-------------------------น้องก้อย---------------------(บทความ)

....มาถึงตรงนี้ เชื่อว่าน้องก้อยคงเข้าใจสังคมไทยในอีกมุมหนึ่งมากขึ้น เรื่องที่เกิดขึ้นท้งหมด เราไม่อาจไปชี้ใครถูกผิดได้ เเต่สิ่งที่น้องก้อยกำลังเผชิญ คือสิ่งเดียวกับผุ้หญิงคนหนึ่ง เคยเผชิญ อาจเรียกได้ว่าหนักหนาสาหัสกว่าน้องก้อยมากนัก มากกว่าอาจเทียบกันไม่ได้ เเต่คงเข้าใจหัวอก หัวอกคนที่โดนสังคม ตีตรา หรือตราหน้า จริงหรือไม่จริงไม่มีใครตอบเเทนได้ทั้งหมด

บทเรียนครั้งนี้น้องก้อยคงต้องจดจำเเละเก็บมันไว้เป็นบทเรียนของชีวิต อยากให้ย้อนกลับไป วันที่คล้องนกหวีด ออกมายืนบนถนน น้องคงได้ไตร่ตรองมาดีเเล้วว่านั่นคือสิ่งที่ถูกต้อง มาถึงวันนี้น้องก้อยคงเข้าใจความรู้สึกของผุ้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่ชื่อปู โดนกระทำจากสังคม เฉกเช่นเดียวกับน้องก้อยในเวลานี้ สังคมตีตรา ตัดสิน สังคมออกมาประณามน้อง  ความรู้สึกนั้น เช่นไรเช่นกัน

เขียนถึงตรงนี้ ไม่ไ้ต้องการมาซ้ำเติมหรือเย้ยหยัน เเต่อยากใช้กรณีย์ของน้องก้อย เป็นบทเรียนให้กับสังคมไทย สังคมที่อิงกระเเส สังคมที่พร้อมจะตราหน้าใครก้ได้ที่ สื่อชี้นำ ชี้ชวน ให้เข้าใจ สังคมที่ไม่ให้อภัยระหว่างกัน สังคมที่ชอบสร้างความขัดเเย้ง สังคมที่คนบางกลุ่มชี้นำ ชี้หน้าใครก็ได้ที่ตัวเองไม่ชอบ ชี้หน้าคนที่ทำให้เสียประโยชน์ เเล้วกระเเสสังคมก็ตามไปบดขยี้ คนๆนั้นให้จมดิน

วันที่น้องก้อยออกไปยืนตรงนั้นคงไม่เข้าใจ เชื่อว่าวันนี้น้องคงเข้าใจ เเละอยากให้อีกหลายๆคนเข้าใจ สังคมเราวันนี้เปลี่ยนไปเเละมาไกลมา ไกลชนิดที่ไม่สนใจความรู้สึกของคนที่โดนกระทำ ไม่สนใจความรู้สึกของคนที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะพ่อเเม่ เพื่อนพี่น้อง จะต้องรู้สึกอย่างไร วันนี้เเม้น้องก้อยจะดิ้นรนต่อสู้อย่างไรก้ไม่อาจต้านกระเเสสังคมได้

วันนั้นเกิดอะไรขึ้นคนส่วนใหญ่ไม่มีใครรู้ ความถูกผิดใครมีน้ำหนักกว่าม่มีใครรู้ ความเหมาะสม ข้อเท็จจริงทั้งหมด ไม่มีใครจับมาชั่งได้ ว่าความเที่ยงตรงอยู่ตรงไหน เเค่ไหน เท่าไหร่ มันคือความยุติธรรม  บทเรียนราคาเเพงนี้ขอให้น้องเก็บมันไว้มันมีค่า เชื่อว่าหลังจากนี้ น้องก้อย คงได้มีเวลาไตร่ตรอง เเละเข้าใจมัน มองย้อนไปถึงอดีตเเล้วจำคำนี้ไว้.........ใจเขาใจเรา