วันที่ 14 กรกฎาคม 2557
วันนี้ผมตื่นมาตอน 7 โมงพอดีจากนาฬิกาปลุกตามเคย ผมเริ่มตามแผนที่วางไว้ตั้งแต่เมื่อคืนครบถ้วน ผมเริ่มสนุกกับการเล่นฟิตเนส และเริ่มสนุกกับความสำเร็จเล็กๆในแต่ล่ะวันที่ผมตั้งเป้าไว้และทำมันได้สำเร็จ ผมว่าผมเริ่มชินกับชีวิตแบบนี้แล้วล่ะ จริงๆวันนี้ผมมีเรื่องๆนึงที่อยากจะสารภาพให้ทุกคนได้อ่าน คือผมได้ส่งไดอารี่นี้ให้กับอดีตแฟนของผมอ่านและดูเหมือนว่าเธอก็ชอบด้วย ผมรู้สึกดีใจนะ ดึกของวันนี้เธอยังคงโทรมาหาผมเช่นเคย เธอโทรมาปรึกษาเรื่องคนที่เธอแอบปลื้มอยู่ เค้าคนนั้นไม่ได้ติดต่อเธอมา3วันเต็มทั้งๆที่เค้ารับราชการและวันนี้เป็นวันหยุด เธอบ่นความกังวลของเธอให้ผมฟัง ผมรับฟังเธออย่างตั้งใจและพูดโน้มแน้วเธอให้รอผมก่อนอย่าเพิ่งไปปันใจให้เค้าคนนั้นมากไปกว่านี้ ตอนนี้ในใจของผมเจ็บปวดมากแต่ผมก็ได้แต่ซ่อนความรู้สึกเอาไว้ไม่บอกเธอเพราะกลัวเธอจะเศร้า หลังจากที่คุยกันเสร็จผมเริ่มรู้สึกรอเวลาอีก200กว่าวันไม่ไหว ผมอยากให้เธอกลับมาคบกับผมและรอการเปลี่ยนแปลงของผมไปด้วยกัน ผมได้ตัดสินใจลองใจเธอ1อย่าง(ตอนสมัยคบกันแรกๆ ผมชอบลองใจเธอบ่อยๆ เพราะมันได้คำตอบที่ผมอยากรู้ได้ความจริงมากกว่าการถามด้วยปาก) ผมตัดสินใจว่าในวันนี้ผมจะไม่โพสไดอารี่นี้ เพื่อที่จะอยากรู้ว่าเธอเองจะเป็นคนเข้ามาในกระทู้แล้วกดติดตามผมเองหรือเปล่า วันนี้ผมเขียนไดอารี่ใส่ในworldและตัดสินใจไม่โพสลงกระทู้ หลังจากนั้นผมก็นอน ส่วนเรื่องแผนสำหรับวันถัดๆไป ผมว่าผมเริ่มชินกับการใช้ชีวิตแบบนี้แล้วจริงๆและมันคงไม่จำเป็นต้องมานั่งบรรยายในไดอารี่ ผมวางแผนชีวิตของวันพรุ่งนี้ไว้เรียบร้อยก่อนที่จะเขียนไดอารี่ และเมื่อผมเขียนไดอารี่เสร็จก็กะว่าจะนอนเลย
วันที่ 15 กรกฎาคม 2557
วันนี้ผมมีนัดกินข้าวกับเพื่อนสาวสมัยประถม ผมขับรถไปรับเธอที่บ้านและเรา2คนก็ไปทานข้าวกัน เธอมีแฟนอยู่แล้วและผมก็ไม่ได้กะจะจีบเธอ ผมบรรยายเรื่องวันก่อนๆที่ผมเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เธอฟัง เธอได้ให้คำแนะนำผมมาว่าให้ผมเริ่มตัดใจซะ อย่าทำตัวเองให้ดูไม่มีค่า ยิ่งผมทำตัวแบบนี้มากเท่าไหร่ อดีตแฟนของผมยิ่งไม่แสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมา เพราะเธอก็ยังจะเห็นว่าผมยังรอเธอและยังรักเธอแน่ๆ นั่นยิ่งทำให้เธอปันใจไปหาคนที่เธอแอบปลื้มได้ง่ายขึ้น เธอพูดเหมือนกับว่าผมให้โจทย์ง่ายเกินไปสำหรับเธอ หลังจากที่เจอกันเสร็จผมมาเข้าฟิตเนสตามตารางของผม พี่ที่ฟิตเนสถามถึงกระทู้ของผม(เพราะผมเอามาให้เธออ่าน)และเธอก็ถามว่าทำไมเมื่อวานไม่โพสเค้านั่งรออ่านอยู่ ผมอ้างเหตุผลกลบเกลื่อนไปโดยไม่ได้บอกความจริงว่าผมกำลังลองใจอดีตแฟนของผมอยู่ วันนี้พี่ผู้ชายที่ฟิตเนสอีกคนคงเห็นถึงความพยายามของผม เค้าจึงเริ่มแนะนำการออกกำลังให้กับผมเพิ่มเพราะผมมาเล่นฟิตเนสทุกวัน หลังจากที่เล่นฟิตเนสเสร็จผมกลับบ้านมาอาบน้ำและเตรียมตัวซ้อมทีมDota2 เพราะคนในทีมอยากซ้อมในระหว่างที่ผมกำลังรอคน อดีตแฟนของผมโทรมาหาผมอีกครั้ง
เธอไม่ได้ถามถึงไดอารี่ของเมื่อวานเลยแม้แต่น้อย นั่นทำให้ผมเสียใจมาก ผมรู้สึกว่าขนาดพี่ที่ฟิตเนส ที่เค้าไม่เคยรู้จักผมมาก่อนแค่ได้อ่านไดอารี่ผมไป แล้วผมไม่โพส เค้ายังถามผมว่าทำไมเมื่อวานไม่ได้โพส แต่กับเธอเองกลับไม่ได้สนใจในสิ่งที่ผมทำให้เธอเลย...... เธอยังคงโทรมาบ่นว่าเศร้าเหมือนเช่นเมื่อวานในเรื่องเดิม เราคุยกันไม่ค่อยนาน ผมได้แนะนำเธอไปว่ามันแปลกๆ ที่คนๆนึงถ้าชอบและอยากจีบคนอีกคนนึง ทำไมถึงได้หายๆโผล่ๆ ผมได้ถามถึงfacebookเค้า ว่าเธอมีfacebookเค้าไหม เธอบอกกลับมาว่าเธอไม่มีเพราะพี่คนนั้นบอกว่าเค้าไม่ได้เล่น เค้าเคยเล่นและเลิกเล่นไป นั่นเป้นที่สิ่งที่ผมยิ่งมั่นใจเข้าไปใหญ่ว่าผู้ชายคนนี้กำลังปิดบังอะไรเธออยู่แน่นอน การที่คน2คนเคยเดตกันคุยกันทุกวันแต่ต่างฝ่ายต่างไม่ถามfacebookกัน ผมว่ามันน่าแปลก ในตอนนั้นเธอบอกfaceเธอไปไม่ได้เพราะว่าเธอกำลังคบกับผมอยู่ ผมกำลังมองว่าใจเค้าใจเรา เธอปิดบังบางอย่างกับเค้าอยู่เธอจึงไม่บอกfaceของเธอไป และผมก็คิดว่าพี่คนนั้นก็คงมีเหตุผลเดียวกันถึงได้บอกว่าเค้าไม่ได้เล่นfacebookแล้ว (สมัยนี้facebookเป็นมากกว่าSocial network มันมีเพจมากมายให้คนที่สนใจเรื่องนั้นๆเข้าไปตามอ่านข้อมูลที่เค้าสนใจ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยว่าคนอายุ30ต้นๆจะไม่เล่นfacebook อย่างน้อยถ้าไม่ได้เล่นเพื่ออัพสเตตัสตัวเอง ก็ต้องมีaccount เพื่อเอาไว้ติดต่อเพื่อนเก่า หรือติดตามข่าวสารที่ตัวเองสนใจ) ผมเรียนจบวิศวะมามันทำให้ผมคิดอะไรต่อมิอะไรอย่างเป็นเหตุเป็นผลและคิดอย่างเป็นระบบ
ตอนนี้ผมมั่นใจ100เปอร์เซ็นต์เลยว่าเธอกำลังถูกปิดบังอะไรบางอย่างแน่นอน ผมไม่อยากให้เธอต้องเสียใจกับผู้ชายคนนี้แต่ตอนนี้ผมไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรได้ ผมเครียดมากจึงได้ออกไปข้างนอกแล้วซื้อบุหรี่มาดูด ระหว่างที่ผมนั่งดูดบุหรี่อยู่ผมก็คิดวิธีหาทางช่วยเธอ และนี่คือสิ่งที่ผมคิดในตอนนั้นครับ
-ถ้าพี่คนนั้นไม่ได้ชอบอดีตแฟนผม ทำไมถึงเดตกัน เค้าไปเดตกันแสดงว่าคงต้องแอบชอบกันบ้าง
-ถ้าพี่คนนั้นพอเจออดีตแฟนผมแล้วรู้สึกไม่ถูกใจ ทำไมเค้ายังติดต่อคุยกันทุกวัน นั่นแสดงว่าเค้าก็ต้องถูกใจในอดีตแฟนผมอยู่
-และในเมื่อถูกใจกันคุยกันอย่างสนิทสนม ทำไมไม่ขอfaceดูรูปศึกษาข้อมูลของอีกฝ่าย ที่ไม่ขอก็เพราะว่าตัวเองให้facebookอดีตแฟนผมไม่ได้ มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่คน2คนถูกใจ ชอบพอกัน จะไม่ขอfacebookกัน ที่อดีตแฟนผมไม่ขอก็เพราะว่ายังมีผมอยู่ และผมกำลังคิดว่านั่นคือเหตุผลเดียวกัน
-ถ้ายังถูกใจกันอยู่ทำไมจู่ๆถึงเงียบไปทั้งๆที่เค้ารับราชการและ3วันที่เงียบไปก็เป็นวันหยุดราชการ ถึงเกิตเหตุอะไรขึ้นมากระทันหันก็ควรจะไลน์มาบอก แต่นี่คือเค้าเงียบหายไปเลย ผมกำลังคิดว่าในระหว่าง3วันมานี้ต้องมีเหตุการณ์อะไรมาขั่นกลางที่สำคัญสำหรับเค้า และมันคงสำคัญมากกว่าอดีตแฟนของผม นั่นทำให้เค้าเงียบหายไป ในช่วงที่พี่คนนั้นกับอดีตแฟนของผมจีบกันออกเดตกัน เค้าอาจจะกำลังทะเลาะกับแฟน จึงพยายามหาคนใหม่แต่พอกลับมาคืนดีกัน ก็เลยขาดการติดต่อกับอดีตแฟนของผมก็เป็นไปได้เพราะกลัวแฟนตัวเองจับได้
-ไอพฤติกรรมติดต่อทางLine ที่ขาดๆหายๆเป็นช่วงๆมันเป็นพฤติกรรมของคนที่ต้องค่อยลบประวัติแชท บล็อกบุคคลคนนั้นเป็นพักๆซะส่วนใหญ่อยู่แล้ว
ผมวางแผนไว้ว่าจะก๊อปข้อความด้านบนของผมให้เพื่อนสนิทของอดีตแฟนของผมให้เธอช่วยอ่านแล้วคิดวามันจริงหรือไม่ ถ้าคิดว่าจริงก็ช่วยเตือนเธอถ้าคิดว่าไม่จริงก็ไม่ต้องเตือน เพราะตอนนี้ผมไม่ได้อยู่ในสถานะที่สามารถเตือนเธอได้ แต่ผมกำลังคิดว่าแค่ให้เพื่อนสนิทเตือนเธอมันยังคงไม่พอ ระหว่างที่ผมกำลังนั่งคิด ผมก็ได้ดูดบุหรี่ไปเกือบครึ่งซอง แต่แล้วผมก็คิดอีก1วิธีออก ซึ่งผมคิดว่าวิธีนี้ไม่ว่าผลจะเป้นอย่างไร มันก็เป็นการดีต่อตัวผมด้วย
แผนที่ผมคิดไว้ก็คือ ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปผมจะไม่ติดต่อกับเธอ ไม่ส่งข้อความหาไม่รับโทรศัพท์ แต่ผมยังคงจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเช่นเดิมไม่เลิกทำ ผมคิดว่าถ้าจู่ๆผมหายไปจากชีวิตเธอ เธออาจจะเห็นคุณค่าของผมบ้างก็ได้ และนั่นอาจจะเป็นตัวช่วยให้เธอตัดสินใจได้ดีขึ้นว่าเธอจะกลับมาคบกับผมต่อหรือจะให้ความหวังกับพี่คนนั้นต่อ หรือจะไม่เลือกทั้ง2ทาง ซึ่งตอนนี้ผมไม่สนใจคำตอบหรอกว่ามันจะเป็นอย่างไร ถ้าเธอไม่เลือกผมไม่รอผมเปลี่ยนแปลงตัวเอง นั่นก็เป็นสิ่งดีสำหรับผมที่จะได้ตัดใจซะ แต่ถ้าเธอเลือกผม นั่นก็เป็นสิ่งดีสำหรับผมเหมือนกันที่จะทำให้ผมมีกำลังใจสู้ชีวิตมากขึ้น สู้ที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดียิ่งขึ้นไปอีก และวิธีนี้ยังเป็นการฝึกจิตใจของผมให้แข็งพอไม่ใจอ่อน มั่นคงในสิ่งที่ตัวเองคิดและทำ ผมคิดว่าสิ่งนี้อาจจะทำให้ผมโตเป็นผู้ใหญ่ไปอีกขั้น
วันนี้เป็นวันที่ผมนอนไม่หลับและย้อนกลับมาเขียนไดอารี่อีกรอบ ผมส่งข้อความเตือนเธอในสิ่งที่ผมคิดไปจนได้และส่งลิ๊งไดอารี่นี้ให้เธออ่าน ผมส่งข้อความไปกวนเธออีกแล้ว ผมรู้ว่าผมทำแบบนี้หลายรอบแล้วทั้งๆที่บอกว่าจะไม่ทำอีก แต่สำหรับครั้งนี้มันไม่ได้เป็นเพราะผมคิดถึงเธอจนทนไม่ไหว แต่มันเป็นเพราะผมเป็นห่วงเธอจนทนไม่ไหวตังหาก ผมกลัวว่าเพื่อนสนิทของเธอจะคิดว่าผมอยากใช้เธอเป็นเครื่องมือยุอดีตแฟนของผมให้เลิกชอบพี่คนนั้น แล้วเธอจะไม่เตือนสิ่งที่ผมบอกไป ผมเลยตัดสินใจเตือนเธอด้วยตัวเองโดยไม่สนใจแล้วว่าเธอจะคิดยังไงกับข้อความเตือนนี้ ตอนนี้ผมกำลังร้องไห้ไปในขณะที่เขียนไดอารี่ ผมรู้ว่าผมเดาออกว่าคำตอบของเธอจะเป็นยังไงผมถึงร้องไห้ ผมยังไม่อยากเสียเธอไปแต่ผมในตอนนี้ไม่สามารถทำอะไรได้ ผมอยากให้เธอนึกถึงผมในอดีตที่เคยเป็นที่พึ่งพาให้เธอได้ แม้ว่าในช่วง1ปีให้หลังมานี้ผมจะเริ่มแย่ลง แต่ผมก็เชื่อว่าแต่ก่อนผมก็ทำดีกับเธอไว้ไม่น้อย แต่ว่าเธอจะนึกถึงหรือนั่นก็อีกเรื่อง ผมพูดจากใจจริงเลยว่าผมอยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ ผมรักเธอเกินกว่าความว่าแฟน ผมอยากใช้ชีวิตร่วมกับเธอ ผมอยากให้เธอมาเป็นแม่ที่ดีของลูก และผมก็อยากจะแก่ไปพร้อมกับเธอ ตอนนี้ผมไม่โกรธเธอเลยด้วยซ้ำที่เธอแอบปลื้มคนอื่น ผมรักเธอจนโกรธเธอไม่ลง แต่นั่นมันก็เป็นแค่ความหวังลมๆแล้งๆอันน้อยนิดของผม ผมคบกับเธอมานานจนผมสามารถเดาใจเธอออกได้ซะส่วนใหญ่ ผมรู้ว่าคำตอบของเธอคือการไม่เลือกผมมากกว่า80เปอร์เซ็นต์ เพราะถ้าเธอกลับมา เธอก็คงอาจจะทำตัวไม่ถูก และเธอก็กลัวว่าทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม แต่ผมขอรับประกัน ณ ตรงนี้เลยว่าขอแค่เธอยอมกลับมา ผมจะพยายามทำทุกอย่างให้เป็นเหมือนเดิม ทำให้เหมือนว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ถ้าเธอยอมกลับมาคบกับผม ผมจะสัญญากับเธอว่าผมจะพยายามสร้างชีวิตอีก2ปี และจะขอเธอแต่งงาน ผมตั้งใจจะทำแบบนี้จริงๆ
ในวันที่ 18 กรกฎาคมนี้ ผมมีนัดสอบข้อเขียนกับบริษัทบ้านชื่อดังในตำแหน่งโปรแกรมเมอร์ ใจจริงผมอยากให้เธอให้กำลังใจผมที่สุด ผมบอกเธอเรื่องนี้แล้ว แต่เธอได้แค่ส่งสติ๊กเกอร์กลับมา ผมอยากเข้าทำงานที่นี่จริงๆ เพราะประเภทธุรกิจมันตรงกับสิ่งที่ผมกำลังสนใจอยากทำนั่นคือ การสร้างบ้านไม้ประกอบ ในคืนนี้ผมจะปล่อยอารมณ์บ้าให้ถึงที่สุด ผมจะร้องไห้อย่างบ้าคลั่งให้ถึงที่สุดแค่คืนนี้ พอเริ่มพรุ่งนี้ผมจะต้องตั้งใจทบทวนความรู้ด้านโปรแกรมเพื่อที่จะไปสอบอย่างเต็มที่ ใจจริงผมอยากให้เธอให้คำตอบผมหลังจากที่เธอได้อ่านไดอารี่วันนี้เสร็จ แต่นั่นมันเป็นการบังคับเธอจนเกินไป ถึงผมจะอยากได้คำตอบมากแค่ไหนแต่ผมก็ไม่อยากบังคับจิตใจเธอ ผมได้แต่บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร ผมทำใจไว้แล้ว ผมรอคำตอบได้
สุดท้ายที่ผมอยากจะบอกเธอถึงแม้ว่าผมจะบอกเธอไปแล้วในข้อความfacebook แต่ผมอยากจะย้ำอีกครั้ง
"ผมไม่สามารถเป็นผู้ชายที่ดีที่สุด Perfectที่สุดที่เธอเคยเจอมาได้ แต่สิ่งที่ผมเป็นได้คือการเป็นคนที่รักเธอมากที่สุดในฐานะคู่รัก"
สำหรับเพื่อนๆPantip ผมขอขอบคุณที่ค่อยตามอ่านตามให้กำลังใจผมนะครับ ถึงแผนของผมผลจะเป็นอย่างไร ผมก็จะไม่เลือกเปลี่ยนตัวเองอย่างแน่นอน แต่อาจจะเปลี่ยนหัวข้อกระทู้เป็น217เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดูดีขึ้น ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนมากครับ
217วัน ขอเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อพิสูจณ์รักแท้ วันที่4และ5
วันนี้ผมตื่นมาตอน 7 โมงพอดีจากนาฬิกาปลุกตามเคย ผมเริ่มตามแผนที่วางไว้ตั้งแต่เมื่อคืนครบถ้วน ผมเริ่มสนุกกับการเล่นฟิตเนส และเริ่มสนุกกับความสำเร็จเล็กๆในแต่ล่ะวันที่ผมตั้งเป้าไว้และทำมันได้สำเร็จ ผมว่าผมเริ่มชินกับชีวิตแบบนี้แล้วล่ะ จริงๆวันนี้ผมมีเรื่องๆนึงที่อยากจะสารภาพให้ทุกคนได้อ่าน คือผมได้ส่งไดอารี่นี้ให้กับอดีตแฟนของผมอ่านและดูเหมือนว่าเธอก็ชอบด้วย ผมรู้สึกดีใจนะ ดึกของวันนี้เธอยังคงโทรมาหาผมเช่นเคย เธอโทรมาปรึกษาเรื่องคนที่เธอแอบปลื้มอยู่ เค้าคนนั้นไม่ได้ติดต่อเธอมา3วันเต็มทั้งๆที่เค้ารับราชการและวันนี้เป็นวันหยุด เธอบ่นความกังวลของเธอให้ผมฟัง ผมรับฟังเธออย่างตั้งใจและพูดโน้มแน้วเธอให้รอผมก่อนอย่าเพิ่งไปปันใจให้เค้าคนนั้นมากไปกว่านี้ ตอนนี้ในใจของผมเจ็บปวดมากแต่ผมก็ได้แต่ซ่อนความรู้สึกเอาไว้ไม่บอกเธอเพราะกลัวเธอจะเศร้า หลังจากที่คุยกันเสร็จผมเริ่มรู้สึกรอเวลาอีก200กว่าวันไม่ไหว ผมอยากให้เธอกลับมาคบกับผมและรอการเปลี่ยนแปลงของผมไปด้วยกัน ผมได้ตัดสินใจลองใจเธอ1อย่าง(ตอนสมัยคบกันแรกๆ ผมชอบลองใจเธอบ่อยๆ เพราะมันได้คำตอบที่ผมอยากรู้ได้ความจริงมากกว่าการถามด้วยปาก) ผมตัดสินใจว่าในวันนี้ผมจะไม่โพสไดอารี่นี้ เพื่อที่จะอยากรู้ว่าเธอเองจะเป็นคนเข้ามาในกระทู้แล้วกดติดตามผมเองหรือเปล่า วันนี้ผมเขียนไดอารี่ใส่ในworldและตัดสินใจไม่โพสลงกระทู้ หลังจากนั้นผมก็นอน ส่วนเรื่องแผนสำหรับวันถัดๆไป ผมว่าผมเริ่มชินกับการใช้ชีวิตแบบนี้แล้วจริงๆและมันคงไม่จำเป็นต้องมานั่งบรรยายในไดอารี่ ผมวางแผนชีวิตของวันพรุ่งนี้ไว้เรียบร้อยก่อนที่จะเขียนไดอารี่ และเมื่อผมเขียนไดอารี่เสร็จก็กะว่าจะนอนเลย
วันที่ 15 กรกฎาคม 2557
วันนี้ผมมีนัดกินข้าวกับเพื่อนสาวสมัยประถม ผมขับรถไปรับเธอที่บ้านและเรา2คนก็ไปทานข้าวกัน เธอมีแฟนอยู่แล้วและผมก็ไม่ได้กะจะจีบเธอ ผมบรรยายเรื่องวันก่อนๆที่ผมเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เธอฟัง เธอได้ให้คำแนะนำผมมาว่าให้ผมเริ่มตัดใจซะ อย่าทำตัวเองให้ดูไม่มีค่า ยิ่งผมทำตัวแบบนี้มากเท่าไหร่ อดีตแฟนของผมยิ่งไม่แสดงความรู้สึกที่แท้จริงออกมา เพราะเธอก็ยังจะเห็นว่าผมยังรอเธอและยังรักเธอแน่ๆ นั่นยิ่งทำให้เธอปันใจไปหาคนที่เธอแอบปลื้มได้ง่ายขึ้น เธอพูดเหมือนกับว่าผมให้โจทย์ง่ายเกินไปสำหรับเธอ หลังจากที่เจอกันเสร็จผมมาเข้าฟิตเนสตามตารางของผม พี่ที่ฟิตเนสถามถึงกระทู้ของผม(เพราะผมเอามาให้เธออ่าน)และเธอก็ถามว่าทำไมเมื่อวานไม่โพสเค้านั่งรออ่านอยู่ ผมอ้างเหตุผลกลบเกลื่อนไปโดยไม่ได้บอกความจริงว่าผมกำลังลองใจอดีตแฟนของผมอยู่ วันนี้พี่ผู้ชายที่ฟิตเนสอีกคนคงเห็นถึงความพยายามของผม เค้าจึงเริ่มแนะนำการออกกำลังให้กับผมเพิ่มเพราะผมมาเล่นฟิตเนสทุกวัน หลังจากที่เล่นฟิตเนสเสร็จผมกลับบ้านมาอาบน้ำและเตรียมตัวซ้อมทีมDota2 เพราะคนในทีมอยากซ้อมในระหว่างที่ผมกำลังรอคน อดีตแฟนของผมโทรมาหาผมอีกครั้ง
เธอไม่ได้ถามถึงไดอารี่ของเมื่อวานเลยแม้แต่น้อย นั่นทำให้ผมเสียใจมาก ผมรู้สึกว่าขนาดพี่ที่ฟิตเนส ที่เค้าไม่เคยรู้จักผมมาก่อนแค่ได้อ่านไดอารี่ผมไป แล้วผมไม่โพส เค้ายังถามผมว่าทำไมเมื่อวานไม่ได้โพส แต่กับเธอเองกลับไม่ได้สนใจในสิ่งที่ผมทำให้เธอเลย...... เธอยังคงโทรมาบ่นว่าเศร้าเหมือนเช่นเมื่อวานในเรื่องเดิม เราคุยกันไม่ค่อยนาน ผมได้แนะนำเธอไปว่ามันแปลกๆ ที่คนๆนึงถ้าชอบและอยากจีบคนอีกคนนึง ทำไมถึงได้หายๆโผล่ๆ ผมได้ถามถึงfacebookเค้า ว่าเธอมีfacebookเค้าไหม เธอบอกกลับมาว่าเธอไม่มีเพราะพี่คนนั้นบอกว่าเค้าไม่ได้เล่น เค้าเคยเล่นและเลิกเล่นไป นั่นเป้นที่สิ่งที่ผมยิ่งมั่นใจเข้าไปใหญ่ว่าผู้ชายคนนี้กำลังปิดบังอะไรเธออยู่แน่นอน การที่คน2คนเคยเดตกันคุยกันทุกวันแต่ต่างฝ่ายต่างไม่ถามfacebookกัน ผมว่ามันน่าแปลก ในตอนนั้นเธอบอกfaceเธอไปไม่ได้เพราะว่าเธอกำลังคบกับผมอยู่ ผมกำลังมองว่าใจเค้าใจเรา เธอปิดบังบางอย่างกับเค้าอยู่เธอจึงไม่บอกfaceของเธอไป และผมก็คิดว่าพี่คนนั้นก็คงมีเหตุผลเดียวกันถึงได้บอกว่าเค้าไม่ได้เล่นfacebookแล้ว (สมัยนี้facebookเป็นมากกว่าSocial network มันมีเพจมากมายให้คนที่สนใจเรื่องนั้นๆเข้าไปตามอ่านข้อมูลที่เค้าสนใจ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยว่าคนอายุ30ต้นๆจะไม่เล่นfacebook อย่างน้อยถ้าไม่ได้เล่นเพื่ออัพสเตตัสตัวเอง ก็ต้องมีaccount เพื่อเอาไว้ติดต่อเพื่อนเก่า หรือติดตามข่าวสารที่ตัวเองสนใจ) ผมเรียนจบวิศวะมามันทำให้ผมคิดอะไรต่อมิอะไรอย่างเป็นเหตุเป็นผลและคิดอย่างเป็นระบบ
ตอนนี้ผมมั่นใจ100เปอร์เซ็นต์เลยว่าเธอกำลังถูกปิดบังอะไรบางอย่างแน่นอน ผมไม่อยากให้เธอต้องเสียใจกับผู้ชายคนนี้แต่ตอนนี้ผมไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรได้ ผมเครียดมากจึงได้ออกไปข้างนอกแล้วซื้อบุหรี่มาดูด ระหว่างที่ผมนั่งดูดบุหรี่อยู่ผมก็คิดวิธีหาทางช่วยเธอ และนี่คือสิ่งที่ผมคิดในตอนนั้นครับ
-ถ้าพี่คนนั้นไม่ได้ชอบอดีตแฟนผม ทำไมถึงเดตกัน เค้าไปเดตกันแสดงว่าคงต้องแอบชอบกันบ้าง
-ถ้าพี่คนนั้นพอเจออดีตแฟนผมแล้วรู้สึกไม่ถูกใจ ทำไมเค้ายังติดต่อคุยกันทุกวัน นั่นแสดงว่าเค้าก็ต้องถูกใจในอดีตแฟนผมอยู่
-และในเมื่อถูกใจกันคุยกันอย่างสนิทสนม ทำไมไม่ขอfaceดูรูปศึกษาข้อมูลของอีกฝ่าย ที่ไม่ขอก็เพราะว่าตัวเองให้facebookอดีตแฟนผมไม่ได้ มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่คน2คนถูกใจ ชอบพอกัน จะไม่ขอfacebookกัน ที่อดีตแฟนผมไม่ขอก็เพราะว่ายังมีผมอยู่ และผมกำลังคิดว่านั่นคือเหตุผลเดียวกัน
-ถ้ายังถูกใจกันอยู่ทำไมจู่ๆถึงเงียบไปทั้งๆที่เค้ารับราชการและ3วันที่เงียบไปก็เป็นวันหยุดราชการ ถึงเกิตเหตุอะไรขึ้นมากระทันหันก็ควรจะไลน์มาบอก แต่นี่คือเค้าเงียบหายไปเลย ผมกำลังคิดว่าในระหว่าง3วันมานี้ต้องมีเหตุการณ์อะไรมาขั่นกลางที่สำคัญสำหรับเค้า และมันคงสำคัญมากกว่าอดีตแฟนของผม นั่นทำให้เค้าเงียบหายไป ในช่วงที่พี่คนนั้นกับอดีตแฟนของผมจีบกันออกเดตกัน เค้าอาจจะกำลังทะเลาะกับแฟน จึงพยายามหาคนใหม่แต่พอกลับมาคืนดีกัน ก็เลยขาดการติดต่อกับอดีตแฟนของผมก็เป็นไปได้เพราะกลัวแฟนตัวเองจับได้
-ไอพฤติกรรมติดต่อทางLine ที่ขาดๆหายๆเป็นช่วงๆมันเป็นพฤติกรรมของคนที่ต้องค่อยลบประวัติแชท บล็อกบุคคลคนนั้นเป็นพักๆซะส่วนใหญ่อยู่แล้ว
ผมวางแผนไว้ว่าจะก๊อปข้อความด้านบนของผมให้เพื่อนสนิทของอดีตแฟนของผมให้เธอช่วยอ่านแล้วคิดวามันจริงหรือไม่ ถ้าคิดว่าจริงก็ช่วยเตือนเธอถ้าคิดว่าไม่จริงก็ไม่ต้องเตือน เพราะตอนนี้ผมไม่ได้อยู่ในสถานะที่สามารถเตือนเธอได้ แต่ผมกำลังคิดว่าแค่ให้เพื่อนสนิทเตือนเธอมันยังคงไม่พอ ระหว่างที่ผมกำลังนั่งคิด ผมก็ได้ดูดบุหรี่ไปเกือบครึ่งซอง แต่แล้วผมก็คิดอีก1วิธีออก ซึ่งผมคิดว่าวิธีนี้ไม่ว่าผลจะเป้นอย่างไร มันก็เป็นการดีต่อตัวผมด้วย
แผนที่ผมคิดไว้ก็คือ ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปผมจะไม่ติดต่อกับเธอ ไม่ส่งข้อความหาไม่รับโทรศัพท์ แต่ผมยังคงจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเช่นเดิมไม่เลิกทำ ผมคิดว่าถ้าจู่ๆผมหายไปจากชีวิตเธอ เธออาจจะเห็นคุณค่าของผมบ้างก็ได้ และนั่นอาจจะเป็นตัวช่วยให้เธอตัดสินใจได้ดีขึ้นว่าเธอจะกลับมาคบกับผมต่อหรือจะให้ความหวังกับพี่คนนั้นต่อ หรือจะไม่เลือกทั้ง2ทาง ซึ่งตอนนี้ผมไม่สนใจคำตอบหรอกว่ามันจะเป็นอย่างไร ถ้าเธอไม่เลือกผมไม่รอผมเปลี่ยนแปลงตัวเอง นั่นก็เป็นสิ่งดีสำหรับผมที่จะได้ตัดใจซะ แต่ถ้าเธอเลือกผม นั่นก็เป็นสิ่งดีสำหรับผมเหมือนกันที่จะทำให้ผมมีกำลังใจสู้ชีวิตมากขึ้น สู้ที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดียิ่งขึ้นไปอีก และวิธีนี้ยังเป็นการฝึกจิตใจของผมให้แข็งพอไม่ใจอ่อน มั่นคงในสิ่งที่ตัวเองคิดและทำ ผมคิดว่าสิ่งนี้อาจจะทำให้ผมโตเป็นผู้ใหญ่ไปอีกขั้น
วันนี้เป็นวันที่ผมนอนไม่หลับและย้อนกลับมาเขียนไดอารี่อีกรอบ ผมส่งข้อความเตือนเธอในสิ่งที่ผมคิดไปจนได้และส่งลิ๊งไดอารี่นี้ให้เธออ่าน ผมส่งข้อความไปกวนเธออีกแล้ว ผมรู้ว่าผมทำแบบนี้หลายรอบแล้วทั้งๆที่บอกว่าจะไม่ทำอีก แต่สำหรับครั้งนี้มันไม่ได้เป็นเพราะผมคิดถึงเธอจนทนไม่ไหว แต่มันเป็นเพราะผมเป็นห่วงเธอจนทนไม่ไหวตังหาก ผมกลัวว่าเพื่อนสนิทของเธอจะคิดว่าผมอยากใช้เธอเป็นเครื่องมือยุอดีตแฟนของผมให้เลิกชอบพี่คนนั้น แล้วเธอจะไม่เตือนสิ่งที่ผมบอกไป ผมเลยตัดสินใจเตือนเธอด้วยตัวเองโดยไม่สนใจแล้วว่าเธอจะคิดยังไงกับข้อความเตือนนี้ ตอนนี้ผมกำลังร้องไห้ไปในขณะที่เขียนไดอารี่ ผมรู้ว่าผมเดาออกว่าคำตอบของเธอจะเป็นยังไงผมถึงร้องไห้ ผมยังไม่อยากเสียเธอไปแต่ผมในตอนนี้ไม่สามารถทำอะไรได้ ผมอยากให้เธอนึกถึงผมในอดีตที่เคยเป็นที่พึ่งพาให้เธอได้ แม้ว่าในช่วง1ปีให้หลังมานี้ผมจะเริ่มแย่ลง แต่ผมก็เชื่อว่าแต่ก่อนผมก็ทำดีกับเธอไว้ไม่น้อย แต่ว่าเธอจะนึกถึงหรือนั่นก็อีกเรื่อง ผมพูดจากใจจริงเลยว่าผมอยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ ผมรักเธอเกินกว่าความว่าแฟน ผมอยากใช้ชีวิตร่วมกับเธอ ผมอยากให้เธอมาเป็นแม่ที่ดีของลูก และผมก็อยากจะแก่ไปพร้อมกับเธอ ตอนนี้ผมไม่โกรธเธอเลยด้วยซ้ำที่เธอแอบปลื้มคนอื่น ผมรักเธอจนโกรธเธอไม่ลง แต่นั่นมันก็เป็นแค่ความหวังลมๆแล้งๆอันน้อยนิดของผม ผมคบกับเธอมานานจนผมสามารถเดาใจเธอออกได้ซะส่วนใหญ่ ผมรู้ว่าคำตอบของเธอคือการไม่เลือกผมมากกว่า80เปอร์เซ็นต์ เพราะถ้าเธอกลับมา เธอก็คงอาจจะทำตัวไม่ถูก และเธอก็กลัวว่าทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม แต่ผมขอรับประกัน ณ ตรงนี้เลยว่าขอแค่เธอยอมกลับมา ผมจะพยายามทำทุกอย่างให้เป็นเหมือนเดิม ทำให้เหมือนว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น ถ้าเธอยอมกลับมาคบกับผม ผมจะสัญญากับเธอว่าผมจะพยายามสร้างชีวิตอีก2ปี และจะขอเธอแต่งงาน ผมตั้งใจจะทำแบบนี้จริงๆ
ในวันที่ 18 กรกฎาคมนี้ ผมมีนัดสอบข้อเขียนกับบริษัทบ้านชื่อดังในตำแหน่งโปรแกรมเมอร์ ใจจริงผมอยากให้เธอให้กำลังใจผมที่สุด ผมบอกเธอเรื่องนี้แล้ว แต่เธอได้แค่ส่งสติ๊กเกอร์กลับมา ผมอยากเข้าทำงานที่นี่จริงๆ เพราะประเภทธุรกิจมันตรงกับสิ่งที่ผมกำลังสนใจอยากทำนั่นคือ การสร้างบ้านไม้ประกอบ ในคืนนี้ผมจะปล่อยอารมณ์บ้าให้ถึงที่สุด ผมจะร้องไห้อย่างบ้าคลั่งให้ถึงที่สุดแค่คืนนี้ พอเริ่มพรุ่งนี้ผมจะต้องตั้งใจทบทวนความรู้ด้านโปรแกรมเพื่อที่จะไปสอบอย่างเต็มที่ ใจจริงผมอยากให้เธอให้คำตอบผมหลังจากที่เธอได้อ่านไดอารี่วันนี้เสร็จ แต่นั่นมันเป็นการบังคับเธอจนเกินไป ถึงผมจะอยากได้คำตอบมากแค่ไหนแต่ผมก็ไม่อยากบังคับจิตใจเธอ ผมได้แต่บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร ผมทำใจไว้แล้ว ผมรอคำตอบได้
สุดท้ายที่ผมอยากจะบอกเธอถึงแม้ว่าผมจะบอกเธอไปแล้วในข้อความfacebook แต่ผมอยากจะย้ำอีกครั้ง
"ผมไม่สามารถเป็นผู้ชายที่ดีที่สุด Perfectที่สุดที่เธอเคยเจอมาได้ แต่สิ่งที่ผมเป็นได้คือการเป็นคนที่รักเธอมากที่สุดในฐานะคู่รัก"
สำหรับเพื่อนๆPantip ผมขอขอบคุณที่ค่อยตามอ่านตามให้กำลังใจผมนะครับ ถึงแผนของผมผลจะเป็นอย่างไร ผมก็จะไม่เลือกเปลี่ยนตัวเองอย่างแน่นอน แต่อาจจะเปลี่ยนหัวข้อกระทู้เป็น217เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดูดีขึ้น ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนมากครับ