ต้องบอกเลยว่าดูเอเอฟมาตั้งแต่ปีแรก และเลือกเชียร์นักล่าฝันทุกปี
ส่วนใหญ่ไปไม่ได้ไกลสักเท่าไหร่ ตกรอบแรกก็มี หลุดไม่ได้เป็นนักล่าฝันก็มีนะ
แต่ก็ดังอยู่หลายคน พอเป็นหน้าเป็นตาให้ผมอวยได้
ปีแรก.... ปอ ป๋าวิท ชอบความซื่อของปอ และความเก่งของป๋าวิท ยิ่งสองคนสนิทสนมกันก็ยิ่งชอบมาก แต่ตอนนั้นไม่มีคู่จิ้นนะ
ปีสอง... ว่าน กุ๊กไก่ ชอบความเป็นนักดนตรีของว่าน และความโก๊ะของน้องกุ๊ก จนเข้าไปเป็นหนึ่งในสมาชิกของบ้านว่านกุ๊กซ์ ไปดูคอนเสิร์ทคู่ด้วย
ปีสาม... เพชร ชอบในความมั่นใจ และน้ำเสียง แต่ออกในวีคต้นๆ ช๊อคมาก
ปีสี่.......ตี๋ ผู้ชายถือกีตาร์อีกแล้ว แถมเป็นรุ่นน้องที่ปทุมคงคาอีก เชียร์เลย ด้วยความแสบ ซ่าส์ แต่แมนมากของตี๋ ทำให้ผมยังติดตามและเชียร์จนทุกวันนี้
ปีห้า เบ๊นซ์ ตกรอบ ไม่ได้เป็นนักล่าฝัน เบ๊นซ์เป็นผู้ชายถือกีตาร์ ที่ร้องเพลงได้โอเคเลย น่าเสียดาย น่าเสียดาย
ปีหก กฤษ หนุ่มร่างหมี ที่พกพาความสามารถมาในรายการ ออกวีคแรกเลย เอ้ย ไรว้า....เอเอฟจบไวกว่าที่คิด
ปีเจ็ด ======== ปันี้ไม่ได้เชียร์ใครเลย เพราะไม่ตรงคอนเซ็ป ====================
ปีแปด ตั้ม ตกรอบไม่ได้เป็นนักล่าฝัน....เฮ้อ กลุ้มใจจัง เป็นเพราะเราหรือเปล่านี้ !!!!!
ปีเก้า ฟลุค ตกรอบ ออกวีคแรกเลย ไม่ได้เป็นนักล่าฝัน ไรว้า พอเปลี่ยนใจมาชอบบอมเบย์ ก็ออกวีคแรกอีก จบข่าว
ปีสิบ เทม เท็น ชอบเท็นที่ความบ้านๆ น้องตามพี่ชาย ทะเล้น เฮฮา แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เป็นนักล่าฝัน กฎบ้าออกมาได้ ออกทีละสองคน เลยไปกับพี่มหาเลย ปีนี้ยังดีที่พี่เทมมาช่วยเอาไว้ ได้อันดับสอง บอกตรงๆ แอบลุ้นว่าจะได้แชมป์เลยนะนี่ 555
ปีสิบเอ็ด ปอนด์ ยังคงชอบเด็กอีกแล้ว เด็กเหนือ อ้วน ยิ้มเก่ง ดูทะเล้น เฮฮา ดูแล้วนึกถึงตัวเองตอนอายุเท่านี้
บอกตรงๆเสียวมาก จะผ่านวีคแรกๆไปมั้ย
จากประวัติการเชียร์แล้ว ตกรอบก็มี ออกวีคต้นๆก็หลายคน ชักปวดใจแล้วสิปีนี้
ย้อนรอย เอเอฟ สำหรับผม...แล้วคุณล่ะ
ส่วนใหญ่ไปไม่ได้ไกลสักเท่าไหร่ ตกรอบแรกก็มี หลุดไม่ได้เป็นนักล่าฝันก็มีนะ
แต่ก็ดังอยู่หลายคน พอเป็นหน้าเป็นตาให้ผมอวยได้
ปีแรก.... ปอ ป๋าวิท ชอบความซื่อของปอ และความเก่งของป๋าวิท ยิ่งสองคนสนิทสนมกันก็ยิ่งชอบมาก แต่ตอนนั้นไม่มีคู่จิ้นนะ
ปีสอง... ว่าน กุ๊กไก่ ชอบความเป็นนักดนตรีของว่าน และความโก๊ะของน้องกุ๊ก จนเข้าไปเป็นหนึ่งในสมาชิกของบ้านว่านกุ๊กซ์ ไปดูคอนเสิร์ทคู่ด้วย
ปีสาม... เพชร ชอบในความมั่นใจ และน้ำเสียง แต่ออกในวีคต้นๆ ช๊อคมาก
ปีสี่.......ตี๋ ผู้ชายถือกีตาร์อีกแล้ว แถมเป็นรุ่นน้องที่ปทุมคงคาอีก เชียร์เลย ด้วยความแสบ ซ่าส์ แต่แมนมากของตี๋ ทำให้ผมยังติดตามและเชียร์จนทุกวันนี้
ปีห้า เบ๊นซ์ ตกรอบ ไม่ได้เป็นนักล่าฝัน เบ๊นซ์เป็นผู้ชายถือกีตาร์ ที่ร้องเพลงได้โอเคเลย น่าเสียดาย น่าเสียดาย
ปีหก กฤษ หนุ่มร่างหมี ที่พกพาความสามารถมาในรายการ ออกวีคแรกเลย เอ้ย ไรว้า....เอเอฟจบไวกว่าที่คิด
ปีเจ็ด ======== ปันี้ไม่ได้เชียร์ใครเลย เพราะไม่ตรงคอนเซ็ป ====================
ปีแปด ตั้ม ตกรอบไม่ได้เป็นนักล่าฝัน....เฮ้อ กลุ้มใจจัง เป็นเพราะเราหรือเปล่านี้ !!!!!
ปีเก้า ฟลุค ตกรอบ ออกวีคแรกเลย ไม่ได้เป็นนักล่าฝัน ไรว้า พอเปลี่ยนใจมาชอบบอมเบย์ ก็ออกวีคแรกอีก จบข่าว
ปีสิบ เทม เท็น ชอบเท็นที่ความบ้านๆ น้องตามพี่ชาย ทะเล้น เฮฮา แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เป็นนักล่าฝัน กฎบ้าออกมาได้ ออกทีละสองคน เลยไปกับพี่มหาเลย ปีนี้ยังดีที่พี่เทมมาช่วยเอาไว้ ได้อันดับสอง บอกตรงๆ แอบลุ้นว่าจะได้แชมป์เลยนะนี่ 555
ปีสิบเอ็ด ปอนด์ ยังคงชอบเด็กอีกแล้ว เด็กเหนือ อ้วน ยิ้มเก่ง ดูทะเล้น เฮฮา ดูแล้วนึกถึงตัวเองตอนอายุเท่านี้
บอกตรงๆเสียวมาก จะผ่านวีคแรกๆไปมั้ย
จากประวัติการเชียร์แล้ว ตกรอบก็มี ออกวีคต้นๆก็หลายคน ชักปวดใจแล้วสิปีนี้