สวัสดีครับ
วันนี้มาพูดเรื่องประสบการณ์ไม่ดีเกี่ยวกับการออกทริปครั้งนี้รู้สึกจะเป็นครั้งที่ 6 ของผม เป็นครั้งที่ 2 ของกลุ่มนี้ วันนี้ไปร่วมออกทริปไปพิพิทธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ ทุกอย่างก็ราบรื่นดีแต่ผมมีห่วงตัวเองอย่างเดียวก็คือพอปั่นได้สัก 50 ก.ม. แรงจะหมดปั่นได้ช้าลง ใช้ MTB HARO เดิมๆไม่ได้แต่งชุดขับเคลื่อนอะไรแต่อย่างใด
แล้วมันก็เกิดจริงๆ...
ตอนขากลับ จุดพักสุดท้ายผมสอบถามว่ากลุ่มไหนกลับไปทางคู้บอน พอได้คำตอบก็โอเค...ปั่นตามไป แต่ว่ากลุ่มนี้ราวๆสิบคันทุกคันเป็นเสือหมอบชั้นดีกันเกือบหมด ผมเป็น MTB เดิมๆคันเดียว เขาพาวิ่งเส้นทางเลียบถนนวงแหวนซึ่งผมจะเกลียดมากเนื่องจากทางมันโล่ง ลมมันแรง แรงผมจะหมดก่อนถึงจุดหมาย...แต่คิดในใจเดี๋ยวก็เข้าซอยย่อยเพราะขามาเป็นแบบนั้น แต่ที่ไหนได้เขาเกาะกลุ่มลากยาว บอกว่าปั่นยืนพื้น 25 ก.ม. แต่ความจริงอยู่ที่ 30 ก.ม.+ ผมก็ตามไม่ทัน หมดแรง โดนทิ้งไปเรื่อยๆจนขบวนลับหายไป ไม่มีใครรอไม่มีใครสนใจคงเพราะผมเป็นคนแปลกหน้า
ตอนนั้นคิดอย่างเดียว ไอ้ตรงที่เราปั่นอยู่มันถึงตรงไหนแล้ว ทางก็ไม่เคยมา กลัวก็กลัว เป็นอะไรขึ้นมาทำไงวะนี่ ปั่นมาแต่เช้าก็ 60 กว่ากิโลเมตรแล้ว.....ปั่นไปเรื่อยๆแบบไร้จุดหมายกับเส้นทางที่ไม่เคยมา จนมาถึงจุดที่เขาทำถนนต้องเลี้ยวเข้าซอย ตายละวิ่งถนนหลักไม่ได้แล้วต้องเข้าซอย ไม่หลงแย่รึ แต่ก็ปั่นเข้าไปเหลือบมองเห็นป้าย คู้บอน27แยก10 ตอนนั้นดีใจ
เลยครับ เพราะอยู่ในพื้นที่คุ้นเคยแล้ว ปั่นกลับบ้านได้
ก็คงไม่ไปแล้วครับ ร่วมทริปกับกลุ่มคนแปลกหน้า...ไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก
รู้สึกยังไง เวลาออกทริปแล้วโดนทิ้ง...
วันนี้มาพูดเรื่องประสบการณ์ไม่ดีเกี่ยวกับการออกทริปครั้งนี้รู้สึกจะเป็นครั้งที่ 6 ของผม เป็นครั้งที่ 2 ของกลุ่มนี้ วันนี้ไปร่วมออกทริปไปพิพิทธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ ทุกอย่างก็ราบรื่นดีแต่ผมมีห่วงตัวเองอย่างเดียวก็คือพอปั่นได้สัก 50 ก.ม. แรงจะหมดปั่นได้ช้าลง ใช้ MTB HARO เดิมๆไม่ได้แต่งชุดขับเคลื่อนอะไรแต่อย่างใด
แล้วมันก็เกิดจริงๆ...
ตอนขากลับ จุดพักสุดท้ายผมสอบถามว่ากลุ่มไหนกลับไปทางคู้บอน พอได้คำตอบก็โอเค...ปั่นตามไป แต่ว่ากลุ่มนี้ราวๆสิบคันทุกคันเป็นเสือหมอบชั้นดีกันเกือบหมด ผมเป็น MTB เดิมๆคันเดียว เขาพาวิ่งเส้นทางเลียบถนนวงแหวนซึ่งผมจะเกลียดมากเนื่องจากทางมันโล่ง ลมมันแรง แรงผมจะหมดก่อนถึงจุดหมาย...แต่คิดในใจเดี๋ยวก็เข้าซอยย่อยเพราะขามาเป็นแบบนั้น แต่ที่ไหนได้เขาเกาะกลุ่มลากยาว บอกว่าปั่นยืนพื้น 25 ก.ม. แต่ความจริงอยู่ที่ 30 ก.ม.+ ผมก็ตามไม่ทัน หมดแรง โดนทิ้งไปเรื่อยๆจนขบวนลับหายไป ไม่มีใครรอไม่มีใครสนใจคงเพราะผมเป็นคนแปลกหน้า
ตอนนั้นคิดอย่างเดียว ไอ้ตรงที่เราปั่นอยู่มันถึงตรงไหนแล้ว ทางก็ไม่เคยมา กลัวก็กลัว เป็นอะไรขึ้นมาทำไงวะนี่ ปั่นมาแต่เช้าก็ 60 กว่ากิโลเมตรแล้ว.....ปั่นไปเรื่อยๆแบบไร้จุดหมายกับเส้นทางที่ไม่เคยมา จนมาถึงจุดที่เขาทำถนนต้องเลี้ยวเข้าซอย ตายละวิ่งถนนหลักไม่ได้แล้วต้องเข้าซอย ไม่หลงแย่รึ แต่ก็ปั่นเข้าไปเหลือบมองเห็นป้าย คู้บอน27แยก10 ตอนนั้นดีใจ
ก็คงไม่ไปแล้วครับ ร่วมทริปกับกลุ่มคนแปลกหน้า...ไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก