ขอปรับทุกข์หน่อยคะ...หลังจากติดตามกระทู้ห้องชานเรือนมาได้สักระยะนึงแล้ว
เรื่องมีอยู่ว่า...จขกท.กับสามีเรารู้จักกันด้วยความบังเอิญ เมื่อเดือนกันยา54. จขกท.มีแฟนอยู่แล้ว แต่ด้วยความรักและศัทธาในคำพูดของสามีและแม่ที่เรานับถือเป็นแม่สื่อให้เรากับสามีได้คุยกัน. ณ ตอนนั้นเรากับแฟนก็มีปัญหากันอยู่เป็นต้นทุนอยู่แล้ว ทำให้เราบอกเลิกแฟนเก่ามาคบกับสามีเรา. เรื่องราวเลยปานปลายจนถึงปัจจุบัน? ถามว่าเราตัดสินใจเร็วไปมั้ย? ตอบกับตัวเองเลยว่ามากกก สามีเราเคยมีครอบครัวมาแล้วเมียใหญ่ได้เสียขีวิตไปเมื่อต้นปี52มีลูกสาว1คน พอแม่เสียขีวิตลูกสาวก็ไปทำงานต่างจังหวัดและไม่เคยมาหาพ่อเลย เพราะมีคดีติดค้างกันเรื่องลูกสาวของเป็นผู้จัดการมรดก หลังจากนั้นเค้าก็เริ่มตามหาครอบครัวใหม่เพื่อต้องการมีลูก. ก่อนหน้าเราคบแบบเปิดเผยสังคมรู้จัก3คน
---ตัวละคร3คนจบไป หลังจากนี้เป็นเรื่องจขกท...เต็มๆ หลังจากที่ได้ฟังสามีเล่าถึงคนทั้ง3คนที่ผ่านมา บอกได้คำเดียว ณ ตอนนั้นว่าหลงรักผช.รุ่นคราวพ่ออย่างแรง ด้วยความหลงมาก่อนความรักและความเห็นใจ ซึ่งดิฉันในตอนนั่นพึ่งจบมาใหม่ๆ กำลังเดินตามความฝันและคิดอยากจะมีครอบครัวที่อบอุ่น. ซึ่งสามีของดิฉันเป็นทุกอย่างได้หมดในตอนนั้น! เลยทำให้มีตัวเล็กเกิดขึ้นช่วงปลายปี54 สามีเราดีใจมากและจัดงานแต่งที่บ้านเราเมื่อต้นปี55 ตอนนั้นสามีเราดีมากๆไม่แสดงอาการเจ้าชู้หัวงูให้เห็นเลย. หรือว่าเราต่างคนต่างทำงาน. เราจะเจอกันทุกวันศุกร์เย็นเช้าวันจันทร์เค้าก็ไปส่งที่บ้านพัก. เราพักที่ทำงานไม่สะดวกไปกลับเพราะมันไกล จนกระทั่งเราลาคลอดครบ3เดือน ต้องกลับไปทำงานโดยขับรถไปกลับระยะทาง130โลน่าจะได้ตื่นตี5 ช่วงเช้าลูกจะอยู่กับสามีเราและถัาสามีไปทำธุระขึ้นศาลตามหนี้ ทวงหนี้ยายจะมาเลี้ยงหลานให้. ทำแบบนี้ไปสักพัก สามีเริ่มบ่นให้บาออกจากงาน ถามว่ามั่นคงมั้ยพนักงานราชการก็ดูจะมั่นคงในระดับหนึ่งในตอนนั้นหัวหน้างานและเพื่อนร่วมงาน ต่างพูดเสียงเดียวกันว่าอย่าลาออกเลย สถานภาพทางด้านครอบครัวเริ่มสั่นไหว เมื่อสามีเราทำเรื่องรับรองบุตร และขอเป็นผู้ปกครองบุตรแต่เพียงผู้เดียว ตอนคนโตอายุ6เดือน เพราะอายชาวบ้านที่ถูกใครต่อใครนินทาว่าแยกแฟนเด็กน้อย. สุดท้ายด้วยความรักสามีมากกว่าพ่อตัวเอง แอบเขียนใบลาออก. และออกมาเลี้ยงลูกเพราะตั้งท้องคนที่2 หลังจากนั้นมาเรื่องโอละพ่อ ึมนุษย์ซึ่งขึ้นชื่อว่าสามียุติความสัมพันธ์ลงอย่างไม่บอกกล่าว อยู่ร่วมกันเพราะหน้าที่. จนกระทั่งดิฉันคลอดคนเล็กเมื่อปลายปี56 พอครบกำหนดลูกชายครบ1เดือนเราก็เก็บข้าวของลูกๆและเรากลับบ้านที่ต่างจังหวัด. จนทุกอย่างเริ่มขัดเจน. สามีเราเริ่มคิดจะมีคนใหม่เพื่อจะจบกับเราแบบถาวร ลูกเรา2คนป่วยตลอดตอนอยู่ต่างจังหวัด. อยู่บ้านพ่อแม่ได้3เดือน. ทาสแท้เริ่มชัดเจน. เลยตัดสินใจพาลูกๆกลับมาบ้านสามีอีกครั้ง ด้วยคำชวนของสามีว่า ถ้าเรามาเพื่อลูกเราจะอยู่อย่างมีความสุข ถ้ามาเพื่อจะครอบครองสามี. อย่าแม้แต่คิดเพราะเค้าไม่เหลือความรักให้เราแล้ว ประโยคนี้อีนางเมียน้อยคนที่2ที่แฝงกลายเข้ามาเป็นเมียคนที่2โดยที่คนแถวนี้ไม่ทราบ ว่าเทอเป็นเมียน้อยสามีมานานแล้ว. ผ่านทางนางตัวละครที่2 นางจะเป็นนกสองหัวคอยสืบข้อมูล. ให้สามีเราตลอดว่าเรากำลังคิดหรือทำอะไร ด้วยความเชื่อคนง่าย. เราก็โพส/ลงรูปลูกๆลงไลน์. นางก้อเซฟส่งไปในไลน์สามีเราทุกครั้ง. อยู่มาวันนึงคนที่รู้จักกับเราและสามีเรามาเล่าให้ฟัง. ว่าสามีเราไปเที่ยวเล่าและโชว์รูปเด็กม.6บอกว่านี้นี่เมียใหม่กู เจ็บสุดๆจนเราอดถามมันไม่ได้. จนสามีเรามันตบ/ถีบ/ตี/สารพัดว่าเราล้ำเส้นมัน ตีเราต่อหน้าต่อตาลูกวัยขวบเศษๆ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละครตอนนี้จบจากเด็กม.6 ก็กลายเป็นผญ.ในเฟสบุคเราตามสามีจนเหนื่อยและเริ่มหมดแรงและหมดรักแล้ว
ณ ตอนนี้มีแค่เหตุผลเดียวคือรักลูกวัย1.11ขวบกับวัย8เดือนว่าจะเอายังไงดี เพราะเราไม่มีงานทำจะเอาลูกไปใครจะดูจะเอาเงินไหนเลี้ยงเค้าทั้ง2คน ยังลังเลว่าจะยอมยกลูกๆทั้ง2คนเค้าสามีดูแลเราได้เซนเอกสารรับรองสำเนาใบเกิดลูกและทะเบียนบ้านลูกและของเราไว้ให้กับสามีเรียบร้อยแล้ว พร้อมเมื่อไหร่เราคงจะจบทุกเรื่องบนศาล แล้วเราจะเดินจากไปเพราะจะได้จบปัญหาอุบาจไปสักที เรามองไม่เห็นถึงอนาคตของคำว่า"ครอบครัวเลย"เค้าบอกกับเราตรงๆว่าไม่ชอบเราจะมาบังคับให้ชอบได้ยังไง ถ้าทนไม่ไหวก็บอกจะได้หาคนมาเลี้ยงลูก เราจะได้มีอิสระ จะได้ไม่ทุกไม่เสียใจ อายุยังน้อยยังต้องเจออะไรอีกมากมายอย่าเอาลูกไปเป็นห่วงเลย คำพูดนี้ก็ทำให้เราหยุดคิดและยอมจนถึงทุกวันนี้. เจ็บและทุกใจมากที่สามีเราทำกับเราและลูกแบบนี้ อายุ60ยังตามหาคนที่ใช่?มันจะมีให้มันมั้ย!! ที่ผ่านมาเรื่องระหว่างเรากับสามีเรียกว่ารักได้มั้ย? จะเอายังไงกับปัญหานี้ดี สับสนไปหมดแล้วจริงๆ เรื่องมันยาวมากอาจจะสับสนและงงอยู่บ้างแต่พยายามเก็บทักรายละเอียดให้ครบ ขอบคุณพื้นที่ดีๆที่อยู่เป็นเพื่อนให้เราไดัอ่านถึงปัญหาโลกแตกของผช.ที่ไม่รู้จักพอ
จะเรียกว่ารักหรืออะไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น?อายุเราห่างกัน35ปี
เรื่องมีอยู่ว่า...จขกท.กับสามีเรารู้จักกันด้วยความบังเอิญ เมื่อเดือนกันยา54. จขกท.มีแฟนอยู่แล้ว แต่ด้วยความรักและศัทธาในคำพูดของสามีและแม่ที่เรานับถือเป็นแม่สื่อให้เรากับสามีได้คุยกัน. ณ ตอนนั้นเรากับแฟนก็มีปัญหากันอยู่เป็นต้นทุนอยู่แล้ว ทำให้เราบอกเลิกแฟนเก่ามาคบกับสามีเรา. เรื่องราวเลยปานปลายจนถึงปัจจุบัน? ถามว่าเราตัดสินใจเร็วไปมั้ย? ตอบกับตัวเองเลยว่ามากกก สามีเราเคยมีครอบครัวมาแล้วเมียใหญ่ได้เสียขีวิตไปเมื่อต้นปี52มีลูกสาว1คน พอแม่เสียขีวิตลูกสาวก็ไปทำงานต่างจังหวัดและไม่เคยมาหาพ่อเลย เพราะมีคดีติดค้างกันเรื่องลูกสาวของเป็นผู้จัดการมรดก หลังจากนั้นเค้าก็เริ่มตามหาครอบครัวใหม่เพื่อต้องการมีลูก. ก่อนหน้าเราคบแบบเปิดเผยสังคมรู้จัก3คน
---ตัวละคร3คนจบไป หลังจากนี้เป็นเรื่องจขกท...เต็มๆ หลังจากที่ได้ฟังสามีเล่าถึงคนทั้ง3คนที่ผ่านมา บอกได้คำเดียว ณ ตอนนั้นว่าหลงรักผช.รุ่นคราวพ่ออย่างแรง ด้วยความหลงมาก่อนความรักและความเห็นใจ ซึ่งดิฉันในตอนนั่นพึ่งจบมาใหม่ๆ กำลังเดินตามความฝันและคิดอยากจะมีครอบครัวที่อบอุ่น. ซึ่งสามีของดิฉันเป็นทุกอย่างได้หมดในตอนนั้น! เลยทำให้มีตัวเล็กเกิดขึ้นช่วงปลายปี54 สามีเราดีใจมากและจัดงานแต่งที่บ้านเราเมื่อต้นปี55 ตอนนั้นสามีเราดีมากๆไม่แสดงอาการเจ้าชู้หัวงูให้เห็นเลย. หรือว่าเราต่างคนต่างทำงาน. เราจะเจอกันทุกวันศุกร์เย็นเช้าวันจันทร์เค้าก็ไปส่งที่บ้านพัก. เราพักที่ทำงานไม่สะดวกไปกลับเพราะมันไกล จนกระทั่งเราลาคลอดครบ3เดือน ต้องกลับไปทำงานโดยขับรถไปกลับระยะทาง130โลน่าจะได้ตื่นตี5 ช่วงเช้าลูกจะอยู่กับสามีเราและถัาสามีไปทำธุระขึ้นศาลตามหนี้ ทวงหนี้ยายจะมาเลี้ยงหลานให้. ทำแบบนี้ไปสักพัก สามีเริ่มบ่นให้บาออกจากงาน ถามว่ามั่นคงมั้ยพนักงานราชการก็ดูจะมั่นคงในระดับหนึ่งในตอนนั้นหัวหน้างานและเพื่อนร่วมงาน ต่างพูดเสียงเดียวกันว่าอย่าลาออกเลย สถานภาพทางด้านครอบครัวเริ่มสั่นไหว เมื่อสามีเราทำเรื่องรับรองบุตร และขอเป็นผู้ปกครองบุตรแต่เพียงผู้เดียว ตอนคนโตอายุ6เดือน เพราะอายชาวบ้านที่ถูกใครต่อใครนินทาว่าแยกแฟนเด็กน้อย. สุดท้ายด้วยความรักสามีมากกว่าพ่อตัวเอง แอบเขียนใบลาออก. และออกมาเลี้ยงลูกเพราะตั้งท้องคนที่2 หลังจากนั้นมาเรื่องโอละพ่อ ึมนุษย์ซึ่งขึ้นชื่อว่าสามียุติความสัมพันธ์ลงอย่างไม่บอกกล่าว อยู่ร่วมกันเพราะหน้าที่. จนกระทั่งดิฉันคลอดคนเล็กเมื่อปลายปี56 พอครบกำหนดลูกชายครบ1เดือนเราก็เก็บข้าวของลูกๆและเรากลับบ้านที่ต่างจังหวัด. จนทุกอย่างเริ่มขัดเจน. สามีเราเริ่มคิดจะมีคนใหม่เพื่อจะจบกับเราแบบถาวร ลูกเรา2คนป่วยตลอดตอนอยู่ต่างจังหวัด. อยู่บ้านพ่อแม่ได้3เดือน. ทาสแท้เริ่มชัดเจน. เลยตัดสินใจพาลูกๆกลับมาบ้านสามีอีกครั้ง ด้วยคำชวนของสามีว่า ถ้าเรามาเพื่อลูกเราจะอยู่อย่างมีความสุข ถ้ามาเพื่อจะครอบครองสามี. อย่าแม้แต่คิดเพราะเค้าไม่เหลือความรักให้เราแล้ว ประโยคนี้อีนางเมียน้อยคนที่2ที่แฝงกลายเข้ามาเป็นเมียคนที่2โดยที่คนแถวนี้ไม่ทราบ ว่าเทอเป็นเมียน้อยสามีมานานแล้ว. ผ่านทางนางตัวละครที่2 นางจะเป็นนกสองหัวคอยสืบข้อมูล. ให้สามีเราตลอดว่าเรากำลังคิดหรือทำอะไร ด้วยความเชื่อคนง่าย. เราก็โพส/ลงรูปลูกๆลงไลน์. นางก้อเซฟส่งไปในไลน์สามีเราทุกครั้ง. อยู่มาวันนึงคนที่รู้จักกับเราและสามีเรามาเล่าให้ฟัง. ว่าสามีเราไปเที่ยวเล่าและโชว์รูปเด็กม.6บอกว่านี้นี่เมียใหม่กู เจ็บสุดๆจนเราอดถามมันไม่ได้. จนสามีเรามันตบ/ถีบ/ตี/สารพัดว่าเราล้ำเส้นมัน ตีเราต่อหน้าต่อตาลูกวัยขวบเศษๆ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละครตอนนี้จบจากเด็กม.6 ก็กลายเป็นผญ.ในเฟสบุคเราตามสามีจนเหนื่อยและเริ่มหมดแรงและหมดรักแล้ว
ณ ตอนนี้มีแค่เหตุผลเดียวคือรักลูกวัย1.11ขวบกับวัย8เดือนว่าจะเอายังไงดี เพราะเราไม่มีงานทำจะเอาลูกไปใครจะดูจะเอาเงินไหนเลี้ยงเค้าทั้ง2คน ยังลังเลว่าจะยอมยกลูกๆทั้ง2คนเค้าสามีดูแลเราได้เซนเอกสารรับรองสำเนาใบเกิดลูกและทะเบียนบ้านลูกและของเราไว้ให้กับสามีเรียบร้อยแล้ว พร้อมเมื่อไหร่เราคงจะจบทุกเรื่องบนศาล แล้วเราจะเดินจากไปเพราะจะได้จบปัญหาอุบาจไปสักที เรามองไม่เห็นถึงอนาคตของคำว่า"ครอบครัวเลย"เค้าบอกกับเราตรงๆว่าไม่ชอบเราจะมาบังคับให้ชอบได้ยังไง ถ้าทนไม่ไหวก็บอกจะได้หาคนมาเลี้ยงลูก เราจะได้มีอิสระ จะได้ไม่ทุกไม่เสียใจ อายุยังน้อยยังต้องเจออะไรอีกมากมายอย่าเอาลูกไปเป็นห่วงเลย คำพูดนี้ก็ทำให้เราหยุดคิดและยอมจนถึงทุกวันนี้. เจ็บและทุกใจมากที่สามีเราทำกับเราและลูกแบบนี้ อายุ60ยังตามหาคนที่ใช่?มันจะมีให้มันมั้ย!! ที่ผ่านมาเรื่องระหว่างเรากับสามีเรียกว่ารักได้มั้ย? จะเอายังไงกับปัญหานี้ดี สับสนไปหมดแล้วจริงๆ เรื่องมันยาวมากอาจจะสับสนและงงอยู่บ้างแต่พยายามเก็บทักรายละเอียดให้ครบ ขอบคุณพื้นที่ดีๆที่อยู่เป็นเพื่อนให้เราไดัอ่านถึงปัญหาโลกแตกของผช.ที่ไม่รู้จักพอ