ผู้จัดการมือใหม่ : Thai Fight เมื่อลูกน้องทำร้ายร่างกายกันในที่ทำงาน
http://pantip.com/topic/32289623
ผู้จัดการมือใหม่ : จอมโจรจอมใจ (คดีวัตถุดิบหายจากคลังสินค้า)
http://pantip.com/topic/32305245
ก่อนจะมาเป็นผู้จัดการมือใหม่ เราคือหัวหน้าแผนก production control มีลูกน้องสาวๆ 7-8 คน
เมื่อมาเป็นผู้จัดการ มีลูกน้องสาว 2 คน ในส่วน planning
ที่เหลือคือชายฉกรรจ์ 7 คน ในคลังสินค้า (หลังจาก 2 คนออกไปเพราะ Thai Fight และ 1 คนออกเพราะเหตุอื่น)
3 คน อายุน้อยกว่าเรา อีก 4 คนเราต้องเรียก พี่
ชายฉกรรจ์ของเรามีกิตติศัพท์เลื่องลือ ทั้งในและนอกบริเวณโรงงาน
นายเก่าของเขา คนก่อนของคนก่อนหน้าเรา เป็นชายผู้มีบารมีมาก มีสมญานามว่า 'เจ้าพ่อ'
คำจำกัดความของพนักงานคลังของเรา คือ ลูกผู้ชาย (นักเลง ในภาษาชาวบ้าน)
ลักษณะเด่น คือ ทำงานหนัก ไม่พูดมาก ไม่ทุจริต กินเหล้าดุ และ พร้อมไฝว้เสมอ (จึงเกิดเหตุ Thai Fight)
มีคนเปรยว่า สงสัยลูกน้องเรากินเหล้าในเวลาทำงาน
เราเองก็เคยเห็นบางคน ตาแดงก่ำ เมื่อเข้างานตอนเช้า แต่ไม่เคยเห็นกับตาว่า กินในที่ทำงาน
วันหนึ่ง ราวทุ่มกว่าๆ เราเดินไปออฟฟิซคลัง เห็นลูกน้องสามสี่คนเดินกลับเข้ามา คงไปกินมื้อเย็นนอกโรงงาน
พวกเขาท่าทางอารมณ์ดี หัวเราะฮิฮะ มีกลิ่นคุ้นเคย (เราไม่ใช่สุภาพสตรี มีชีวิตในวงเหล้ามาไม่น้อย)
กินเหล้านอกที่ทำงาน ไม่ผิดกฏ เราก็ไม่ว่าอะไร แต่เรียกพวกเขามาคุยเรื่องงาน แล้วให้ปิดออฟฟิศ กลับบ้านไป
เช้าวันรุ่งขึ้น เราเรียกประชุมทั้งหมด แก๊งค์เมื่อคืนยอมรับว่า ไปก๊งกันมา
นิโหน่ย
เรา : ไม่กินเหล้า ไม่ใช่ลูกผู้ชายแหละนะ เราเองก็กิน ไม่ว่ากัน
บริษัทเรามีกฏไม่กินเหล้าในบริเวณโรงงาน ไปกินข้างนอก เราก็ว่าไม่ได้
แต่ถ้าคนอื่นมาเห็นกำลังกรึ่มๆ ได้ที่ เวลาทำงาน เราจะแก้ตัวอย่างไรว่าไม่ได้กินในโรงงาน
เอาอย่างนี้ อีกไม่กี่วันสิ้นเดือน อดใจไว้ พอโหลดของขึ้นรถคันสุดท้ายเสร็จ ปิดคลัง
ไปกินร้านหูฉลามกัน (ภัตตาคารจีนใกล้ๆ) ทีนี้จะกินเท่าไหร่ ตามสบาย เราเลี้ยงเอง
ทุกคนให้สัญญาลูกผู้ชาย ไม่มีการก๊งรอบเย็นอีก เรารู้เพราะเราเลิกงานพร้อมพวกเขาทุกคืน
วันสิ้นเดือน เราพากันไปกินโต๊ะจีนในร้านที่ว่า เฮฮากันเต็มที่
เขาเอาเหล้าไปกันเอง เราจ่ายแต่ค่าอาหาร
เรากินกันทุกสิ้นเดือน สังเกตได้ว่าจำนวนขวดเหล้าบนโต๊ะ ในเดือนต่อๆมา ค่อยๆน้อยลง เฮฮาเท่าเดิม
(อาหารจีน จืดๆมันๆ มันเลี่ยน กินเหล้าไม่ทนหรอก)
อาการตาแดงรอบเช้า หายไปหมด
พวกเขาเข้าใจ การพิสูจน์ว่าไม่ได้ทำตามข้อกล่าวหามันยาก ไม่อยากให้เราลำบาก
กินโต๊ะจีนสิ้นเดือนอยู่ราว 4 เดือน
ก่อนวันสิ้นเดือนที่ 5 มีลูกน้องคนหนึ่งมาเดินกะลิ้มกะเหลี่ย หน้าโต๊ะทำงานของเรา
ลูกน้อง : คุณครับ พวกเขาให้ผมมาเป็นตัวแทน ขออะไรคุณอย่างนึง
เรา : อะไรหรือ
ลูกน้อง : คือสิ้นเดือนนี้ เราอยากขอไม่กินโต๊ะจีน เราจะไปกินร้านไก่ย่างส้มตำปากซอย
เชิญคุณไปทานด้วย
แต่คุณไม่ต้องจ่าย พวกเราจ่ายกันเอง ได้ไหมครับ
เรา : ดีซิ เราไม่เคยกิน อยากกินเหมือนกัน (เราไม่กินของเผ็ด)
หลังจากนั้น ปาร์ตี้ทุกสิ้นเดือนของพวกเรา ก็คือร้านไก่ย่าง เราเริ่มกินส้มตำเป็น มันอร่อยมากเลย
แต่เรายังยืนยัน จ่ายค่าอาหาร ขณะที่พวกเขาจ่ายค่าเหล้า ที่น้อยลงเรื่อยๆ (เวลากินอิ่มจัดๆ เหล้าไม่ค่อยเดิน)
แถมร้านส้มตำไก่ย่าง ถูกกว่าหูฉลาม หมูหันเยอะเลย
ผู้จัดการมือใหม่ : ลูกน้องเราคือลูกผู้ชาย
http://pantip.com/topic/32335916
ผู้จัดการมือใหม่ : ลูกน้องกินเหล้าในเวลาทำงาน
http://pantip.com/topic/32289623
ผู้จัดการมือใหม่ : จอมโจรจอมใจ (คดีวัตถุดิบหายจากคลังสินค้า)
http://pantip.com/topic/32305245
ก่อนจะมาเป็นผู้จัดการมือใหม่ เราคือหัวหน้าแผนก production control มีลูกน้องสาวๆ 7-8 คน
เมื่อมาเป็นผู้จัดการ มีลูกน้องสาว 2 คน ในส่วน planning
ที่เหลือคือชายฉกรรจ์ 7 คน ในคลังสินค้า (หลังจาก 2 คนออกไปเพราะ Thai Fight และ 1 คนออกเพราะเหตุอื่น)
3 คน อายุน้อยกว่าเรา อีก 4 คนเราต้องเรียก พี่
ชายฉกรรจ์ของเรามีกิตติศัพท์เลื่องลือ ทั้งในและนอกบริเวณโรงงาน
นายเก่าของเขา คนก่อนของคนก่อนหน้าเรา เป็นชายผู้มีบารมีมาก มีสมญานามว่า 'เจ้าพ่อ'
คำจำกัดความของพนักงานคลังของเรา คือ ลูกผู้ชาย (นักเลง ในภาษาชาวบ้าน)
ลักษณะเด่น คือ ทำงานหนัก ไม่พูดมาก ไม่ทุจริต กินเหล้าดุ และ พร้อมไฝว้เสมอ (จึงเกิดเหตุ Thai Fight)
มีคนเปรยว่า สงสัยลูกน้องเรากินเหล้าในเวลาทำงาน
เราเองก็เคยเห็นบางคน ตาแดงก่ำ เมื่อเข้างานตอนเช้า แต่ไม่เคยเห็นกับตาว่า กินในที่ทำงาน
วันหนึ่ง ราวทุ่มกว่าๆ เราเดินไปออฟฟิซคลัง เห็นลูกน้องสามสี่คนเดินกลับเข้ามา คงไปกินมื้อเย็นนอกโรงงาน
พวกเขาท่าทางอารมณ์ดี หัวเราะฮิฮะ มีกลิ่นคุ้นเคย (เราไม่ใช่สุภาพสตรี มีชีวิตในวงเหล้ามาไม่น้อย)
กินเหล้านอกที่ทำงาน ไม่ผิดกฏ เราก็ไม่ว่าอะไร แต่เรียกพวกเขามาคุยเรื่องงาน แล้วให้ปิดออฟฟิศ กลับบ้านไป
เช้าวันรุ่งขึ้น เราเรียกประชุมทั้งหมด แก๊งค์เมื่อคืนยอมรับว่า ไปก๊งกันมานิโหน่ย
เรา : ไม่กินเหล้า ไม่ใช่ลูกผู้ชายแหละนะ เราเองก็กิน ไม่ว่ากัน
บริษัทเรามีกฏไม่กินเหล้าในบริเวณโรงงาน ไปกินข้างนอก เราก็ว่าไม่ได้
แต่ถ้าคนอื่นมาเห็นกำลังกรึ่มๆ ได้ที่ เวลาทำงาน เราจะแก้ตัวอย่างไรว่าไม่ได้กินในโรงงาน
เอาอย่างนี้ อีกไม่กี่วันสิ้นเดือน อดใจไว้ พอโหลดของขึ้นรถคันสุดท้ายเสร็จ ปิดคลัง
ไปกินร้านหูฉลามกัน (ภัตตาคารจีนใกล้ๆ) ทีนี้จะกินเท่าไหร่ ตามสบาย เราเลี้ยงเอง
ทุกคนให้สัญญาลูกผู้ชาย ไม่มีการก๊งรอบเย็นอีก เรารู้เพราะเราเลิกงานพร้อมพวกเขาทุกคืน
วันสิ้นเดือน เราพากันไปกินโต๊ะจีนในร้านที่ว่า เฮฮากันเต็มที่ เขาเอาเหล้าไปกันเอง เราจ่ายแต่ค่าอาหาร
เรากินกันทุกสิ้นเดือน สังเกตได้ว่าจำนวนขวดเหล้าบนโต๊ะ ในเดือนต่อๆมา ค่อยๆน้อยลง เฮฮาเท่าเดิม
(อาหารจีน จืดๆมันๆ มันเลี่ยน กินเหล้าไม่ทนหรอก)
อาการตาแดงรอบเช้า หายไปหมด
พวกเขาเข้าใจ การพิสูจน์ว่าไม่ได้ทำตามข้อกล่าวหามันยาก ไม่อยากให้เราลำบาก
กินโต๊ะจีนสิ้นเดือนอยู่ราว 4 เดือน
ก่อนวันสิ้นเดือนที่ 5 มีลูกน้องคนหนึ่งมาเดินกะลิ้มกะเหลี่ย หน้าโต๊ะทำงานของเรา
ลูกน้อง : คุณครับ พวกเขาให้ผมมาเป็นตัวแทน ขออะไรคุณอย่างนึง
เรา : อะไรหรือ
ลูกน้อง : คือสิ้นเดือนนี้ เราอยากขอไม่กินโต๊ะจีน เราจะไปกินร้านไก่ย่างส้มตำปากซอย
เชิญคุณไปทานด้วย แต่คุณไม่ต้องจ่าย พวกเราจ่ายกันเอง ได้ไหมครับ
เรา : ดีซิ เราไม่เคยกิน อยากกินเหมือนกัน (เราไม่กินของเผ็ด)
หลังจากนั้น ปาร์ตี้ทุกสิ้นเดือนของพวกเรา ก็คือร้านไก่ย่าง เราเริ่มกินส้มตำเป็น มันอร่อยมากเลย
แต่เรายังยืนยัน จ่ายค่าอาหาร ขณะที่พวกเขาจ่ายค่าเหล้า ที่น้อยลงเรื่อยๆ (เวลากินอิ่มจัดๆ เหล้าไม่ค่อยเดิน)
แถมร้านส้มตำไก่ย่าง ถูกกว่าหูฉลาม หมูหันเยอะเลย
ผู้จัดการมือใหม่ : ลูกน้องเราคือลูกผู้ชาย
http://pantip.com/topic/32335916