น้องก้อย รุ่งระวี อุทาหรณ์ "ความไร้วุฒิภาวะ" และการปกป้องลูกจนไม่เห็นมุมมองด้านที่ดีเลย

ไม่รู้ถูกหรือผิดหรอกนะ เกี่ยวกับกรณีนี้น่ะ

เพียงแต่รู้สึกว่า น้องก้อยเป็นแค่เด็ก ซึ่งแน่นอน วุฒิภาวะก็เป็นไปตามวัย (หลายคนหล่นความเห็นว่า ยิ่งกว่าเสียอีก 55+) ก็คือรู้สึกโมโห เลยตอบโต้ด้วยความสะใจของตัวเอง จนลืมมองผลที่ตามมาในระยะยาวๆ

เอาเป็นว่า เรื่องนี้ ผมโฟกัสไปที่พ่อแม่มากกว่า กลับปกป้องลูกเสียจนมองไม่เห็นอีกมุมนึงที่กว้างกว่า และตัวน้องเองก็ไม่ได้ถูกกล่าวเป็นจำเลยสังคม

นี่ล่ะนะ คนเราเมื่อมีปัญหา ก็จมจ่ออยู่แต่ตรงนั้น ไม่ได้มองมุมกว้างๆ ต่อไปเลย

ซึ่งมันยังมีด้านดีอีกมากมาย เรื่องนี้ ถ้าตัวน้องหรือพ่อแม่รู้จักอดทนอดกลั้น พิสูจน์ตัวเองสิ ว่าไม่ได้เป็นอย่างที่โค้ชเค้าลงโทษว่าไร้ระเบียบวินัย หรืออาจจะเกิดจากความเข้าใจผิดอะไรก็แล้วแต่ ด้วยการฝึกให้หนักยิ่งขึ้น จนคว้าเหรียญใดเหรียญนึงในโอลิมปิกตอกหน้าโค้ชไปเลย

ซึ่งถ้าถึงวันนั้นจริงๆ ผมเชื่อว่า คนที่จะโผเข้ากอดน้องแล้วยิ้มกว้างที่สุดเป็นคนแรก นั่นคือ โค้ชเชแน่นอน