ผมเป็นคนหนึ่งที่เดินทางโดยใช้รถไฟฟ้า bts ทุกวัน จาก แบริ่ง ลง อโศก สิ่งที่เห็นจนชิน (หลายๆคนก็เห็นและคิดเช่นนั้น) คือ
1.ตั้งแต่ สถานีต้นทาง แบริ่ง เรียกว่าป้ายแรก ก็ถึงขั้น ยืนโหนแล้ว
2. คนที่ยืนรอเข้ารถไฟฟ้า (สถานนีแบริ่ง ต้นทาง) แน่นอนพวกเค้ายืนจ่อประตูเพื่อรอ จะได้นั่ง หากดูแล้วไม่ได้นั่ง พวกเค้าก็ยืนค้างอยู่อย่างนั้น ใครก็ตามที่จะเข้ารถไฟ ขอแค่ได้ไปก็พอ ก็จะต้อง แหกฝ่า พวกที่ยืนรอขวางหน้าประตูทางเข้า
3.สังคมก้มหน้า เบื่อมาก คือถ้าพวกเค้าได้นั่ง ก็แชท จิ่ม ทิมจอกันไป ไม่มีอะไร แต่ประเด็นคือ พวกเค้ายืน โหน ในขณะที่รถโคตรเบียดสุดๆ ก็ยังหยิบเบียด มือถือออกมา เพื่อ เฟสบุ๊ค ไลน์ เกมเศรษฐี ฟังเพลง โอ้พระเจ้า รถก็เบียด มือก็ไม่จับราว (จับแต่มือถือ) โค้งที จะเอนเอียงแค่ไหน ก็ไม่สน สังคมก้มหน้า
4.แฟนข้าใครอย่าแตะ เจอบ่อยครับ ประมาณว่าแฟนสวย เบียดกับใครไม่ได้นอกจากเค้าเท่านั้น มือไม้คล้อง รัด ปัดป้อง แฟนสุดชีวิต พ่อคุณเอ๋ย รถโคตรเบียดอ่ะ จะตายอยู่แล้ว จุดๆนี้คงไม่มีใคร คิดไปอะไรๆหรอกครับ ขอแค่ถึงก็พอ
5.ความแออัด ยัดปลากระป๋อง ของรถไฟฟ้า ประเด็นนี้สุดๆครับ ผมสังเกตว่า ทำไมทุกๆๆๆๆๆๆๆๆวัน รถไฟฟ้าbts มันถึงได้แน่น ยัด อัดเบียด ขนาดนั้น
สงสารมากครับ บางคนแค่จะเข้า ยังไม่ได้ ต้องรอขบวนต่อไป แล้วเมื่อไรเค้าจะได้ไปครับ แน่นทุกขบวน
โดยเฉพาะป้าย อ่อนนุช เอกมัย ทองหล่อ พร้อมพงษ์ เข้าก็ไม่ได้ (ได้แต่ยืนเหม่อลอย ไม่ไหร่น่า จะได้เข้าบ้าง) จะออกก็แทนคลานกันออกมา ฝากด้วยขอร้องถือว่า สงสารนะครับ
6.สถานี บางนา สถานีบางนา ทำมาเพื่อ โล่งทุกอณูขุนขน ไม่ค่อยมีคนขึ้น ไม่ค่อยมีคนลง เป็นสถานี ที่อ้างว้าง โดดเดี่ยว เดี่ยวดายยิ่งนัก
เพราะเลยจาก แยกบางนา มากพอสมควร แทบจะติดสถานีแบริ่งแล้ว พ่อคุณ ถ้าจุดขึ้นลง อยู่ตรงแยกบางนา ล่ะก็ แม่เจ้าโว๊ย จะเป็นสถานีใหญ่ ป้ายหลักๆ เลยล่ะครับ เสียดาย ค่าบำรุง ค่าจ้างพนักงาน รปภ ค่าไฟ ที่ควรจะได้มากกว่านี้ แต่กลับได้เพียงความ อ้างว้างๆๆๆ(ดึกๆลองขึ้น ลงดูดิครับ สถานีบางนาอ่ะ บรือๆน่ากลัวอ่ะ)
7.วิทยุตอนประกาศเรื่องต่างๆ เงียบมาก เสียงโคตรแผ่ว ลำโพงมีปัญหารึเปล่า หรือตัวไฟล์เสียงพูด โดยเฉพาะ ขออภัยงดรับประทานอาหาร เครื่องดื่ม บนรถไฟฟ้า เงียบมาก พูดเร็วอีกต่างหาก ฟังไม่รู้เรื่อง (แต่ก็ยังฟัง เอามาเขียนได้อีกนะ)
8. ราวจับ พ่อคุณเอ๋ย ไม่พอ จริงๆ ไม่พอครับ มือคนเป็นสิบๆๆๆ ทั้งห่วง ทั้งราว ไม่พอครับ และบางตำแหน่ง ลองยืนตรงกลางๆดูครับ เอื้อมมือไป เจอแต่ความอ้างว้าง มันเป็นช่องว่างพอดีครับ ซึ่งมันไม่รู้จะจับอะไร แถมห่วงก็โยกเข้าไป ให้มันหลุดโลก โยกๆๆๆ ตามแรงรถไฟฟ้า เอียงซ้ายขวากันล่ะครับคนจับห่วงน่ะ
สัมผัสได้ ด้วยตัวท่านเอง ที่ บีทีเอส ครับ
สิ่งที่พวกคุณ จะได้เห็น หากขึ้นรถไฟฟ้าBTS ทุกวัน
1.ตั้งแต่ สถานีต้นทาง แบริ่ง เรียกว่าป้ายแรก ก็ถึงขั้น ยืนโหนแล้ว
2. คนที่ยืนรอเข้ารถไฟฟ้า (สถานนีแบริ่ง ต้นทาง) แน่นอนพวกเค้ายืนจ่อประตูเพื่อรอ จะได้นั่ง หากดูแล้วไม่ได้นั่ง พวกเค้าก็ยืนค้างอยู่อย่างนั้น ใครก็ตามที่จะเข้ารถไฟ ขอแค่ได้ไปก็พอ ก็จะต้อง แหกฝ่า พวกที่ยืนรอขวางหน้าประตูทางเข้า
3.สังคมก้มหน้า เบื่อมาก คือถ้าพวกเค้าได้นั่ง ก็แชท จิ่ม ทิมจอกันไป ไม่มีอะไร แต่ประเด็นคือ พวกเค้ายืน โหน ในขณะที่รถโคตรเบียดสุดๆ ก็ยังหยิบเบียด มือถือออกมา เพื่อ เฟสบุ๊ค ไลน์ เกมเศรษฐี ฟังเพลง โอ้พระเจ้า รถก็เบียด มือก็ไม่จับราว (จับแต่มือถือ) โค้งที จะเอนเอียงแค่ไหน ก็ไม่สน สังคมก้มหน้า
4.แฟนข้าใครอย่าแตะ เจอบ่อยครับ ประมาณว่าแฟนสวย เบียดกับใครไม่ได้นอกจากเค้าเท่านั้น มือไม้คล้อง รัด ปัดป้อง แฟนสุดชีวิต พ่อคุณเอ๋ย รถโคตรเบียดอ่ะ จะตายอยู่แล้ว จุดๆนี้คงไม่มีใคร คิดไปอะไรๆหรอกครับ ขอแค่ถึงก็พอ
5.ความแออัด ยัดปลากระป๋อง ของรถไฟฟ้า ประเด็นนี้สุดๆครับ ผมสังเกตว่า ทำไมทุกๆๆๆๆๆๆๆๆวัน รถไฟฟ้าbts มันถึงได้แน่น ยัด อัดเบียด ขนาดนั้น
สงสารมากครับ บางคนแค่จะเข้า ยังไม่ได้ ต้องรอขบวนต่อไป แล้วเมื่อไรเค้าจะได้ไปครับ แน่นทุกขบวน
โดยเฉพาะป้าย อ่อนนุช เอกมัย ทองหล่อ พร้อมพงษ์ เข้าก็ไม่ได้ (ได้แต่ยืนเหม่อลอย ไม่ไหร่น่า จะได้เข้าบ้าง) จะออกก็แทนคลานกันออกมา ฝากด้วยขอร้องถือว่า สงสารนะครับ
6.สถานี บางนา สถานีบางนา ทำมาเพื่อ โล่งทุกอณูขุนขน ไม่ค่อยมีคนขึ้น ไม่ค่อยมีคนลง เป็นสถานี ที่อ้างว้าง โดดเดี่ยว เดี่ยวดายยิ่งนัก
เพราะเลยจาก แยกบางนา มากพอสมควร แทบจะติดสถานีแบริ่งแล้ว พ่อคุณ ถ้าจุดขึ้นลง อยู่ตรงแยกบางนา ล่ะก็ แม่เจ้าโว๊ย จะเป็นสถานีใหญ่ ป้ายหลักๆ เลยล่ะครับ เสียดาย ค่าบำรุง ค่าจ้างพนักงาน รปภ ค่าไฟ ที่ควรจะได้มากกว่านี้ แต่กลับได้เพียงความ อ้างว้างๆๆๆ(ดึกๆลองขึ้น ลงดูดิครับ สถานีบางนาอ่ะ บรือๆน่ากลัวอ่ะ)
7.วิทยุตอนประกาศเรื่องต่างๆ เงียบมาก เสียงโคตรแผ่ว ลำโพงมีปัญหารึเปล่า หรือตัวไฟล์เสียงพูด โดยเฉพาะ ขออภัยงดรับประทานอาหาร เครื่องดื่ม บนรถไฟฟ้า เงียบมาก พูดเร็วอีกต่างหาก ฟังไม่รู้เรื่อง (แต่ก็ยังฟัง เอามาเขียนได้อีกนะ)
8. ราวจับ พ่อคุณเอ๋ย ไม่พอ จริงๆ ไม่พอครับ มือคนเป็นสิบๆๆๆ ทั้งห่วง ทั้งราว ไม่พอครับ และบางตำแหน่ง ลองยืนตรงกลางๆดูครับ เอื้อมมือไป เจอแต่ความอ้างว้าง มันเป็นช่องว่างพอดีครับ ซึ่งมันไม่รู้จะจับอะไร แถมห่วงก็โยกเข้าไป ให้มันหลุดโลก โยกๆๆๆ ตามแรงรถไฟฟ้า เอียงซ้ายขวากันล่ะครับคนจับห่วงน่ะ
สัมผัสได้ ด้วยตัวท่านเอง ที่ บีทีเอส ครับ