื่อนๆเคยเจอแบบนี้กันบ้างรึป่าว? เจอแบบนี้แล้วทำยังไงกันคะ? ขอบคุณค่ะ

EP นี้ ซับซ้อนมากจร้า เปิดฉากมา ด้วยพฤติกรรมที่ตัวเอกยังสับสน แล้วปิดฉากลงด้วย ความกระอักกระอ่วนใจ กลางเรื่อง ตอนจีซอนอูคุกเข่าขอร้องเมีย สส. เรานี่น้ำตาร่วงเลยค่ะ เห็นใจนาง.. หัวอกคนเป็นแม่อ่ะเ

เพื่อนเราบอกแบบนี้ ส่วนตัวเราไม่เห็นด้วยและยังไม่อยากให้ถึงวันนั้น เพราะฝีมือระดับนี้หาไม่ได้ง่ายๆ และเรายังฟินกับแอนอยู่ แต่เพื่อนเราก็ยืนยัน เพราะอ้างว่านวนิยายที่นางเอกไม่ใช่สาวรุ่นมีไม่มาก และผู้จ

ผมเปนคนที่มีเส้นเลือดปูดขึ้นมาตรงแขนเห็นชัดเจนบางคนว่าน่ากลัวบางคนว่าสวยดีเลยสับสนอยากรู้ว่าคนส่วนใหญ่คิดยังไงกันคับ สวยดี? หรือ น่าเกรียดน่ากลัว?