เราพึ่งรู้ตัวว่าท้องค่ะ แต่ในใจลึกๆเราไม่รู้จะจัดการความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับเรายังไงดี สับสน เสียใจ กลัวสารพัด กลัวมันทุกเรื่อง
เราเองแพลนคร่าวๆว่าขอเวลาให้เราแข็งแรงกว่านี้ เพราะตอนนี้เรายังต้องกินยาทุกวัน เราขอเวลาอีกสัก 2 ปี ให้พร้อมทุกเรื่อง
เราพึ่งเริ่มออกกำลังกาย และตอนนี้เราไม่มีเงินเก็บเพื่อไว้ใช้จ่ายตอนท้องเลย ทุกวันนี้มีภาระที่ต้องรับผิดชอบมากมาย
จะเรียกว่าพลาดได้มั้ย ไม่ได้พลาดที่ท้อง แต่เราพลาดที่ประมาทเกินไป คิดว่าเชื้อของแฟนไม่น่าจะติดง่ายขนาดนี้ วันที่พลาดเราซื้อยาคุมฉุกเฉินมาแล้ว
แต่ตัดสินใจไม่ทาน เพราะความประมาทอย่างที่บอก พอปจด.เรามาช้า ซึ่งมันไม่เคยมาตรง เราก็ยังคงไปเรียนมวยตามปกติ ทานยาแก้แพ้ทุกวัน
และยังคงกินผลิตภัณฑ์เสริมอาหารลดความอ้วน 12 complex และคอลลาเจน
ตอนนี้เราสับสน เรากลัว และเสียใจที่ประมาท ตัดสินใจพลาดในวันนั้น ลึกๆเรายังคงไม่พร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ แต่คงไม่เลวขนาดเอาออก
เพียงแต่บางอารมณ์ก็อยากให้พรุ่งนี้ตื่นมาแลัวเป็นแค่ฝัน มันเป็นภาระหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่มากในความรู้สึกเรา แต่ตัวเราเองยังอยากเที่ยว อยากมีชีวิตอิสระ
อยากทำตามใจตัวเองอยู่เลยค่ะ
และที่กลัวที่สุด คือ เรากลัวลูกจะไม่สมบูรณ์ กลัวเค้าไม่แข็งแรง กลัวว่าความที่ไม่พร้อมของเราจะทำให้เลี้ยงเค้าได้ไม่ดี เรากลัวว่าเราจะไม่เข้มแข็งพอที่
จะทำหน้าที่แม่ที่ดี กลัวทุกอย่าง ทุกเรื่องจนจะประสาทเสีย ไม่อยากนึกถึง สับสน ไม่พร้อมยอมรับทั้งที่ก็ปฏิเสธไม่ได้แล้ว
เราควรจัดการกับตัวเองยังไงดีคะ ความรู้สึกแบบนี้ เราต้องทำตัวยังไง เอายังไงดีกับชีวิต คนอื่นเคยเป็นแบบเรามั้ย แก้มันยังไงดี
เราคิดไม่ออกเลย ในหัวมันตีกันหมด ขอโทษนะคะที่เราเขียนงงๆ เราเรียงลำดับความคิดตัวเองไม่ได้
ป.ล. อาจสงสัยว่าทำไมถึงไม่ป้องกัน
- เราแพ้ยาคุมค่ะ มีอาการบวมที่ขาและเท้า เปลี่ยนมา 2 ยี่ห้อ เป็นเหมือนกัน (จ่ายยาคุม(คุณหมอบอกว่าดีสุด)โดยคุณหมอสั่งยาให้ เปลี่ยนยาและที่หยุดทานเพราะคุณหมอสั่งงด)
- เราแพ้ถุงยาง (อันนี้เข้าใจเอง) เพราะมันแสบ
มีใครเคยรู้สึกกลัว สับสน เสียใจ ที่ท้องมั้ยคะ ???
เราเองแพลนคร่าวๆว่าขอเวลาให้เราแข็งแรงกว่านี้ เพราะตอนนี้เรายังต้องกินยาทุกวัน เราขอเวลาอีกสัก 2 ปี ให้พร้อมทุกเรื่อง
เราพึ่งเริ่มออกกำลังกาย และตอนนี้เราไม่มีเงินเก็บเพื่อไว้ใช้จ่ายตอนท้องเลย ทุกวันนี้มีภาระที่ต้องรับผิดชอบมากมาย
จะเรียกว่าพลาดได้มั้ย ไม่ได้พลาดที่ท้อง แต่เราพลาดที่ประมาทเกินไป คิดว่าเชื้อของแฟนไม่น่าจะติดง่ายขนาดนี้ วันที่พลาดเราซื้อยาคุมฉุกเฉินมาแล้ว
แต่ตัดสินใจไม่ทาน เพราะความประมาทอย่างที่บอก พอปจด.เรามาช้า ซึ่งมันไม่เคยมาตรง เราก็ยังคงไปเรียนมวยตามปกติ ทานยาแก้แพ้ทุกวัน
และยังคงกินผลิตภัณฑ์เสริมอาหารลดความอ้วน 12 complex และคอลลาเจน
ตอนนี้เราสับสน เรากลัว และเสียใจที่ประมาท ตัดสินใจพลาดในวันนั้น ลึกๆเรายังคงไม่พร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ แต่คงไม่เลวขนาดเอาออก
เพียงแต่บางอารมณ์ก็อยากให้พรุ่งนี้ตื่นมาแลัวเป็นแค่ฝัน มันเป็นภาระหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่มากในความรู้สึกเรา แต่ตัวเราเองยังอยากเที่ยว อยากมีชีวิตอิสระ
อยากทำตามใจตัวเองอยู่เลยค่ะ
และที่กลัวที่สุด คือ เรากลัวลูกจะไม่สมบูรณ์ กลัวเค้าไม่แข็งแรง กลัวว่าความที่ไม่พร้อมของเราจะทำให้เลี้ยงเค้าได้ไม่ดี เรากลัวว่าเราจะไม่เข้มแข็งพอที่
จะทำหน้าที่แม่ที่ดี กลัวทุกอย่าง ทุกเรื่องจนจะประสาทเสีย ไม่อยากนึกถึง สับสน ไม่พร้อมยอมรับทั้งที่ก็ปฏิเสธไม่ได้แล้ว
เราควรจัดการกับตัวเองยังไงดีคะ ความรู้สึกแบบนี้ เราต้องทำตัวยังไง เอายังไงดีกับชีวิต คนอื่นเคยเป็นแบบเรามั้ย แก้มันยังไงดี
เราคิดไม่ออกเลย ในหัวมันตีกันหมด ขอโทษนะคะที่เราเขียนงงๆ เราเรียงลำดับความคิดตัวเองไม่ได้
ป.ล. อาจสงสัยว่าทำไมถึงไม่ป้องกัน
- เราแพ้ยาคุมค่ะ มีอาการบวมที่ขาและเท้า เปลี่ยนมา 2 ยี่ห้อ เป็นเหมือนกัน (จ่ายยาคุม(คุณหมอบอกว่าดีสุด)โดยคุณหมอสั่งยาให้ เปลี่ยนยาและที่หยุดทานเพราะคุณหมอสั่งงด)
- เราแพ้ถุงยาง (อันนี้เข้าใจเอง) เพราะมันแสบ