จะเป็นแม่คนได้อย่างไรกัน ฉันไม่ได้รักเด็ก โดยเฉพาะเด็กผู้ชาย

สวัสดีค่ะพี่น้องชาวพันทิปทุกท่าน หนูอายุ 22 ปี มีปัญหาหนักอกหนักใจเป็นอย่างมาก ฟังหนูก่อนนะ หนูไม่รู้ควรจะทำอย่างไรต่อไปดี เมื่อต้องรับผิดชอบชีวิตน้อยๆที่ไร้เดียงสา 1 ชีวิต

เรื่องมีอยู่ว่า หนูมีพี่สาว 1 คนเป็นคนละแม่กัน เค้าเป็นลูกติดพ่อ แม่เค้าทิ้งไปมีแฟนใหม่ตั้งแต่สองขวบ พ่อเลยมาเจอแม่ของหนูและแต่งงานกัน
เค้าค่อนข้างเป็นเด็กก้าวร้าวและขาดความรักและความอบอุ่น ชอบโกหกและขโมยของ
นิสัยที่แก้ยังไงก็ไม่หาย พ่อและแม่ส่งไปเรียนโรงเรียนประจำต่างจังหวัด สุดท้ายเรียนไม่จบเพราะหนีตามผู้ชายไป  พ่อแม่เสียใจมาก
ชอบกลับบ้านมาขโมยเงินพ่อแม่ไปเลี้ยงผู้ชายบ่อยๆ ทั้งๆที่รู้ว่าบ้านเราฐานะไม่ค่อยดี

พี่สาวหนูเปลี่ยนแฟนหลายคนมาก ผู้ชายแต่ละคนมีแต่คนดีๆทั้งน๊านนนนน ไม่ติดเหล้าก็พวกค้ายา
จนมีลูก เค้าก็ทิ้งลูกเค้าไปตั้งแต่สามเดือน เพราะเจอแฟนใหม่ แล้วก็ท้องอีกครั้ง พอมีลูกก็ทิ้งลูกเช่นเดิม ให้ผู้ชายเป็นคนเลี้ยง
ปัจจุบันเหมือนจะสำนึกผิด แต่ไม่เลยค่ะ เค้ามีแฟนใหม่อีกครั้ง และแฟนคนนี้อายุน้อยกว่า เรียนไม่จบและไม่ทำมาหากินเลย
พี่หนูก็เป็นคนขี้เกียจแต่ก็ยังขายของออนไลน์หาเงินเลี้ยงผู้ชาย เห็นแล้วก็สมเพชเวทนา พ่อแม่ไม่เคยสำนึกบุญคุณ
พูดจาด่าทอสาระพัด โกหกและขโมยเงิน พ่อไม่เคยด่าพี่เลยสักคำ แต่มีครั้งนึงทะเลาะกัน พ่อโมโหมาก ไล่พี่ออกจากบ้าน
แต่พี่เรากลับบอกให้พ่อไปตาย แต่พอมีแฟน โดนตบตีทำร้ายร่างกาย ยอมทุกอย่างไม่เคยเถียง
แต่พ่อแม่สอนอะไรไม่เคยได้ พูดจาประชดประชันเถียงตลอด

แฟนคนปัจจุบันของพี่หนูนอกจากจะไม่ทำงานแล้ว พี่ยังพาเข้ามาอยู่ในบ้าน นอนทั้งวัน ไม่เคยช่วยอะไรเลย
จนพี่หนูท้อง เห็นพี่ทั้งกินเหล้าและสูบบุหรี่ ท้องแก่ก็ยังขี่มอไซออกไปซื้อข้าวให้แฟนคนเดียว ไม่รู้จะสงสรหรืออะไรดี เวรกรรม
จนตอนน้องคลอด พี่หนูแยกบ้านไปเพราะทะเลาะกับหนูและแม่ เรื่องทำบ้านรกและไม่ช่วย
พี่บอกว่า ต่อไปก็ไม่ต้องมาสนใจจะมีกินไม่มีกินยังไงก็ไม่ต้องมาช่วย ปล่อยให้อดตายไปเลย
แต่บ้านที่พี่อยู่ก็คือบ้านพ่อที่ติดกันกับหนู ถ้าปกติทะเลาะกัน เค้าจะย้ายไปอยู่ที่อื่น
แต่ตอนนี้พี่หมดที่จะไปแล้ว เพราะผู้ชายก็ไม่มีบ้าน มีแต่หนี้สิน พี่หนูก็เหมือนกัน
ทุกวันนี้ต้องหนีเจ้าหนี้หลายเจ้า เพราะชอบออกรถแล้วไม่ผ่อน ค้ำประกันพ่อแฟนเค้าอีก
แม่บอกว่า ให้เอาไปคืนเค้ามันไม่ใช่ของเราจะอยากได้ทำไม พี่บอกว่า "หนูไม่คืน สมบัติของหนู"

ด้วยความที่อยู่บ้านติดกัน บางครั้งก็สงสาร คนเพิ่งคลอดต้องเลี้ยงลูก แฟนก็ไม่ช่วยทำงาน
บางครั้งหนูก็จะทำกับข้าวและเอาเข้าไปให้ น้องก็แทบไม่ได้กินน้ำ พี่เราเอานมกระป๋องชงให้แต่เกิด
บางครั้งเห็นน้องกินนมบูด เพราะเดินไปเห็นพอดี พอหนูทัก เค้าเทนมทิ้งแล้วชงใหม่โดยไม่ล้างขวดนม
เสื้อผ้าน้องใส่แล้วก็กองทิ้งไว้ จนไม่มีจะใส่จริงๆถึงค่อยซัก
หนูจะเอามาเลี้ยงเค้าก็ไม่ยอม เค้าบอกว่าลูกของเค้า เค้าเลี้ยงเองได้

พอน้องเริ่มโต หัดคลานได้  น้องค่อยข้างดื้อ พี่หนูก็จะตะคอกใส่แล้วก็ตีแรงๆ
น้องก็ยิ่งร้อง นมก็ได้กินบ้างไม่ได้กินบ้าง แม่หนูเป็นพี่เลี้ยงเด็กเลยเอานมโรงเรียนกลับมาแลัวเอาไปทิ้งไว้บ้านพี่สาว
พี่ก็ไม่เคยซื้อนมให้น้องกินอีกเลย น้องต้องกินนมโรงเรียนตั้งแต่ 1 ขวบ
พอน้องเริ่มเดินได้ เค้าก็จะเดินมาบ้านหนู มาเล่นกับกับพ่อแม่หนู หนูก็จะคอยต้มโจ๊กต้มผักให้น้องกิน ก็ยังพอได้กินอะไรที่มีประโยชน์บ้าง

พี่สาวหนูชอบเอาน้ำอัดลมใส่ขวดนมให้น้อง น้องไม่ค่อยกินนมแลัว พอน้องเห็นขวดน้ำอัดลมก็จะกรี๊ดเพื่อจะกินให้ได้ กรี๊ดกันบ้านแทบแตก
ชอบแกล้งแมวและหมา โดยการดึงขนแรงๆ หนูตีจนไม่รู้จะตียังไงแล้ว ตีเสร็จเราก็บอกเค้าว่า แกล้งแมวไม่ได้นะ แมวจะเจ็บ
เค้าก็ฟังนะ แต่ก็หัวเราะแล้วก็ทำแรงกว่าเดิม หรือถ้าจับแยกเค้าก็จะกรี๊ดขึ้นมา บางครั้งอยู่ดีๆก็กรี๊ด เป็นเด็กที่อารมรุณแรงและก้าวร้าว
พอหนูตีหรือดุ แล้วพี่เห็น พี่ก็จะมาพากลับบ้าน แล้วก็บอกว่า อย่ามายุ่งกับลูกเค้านะ

แต่พอเอากลับบ้านไป ก็แทบไม่ให้ข้าวให้น้องเลย แฟนพี่สาวสูบบุหรี่ในห้อง น้องก็ต้องนอนดม
พี่สาวหนูนอนดึก น้องก็นอนตาม นอนตีสี่ตีห้าตื่นบ่ายสาม

ปัจจุบัน พี่สาวมีปัญหากับแฟน เหมือนแฟนพี่สาวเราอึดอัดที่อยู่บ้านหนู เพราะพ่อแม่และเราไม่ชอบ ไม่รู้จักทำมาหากิน นอนเฉยๆทั้งวัน
เค้าคงเบื่อพี่สาวหนูด้วยหรือเปล่า หรือมีกิ๊กก็ไม่แน่ใจ
พี่สาวก็ตามไปง้อ เสียแฟนไปไม่ได้ หลังๆเลยเอาน้องมาทิ้งไว้กับหนูบ่อยๆ
ลืมบอกว่า แฟนพี่หนูเคยทำผู้หญิงท้องมาสองคนแล้ว ไม่ได้เลี้ยงดูแต่อย่างใด เหมือนพี่หนูเลย
หนูรู้สึกว่าสองคนนี้เหมาะสมกันมากเหลือเกิน แต่คนที่โชคร้ายที่สุดคงจะเป็นหลานหนูที่เกิดมา

ตอนนี้ พี่สาวไม่กลับบ้านนานแล้ว เอาน้องมาทิ้งไว้กับหนูแล้วบอกว่า ฝากเลี้ยงแปปนึงนะ 5555 แปปนานมาก
หนูไม่ชอบน้องแล้ว เพราะตอนนี้น้องนิสัยเสียและดื้อมาก ชอบกรี๊ดแบบไม่มีเหตุผล นิสัยก้าวร้าวเอาแต่ใจกว่าเดิม
หนูเหนื่อยเหลือเกิน ที่ต้องมารับผิดชีวิตคนๆนึง ทั้งที่หนูก็ไม่ได้มีงานทำที่มั่นคง หรือได้เงินมากพอที่จะเลี้ยงคนหนึ่งคนได้
แต่จะทำอย่างไรได้ เค้าคือหลานของหนู ใจนึงก็รู้สึกว่า นี่ไม่ใช่หน้าที่ของหนู ใจนึงก็คิดว่า ได้คนดีกว่าเสียคน นึกซะว่าทำบุญ
ตอนนี้น้องอายุ 1 ปี 7 เดือนแล้ว หนูคงต้องพาน้องไปปรึกษาจิตเวชเด็ก เพราะกลัวเหลือเกินว่าน้องจะไม่ปกติ
จากการเลี้ยงดูของพี่สาวและแฟนเค้า และหนูคงต้องทำงานหนักขึ้น ต้องเหนื่อยขึ้น ต้องกลายเป็นแม่คนตั้งแต่อายุ 22
แล้วต่อไปจะทำยังไงดีไม่รู้เลย กับการจัดการเด็กดื้อๆคนนี้ จะให้รักเหมือนลูกแท้ๆก็คงไม่ได้ หนูรู้สึกเครียดแค้นพี่สาวเหลือเกิน ที่นำพาระมาให้
ทั้งที่ไม่ได้เป็นคนก่อ แต่ต้องมารับผิดชอบ หนูไม่รู้จะเลี้ยงให้เค้าเป็นคนดีได้อย่างไร

ส่วนพ่อหนูก็อายุมากแล้ว 80 ปี เลี้ยงคนเดียวก็คงจะไม่ทัน หลานดื้อเหลือเกิน แม่หนูก็ต้องทำงาน
หนูขายของออนไลน์แต่พอได้เงินอยู่ ถึงอาจจะไม่เยอะมาก แต่ถ้าต้องเลี้ยงหลานอีกคงไม่พอแน่ๆ
พี่สาวก็ไม่เคยส่งเงินค่าเลี้ยงให้เลย เค้าเลี้ยงแต่แฟนเค้า
ชอบเดินมาหาข้าวกินบ้านเรา ทำกับข้าวทอดไข่กินแต่ของตัวเอง
พอหนูทักเคัาไปว่า ไม่ทำให้น้องด้วยหรอ น้องหิวนะ เค้าก็เอาข้าวคลุกน้ำปลาให้น้อง วางทิ้งไว้แล้วก็ไป
ถ้าหนูไม่ทัก ก็ไม่ทำ แต่ทำแบบนี้อย่าทำเลยดีกว่า หมายังรักลูกเลย หนูไม่รู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้จิตใจทำด้วยอะไร

เครียดเหลือเกินค่ะ