คุณสาวเหลือน้อย
                    ตามที่ถามผมใน คห.ข้างบน ผมขอชี้แจงว่า ผมเข้ามาในนี้ประมาณเดือนเศษ แต่สองอาทิตย์หลังนี่
ก็ได้รับหลังไมค์จำนวนมากพอสมควร บางคนก็คุยสั้นๆ ไม่กี่ คห. บางคนก็คุยกันยาว เป็นร้อย คห.
และผมได้บล็อกหลังไมค์ ไป ๑ อัน แต่ผมมีเหตุผลเพียงพอนะครับซึ่งผมคิดว่าเธอเองก็คงเข้าใจผม
แต่ไม่ขออธิบายนะครับเพราะอาจพาดพิงทำให้เสียความรู้สึกกัน แต่ที่แน่ๆ ผมกับคุณสาวไม่เคยคุยหลังไมค์กันแม้แต่ครั้งเดียว
และผมไม่เคยบล็อกหลังไมค์คุณสาวเหลือน้อยครับ หากไม่เชื่อก็ลองหลังไมค์ดูได้ครับ

                 ลาทีราชดำเนิน
                 ผมเข้ามาเดือนเศษ (ดอกไม้แดง) เสียงสะท้อนที่มากระทบกับการโพสต์ของผม กลายเป็นนายข้างหม้อ
ป้อ หน้าหม้อ อายุก็มากแล้วยังมัวเมาในกามอีก ซึ่งผมก็รับไม่ได้นะครับ เพราะแท้จริงแล้ว ผมชอบแซวสาวๆ
แกล้งแหย่สาวๆ จริงๆ ตามชีวิตจริงผม ก็เป็นอย่างนั้น แต่ผมไม่เคยทำร้ายทำลายสาวไหนในราชดำเนินนี้นอกจากใช้ถ้อยคำที่เธอไม่พอใจ หรือไปป้อสาวๆ จนได้ชื่อว่าหน้าหม้ออะไรนั้นแหละครับ  เมื่อคืนก็นอนคิดว่าผมทำอะไรเกินเลยไปหรือเปล่า สนุกสนานเกินเหตุไปหรือเปล่า ภาพจึงออกมาถึงขนาดมัวเมาในกาม
                     นอกจากนี้ผมรู้สึกไร้ค่าไร้ราคาโดยสิ้นเชิง เพราะมีเพื่อนมาบล็อกหลังไมค์ผม โดยไม่แจ้งสาเหตุ
ผมก็นอนคิดทั้งคืนเช่นกัน หากผมไม่เลวร้ายอะไรเขาคงไม่บล็อกหลังไมค์ผม และคนนี้เป็นเพื่อนที่ผมรู้สึกพิเศษกว่า ก็เลยยิ่งทำให้ผมไม่สบายใจ รู้สึกไม่มีความสุขที่จะเข้ามาในราชดำเนิน ไม่มีประโยชน์อะไรที่มีเรื่องติดค้าง
คาใจ  ไม่สบายใจ
                     จากกรณีข้างบน ผมจึงต้องมาบอกลาราชดำเนิน  หากจะเข้ามาอีกก็คงต้องรอให้เธอให้อภัยผม
ก่อน แต่คิดว่าคงไม่มีวันนั้นแล้วล่ะครับ คงต้องไปถาวรแน่ๆ ผมก็คงต้องยอมรับ  ลาล่ะครับ