ต้องบอกก่อนว่า ครอบครัวผม มีธุรกิจส่วนตัว ฐานะค่อนข้างดีครับ แต่ก็ไม่ใช่ระดับร้อยล้านพันล้าน
ผมเองหัวรั้นออกมาทำงานข้างนอก เป็นวิศวกร เนื้อตัวมอมแมม แต่ก็ไม่ห่างจากบ้านเท่าไร ประมาณ 20 km
ผมมีที่พักอยู่ที่ทำงาน ผมทำงานเลิกดึกครับ เลยไม่ค่อยกลับบ้านเท่าไร เหนื่อยด้วย อยากอาบน้ำ นอน สบายไวๆ
เรื่องของเรื่องคือ เมื่อวานซืนผมทำงานถึงประมาณ เกือบๆ 2 ทุ่ม ผมก็เข้าที่พักอาบน้ำกำลังนอน แม่ผมโทรเข้ามา ซึ่งโทรมาไม่บ่อยครับ
ผม : ครับผม ว่าไงแม่
แม่: ทำงานอยู่หรอ เห็นเงียบๆไป หายไม่สบายหรือยัง (คือผมเป็นหวัดครับช่วงนั้นแต่ผมไม่บอกใครแม่คงดูอาการออกตอนผมกลับบ้าน)
ผม: ครับ หายแล้วแม่
แม่ : วันนี้กลับมานอนบ้านไหมลูก
ผม: ว่าจะไม่กลับครับ งานเยอะมาก เพลียๆ
แม่: ทำไมต้องไปทำอะไรให้เขามากมายขนาดนั้น ที่บ้านเราธุรกิจก็มีนะ รักษาสุขภาพบ้าง
*** แม่ : แล้วจะกลับมาหาแม่ตอนไม่มีแม่แล้วใช่ไหม ***
ผม : (จุก) (นิ่ง) (เงียบ) (รู้สึกผิด)
ผม : อย่าเพิ่งหลับนะ รอเปิดบ้านให้หนูด้วย
หลังจากนั้นผมก็รีบขว้ามือถือ กระเป๋าตัง กุญแจรถ บึ่งกลับบ้านทันที
ผมรู้สึกผิดทุกครั้ง และสับสน ผมมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบมากมายที่บริษัท (ผมเป็นหัวหน้าด้วย) เคยคิดจะลาออกมาทำธุรกิจที่บ้าน
ก็ห่วงว่าเขาจะหาว่าเราหนีงาน ไม่สู้งาน แต่อีกใจก็อยากกลับไปช่วยงานที่บ้าน ห่วงธุรกิจที่บ้าน
ไม่รู้ว่าชีวิตจะไปทางไหนดี เครียดๆครับช่วงนี้
เคยเจอคำพูดของแม่ ที่ทำให้เราอึ้ง จุก แน่น บ้างไหมครับ (ไกล้วันแม่ละครับ)
ผมเองหัวรั้นออกมาทำงานข้างนอก เป็นวิศวกร เนื้อตัวมอมแมม แต่ก็ไม่ห่างจากบ้านเท่าไร ประมาณ 20 km
ผมมีที่พักอยู่ที่ทำงาน ผมทำงานเลิกดึกครับ เลยไม่ค่อยกลับบ้านเท่าไร เหนื่อยด้วย อยากอาบน้ำ นอน สบายไวๆ
เรื่องของเรื่องคือ เมื่อวานซืนผมทำงานถึงประมาณ เกือบๆ 2 ทุ่ม ผมก็เข้าที่พักอาบน้ำกำลังนอน แม่ผมโทรเข้ามา ซึ่งโทรมาไม่บ่อยครับ
ผม : ครับผม ว่าไงแม่
แม่: ทำงานอยู่หรอ เห็นเงียบๆไป หายไม่สบายหรือยัง (คือผมเป็นหวัดครับช่วงนั้นแต่ผมไม่บอกใครแม่คงดูอาการออกตอนผมกลับบ้าน)
ผม: ครับ หายแล้วแม่
แม่ : วันนี้กลับมานอนบ้านไหมลูก
ผม: ว่าจะไม่กลับครับ งานเยอะมาก เพลียๆ
แม่: ทำไมต้องไปทำอะไรให้เขามากมายขนาดนั้น ที่บ้านเราธุรกิจก็มีนะ รักษาสุขภาพบ้าง
*** แม่ : แล้วจะกลับมาหาแม่ตอนไม่มีแม่แล้วใช่ไหม ***
ผม : (จุก) (นิ่ง) (เงียบ) (รู้สึกผิด)
ผม : อย่าเพิ่งหลับนะ รอเปิดบ้านให้หนูด้วย
หลังจากนั้นผมก็รีบขว้ามือถือ กระเป๋าตัง กุญแจรถ บึ่งกลับบ้านทันที
ผมรู้สึกผิดทุกครั้ง และสับสน ผมมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบมากมายที่บริษัท (ผมเป็นหัวหน้าด้วย) เคยคิดจะลาออกมาทำธุรกิจที่บ้าน
ก็ห่วงว่าเขาจะหาว่าเราหนีงาน ไม่สู้งาน แต่อีกใจก็อยากกลับไปช่วยงานที่บ้าน ห่วงธุรกิจที่บ้าน
ไม่รู้ว่าชีวิตจะไปทางไหนดี เครียดๆครับช่วงนี้