ขอท้าวความสั้น ก่อนเข้าเนื้อเรื่องน่ะค่ะ เราคบกันมา 3 ปี แล้วค่ะ เค้าจัดว่าเป็นผู้ชายที่ดีในระดับนึงเลยน่ะค่ะ คือตลอดเวลาที่คบกัน เค้าจะคอยดูแลเทคแคร์เราอย่างดีเลย เวลาจะกินอะไรเค้าจะเป็นฝ่ายตามใจเราตลอด พอกินอะไรด้วยกันถ้าใกล้จะหมดเค้าจะบอกเราว่าอิ่มแล้ว กินให้หมดเลยน่ะ เค้าจะไมเป็นคนที่กินคำสุดท้าย หรือชิ้นสุดท้าย เค้าจะให้เราตลอด อยากจะไปไหนขอแค่บอกเค้าก็จะพาไปอยู่กับเค้าแล้วรู้สึกอบอุ่น มีความสุข แม้กระทั่งทำงานบ้านเค้าก็จะช่วยซักผ้า ตากผ้าด้วยเป็นประจำ ทำอย่างนี้ไม่เคยเปลี่ยน แต่เค้าหน้าตาไม่ดีน่ะ เป็นผู้ชายตัวใหญ่ ผิวคล้ำ ส่วนตัว ดิฉัน ก็จัดว่าหน้าตาก็โอเคในระดับนึง มีหนุ่มมาจีบบ้าง จนกระทั่งเข้าปีที่4 เค้าตกงาน เลยมาสมัครเป็นผู้จัดการร้านอาหารร้านนึงบนห้างสรรพสินค้าและตัวฉันก็ทำงานอยู่ในห้างนั้นด้วยค่ะ ช่วงแรกเราก็ไปกินข้าวด้วยกันทุกวันในเวลาพักงาน กลับบ้านก็รอกันตลอด หริอถ้าวันไหนพักไม่ตรงกันเค้าก็จะซื้อข้าวกล่องมาให้ตลอด
แต่วันนั้นเค้าซื้อข้าวกล่องมา 2ชุดแล้วยื่นให้เราแค่1กล่อง ก็เลยถามว่าซื้อข้าวไปให้ใครเหรอ เค้าก็ยิ้มให้แล้วบอกว่าเพื่อน เราก็ไม่คิดอะไรมาก พอเลิกงานเค้าก็ขอกลับดึกบอกว่าจะไปกินเหล้ากับน้องๆที่ร้านเหล้า เราก็ให้ไปไม่คิดอะไร พอวันที่2ก็เหมือนกัน ไปอีกเราก็ขอตามไปด้วยเค้าก็บอกว่ามีแต่ผู้ชายไม่ต้องไปหรอก เราก็โอเค เค้าก็กลับมาประมานตี3ได้ เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง เราก็เริ่มไม่พอใจจึงเกิดเรื่องทะเลาะกันอยู่บ่อยคร้ง แล้วพอมาทำงานจากที่เคยไปกินข้าวด้วยกันเค้าก็ไม่ไป ไม่ซื้อข้าวมาให้เหมือนเดิม บงทีเห็นซื้อข้าวกล่องมาแต่ไม่เคยเอามาให้เราก็เลยเริ่มสงสัย แต่ก็ยังจำผิดไม่ได้ แต่วันนั้นมีเบอร์แปลกโทรเข้ามา เค้าก็ไม่รับและกดวางสายเราถามก็บอกว่าน้องที่ร้านขอโทรศัพดูก็ไม่ให้ ฉันจึงวางแผนแกล้งนอนหลับ จนถึงตี3กว่าๆน่าจะได้ แอบดูโทรศัพว่ามันมีอะไกกันแน่ (ปกติไม่เคยสนใจในโทรศัพเค้าเลยน่ะค่ะ)จริงก็แค่จะดูว่าเบอร์ใครกันแน่ที่โทรมา พอเปิดดูเบอร์ถูกลบไปแล้วค่ะ ไลถูกล้างข้อมูลการแชทเกลี้ยง เราก็คิดว่าไม่มีอะไร เลยเปิดเฟรสค่ะ ดูการแชท เท่านั้นแหละค่ะ พระเจ้า รักกันมากมาย นัดเจอกัน ถามกันว่าจะกินอะไร จะซื้อไปให้ แอบไปรับไปส่งกันตลอด บอกรักกันเหลือเกิน ที่สำคัญ ชวนกันไปหาที่อยู่ข้างนอกด้วยค่ะ ฉันอ่านแล้ว น้ำตาไหลออกมายิ่งกว่าสายน้ำซะอีก ความเจ็บปวด มันสุดแสนจะทรมาน ร้องไห้จนเค้าตื่นขึ้นมา จึงเคลียกัน เค้าก็บอกว่าจะไปเลิกกับผู้หยิงคนนั้น (ประเด็นคือเค้าทำงานที่เดียวกันเป็นเด็กในร้าน แอบคบกันมาพักนึง คือที่ที่ฉันทำงานอยู่ตรงข้ามกันไม่คิดเลยว่าเราโง่มาตลอด)เราก็โอเค มั่นใจว่าเค้ารักเรายังไงเค้าก็ต้องเลิกกับผู้หญฺงคนนันแน่ เราก็งี้เง่าเลย คอยหาเรื่องผู้หญิงคนนั้นตลอด เป็นกะรัต ในสามีตีตราเลยค่ะ จนวันนึงเค้า ก็ขอเราออกไปกินเหล้าอีก เราก็ให้ให้ออกไปน่ะค่ะ แต่เราก็ยังไม่ไวใจยุดี จนกระทั่งประมานตี2กว่าเค้าก็ไม่กลับบ้านซักที จึงเอารถอีกคันขี่ออกไปหาดูตามร้านเหล้าต่างๆ พอเห็นรถเค้าก็จอดเลยค่ะ และเดินเข้าไปดู เค้านั่งกินอยู่กับผู้หญิงคนนั้น กอดกันอยู่นั่งหอมกันแล้ว็คุยดกันสนุกสนาน วินนาทีนั้น ถ้ามีปืนในมือ ป่านนี้คงเข้าไปนอนในคุกแล้วค่ะ เราก็โวยวายเลยค่ะ ทุกคนในร้านหันมมองเราคนเดียวเลยค่ะ สภาพตอนนั้น ขุดนอนเลยค่ะ ไม่คำว่าอายค่ะ เข้าไปกระชากผู้หญิงคนนั้นเต็มๆค่ะ แฟนเราก็ดึงเราออกมาและต่อยเราต่อหน้าผู้หญิงนั้น ที่นี้แหละค่ะทั้งเจ็บตัว และเจ็บใจ ถามเลยค่ะ ว่าจะเลือกใคร ในใจคือกะจะเอาให้ผู้หญิงคนนั้นรู้ว่าเค้ารักเรา ยังไงเค้าก็ต้องเลือกเราค่ะ แต่คำตอบคือ เค้าพูดออกมาว่า เราเลิกกันเถอะ พี่เลือกเค้า กลับบ้านไปซะแล้วเดี่ยวพรุ้งนี้พี่จะไปเก็บของที่บ้าน เราก็หน้าหงายเลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูกเจ็บปวดยิ่งกว่าโดนมีดกรีด คือเอามีดมาแทงให้ตายยังจะดีกว่า ทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ ความรู้สึกตอนนั้น มันสุดจะทน มีแต่ เจ็บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กลับมาบ้านเหมือนอยากจะตาย ตอนเช้าเค้าก็มาเก็บของที่บ้าน เราก็เลยเข้าไปกอด และอ้อนวอนให็เค้ากลับมาหาเรา และขอให้เค้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เค้าก็ไม่ยอม และขนของออกจากบ้านไปปล่อยใก้เรานอนร้องให้อยู่ คุณคิดว่าเรื่องมันจะจบใช่ไหมค่ะ ยังค่ะ ยังมีเรื่องเจ็บอีก เราทำงานใกล้กันและแน่นอนว่าไปทำงานก็จะต้องเจอกัน ใช่ค่ะทีนี้เค้าเปิดตัวเลยค่ะ กินข้าวด้วยกัน ซื้อข่าวให้กัน เหมือนตอนที่เรารักกันเลยค่ะ เราเห็นก็เจ็บหนักเข้าไปอีก เค้าทำอะไรให้กันตลอด ตัวเราซิไม่เป็นอันทำงานเลยค่ะ จนที่ทำงานให้เราพักร้อนไปทำใจอาทิตนึง หัวหน้าเราก็ใจดีน่ะค่ะที่เห็นใจเรา เราก็เที่ยวอย่างเดียวเลยค่ะ เมาตลอด เสียศูนย์ไปเลยค่ะ พอกลับมาทำงานคนที่ห้าง เค้าก็เหมากันว่าเราไปแย่งผัวเค้า แต่แย่งไม่ได้ผู้ชายไม่เอา ทั้งที่จริงแล้วเราโดนแย่ง ก็สะกิดใจนิดนึง แต่ก็เริ่มจะทำใจได้ แต่เวลาอยู่คนเดียวที่ไร อดร้องไห้ไม่ได้ทุกที เราก็เลยมุ่งทำแต่งานเพื่อที่จะมีเงิน และมีตำแหน่งที่แซงหน้าเค้าให้ได้ และเหมือนกรรมตามสนองค่ะ เวรกรรมมีจริงค่ะ ต่อไปเป็นเรื่องของกรรมค่ะ
คุณเจ็บแค่ไหน ถ้าคนที่คุณรักไม่เลือกคุณ
แต่วันนั้นเค้าซื้อข้าวกล่องมา 2ชุดแล้วยื่นให้เราแค่1กล่อง ก็เลยถามว่าซื้อข้าวไปให้ใครเหรอ เค้าก็ยิ้มให้แล้วบอกว่าเพื่อน เราก็ไม่คิดอะไรมาก พอเลิกงานเค้าก็ขอกลับดึกบอกว่าจะไปกินเหล้ากับน้องๆที่ร้านเหล้า เราก็ให้ไปไม่คิดอะไร พอวันที่2ก็เหมือนกัน ไปอีกเราก็ขอตามไปด้วยเค้าก็บอกว่ามีแต่ผู้ชายไม่ต้องไปหรอก เราก็โอเค เค้าก็กลับมาประมานตี3ได้ เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง เราก็เริ่มไม่พอใจจึงเกิดเรื่องทะเลาะกันอยู่บ่อยคร้ง แล้วพอมาทำงานจากที่เคยไปกินข้าวด้วยกันเค้าก็ไม่ไป ไม่ซื้อข้าวมาให้เหมือนเดิม บงทีเห็นซื้อข้าวกล่องมาแต่ไม่เคยเอามาให้เราก็เลยเริ่มสงสัย แต่ก็ยังจำผิดไม่ได้ แต่วันนั้นมีเบอร์แปลกโทรเข้ามา เค้าก็ไม่รับและกดวางสายเราถามก็บอกว่าน้องที่ร้านขอโทรศัพดูก็ไม่ให้ ฉันจึงวางแผนแกล้งนอนหลับ จนถึงตี3กว่าๆน่าจะได้ แอบดูโทรศัพว่ามันมีอะไกกันแน่ (ปกติไม่เคยสนใจในโทรศัพเค้าเลยน่ะค่ะ)จริงก็แค่จะดูว่าเบอร์ใครกันแน่ที่โทรมา พอเปิดดูเบอร์ถูกลบไปแล้วค่ะ ไลถูกล้างข้อมูลการแชทเกลี้ยง เราก็คิดว่าไม่มีอะไร เลยเปิดเฟรสค่ะ ดูการแชท เท่านั้นแหละค่ะ พระเจ้า รักกันมากมาย นัดเจอกัน ถามกันว่าจะกินอะไร จะซื้อไปให้ แอบไปรับไปส่งกันตลอด บอกรักกันเหลือเกิน ที่สำคัญ ชวนกันไปหาที่อยู่ข้างนอกด้วยค่ะ ฉันอ่านแล้ว น้ำตาไหลออกมายิ่งกว่าสายน้ำซะอีก ความเจ็บปวด มันสุดแสนจะทรมาน ร้องไห้จนเค้าตื่นขึ้นมา จึงเคลียกัน เค้าก็บอกว่าจะไปเลิกกับผู้หยิงคนนั้น (ประเด็นคือเค้าทำงานที่เดียวกันเป็นเด็กในร้าน แอบคบกันมาพักนึง คือที่ที่ฉันทำงานอยู่ตรงข้ามกันไม่คิดเลยว่าเราโง่มาตลอด)เราก็โอเค มั่นใจว่าเค้ารักเรายังไงเค้าก็ต้องเลิกกับผู้หญฺงคนนันแน่ เราก็งี้เง่าเลย คอยหาเรื่องผู้หญิงคนนั้นตลอด เป็นกะรัต ในสามีตีตราเลยค่ะ จนวันนึงเค้า ก็ขอเราออกไปกินเหล้าอีก เราก็ให้ให้ออกไปน่ะค่ะ แต่เราก็ยังไม่ไวใจยุดี จนกระทั่งประมานตี2กว่าเค้าก็ไม่กลับบ้านซักที จึงเอารถอีกคันขี่ออกไปหาดูตามร้านเหล้าต่างๆ พอเห็นรถเค้าก็จอดเลยค่ะ และเดินเข้าไปดู เค้านั่งกินอยู่กับผู้หญิงคนนั้น กอดกันอยู่นั่งหอมกันแล้ว็คุยดกันสนุกสนาน วินนาทีนั้น ถ้ามีปืนในมือ ป่านนี้คงเข้าไปนอนในคุกแล้วค่ะ เราก็โวยวายเลยค่ะ ทุกคนในร้านหันมมองเราคนเดียวเลยค่ะ สภาพตอนนั้น ขุดนอนเลยค่ะ ไม่คำว่าอายค่ะ เข้าไปกระชากผู้หญิงคนนั้นเต็มๆค่ะ แฟนเราก็ดึงเราออกมาและต่อยเราต่อหน้าผู้หญิงนั้น ที่นี้แหละค่ะทั้งเจ็บตัว และเจ็บใจ ถามเลยค่ะ ว่าจะเลือกใคร ในใจคือกะจะเอาให้ผู้หญิงคนนั้นรู้ว่าเค้ารักเรา ยังไงเค้าก็ต้องเลือกเราค่ะ แต่คำตอบคือ เค้าพูดออกมาว่า เราเลิกกันเถอะ พี่เลือกเค้า กลับบ้านไปซะแล้วเดี่ยวพรุ้งนี้พี่จะไปเก็บของที่บ้าน เราก็หน้าหงายเลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูกเจ็บปวดยิ่งกว่าโดนมีดกรีด คือเอามีดมาแทงให้ตายยังจะดีกว่า ทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ ความรู้สึกตอนนั้น มันสุดจะทน มีแต่ เจ็บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กลับมาบ้านเหมือนอยากจะตาย ตอนเช้าเค้าก็มาเก็บของที่บ้าน เราก็เลยเข้าไปกอด และอ้อนวอนให็เค้ากลับมาหาเรา และขอให้เค้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เค้าก็ไม่ยอม และขนของออกจากบ้านไปปล่อยใก้เรานอนร้องให้อยู่ คุณคิดว่าเรื่องมันจะจบใช่ไหมค่ะ ยังค่ะ ยังมีเรื่องเจ็บอีก เราทำงานใกล้กันและแน่นอนว่าไปทำงานก็จะต้องเจอกัน ใช่ค่ะทีนี้เค้าเปิดตัวเลยค่ะ กินข้าวด้วยกัน ซื้อข่าวให้กัน เหมือนตอนที่เรารักกันเลยค่ะ เราเห็นก็เจ็บหนักเข้าไปอีก เค้าทำอะไรให้กันตลอด ตัวเราซิไม่เป็นอันทำงานเลยค่ะ จนที่ทำงานให้เราพักร้อนไปทำใจอาทิตนึง หัวหน้าเราก็ใจดีน่ะค่ะที่เห็นใจเรา เราก็เที่ยวอย่างเดียวเลยค่ะ เมาตลอด เสียศูนย์ไปเลยค่ะ พอกลับมาทำงานคนที่ห้าง เค้าก็เหมากันว่าเราไปแย่งผัวเค้า แต่แย่งไม่ได้ผู้ชายไม่เอา ทั้งที่จริงแล้วเราโดนแย่ง ก็สะกิดใจนิดนึง แต่ก็เริ่มจะทำใจได้ แต่เวลาอยู่คนเดียวที่ไร อดร้องไห้ไม่ได้ทุกที เราก็เลยมุ่งทำแต่งานเพื่อที่จะมีเงิน และมีตำแหน่งที่แซงหน้าเค้าให้ได้ และเหมือนกรรมตามสนองค่ะ เวรกรรมมีจริงค่ะ ต่อไปเป็นเรื่องของกรรมค่ะ