คนบางคนอาจเจอเหมือนกับเราค่ะ บางที พ่อ แม่ ครอบครัว เพื่อนๆ คนต่างๆแม้กระทั้งตัวของเพื่อนๆเอง ก็อยากให้เรียน ม.รัฐ บางคนสอบไม่ได้ แอดมิชชันไม่ติด ก็ซิ่วอีกปีเพื่อที่จะเข้าให้ได้
เราก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ แต่ ไม่ใช่เพราะตัวเองเรานะที่อยากเข้า
เรามีแฟนค่ะ(อายุห่างกัน2ปี) แฟนเราเป็นเด็กเรียนค่ะ ตอนนี้เรียนวิศวะไฟฟ้า ปี4 ม.รัฐ ที่มีชื่อเสียงมากๆ ทีแรกเราเรียนอยู่ ม.เอกชนค่ะ มีเสียงพอสมควร เขาแฟนไม่ใจที่เราเรียน ม.เอกชน
เราถามเขาว่า ม.เอกชนไม่ดีตรงไหน?
เขาบอกเราว่า การเรียนต่างกัน สังคมเพื่อนๆต่างกัน จบมาก็ไปเป็นลูกน้องเขา เวลาทำงานพวกบริษัทต่างๆ ก็รับ ม.รัฐ ก่อนอยู่แล้ว บลาๆ
เราเรียนอยู่ที่นั้นได้ 1 เทอมค่ะ เลยตัดสินใจซิ่วออกมาเพื่อที่จะเข้า ม.รัฐ อยากทำให้แฟนเราภูมิใจตอนที่เราออกมาเทอมนั้นเราได้เกรดประมาณ 3 กว่าๆค่ะ สำหรับเราถือว่าสูงเพราะ มหาลัยที่เราเรียนอยู่เรียนเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมดค่ะ (ที่เรายอมเพราะเราคิดว่ามันก็เป็นสิ่งที่ดีกับตัวเราไม่ใช่สิ่งที่แย่) หลังจากหลังเราก็พยายามหาข้อมูล สอบตรงและแอด(ปี55) แต่ปีนั้นเราสอบและแอดไม่ติดค่ะ เราเสียใจมากๆ แต่ก็ไม่ท้อค่ะ เราก็สอบแล้วแอดเหมือนเดิม(ปี 56) เราก็สอบติดบ้างนะค่ะ แต่บางทีก็ไม่ใช่คณะที่ตัวเองต้องการและถนัด แล้วอีกอย่างไม่ใช่มหาลัยที่เราต้องการค่ะ เราเลยตัดสินใจซิ่วอีกปีคือปีนี้ค่ะ (ปี57) เราไปสอบตรงทุกๆที่ ทีอยากเข้าแต่แล้วก็ผิดหวังทุกรอบๆ เรายอมรับค่ะว่าเราไม่ใช่คนที่เรียนเก่งอะไร เพราะเราชอบทำกิจกรรมค่ะ แต่ในที่สุดเราก็แอด ติด ม.รัฐที่มีชื่อเสียงอยู่พอสมควร แต่แฟนเราก็ไม่พอใจค่ะ แฟนเราอยากให้เข้าแค่ จุฬา ธรรมศาสตร์ มหิดล อะไรแบบนี้
ตอนนี้เรา เหนื่อยและท้อมากๆค่ะ ทำได้แค่หาที่เปิดรับสมัครอยู่แล้วไปสอบเราก็ไม่เข้าใจว่าจะทำไปเพื่ออะไรจะทำไปทำไม อาจเป็นเพราะเราทำมาถึงขนาดนี้แล้วยังไงก็ต้องทำให้ถึงที่สุด อยากทำให้แฟนเราและคนรอบข้างภูมิใจ เดือนหน้าทุกม.ก็จะเปิดเทอมแล้วแต่เรายังไม่มีมหาลัยอยู่ แฟนเราเคยพูดกับเรานะ ว่าถ้าไม่เรียน ม.รัฐ เราสองคน "เลิกกัน" เราคงทำใจไม่ได้เพราะเรารักแฟนเรามากๆ
แต่เราก็แอบคิดมาตลอดนะ ว่าทำไมคิดถึงว่า ม.เอกชนไม่ดี สู้ ม.รัฐบาลไม่ได้ เราเห็นคนบางคน จบมาจาก ม.เอกชน ทำงานได้ดี เป็นใหญ่เป็น
โต ประกอบธุรกิจได้ไม่แพ้ คนที่จบมาจาก ม.รัฐ เลย บางครั้งเวลาทำงานหรือออกความคิดต่างเรายังรู้สึกว่าเราทำได้ดีกว่าแฟนเรา(อันนี้ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะค่ะ บางครั้งแฟนเราก็พูด) เราว่าเรียนที่ไหน มหาลัยไหน ก็ไม่สำคัญ เราว่ามันขึ้นอยู่กับตัวของเราเองมากกว่า ว่าก็เก็บเกี่ยวความรู้ที่เรียน แล้วเอาไปประยุกต์ใช้ได้แค่ไหน พูดง่ายๆแฟนเรา เป็นคนเก่ง ทฤษฏี พวกคำนวณ จะออกไปทางสายวิทย์ แต่ ส่วนเรา เราเก่งปฏิบัติ พวกนันทการต่าง เล่นดนตรี วาดรูป เราพูดได้ถึง 4 ภาษาเลยนะ อิอิ จะออกไปทางสายศิลป์อะ
คนทุกคนเก่งกันคนละแบบคนละด้านทำไมต้องเอาความถนัดและความคิดของตัวเอง มาตัดสินคนอื่นว่าคนนั้นไม่เก่ง(อันนี้พูดถึงแฟนเรานะ)
ตอนนี้เราควรทำไงดีค่ะ คือเหนื่อยมากๆจริงๆ
ขอบคุณนะค่ะที่มาอ่านที่เราระบายไว้เรารู้นะว่าตอนนี้ยังมีตนอีกหลายๆคนที่เครียดเรื่องที่ยังหาที่เรียนไม่ได้ ยังไงเราขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนด้วยนะค่ะ^^
ทำไมต้องวัดคุณค่าของคนที่ สถาบัน ด้วยค่ะ (ขอระบาย) ม.รัฐ กับ ม.เอกชนต่างกันยังไง
เราก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ แต่ ไม่ใช่เพราะตัวเองเรานะที่อยากเข้า
เรามีแฟนค่ะ(อายุห่างกัน2ปี) แฟนเราเป็นเด็กเรียนค่ะ ตอนนี้เรียนวิศวะไฟฟ้า ปี4 ม.รัฐ ที่มีชื่อเสียงมากๆ ทีแรกเราเรียนอยู่ ม.เอกชนค่ะ มีเสียงพอสมควร เขาแฟนไม่ใจที่เราเรียน ม.เอกชน
เราถามเขาว่า ม.เอกชนไม่ดีตรงไหน?
เขาบอกเราว่า การเรียนต่างกัน สังคมเพื่อนๆต่างกัน จบมาก็ไปเป็นลูกน้องเขา เวลาทำงานพวกบริษัทต่างๆ ก็รับ ม.รัฐ ก่อนอยู่แล้ว บลาๆ
เราเรียนอยู่ที่นั้นได้ 1 เทอมค่ะ เลยตัดสินใจซิ่วออกมาเพื่อที่จะเข้า ม.รัฐ อยากทำให้แฟนเราภูมิใจตอนที่เราออกมาเทอมนั้นเราได้เกรดประมาณ 3 กว่าๆค่ะ สำหรับเราถือว่าสูงเพราะ มหาลัยที่เราเรียนอยู่เรียนเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมดค่ะ (ที่เรายอมเพราะเราคิดว่ามันก็เป็นสิ่งที่ดีกับตัวเราไม่ใช่สิ่งที่แย่) หลังจากหลังเราก็พยายามหาข้อมูล สอบตรงและแอด(ปี55) แต่ปีนั้นเราสอบและแอดไม่ติดค่ะ เราเสียใจมากๆ แต่ก็ไม่ท้อค่ะ เราก็สอบแล้วแอดเหมือนเดิม(ปี 56) เราก็สอบติดบ้างนะค่ะ แต่บางทีก็ไม่ใช่คณะที่ตัวเองต้องการและถนัด แล้วอีกอย่างไม่ใช่มหาลัยที่เราต้องการค่ะ เราเลยตัดสินใจซิ่วอีกปีคือปีนี้ค่ะ (ปี57) เราไปสอบตรงทุกๆที่ ทีอยากเข้าแต่แล้วก็ผิดหวังทุกรอบๆ เรายอมรับค่ะว่าเราไม่ใช่คนที่เรียนเก่งอะไร เพราะเราชอบทำกิจกรรมค่ะ แต่ในที่สุดเราก็แอด ติด ม.รัฐที่มีชื่อเสียงอยู่พอสมควร แต่แฟนเราก็ไม่พอใจค่ะ แฟนเราอยากให้เข้าแค่ จุฬา ธรรมศาสตร์ มหิดล อะไรแบบนี้
ตอนนี้เรา เหนื่อยและท้อมากๆค่ะ ทำได้แค่หาที่เปิดรับสมัครอยู่แล้วไปสอบเราก็ไม่เข้าใจว่าจะทำไปเพื่ออะไรจะทำไปทำไม อาจเป็นเพราะเราทำมาถึงขนาดนี้แล้วยังไงก็ต้องทำให้ถึงที่สุด อยากทำให้แฟนเราและคนรอบข้างภูมิใจ เดือนหน้าทุกม.ก็จะเปิดเทอมแล้วแต่เรายังไม่มีมหาลัยอยู่ แฟนเราเคยพูดกับเรานะ ว่าถ้าไม่เรียน ม.รัฐ เราสองคน "เลิกกัน" เราคงทำใจไม่ได้เพราะเรารักแฟนเรามากๆ
แต่เราก็แอบคิดมาตลอดนะ ว่าทำไมคิดถึงว่า ม.เอกชนไม่ดี สู้ ม.รัฐบาลไม่ได้ เราเห็นคนบางคน จบมาจาก ม.เอกชน ทำงานได้ดี เป็นใหญ่เป็น
โต ประกอบธุรกิจได้ไม่แพ้ คนที่จบมาจาก ม.รัฐ เลย บางครั้งเวลาทำงานหรือออกความคิดต่างเรายังรู้สึกว่าเราทำได้ดีกว่าแฟนเรา(อันนี้ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะค่ะ บางครั้งแฟนเราก็พูด) เราว่าเรียนที่ไหน มหาลัยไหน ก็ไม่สำคัญ เราว่ามันขึ้นอยู่กับตัวของเราเองมากกว่า ว่าก็เก็บเกี่ยวความรู้ที่เรียน แล้วเอาไปประยุกต์ใช้ได้แค่ไหน พูดง่ายๆแฟนเรา เป็นคนเก่ง ทฤษฏี พวกคำนวณ จะออกไปทางสายวิทย์ แต่ ส่วนเรา เราเก่งปฏิบัติ พวกนันทการต่าง เล่นดนตรี วาดรูป เราพูดได้ถึง 4 ภาษาเลยนะ อิอิ จะออกไปทางสายศิลป์อะ
คนทุกคนเก่งกันคนละแบบคนละด้านทำไมต้องเอาความถนัดและความคิดของตัวเอง มาตัดสินคนอื่นว่าคนนั้นไม่เก่ง(อันนี้พูดถึงแฟนเรานะ)
ตอนนี้เราควรทำไงดีค่ะ คือเหนื่อยมากๆจริงๆ
ขอบคุณนะค่ะที่มาอ่านที่เราระบายไว้เรารู้นะว่าตอนนี้ยังมีตนอีกหลายๆคนที่เครียดเรื่องที่ยังหาที่เรียนไม่ได้ ยังไงเราขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนด้วยนะค่ะ^^