โลกมันก็ไม่ได้สวยเสมอ ในชีวิตการทำงาน

วันนี้เจอเรื่องกระทบใจ รอบค่ำ  เข้าใจความรู้สึกคนผิดหวัง เสียใจ โดนคนว่าร้าย  โดนแทงข้างหลัง เป็นอย่างไร

เมื่อสมัย เกือบ 5  ปีก่อน เคยทำหน้าที่เป็นเลขา ชาวต่างชาติ  ด้วยความที่นายเป็นคนเก่ง เจ้าระเบียบ เรื่องเยอะ เจ้าอารมณ์

ทำให้เราต้องใช้ทักษะลูกล่อลูกชน หลายๆอย่าง ทั้งกับเพื่อนร่วมงาน ผู้บริหารท่าาอื่นๆที่ประสานงานด้วย

เพื่อให้งานสัมฤทธิ์ และ ความร่วมมืออันดี ด้วยใจ ยังอยู่  



แม้หลายๆครั้งจำเป็นต้องใช้ ลูกล่อลูกชน ให้ได้ซึ่งผลงาน  แต่ทุกๆครั้ง จะเห็นใจผู้อื่น เข้าใจภาวะการโดนบีบคั้นเสมอ

หากมีสิ่งใดจะลงมือไปทำเองได้  จะทำ หากช่วยได้ จะช่วย  การแบ่งปันน้ำใจให้กันคือเรื่องงดงามที่ควรรักษาให้คงอยู่ไว้ในโลก

ตำแหน่ง หน้าที่ มันเป็นแค่หัวโขน   ยกหัวโขนออก เอาฐานะการเงินออก  ทุกคนจะเท่าเทียมกันหมด  เหลือเว้นไว้แค่ระดับจิตใจ ที่ใช้วัดความต่าง



จขกท จะเอื้อเฟื้อตั้งแต่ รปภ. แม่บ้าน  เพื่อนแอมิน  โอเปอร์เรเตอร์ คนส่งของ  เชื่อเสมอว่าโลกจะน่าอยู่ ถ้าเราทำให้มันน่าอยู่

หากมีน้ำใจพอจะแบ่งปันอะไรให้ได้ จะคอยหยิบยื่น  หากมีขนมดีๆของอร่อย จะมีฝากแม่บ้าน รปภ.  แทบทุกครั้งที่ใช้รถแท๊กซี่  จะกล่าวคำขอบคุณ และจ่ายเกินกว่ามิคเตอร?เสมอ

เพื่อแสดงสินน้ำใจ  ถ้าไม่มีเขาเราก็ไม่ถึงบ้านอย่างปลอดภัย   น้ำใจเล็กๆน้อย ที่ไม่ได้ทำให้ชีวิตเราสะดุด  ที่มอบให้เขาช่วยต่อเติมให้เขามีกำลังใจ ทำหน้าที่ดีๆ ต่อไป

ทุกครั้งที่ซืเอของ น้อยครั่งจะต่อราคา  เพราะเคยซื้อของมาขาย ย่อมเข้าใจดีว่ากว่าจะได้กำไรแต่ละชิ้น มันคาดหวังขนาดไหน   เหนื่อยแทบตายได้มานิดเดียว โดนต่อแล้วต่ออีก


จขกท ไม่ใช่คนรวย  ไม่ใช่คนดีวิเศษ  เลอเลิศ  บทเหวี่ยงวีน เอาแต่ใจ หน้หมั่นใส่ ตามตบด้วยเปลือกทุเรียนก็มี  ปากดี เจ้าอารมณ์ ก็ที่หนึ่ง



วันนี้โลกกลม  ดังคำเขาว่า     คนที่เราเคยแสดงน้ำใจ  ยื่นไมตรีจิตร ด้วยความจริงใจ  โคจรมาพบกันอีกครั้ง

พี่แม่บ้านที่เคย ทำงานให้  คนที่เราเคยมีอาหารจากภัตรคาร จานราคาหลายร้อย หยิบฝากเสมอเมื่อประชุม  เพราะเห็นเขาช่วนงาน ทำงานเหนื่อย
คนที่เคยซื้อขนมติดไม้ติดมือไปฝาก  คนที่เคยช่วยเหลืองานศพ พร้อมช่วนกระจายข่าว ให้เพื่อนๆระดับเดียวกับ จขกท ร่วมระดมทุนช่วนเหลือกัน

วันนี้พี่คนเดิมกลับมา ทำงานที่บริษัท ของเพื่อน จขกท   กล่าวถึงเราในเชิงลบอย่างเสียหาย  ในหลายด้านๆ
ทั้งๆที่แวบแรกที่เรารู้ว่าเขามาเจอกับเพื่อน  คือบอกเพื่อนว่าจะฝากขนมไป

ความรู้สึกถูกกระชากกลับกระทันหัน  เหมือนโดนฟาดหน้าอย่างแรง  เราไปทำอะไรแบบนั้นเมื่อไหร่  
คุยนัวเนีย กับเจ้านาย???  ฟังแล้วสะอึก!!!  เราไม่เคยทำร้ายเขาเลยแม้สักครั้ง

ระดับจิตใจคนที่ต่างกัน...มันเป็นเยี่ยงนี้เอง


ตอนนี้ในใจยังครุกรุ่นอยู่   ขนาดคนที่เราดีด้วย ยังเป็นได้ขนาดนี้
ความคิดแวบเข้ามาฉับไว.....พี่ถึงได้เป็น ทำได้แค่นั้นไงเล่า ดีกว่านี้คงทำไม่ดี  เพราะดีไม่พอ!!!

ความโกรธเกลียดก่อตัว...รีบพยามสลัดมันทิ้ง  การแช่งชัก  ว่าร้ายใครกับก็ไม่ใช่เรื่องดีที่ควรทำ



ภาพกล่องขนมที่จะให้เพื่อแสดงความขอบคุณอันตราธานหายไป แล้ว.......และครั้งนี้ก็สอนให้รู้ว่า  โลกสวยได้  แต่ต้องดูให้ถูกคน
ใจสงบเมื่อไหร่  คงต้องล้างพิษความคั่งแค้นใจ ด้วยการให้คืนด้วยน้ำใจดีๆ


เพราะความเกลียด ความโกรธ ไม่ได้ทำร้ายใครนอกจากตัวเราเอง