สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
เป็นกำลังใจให้ จขกท ผมก็เคยผ่านช่วงเวลาแบบนี้ คือ เงินล้านหายไปต่อหน้าต่อตา
คำปลอบใจที่ดีที่สุดเท่าที่ผมมีในเวลานั้น "สิ่งใดเกิดขึ้น สิ่งนั้นดีเสมอ"
สิ่งที่ผมทำในช่วงนั้น คือ ตั้งเป้าหมายการสะสมเงินออม ผมเลือกใช้ชีวิตต่ำกว่ารายรับระดับหนึ่ง ซึ่งจำต้องยอมสละความสบายบางอย่าง เช่น การใช้รถยนต์ การใช้แอร์และตู้เย็น ตอนนั้นผมถือคติ
" ยังไม่จน อยู่อย่างจน จะไม่มีวันจน , ยังไม่รวย อยู่อย่างรวย จะไม่มีวันรวย"
สุดท้าย ผมเรียนรู้ money management ไปด้วย
.... หลังจากประมาณ สองปี เงินออมก็กลับมาครับ
มีเงินสำรองหกเดือน มีทรัพย์สินลงทุน ที่สำคัญ มีความเข้าใจในเรื่องการบริหารจัดการเงินครับ
โดยหลักการขอแนะนำให้ยึดหลัก อริยสัจ 4 ไว้และทำตาม ปัญหาก็จะผ่านไปได้ครับ
ขอให้โชคดีครับ
คำปลอบใจที่ดีที่สุดเท่าที่ผมมีในเวลานั้น "สิ่งใดเกิดขึ้น สิ่งนั้นดีเสมอ"
สิ่งที่ผมทำในช่วงนั้น คือ ตั้งเป้าหมายการสะสมเงินออม ผมเลือกใช้ชีวิตต่ำกว่ารายรับระดับหนึ่ง ซึ่งจำต้องยอมสละความสบายบางอย่าง เช่น การใช้รถยนต์ การใช้แอร์และตู้เย็น ตอนนั้นผมถือคติ
" ยังไม่จน อยู่อย่างจน จะไม่มีวันจน , ยังไม่รวย อยู่อย่างรวย จะไม่มีวันรวย"
สุดท้าย ผมเรียนรู้ money management ไปด้วย
.... หลังจากประมาณ สองปี เงินออมก็กลับมาครับ
มีเงินสำรองหกเดือน มีทรัพย์สินลงทุน ที่สำคัญ มีความเข้าใจในเรื่องการบริหารจัดการเงินครับ
โดยหลักการขอแนะนำให้ยึดหลัก อริยสัจ 4 ไว้และทำตาม ปัญหาก็จะผ่านไปได้ครับ
ขอให้โชคดีครับ
ความคิดเห็นที่ 11
อันนี้ตัวผมเองนะ เกิดมาพ่อสอนให้รู้จักรักตัวเองก่อน แม่สอนให้เผื่อแผ่ช่วยเหลือผู้อื่นก่อน
พ่อรวยเอาๆ แม่จนแต่รวยความสุข เด็กๆผมเชื่อแม่ จนเพื่อนๆรักมีคนคบหามาก ขนาดเพื่อนๆไม่มีค่าเทอม
ผมยังเอาทองไปขายให้เอาไปจ่ายค่าเทอมแล้วสุดท้ายไม่ได้คืนด้วย ตอนนั้นคิดว่าของนอกกายหาใหม่ได้ แล้วจริงๆตังไม่ได้หาเอง
เอาจากพ่อเพราะเรียนอยู่ ต่อมาวัยทำงานเริ่มมีภาระผ่อนรถชิ้นแรก ตังให้เพื่อนยืมไม่ได้คืน หรือบางทีคืนช้า
ทำเอาเราติดขัดเหมือนกัน ต่อมาแต่งงานผ่อนบ้านเพิ่มอีก แล้วมาเจอวิกฤตปี40 เพื่อนหายเกลี้ยง คนที่ช่วยเหลือ
ได้จริงคือพ่อกับพี่สาว พอมีลูกต้องมีค่าใช้จ่ายเพิ่มผมบอกตรงๆตอนนี้ผมเชื่อพ่อละ บอกเพื่อนตรงๆถ้าจะคบกันห้ามยืมเงิน
จากคนมีเพื่อนมากจนเดียวนี้มีไม่เกิน5คน แต่สบายใจไม่มีเรื่องยืมเงิน
ผมเข้าใจคนที่มายืมเขาลำบากจริงๆ แต่ผมเสี่ยงที่จะครอบครัวมากลำบากเพราะให้คุณยืมเงินไม่ได้
พ่อรวยเอาๆ แม่จนแต่รวยความสุข เด็กๆผมเชื่อแม่ จนเพื่อนๆรักมีคนคบหามาก ขนาดเพื่อนๆไม่มีค่าเทอม
ผมยังเอาทองไปขายให้เอาไปจ่ายค่าเทอมแล้วสุดท้ายไม่ได้คืนด้วย ตอนนั้นคิดว่าของนอกกายหาใหม่ได้ แล้วจริงๆตังไม่ได้หาเอง
เอาจากพ่อเพราะเรียนอยู่ ต่อมาวัยทำงานเริ่มมีภาระผ่อนรถชิ้นแรก ตังให้เพื่อนยืมไม่ได้คืน หรือบางทีคืนช้า
ทำเอาเราติดขัดเหมือนกัน ต่อมาแต่งงานผ่อนบ้านเพิ่มอีก แล้วมาเจอวิกฤตปี40 เพื่อนหายเกลี้ยง คนที่ช่วยเหลือ
ได้จริงคือพ่อกับพี่สาว พอมีลูกต้องมีค่าใช้จ่ายเพิ่มผมบอกตรงๆตอนนี้ผมเชื่อพ่อละ บอกเพื่อนตรงๆถ้าจะคบกันห้ามยืมเงิน
จากคนมีเพื่อนมากจนเดียวนี้มีไม่เกิน5คน แต่สบายใจไม่มีเรื่องยืมเงิน
ผมเข้าใจคนที่มายืมเขาลำบากจริงๆ แต่ผมเสี่ยงที่จะครอบครัวมากลำบากเพราะให้คุณยืมเงินไม่ได้
ความคิดเห็นที่ 12
เริ่มเก็บใหม่ ที่แล้วไปถือว่าทำบุญไปค่ะ
แต่อยากบอกเหมือนกันว่า คุณไม่น่าจะให้เขายืมจนหมดเลย แล้วถ้าคุณเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมาจะทำอย่างไร
อยากช่วยก็ช่วยได้ เอาทำที่ทำแล้วสบายใจ ไม่เบียดเบียนตัวเองนะคะ ครั้งนี้ทำไปแล้วถือเป็นบทเรียนชีวิตเลยค่ะ
จะเมตตาต่อคนอื่น ก็ต้องเมตตาต่อตนเองด้วยค่ะ อย่างไรก็ตามขอให้คุณโชคดีได้เงินคืนและเก็บเงินได้เร็วไวนะคะ
แต่อยากบอกเหมือนกันว่า คุณไม่น่าจะให้เขายืมจนหมดเลย แล้วถ้าคุณเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมาจะทำอย่างไร
อยากช่วยก็ช่วยได้ เอาทำที่ทำแล้วสบายใจ ไม่เบียดเบียนตัวเองนะคะ ครั้งนี้ทำไปแล้วถือเป็นบทเรียนชีวิตเลยค่ะ
จะเมตตาต่อคนอื่น ก็ต้องเมตตาต่อตนเองด้วยค่ะ อย่างไรก็ตามขอให้คุณโชคดีได้เงินคืนและเก็บเงินได้เร็วไวนะคะ
แสดงความคิดเห็น
ใครเคยมีประสบการณ์จากที่เคยมีเงินเก็บ แต่อยู่ๆต้องมาต้องสิ้นเนื้อประดาตัวบ้าง?
ปล.คนที่เราช่วยเหลือเค้ามีปัญหาจริงๆนะคะเราเลยช่วย และก็รู้เห็นทุกอย่างว่าเค้าเดือนร้อนมากจริงๆ