เจ้าของแบรนด์เสื้อยืดสตรีทไทย!! ฝันครั้งใหญ่ของพนักงานออฟฟิศตัวเล็กๆ

เรื่องราวที่จะแชร์ต่อไปนี้อาจไม่ได้สะเทือนต่อมน้ำตา ฮา ซึ้ง กินใจ หรือ มีใครไปแย่งผัวใครนะครับ
ท่านใดหวังจะเสพดราม่าอาจผิดหวังกันไปตาม ๆ กัน 55+
จริง ๆ แค่อยากจะแชร์ประสบการณ์ของคนๆนึงที่ยังเป็นลูกน้องเขา แต่ใจเราอยากเป็นนายตัวเอง
ซึ่งหวังว่าจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะครับ

แนะนำตัวกันก่อน ผมเป็นพนักงานออฟฟิศบริษัทผู้ให้ความบันเทิงออนไลน์
ส่วนเงินเดือนอะเหรอหมื่นกว่าๆ เห็นอย่างงี้ผ่อนจักรยานปั่นไปซื้อกับข้าวได้นะเอออ
(เอ๊ะดูไม่กี่ยวข้องอะไรกับการจะเป็นเจ้าของแบรนด์เสื้อเลยนี่หว่า...เดี๋ยว ๆ อ่านต่อก่อน)
ขอเล่าประวัติคร่าว ๆ ต่ออีกนิดก่อน เมื่อราวซักประมาณ 8 ปีที่แล้ว (2014-8 = 2006 เผื่อใครคำนวนไม่ทัน555+)
ซึ่งอยู่ในช่วงผมกำลังเรียนอยู่ม.ปลาย นั่นเป็นช่วงเวลาที่ผมได้เริ่มเข้ามาทำความรู้จักกับวงการการผลิตเสื้อยืด
เรียกว่าทำด้วยความจำใจซะมากกว่า

เนื่องจากคนที่บ้านเป็นผู้นำชุมชน และกำลังจะจัดงานวันพ่อแห่งชาติ แล้วจำเป็นต้องทำเสื้อยืดออกขาย
เพื่อนำรายได้จากการขายเสื้อมาจัดกิจกรรมให้ชาวบ้านในชุมชน
แต่ครั้นจะไปรับมาขายราคาก็แสนจะแพง แถมลายที่ออกแบบมาก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับคนในชุมชนเอาเสียเลย
หวยเลยมาออกที่ผม วันนั้นแม่บัญชามาว่า "ไปออกแบบเสื้อยืดวันพ่อมาซิ"
งงสิครับงานนี้ เคยซื้อใส่อย่างเดียว ไม่เคยคิดจะทำเลยนะ แต่ยังถือว่าพอมีโชคอยู่บ้าง ที่ทางที่บ้านเขาได้หา
ซัพพลายเออร์ที่รับตัดไว้ให้แล้ว เราทำเองออกแบบลายเสื้อหรือที่เค้าเรียกกันว่าทำ Artwork หนะแหละ

อ่านถึงตรงนี้หลายคนคงจะคิดว่า "เฮ้ยยย แค่ออกแบบเสื้อยืดเองนะ ง่ายจะตายไป"
แต่สำหรับนักเรียน ม.ปลายสายศิลป์-คำนวน ตอนนั้น มันยากกกมากกก!!!!
คือโปรแกรม Photoshop / Illustrator บอกตรงว่ารู้จักแต่ทำไม่เป็นอะ
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ โปรแกรมที่ผมใช้ออกแบบลายเสื้อยืด คือ Powerpoint ย้ำอีกครั้ง Powerpoint
เอากับมันสิ (มารู้ทีหลังว่าทางร้านเขาเอาไฟล์เราไปแยกสีอีกทีด้วย PS)แต่งานนั้นมันก็ผ่านไปได้ด้วยดี
เสื้อขายได้ มีเงินมาจัดงาน แฮปปี้ เอนดิ่ง แบบงง ๆ (คิดในใจ...รอดไปได้ไงวะ)

หลังจากนั้นมาผมก็ได้เสื้อยืดแทบทุกปี มีหลายงานมากขึ้น ทั้งงานในชุมชนและชุมชนข้างเคียงที่ทางบ้านอาสาและรับทำให้
แบบไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ ซึมซับเรื่องวิธีการสกรีน ชนิดของผ้ามาพอประมาณ จนมาถึงช่วงที่ผมเข้ามหาวิทยาลัย
ซึ่งก็ไม่ได้หัวดีอะไรนัก แต่ใจรักไปทางการโฆษณา ก็เลยไปเข้าที่คณะนิเทศศาสตร์เอกการโฆษณา
ของมหา'ลัยเอกชนชื่อดังย่านคลองหลวง (ลงแบบนี้จะไม่โดนฟ้องใช่มั้ยอะ >.<)
ซึ่งผมก็จะกลับบ้านอาทิตย์ละหน หรือ บางอาทิตย์ก็ไม่ได้กลับ ก็เลยไม่ได้ค่อยจะได้ทำเสื้อยืดงานประจำปีของคนในชุมชน
แต่......ใช่ว่าจะไม่มีงานนะ พวกกิจกรรมต่าง ๆ มันก็มีการทำเสื้อยืดรุ่น เสื้อยืดรับน้อง โอยสารพัด ซึ่งแน่นอนคนมันเคยอะ
ก็เลยได้กลับไปทำอีกครั้ง แต่คราวนี้ทำ AI / PS เป็นแล้ว แต่หลัก ๆ ก็ไม่ได้เป็นคนออกแบบหรอก หนักไปทางโปรดักชั่นเสียมากกว่า
เรียกได้ว่าเป็นการเคาะสนิมความรู้ที่เคยได้รับมาสมัยมัธยมปลายอีกครั้ง