รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ใช่ลูกในบ้าน

หนูเป็นคนเงียบๆในสายตาคนที่อยู่ในบ้านค่ะ กลับมาจากเรียนก็เล่นคอม
ส่วนพวกพี่ๆเรียนพิเศษกลับบ้านดึก กลับมาก็อยู่บนหน้าจอเหมือนๆกัน
เเม่มักจะบอกว่าหนูไม่ค่อยยิ้ม วันหยุดเวลาอยู่กับเเม่ 2 คนตอนที่พวกพี่ๆไปเรียนหนูก็เล่นคอม เเม่ก็ดูทีวี

พี่สาวกลับมาบ้านปกติชอบเล่าเรื่องนู่นนี้ให้เเม่เเละคนอื่นๆฟัง ส่วนพี่ชายกลับมาบ้านก็เหมือนหนูนี่เเหละ
เเต่ไม่เข้าใจเลยค่ะ ทำไมเเม่ดูให้ความสนใจ 2 คนนั่นมากกว่า
พอมากับหนู เเม่มักพูดเชิงว่าเปรียบเทียบหนูกับพวกพี่ๆ แอบน้อยใจนะคะ

เเม่ชอบชมพี่สาว ชอบชมพี่ชาย ว่าสวย/หล่อ หุ่นดี หุ่นหนูก็ไม่ต่างจากพี่สาวนะคะ
น้ำหนักเบากว่าด้วย เเต่เเม่ชอบบอกว่าหนูอ้วน คือแม่ชอบพูดดูถูกหนูบ่อยมาก

คือมันทำร้ายจิตใจหนูเกินไป บางทีก็ทนไม่ไหว ก็อยากให้รู้ว่าเห็นเงียบๆเเต่ก็มีหัวใจนะ
หนูเป็นคนติดเพื่อนค่ะ ยอมรับ แต่เเม่ไม่ค่อยให้ออกไปไหน
หนูไม่รู้เเม่คิดยังไง ยังเห็นหนูเป็นลูกอยู่มั้ย??

บางทีก็มีคุยสนุกๆด้วยกัน เเค่บางทีเเหละ ตอนนี้พี่สาวกับพี่ชายไปอยู่หอพักเเล้วก็อยู่กันสองคน
ก็เเทบไม่ได้คุยอะไรกันเลย หนูพยายามชวนเเม่คุยนะเเต่เขาชอบทำหน้าแบบ อืมๆๆๆๆ
หมดรมณ์คุยต่อเลย

ก็พอทราบค่ะ ถ้าเขาไม่รักคงไม่ส่งเรียน บลาๆ มาระบายเฉยๆ รักเเม่ค่ะ

ถ้าทำให้งงก็ขอโทษนะคะ