เห้ย!คนนี้อะนะแฟนเก่าเรา คบไปได้ไงวะ?

สวัสดีเพื่อนๆในพันทิปค่ะ คือเราเข้ามาอ่านบ่อยๆ ละอยากมีเรื่องมาเล่าบ้างไรบ้าง แต่แบบมันยังไม่มีไรน่าเล่ามากมาย แต่วันนี้นี่ดิ เราบังเอิญ คือบังเอิญไปป่ะว๊าาา? --'
ไปเจอแฟนเก่าเข้าอย่างจัง เจอแบบประจันหน้ากันไปเลย หลบไงก็ไม่พ้นแน่ๆ
คือท้าวความก่อนนะคะ เราเลิกกะแฟนคนนี้มาได้ประมาณปีนึงละ นานพอสมควร และช่วงเวลาที่เลิกกันมาก็คือไม่ได้เจอกันเลย
ด้วยความที่สาเหตุการเลิกกันมันจบไม่สวย เราก็ไม่อยากเจอหน้าเขาอยู่ละ เห็นหน้าละมันแค้นมันโมโหอะ อยากชกหน้าสักที ฮ่าๆๆ
เห้ยแกกว่าเราจะหัวเราะได้แบบนี้ตอนคบกันเราทรมานมากนะ --'
สาเหตุหลักการเลิกค่ะ แฟนนอกใจ เก๋ๆ โดนหลอกเก๋ๆเป็นปี
งี้แหละค่ะความไว้ใจ เชื่อใจ เรื่องปกติเลยที่จะโดนสวมเขา ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิงจะดียังไงแค่ไหน ถ้าได้ลองนอกใจ ก็ไม่โอเคทั้งนั้นอะค่ะ
ซึ่งสิ่งที่เราโดนมัน2-3ครั้งค่ะที่จับได้ ไอ่เราอะคิดว่าการให้อภัยมันน่าจะทำให้เขาปรับปรุงตัว แต่แล้วโอกาสที่เราให้เขาก็หมดไป คนเราให้โอกาสคนอื่นกี่ครั้งก็ได้ค่ะ
แต่เราต้องให้โอกาสตัวเองเช่นกัน
จุดจบของความรักครั้งนั้น เราจึงให้โอกาสตัวเราเอง ให้ได้พบทางเลือกดีๆ ให้ออกมาจากจุดๆนั้น ถ้าทางเดินไหนมีอุปสรรคมากมายแต่มือเรายังจับกันแน่นพอยังไงก็มีความสุขที่จะเดินต่อ
แต่นี่อุปสรรคก็มากพออยู่แล้ว ยังปล่อยมือเราไปแบบนี้ อยู่ไปก็ไม่มีความสุขจะอยู่ทำไมละเนาะ
ก่อนจะรักใครเราก็ต้องรักตัวเองซะก่อน
เอาล่ะท้าวความเท่านี้ละกันค่ะ
เอาเรื่องวันนี้กันดีกว่า ปกติเราคิดว่าคนเราเคยเป็นแฟนกัน พอเจอหน้าหลังเลิกไปแล้ว มันน่าจะสามารถที่จะยิ้มทักทายเป็นเพื่อนกันได้ อย่างน้อยก็คนรู้จักใช่ไหมคะ?
แต่สำหรับผู้ชายคนนี้ ไม่ใช่ว่าเรายังเกลียดยังแค้นนะ เวลาที่ผ่านมาเราให้อภัยหมดแล้ว
แต่พอมาเจอกันได้เห็นหน้าชัดๆอีกครั้ง เรากลับรู้สึกค่ะ รู้สึกว่า เห้ยนี่หรอแฟนเก่าเรา เราเคยรักคนนี้หรอ เคยให้โอกาสคนแบบนี้หรอ คือเราคบกับคนนิสัยแบบนี้ได้ยังไง คบกับคนที่ทำร้ายจิตใจเราได้ยังไง?

นี่คือคำถามที่ก้องอยู่ในหัว --'
จริงอยู่นะคะ ที่เราปฏิเสธไม่ได้ว่าเคยรัก แต่เรากำลังคิดว่ามันน่าจะเป็นความหลงมากกว่า --'
เพราะในวันนี้ความรู้สึกที่เราควรจะผูกพันมันกลับไม่มี มันรู้สึกเหมือนเจอคนไม่รู้จัก เจอคนทั่วไป
ไม่มีความเกลียด ความผูกพันธ์ ในใจเราเลย

มีใครไหมคะ? ที่เคยรู้สึกแบบเราบ้าง