สวัสดีค่ะ เรามีประสบการณ์ขอแชร์ เราก็คิดอยู่ว่าเราผิดหรือป่าว
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั่นเราไปยูเนี่ยนมอลสักประมาณบ่าย2 ตั้งใจจะไปหาซื้อรองเท้าคัชชูเป็นงานเป็นการเพราะจำเป็นต้องใส่ในมหาลัย
ในระหว่างทางขึ้นเราก็เห็นกางเกงยีนส์ตัวนึงมันสะดุดตา ก็เลยแวะเข้าไปดู มีคนขายอยู่สองคน
บทสนทนาคร่าวๆ
เรา : พี่คะลายแบบตัวในหุ่นมีถึงไซส์อะไรคะ
คนขาย : ตอบประมาณ ว่าไซส์เราไม่น่าจะใส่ได้ ไรงี้ แล้วก็ชี้ไปทางอีกตัว
"แบบเนี้ยน้องใส่ได้ ลองมั้ยเดี๋ยวพี่เอาให้ลอง"
เรา : ตัวเท่าไหร่คะ
คนขาย : 690 จ้า ก็จะหยิบมาให้เราลองเลย
**ใจเราคือยังไม่ชอบตัวนี้เท่าไหร่ แล้วอีกอย่างอยากจะไปซื้อของที่จำเป็นก่อน***
เรา : ไม่เป็นไรคะพี่ ขอดูก่อนนะคะ พอดีตั้งใจมาซื้อรองเท้านิสิตก่อนค่ะ
คนขาย : อ้อคะ
คนขาย2 : น้องไปซื้อก่อนเลยคะไปเลยคะค่อยลงมาลองนะคะ (น้ำเสียงแบบประชด)
เรา : อ้อค่ะ ขอบคุณค่ะ
พอเราเดินออกจากร้าน หันหลังแล้ว สิ่งที่เราได้ยินคือ
คนขาย2 ว่าคนขาย ว่า
*** น้องเข้าตั้งใจมาดูรองเท้าไม่ได้ตั้งใจมาซื้อเสื้อผ้ากางเกงเข้าใจมั้ย***
น้ำเสียงแบบตะคอกแบบตั้งใจให้เราได้ยินแต่เราก็ได้ยินเพราะเรายังเดินออกไปไม่ถึง 5เมตรเลย
ด้วยความแค้นนะคะ โมโหด้วย แต่เราเด็กกว่าก็ไม่อยากไปใส่อารมณ์
เอาตรง ๆ - ตังมีซื้อค่ะ พกมา 4พันคะ แต่ถ้ามันยังไม่ชอบก็ไม่ซื้อคะ
- ก็คือตั้งใจมาซื้อรองเท้าจริงๆ ก็อยากจะจ่ายรองเท้าก่อนว่าจะคู่เท่าไหร่เพราะไม่รู้ราคาถ้าสมมติเดินเจอแล้วซื้อแต่ของไม่จำเป็นสุดท้ายเงินจะเหลือไม่พอซื้อสิ่งที่จำเป็น
เคยเดินช้อปจนเป็นแบบนี้แล้วจริงๆคะ
- ด้วยความแค้นและเคืองค่ะ เดินกลับมาดูชื่อร้านด้วยค่ะ หึหึ
- อีกอย่างนะคะ เราเป็นคนเซ้นซิทิฟแบบบพูดจาดีแพงกว่านิดหน่อยก็ซื้อ พูดจาหมาไม่-กกก็จะไปซื้อร้านแพงค่ะ
- ในใจคนขายจะดูถูกว่าเราไม่มีตังค์หรือป่าวอันนี้ไม่รู้ เพราะเราไม่ค่อยแต่งตัวถ้าไม่จำเป็น ซึ่งวันนั้นเสื้อยืดกางเกงขายาวรองเท้าสวมหัวธรรมดา
- แต่เราเป็นคนซื้อง่ายถ้ามองแล้วว่าใช่คือซื้อค่ะ ต่อนิดหน่อยให้ก็เอาไม่ให้ก็เอา
- เราซื้อรองเท้าไนค์กี้คู่เป็นพันได้กับกางเกงยีนตัวละ700คงไม่มีปัญหามั้งค่ะ แต่นี่คือแบบที่มีไซส์มันก็ยังไม่เตะตายังไม่ชอบ
- สุดท้ายคือไม่ชอบคนขายแนวยัดเยียดค่ะ จอบอ
*****เราก็ไม่แน่ใจว่าเราผิดมั้ยแค่คือเราก็เป็นคนขายเหมือนกัน คนขายของไม่ควรจะพูดกับลูกค้าแบบนี้ปะคะ ***
หรือเห็นว่าเด็กกกก ??? งั้นหรอ
มารยาทคนขายแบบนี้เราผิดมั้ย
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั่นเราไปยูเนี่ยนมอลสักประมาณบ่าย2 ตั้งใจจะไปหาซื้อรองเท้าคัชชูเป็นงานเป็นการเพราะจำเป็นต้องใส่ในมหาลัย
ในระหว่างทางขึ้นเราก็เห็นกางเกงยีนส์ตัวนึงมันสะดุดตา ก็เลยแวะเข้าไปดู มีคนขายอยู่สองคน
บทสนทนาคร่าวๆ
เรา : พี่คะลายแบบตัวในหุ่นมีถึงไซส์อะไรคะ
คนขาย : ตอบประมาณ ว่าไซส์เราไม่น่าจะใส่ได้ ไรงี้ แล้วก็ชี้ไปทางอีกตัว
"แบบเนี้ยน้องใส่ได้ ลองมั้ยเดี๋ยวพี่เอาให้ลอง"
เรา : ตัวเท่าไหร่คะ
คนขาย : 690 จ้า ก็จะหยิบมาให้เราลองเลย
**ใจเราคือยังไม่ชอบตัวนี้เท่าไหร่ แล้วอีกอย่างอยากจะไปซื้อของที่จำเป็นก่อน***
เรา : ไม่เป็นไรคะพี่ ขอดูก่อนนะคะ พอดีตั้งใจมาซื้อรองเท้านิสิตก่อนค่ะ
คนขาย : อ้อคะ
คนขาย2 : น้องไปซื้อก่อนเลยคะไปเลยคะค่อยลงมาลองนะคะ (น้ำเสียงแบบประชด)
เรา : อ้อค่ะ ขอบคุณค่ะ
พอเราเดินออกจากร้าน หันหลังแล้ว สิ่งที่เราได้ยินคือ
คนขาย2 ว่าคนขาย ว่า
*** น้องเข้าตั้งใจมาดูรองเท้าไม่ได้ตั้งใจมาซื้อเสื้อผ้ากางเกงเข้าใจมั้ย***
น้ำเสียงแบบตะคอกแบบตั้งใจให้เราได้ยินแต่เราก็ได้ยินเพราะเรายังเดินออกไปไม่ถึง 5เมตรเลย
ด้วยความแค้นนะคะ โมโหด้วย แต่เราเด็กกว่าก็ไม่อยากไปใส่อารมณ์
เอาตรง ๆ - ตังมีซื้อค่ะ พกมา 4พันคะ แต่ถ้ามันยังไม่ชอบก็ไม่ซื้อคะ
- ก็คือตั้งใจมาซื้อรองเท้าจริงๆ ก็อยากจะจ่ายรองเท้าก่อนว่าจะคู่เท่าไหร่เพราะไม่รู้ราคาถ้าสมมติเดินเจอแล้วซื้อแต่ของไม่จำเป็นสุดท้ายเงินจะเหลือไม่พอซื้อสิ่งที่จำเป็น
เคยเดินช้อปจนเป็นแบบนี้แล้วจริงๆคะ
- ด้วยความแค้นและเคืองค่ะ เดินกลับมาดูชื่อร้านด้วยค่ะ หึหึ
- อีกอย่างนะคะ เราเป็นคนเซ้นซิทิฟแบบบพูดจาดีแพงกว่านิดหน่อยก็ซื้อ พูดจาหมาไม่-กกก็จะไปซื้อร้านแพงค่ะ
- ในใจคนขายจะดูถูกว่าเราไม่มีตังค์หรือป่าวอันนี้ไม่รู้ เพราะเราไม่ค่อยแต่งตัวถ้าไม่จำเป็น ซึ่งวันนั้นเสื้อยืดกางเกงขายาวรองเท้าสวมหัวธรรมดา
- แต่เราเป็นคนซื้อง่ายถ้ามองแล้วว่าใช่คือซื้อค่ะ ต่อนิดหน่อยให้ก็เอาไม่ให้ก็เอา
- เราซื้อรองเท้าไนค์กี้คู่เป็นพันได้กับกางเกงยีนตัวละ700คงไม่มีปัญหามั้งค่ะ แต่นี่คือแบบที่มีไซส์มันก็ยังไม่เตะตายังไม่ชอบ
- สุดท้ายคือไม่ชอบคนขายแนวยัดเยียดค่ะ จอบอ
*****เราก็ไม่แน่ใจว่าเราผิดมั้ยแค่คือเราก็เป็นคนขายเหมือนกัน คนขายของไม่ควรจะพูดกับลูกค้าแบบนี้ปะคะ ***
หรือเห็นว่าเด็กกกก ??? งั้นหรอ