สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 22
ผมคิดว่าเรื่องนี้อย่าเอาอะไร ไปเกี่ยวโยงกับเรื่องไร้สาระแบบ ดินแดนแห่งพันธสัญญาเลย
เอาเรื่องเริ่มแรกดีกว่า ก็คือสงครามโลกครั้งที่ 1 ดินแดนที่เป็นปาเลสไตน์ในปัจจุบัน
อยู่ในความดูแลของ อาณาจักรออสโตมันเติร์ก
จากผลของสงครามนโปเลียนกระแสเกลียดชังชาวยิวกระจายไปทั่วยุโรป + การเติบโต
ของลัทธิชาตินิยม ชาวยิวส่วนหนึ่งที่มองการไกลก็เลยเริ่มเห็นว่า สงสัยจะอยู่ในยุโรป
ไม่ได้แน่ๆ ก็เลยจัดตั้งขบวนการยิวไซออนิสต์ขึ้นมาเพื่ออพยพไปยังดินแดนใหม่เพื่อ
จัดตั้งประเทศ
ตัวเลือกก็มีหลายๆแผน ทั้งจีน แอฟฟริกา ปาเลสไตน์ แต่สุดด้วยเหตุผลทางการเมือง
ด้านการรณรงค์ และระยะทางผู้นำยิวไซออนนิสต์เลือกปาเลสไตน์ เพราะน่าจะทำให้
ชาวยิวเลือกอพยพมาในบริเวณนี้ น่าจะหาผู้สมัครใจอพยพได้ง่าย
ชาวยิวจึงเริ่มซื้อ ที่ดินรกร้างว่างเปล่าจากบรรดาเจ้าของที่ดินชาวอาหรับในราคาแพง
เพื่อตั้งนิคมชาวยิวขึ้นในปาเลสไตน์
เมื่องสงครามโลกครั้งที่ 1 เกิดอังกฤษดันไปทำสัญญาซี้ซั้วกับทั้งทางฝั่งปาเลสไตน์และยิว
ว่าจะช่วยสนับสนุนให้ตั้งประเทศถ้าช่วยทำสงคราม
หลังสงคราม อังกฤษก็ได้พื้นที่ปาเลสไตน์จากออตโตมัน แน่นอนอังกฤษกะเบี้ยวตาม
ระเบียบแต่ทั้งยิวและปาเลสไตน์ก็ทวงสัญญากันยิกๆ
ช่วงนี้ ความขัดแย้งในหมู่ อาหรับชาตินิยมกับ ยิวในปาเลสไตน์ ได้เริ่มก่อนตัวขึ้น
เพราะประชากรในพื้นที่ เริ่มชัดเจนว่าอัตราส่วนชาวยิวเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะ
เมื่อฮิตเลอร์ ขึ้นสู่อำนาจ ทำให้มีชาวยิวอพยพมากขึ้นเรื่อยๆ
ผู้นำชาวปาเลสไตน์เริ่มไม่พอใจและขอให้อังกฤษสั่งห้ามยิวอพยพ อังกฤษทำตามคือสั่งห้าม
ชาวยิวอพยพเข้ามาเพิ่มแต่ชาวยิวไม่ยอมหยุด และลักลอบนำชาวยิวเข้ามาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
จึงเริ่มมีการโจมตีนิคมชาวยิวและหมู่บ้านปาเลสไตน์(ซึ่งทั้งสองฝ่ายต่างพูดว่าอีกฝ่ายเริ่มก่อน)
จะว่าสงครามยิวกับปาเลสไตน์เริ่มจากจุดนี้ก็ได้ หลังจากนั้น ก็เกิดการปะทะเล็กๆไปทั่ว
เป็นปัญหาปวดหัวให้กับอังกฤษ และสันนิบาตชาติ
เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 ระเบิดปัญหาก็ถูกพักไว้ ทั้งสองฝ่ายก็สะสมอาวุธและกำลังเตรียมพร้อม
ยิวอยู่ฝ่ายสัมพันธมิตร ปาเลสไตน์อยู่ฝั่งเยอรมัน หลังสงคราม ปัญหานี่ก็ถูกนำกลับมาพูดใหม่
หลังจากดูแล้ว ก็รู้ว่ายิวกับปาเลสไตน์อยู่รวมกันไม่ได้แน่ๆ ก็เลยเกิดสิ่งที่เรียกกันว่า
แผนแบ่งประเทศ 1947 ของ UN ขึ้นมา ซึ่งผมก็มองว่ามันก็ไม่ยุติธรรมจริงๆ นั่นแหละ
แต่มันก็ไม่ได้มีที่มาที่ไปไม่ได้ซี้ซัวซะหมด


แต่ ประเทศอาหรับไม่ยอมรับแผนนี้ แต่แผนนี้ก็ถูกโหวตผ่านมาได้ ซึ่งพอแผนผ่านปุ๊บ
ชาวยิวที่เตรียมพร้อมทั้งการทูตและกองทัพทุกอย่างไว้แล้ว ก็ประกาศตั้งประเทศได้ทันที
นั่นจึงกลายเป็นการลั่นระฆังสงคราม ประกาศอิสราภาพอิสราเอล กองทัพอาหรับเพื่อน
บ้านรุกเข้ามาในอิสราเอลทันที
ซึ่งชาวปาเลสไตน์ คงต้องจำฝังใจไปกับความ ห่วยแตกและสัญญาปากเปล่าของชาวอาหรับ
เพราะที่ชาวยิวได้พื้นที่เพิ่มก็เกิดจาก ชาวอาหรับไปบอกให้ ชาวปาเลสไตน์อพยพออกจาก
พื้นที่เพื่อจะได้ถล่มยิวได้ถนัดกลายเป็น กองทัพอาหรับโดนถล่มซะอง แถมชาวปาเลสไตน์
ก็ได้กลาย เป็นผู้อพยพภัยสงครามในแผ่นดินตัวเอง จบภาคแรก
เอาเรื่องเริ่มแรกดีกว่า ก็คือสงครามโลกครั้งที่ 1 ดินแดนที่เป็นปาเลสไตน์ในปัจจุบัน
อยู่ในความดูแลของ อาณาจักรออสโตมันเติร์ก
จากผลของสงครามนโปเลียนกระแสเกลียดชังชาวยิวกระจายไปทั่วยุโรป + การเติบโต
ของลัทธิชาตินิยม ชาวยิวส่วนหนึ่งที่มองการไกลก็เลยเริ่มเห็นว่า สงสัยจะอยู่ในยุโรป
ไม่ได้แน่ๆ ก็เลยจัดตั้งขบวนการยิวไซออนิสต์ขึ้นมาเพื่ออพยพไปยังดินแดนใหม่เพื่อ
จัดตั้งประเทศ
ตัวเลือกก็มีหลายๆแผน ทั้งจีน แอฟฟริกา ปาเลสไตน์ แต่สุดด้วยเหตุผลทางการเมือง
ด้านการรณรงค์ และระยะทางผู้นำยิวไซออนนิสต์เลือกปาเลสไตน์ เพราะน่าจะทำให้
ชาวยิวเลือกอพยพมาในบริเวณนี้ น่าจะหาผู้สมัครใจอพยพได้ง่าย
ชาวยิวจึงเริ่มซื้อ ที่ดินรกร้างว่างเปล่าจากบรรดาเจ้าของที่ดินชาวอาหรับในราคาแพง
เพื่อตั้งนิคมชาวยิวขึ้นในปาเลสไตน์
เมื่องสงครามโลกครั้งที่ 1 เกิดอังกฤษดันไปทำสัญญาซี้ซั้วกับทั้งทางฝั่งปาเลสไตน์และยิว
ว่าจะช่วยสนับสนุนให้ตั้งประเทศถ้าช่วยทำสงคราม
หลังสงคราม อังกฤษก็ได้พื้นที่ปาเลสไตน์จากออตโตมัน แน่นอนอังกฤษกะเบี้ยวตาม
ระเบียบแต่ทั้งยิวและปาเลสไตน์ก็ทวงสัญญากันยิกๆ
ช่วงนี้ ความขัดแย้งในหมู่ อาหรับชาตินิยมกับ ยิวในปาเลสไตน์ ได้เริ่มก่อนตัวขึ้น
เพราะประชากรในพื้นที่ เริ่มชัดเจนว่าอัตราส่วนชาวยิวเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะ
เมื่อฮิตเลอร์ ขึ้นสู่อำนาจ ทำให้มีชาวยิวอพยพมากขึ้นเรื่อยๆ
ผู้นำชาวปาเลสไตน์เริ่มไม่พอใจและขอให้อังกฤษสั่งห้ามยิวอพยพ อังกฤษทำตามคือสั่งห้าม
ชาวยิวอพยพเข้ามาเพิ่มแต่ชาวยิวไม่ยอมหยุด และลักลอบนำชาวยิวเข้ามาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
จึงเริ่มมีการโจมตีนิคมชาวยิวและหมู่บ้านปาเลสไตน์(ซึ่งทั้งสองฝ่ายต่างพูดว่าอีกฝ่ายเริ่มก่อน)
จะว่าสงครามยิวกับปาเลสไตน์เริ่มจากจุดนี้ก็ได้ หลังจากนั้น ก็เกิดการปะทะเล็กๆไปทั่ว
เป็นปัญหาปวดหัวให้กับอังกฤษ และสันนิบาตชาติ
เมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 ระเบิดปัญหาก็ถูกพักไว้ ทั้งสองฝ่ายก็สะสมอาวุธและกำลังเตรียมพร้อม
ยิวอยู่ฝ่ายสัมพันธมิตร ปาเลสไตน์อยู่ฝั่งเยอรมัน หลังสงคราม ปัญหานี่ก็ถูกนำกลับมาพูดใหม่
หลังจากดูแล้ว ก็รู้ว่ายิวกับปาเลสไตน์อยู่รวมกันไม่ได้แน่ๆ ก็เลยเกิดสิ่งที่เรียกกันว่า
แผนแบ่งประเทศ 1947 ของ UN ขึ้นมา ซึ่งผมก็มองว่ามันก็ไม่ยุติธรรมจริงๆ นั่นแหละ
แต่มันก็ไม่ได้มีที่มาที่ไปไม่ได้ซี้ซัวซะหมด


แต่ ประเทศอาหรับไม่ยอมรับแผนนี้ แต่แผนนี้ก็ถูกโหวตผ่านมาได้ ซึ่งพอแผนผ่านปุ๊บ
ชาวยิวที่เตรียมพร้อมทั้งการทูตและกองทัพทุกอย่างไว้แล้ว ก็ประกาศตั้งประเทศได้ทันที
นั่นจึงกลายเป็นการลั่นระฆังสงคราม ประกาศอิสราภาพอิสราเอล กองทัพอาหรับเพื่อน
บ้านรุกเข้ามาในอิสราเอลทันที
ซึ่งชาวปาเลสไตน์ คงต้องจำฝังใจไปกับความ ห่วยแตกและสัญญาปากเปล่าของชาวอาหรับ
เพราะที่ชาวยิวได้พื้นที่เพิ่มก็เกิดจาก ชาวอาหรับไปบอกให้ ชาวปาเลสไตน์อพยพออกจาก
พื้นที่เพื่อจะได้ถล่มยิวได้ถนัดกลายเป็น กองทัพอาหรับโดนถล่มซะอง แถมชาวปาเลสไตน์
ก็ได้กลาย เป็นผู้อพยพภัยสงครามในแผ่นดินตัวเอง จบภาคแรก
แสดงความคิดเห็น
อยากทราบที่ไปที่มาของสงครามปาเลสไตน์ค่ะ คือเราหาอ่านเองในเว็บข้อมูลไม่ค่อยตรงกันเลยเข้าใจมาแบบงงๆมั่วๆน่ะค่ะ