สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 81
เราเจอสามีที่ร.พ.ค่ะ
ตอนเจอ เค้าเป็นนักศึกษาแพทย์ อายุ 22 เราเป็นคนไข้ อายุ 13
เจอกันขณะที่เรานั่งรอรับยากับแม่ และเราอ่านหนังสืออยู่
อยู่ดีๆเค้ามาชวนคุย แล้วพอได้ยา จ่ายเงินแล้ว กำลังจะกลับ
เค้าขอแม่เรา จีบเราเลย ไวไฟมาก แม่ก็อนุญาตอีก แม่บอกว่า เค้าดูเรียบร้อยไม่มีพิษไม่มีภัย คนที่ดูแล้วมีพิษคือเรามากกว่า
จากนั้นก็ทำความรู้จัก คบหากันมาเรื่อยๆ ผ่านปัญหาด้วยกันมา จนแต่งงานเมื่อปี 56 ค่ะ
ตอนนี้รักกัน12ปีแล้วค่ะ
ตอนเจอ เค้าเป็นนักศึกษาแพทย์ อายุ 22 เราเป็นคนไข้ อายุ 13
เจอกันขณะที่เรานั่งรอรับยากับแม่ และเราอ่านหนังสืออยู่
อยู่ดีๆเค้ามาชวนคุย แล้วพอได้ยา จ่ายเงินแล้ว กำลังจะกลับ
เค้าขอแม่เรา จีบเราเลย ไวไฟมาก แม่ก็อนุญาตอีก แม่บอกว่า เค้าดูเรียบร้อยไม่มีพิษไม่มีภัย คนที่ดูแล้วมีพิษคือเรามากกว่า
จากนั้นก็ทำความรู้จัก คบหากันมาเรื่อยๆ ผ่านปัญหาด้วยกันมา จนแต่งงานเมื่อปี 56 ค่ะ
ตอนนี้รักกัน12ปีแล้วค่ะ
ความคิดเห็นที่ 193
ย้อนไปเมื่อปี 45
ผมเจอกับแฟนผมที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ เราทั้งคู่ต่างไปที่ รพ.ด้วยสาเหตุเดียวกันคือเพื่อนร่วมห้องพักป่วย
ผมนั่งรออยู่กับเพื่อนที่หน้าห้องตรวจ ขณะที่แฟนของผมก็เดินมาเรื่อยๆจากทางเดิน จนถึงจุดที่ผมนั่งอยู่
สิ่งที่ผมรู้สึกเมื่อได้เห็นแฟนของผมครั้งแรกคือ (ตรงนี้โปรดใช้วิจารณญาณกันเยอะๆนะครับ)
ผมรู้สึกว่าภาพของผู้หญิงคนนี้ ค่อยๆผ่านเข้ามาตรงหน้าแบบช้าๆ เหมือนภาพที่ถูกถ่ายด้วยโหมดต่อเนื่องหลายๆช๊อต
แล้วก็มาหยุดอยู่ตรงหน้า (ด้วยความบังเอิญที่ว่าเพื่อนของผมกับแฟนของผมเป็นเพื่อนคณะเดียวกัน)
ขณะที่แฟนของผมกำลังคุยอยู่นั้น สิ่งที่ผมจำได้มีเพียงแค่ภาพรอยยิ้ม สีหน้า แววตา เหมือนภาพวิดิโอช้าๆแต่ไม่มีเสียง
หลังจากเหตุการณ์หยุดความรู้สึกนี้ผ่านไป ตั้งสติได้ ผมได้ขอเบอร์กับเพื่อนของผมทันที
แล้วเรื่องราวก็ผ่านมาจากวันนั้นถึงวันนี้ วันที่ผมนั่งพิมพ์ความคิดเห็นที่ 193 ในกระทู้นี้
แล้วมีเธอนั่งเล่นแทปเล็ตเกมเศรษฐีสร้างแลนด์มาร์คอยู่ข้างๆ - -"
ปล.1 แฟนผมหน้าตาธรรมดาแบบผู้หญิงทั่วไปนะครับ ไม่ได้สตั๊นท์แบบเจอดาวคณะ
ปล.2 เราเป็นแฟนกันมาเข้าปีที่ 12 แล้วครับ
ปล.3 เราทั้งคู่ต่างเป็นแฟนคนแรกของกันและกัน
ปล.4 แฟนผมเซ็งมาก เมื่อได้มาอ่านแล้วเจอ ปล.1 - -"
ผมเจอกับแฟนผมที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ เราทั้งคู่ต่างไปที่ รพ.ด้วยสาเหตุเดียวกันคือเพื่อนร่วมห้องพักป่วย
ผมนั่งรออยู่กับเพื่อนที่หน้าห้องตรวจ ขณะที่แฟนของผมก็เดินมาเรื่อยๆจากทางเดิน จนถึงจุดที่ผมนั่งอยู่
สิ่งที่ผมรู้สึกเมื่อได้เห็นแฟนของผมครั้งแรกคือ (ตรงนี้โปรดใช้วิจารณญาณกันเยอะๆนะครับ)
ผมรู้สึกว่าภาพของผู้หญิงคนนี้ ค่อยๆผ่านเข้ามาตรงหน้าแบบช้าๆ เหมือนภาพที่ถูกถ่ายด้วยโหมดต่อเนื่องหลายๆช๊อต
แล้วก็มาหยุดอยู่ตรงหน้า (ด้วยความบังเอิญที่ว่าเพื่อนของผมกับแฟนของผมเป็นเพื่อนคณะเดียวกัน)
ขณะที่แฟนของผมกำลังคุยอยู่นั้น สิ่งที่ผมจำได้มีเพียงแค่ภาพรอยยิ้ม สีหน้า แววตา เหมือนภาพวิดิโอช้าๆแต่ไม่มีเสียง
หลังจากเหตุการณ์หยุดความรู้สึกนี้ผ่านไป ตั้งสติได้ ผมได้ขอเบอร์กับเพื่อนของผมทันที
แล้วเรื่องราวก็ผ่านมาจากวันนั้นถึงวันนี้ วันที่ผมนั่งพิมพ์ความคิดเห็นที่ 193 ในกระทู้นี้
แล้วมีเธอนั่งเล่นแทปเล็ตเกมเศรษฐีสร้างแลนด์มาร์คอยู่ข้างๆ - -"
ปล.1 แฟนผมหน้าตาธรรมดาแบบผู้หญิงทั่วไปนะครับ ไม่ได้สตั๊นท์แบบเจอดาวคณะ
ปล.2 เราเป็นแฟนกันมาเข้าปีที่ 12 แล้วครับ
ปล.3 เราทั้งคู่ต่างเป็นแฟนคนแรกของกันและกัน
ปล.4 แฟนผมเซ็งมาก เมื่อได้มาอ่านแล้วเจอ ปล.1 - -"
ความคิดเห็นที่ 15
อยากได้แฟนแบบไหนก็ไปหาที่นั่นครับ
อยากได้พวก ชอบดนตรี ก็ไป คอนเสิร์ต
อยากได้ธรรมมะธรรมโม ก็ไปวัด
อยากได้เนิ้ดๆ ก็ไปห้องสมุด
อยากได้เกรียนๆ ก็ไปร้านเกม หรือ งานเกม
ฮ่าๆ
ส่วนตัวผมนะ อย่าไปหาให้ไกลตัว คนเราจะเจอใครซักคนเดี๋ยวมันก็ได้เจอเองแหละครับ
หาจากชีวิตประจำวันที่เหมาะสมกับตัวเองดีที่สุดครับ เจอคนที่แตกต่างไปมันก็ไม่เวิร์คหรอก
จะคบใครเลือกใครก็ควรใช้ระยะเวลาพิสูจน์ ดูนิสัยใจคอและอื่นๆ ไปด้วย ค่อยๆ คบ ค่อยๆ คุยศึกษากันไป
เลือกมากดีกว่าคว้าหมดไม่เลือกเรย ระวังเจอ ปลวกๆ นะครับ มันจะมากัดแทะชีวิตเราให้มีปมซะปล่าวๆ
อยากได้พวก ชอบดนตรี ก็ไป คอนเสิร์ต
อยากได้ธรรมมะธรรมโม ก็ไปวัด
อยากได้เนิ้ดๆ ก็ไปห้องสมุด
อยากได้เกรียนๆ ก็ไปร้านเกม หรือ งานเกม
ฮ่าๆ
ส่วนตัวผมนะ อย่าไปหาให้ไกลตัว คนเราจะเจอใครซักคนเดี๋ยวมันก็ได้เจอเองแหละครับ
หาจากชีวิตประจำวันที่เหมาะสมกับตัวเองดีที่สุดครับ เจอคนที่แตกต่างไปมันก็ไม่เวิร์คหรอก
จะคบใครเลือกใครก็ควรใช้ระยะเวลาพิสูจน์ ดูนิสัยใจคอและอื่นๆ ไปด้วย ค่อยๆ คบ ค่อยๆ คุยศึกษากันไป
เลือกมากดีกว่าคว้าหมดไม่เลือกเรย ระวังเจอ ปลวกๆ นะครับ มันจะมากัดแทะชีวิตเราให้มีปมซะปล่าวๆ
แสดงความคิดเห็น
คนส่วนใหญ่เค้าเจอเนื้อคู่กันที่ไหนหรอ?
ปล.เล่าเหตุการณ์ตอนเจอกันครั้งแรกด้วยก็ได้นะคะ
เผื่อจะไปเดินแถวนั้นบ่อยๆ อยากเจอบ้าง
ขอบคุณทุกๆคำตอบและคำอวยพรนะคะ
เราเชื่อว่าวันนึงคงได้เจอกันเพราะเค้าก็คงตามหาเราอยู่
ถ้าผ่านมาเจอกระทู้นี้ รู้ไว้นะว่าฉันคิดถึงคุณมากกกก ฉันดีใจที่วันนึงเราจะได้เจอกัน
เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับคำว่า "เรา" นะคะที่รัก^^