นิทานคนใช้

ในเมืองพาราณสี มีสาวใช้นางหนึ่งทำงานอยู่บ้านเศรษฐีมาหลายปี เงินค่าจ้างก็ดี
ทำงานก็ไม่ลำบาก ตื่นเช้าขึ้นมาก็หุงหาอาหาร เก็บกวาดบ้าน ดูแลความเรียบร้อยทั่วไป
แต่สิ่งหนึ่งที่สาวใช้คนนี้รู้สึกคับข้องใจคือ  ทุกเช้าที่ภรรยาเศรษฐีตื่นขึ้นมาสิ่งแรกที่ทำคือ
เรียกเธอเข้าไปหาแล้วเขกหัวเธอ 1 ที   เธอจึงนำเรื่องที่เธอถูกละเมิดนี้ไปปรึกษา กสม.
และได้รับคำแนะนำให้ลาออกแล้วไปหาเจ้านายคนใหม่  
      ต่อมาเธอได้เข้าทำงานในบ้านเศรษฐีอีกคนหนึ่ง  การทำงานก็ไม่แตกต่างจากเศรษฐีคนแรก
ค่าจ้างก็เท่าเดิม แต่สิ่งที่เธอคับข้องใจคือ  ทุกเช้าที่เศรษฐีและภรรยาตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่ต้องทำคือ
เรียกเธอเข้าไปหาแล้วเขกหัวเธอคนละ 2 ที   เธอจึงนำเรื่องนี้ไปปรึกษา กสม.อีกครั้ง
และได้รับคำแนะนำให้ลาออกแล้วไปหาเจ้านายคนใหม่อีกเช่นเคย  
      เธอได้ลาออกและไปทำงานในบ้านเศรษฐีคนที่สาม  ในราคาค่าจ้างที่เท่ากัน
แต่การทำงานที่นี่หนักว่าเดิมมากเพราะเธอต้องออกไปปลูกผัก เลี้ยงหมู เลี้ยงไก่
เพื่อนำมาทำอาหารเลี้ยงคนทั้งบ้านด้วย  ทุกเช้าที่เศรษฐีและภรรยาคนนี้ตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่ต้องทำคือ
เรียกเธอเข้าไปหาแล้วเขกหัวเธอคนละ 3 ที   แต่น่าแปลกเมื่อมาอยู่บ้านเศรษฐีคนนี้
เธอกลับไม่คับข้องใจอะไรเลย  เกี่ยวกับที่เธอถูกเขกหัววันละ 6 ที  
...นิทานเรื่องนี้ก็จบแต่เพียงเท่านี้แล...