เมื่อสิ่งที่(อ้างว่า)เป็นเสน่ห์ของฟุตบอล กำลังกลายเป็นมะเร็งร้ายทำลายวงการฟุตบอลไทย

เมื่อซักหกเจ็ดปีก่อน ผมก็เหมือนคอบอลทั่วๆไปครับ คลั่งไคล้บอลนอก เทิดทูนพรีเมียร์ลีก ลาลีกา ค่อนขอดบอลลีกประเทศตัวเองว่าไม่น่าดู น่าเบื่อ ดูไปหาวไป นักบอลเล่นกันยังกับไม่ฟิต เดินเล่นกลางสนาม ได้บอลก็โยนบอมบ์ไปข้างหน้าราวกับมีลูกชายปีเตอร์เคร้าช์ยืนรอโหม่ง ไม่มีการต่อบอลสวยๆ อยากดูการทำประตูเหรอ เปิดไปรอช่วงท้ายเกมส์ ยิงกันแค่ช่วงนั้นแหละ

จนเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ลีกไทยเริ่มบูม เริ่มเป็นข่าว มีสโมสรชั้นนำที่น่าสนใจ เช่น "เมืองทอง ยูไนเต็ด" ... ทีมที่มีเจ้าของเป็นเจ้าของสื่อกีฬาที่ใหญ่สุดของประเทศสร้างทีมจากดิวิชั่น 2 มาเป็นแชมป์ลีกสูงสุด    "ชลบุรี" ... ทีมระดับภูมิภาคที่ฐานแฟนบอลแน่นหนาและมีระบบเยาวชนที่คอยปั้นนักเตะขึ้นมา "บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด" ...ทีมที่มีเจ้าของเป็นอดีตนักการเมืองที่ผันตัวมาเป็นประธานสโมสร สร้างสนามระดับยุโรปพร้อมดึงนักเตะต่างชาติเข้ามามากมาย รวมไปถึงสโมสรอดีตเจ้าบุญทุ่มอย่าง "บีอีซี เทโรศาสน" ที่แต่ละทีม ก็มีส่วนช่วยให้กระแสบอลไทย มันบูมขึ้นมา

เมื่อลีกมันเริ่มบูม มีข่าวว่าเล่นกันสนุก แน่นอนครับ มันเริ่มดึงดูดให้ผมดูอย่างจริงจังมากกว่าปล่อยมันไว้แค่เป็นช่องให้กดผ่านทางกล่อง truevisions ได้เห็นการเล่นของผู้เล่นฝีเท้าดีๆอย่าง "ออสมาร์ อิบาเนซ" "เคลย์ตัน ซิลวา" "มาริโอ ยูรอฟสกี้" นักเตะไทยเองอย่าง ธีรศิลป์ ธีราธร หรือแม้กระทั่งดาวรุ่งอย่าง ชนาธิป มันดูน่าตื่นตาตื่นใจ สนุก มีมาตรฐาน แต่ละทีมใส่กันเต็มที่ตลอด 90 นาที ยกระดับลีกไทยให้สูงขึ้น รวมไปถึงฟอร์มของ"บุรีรัมย์" ในเวทีระดับเอเชีย ที่ไปไกลในระดับถึงรอบแปดทีม

...เห็นบอลไทยไปได้ดีแบบนี้ มันก็แอบหวังนะครับ ว่าชาตินี้ก่อนตาย อาจจะได้เห็นทีมชาติไทย มีลุ้นไปบอลโลกกับเค้าบ้าง ...

แต่แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นในฤดูกาลนี้ มันเหมือนดับความฝัน และทำร้ายจิตใจคนดูบอลไทยอย่างแสนสาหัสจริงๆ

ไม่ขอพูดถึงการเมืองการมุ้งในสมาคมนะครับ เราทุกคนรู้กันดีว่ามันเป็นยังไง แต่พูดออกไป เดี๋ยวโดนฟ้องแบบสมรัก พรรคเพื่อเก้งซะเปล่าๆ

แม้จะอดคิดไม่ได้ว่า เพราะไอ้การเมืองการมุ้งในสมาคมนี่แหละ ที่ทำให้เกิดความ"บรรลัย"ของฟุตบอลไทยพรีเมียร์ลีกในฤดูกาลนี้

มันตลกดีนะครับ ที่แทบทุกสัปดาห์ มีประเด็นการตัดสินผิดพลาด ให้เห็นกันตลอด....

ตั้งแต่จุดโทษปริศนาที่ไม่รู้สกัดโดนกันส่วนไหน ใบแดงพิศวงที่บางทีเข้าแรงไม่โดนเข้าเบาๆก็งงว่าน่าแดงตรงไหน ลูกล้ำหน้าปล่อยให้ยิงเข้า ลูกไม่ล้ำหน้าโดนเป่าก่อนยิง บอลออกแล้วก็มองไม่เห็น บอลเข้าไปทั้งลูกก็โทษทีพี่ไม่มีโกลไลน์ ลูกได้เปรียบเป่าฟาวล์ อลวนอลเวงไปหมด

ประเด็นคือ มันเกิดขึ้นแทบทุกสัปดาห์ และมันก็วนอยู่กับผู้ตัดสินไม่กี่คนที่ผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ยังปกป้องกันโดยการแถไปว่า "มันเป็นเสน่ห์ของฟุตบอล" หนักข้อเข้าก็อ้างว่า "ผู้ตัดสินไม่มีภาพช้าหนิ" หนักสุดก็ถึงขั้นไปกล่าวหาว่านักเตะล้มบอลรึเปล่า  หรือแถไปว่า เห้ยจังหวะนั้นมันล้ำหน้าก่อน ไปเรื่อยจนเลือดไหลซิบๆ

แต่แทบไม่มีการลงโทษใดๆกับคนที่ทำผิด ปล่อยกันต่อไป ผิดพลาดกันต่อไป ห้ามวิจารณ์ ใครบังอาจวิจารณ์(ในสิ่งที่คนค่อนประเทศก็เห็น)โดนปรับเงิน โดนแบนสารพัด เป็นที่เอือมระอาของบรรดากุนซือและเจ้าของทีมแต่ละทีม

มันตลกอีกอย่างตรงที่ ทีมที่ได้ประโยชน์ ดันเป็นทีมๆหนึ่งที่เหมือนมีโปรโมชั่น ที่ความผิดพลาดของการตัดสินแต่ละครั้ง ได้รับผลประโยชน์เกือบตลอด จนเกิดปรากฎการณ์แฟนบอลตะโกน "กี่โมงๆๆ" กันแทบจะทุกสนาม

แต่ก็เหมือนเดิมครับ แทบไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แม้กระทั่งนัดล่าสุด ...

ไม่ขอตอกย้ำถึงทีมนั้นมากนะครับ เชื่อว่าแฟนบอลหลายคน ก็ตกอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก น่าสงสารเหมือนกันที่คนรักฟุตบอล เชียร์ฟุตบอลด้วยใจ แต่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

คำถามคือ เราจะทนกับสถานการณ์แบบนี้ไปได้นานเท่าไหร่ ??

เราจะต้องทนดูการตัดสินที่เอียงกะเท่เร่ การลงโทษปรับเงินแบบงงๆข้อหาไร้สาระเช่นด่าสมาคม การลงโทษนักเตะที่มีมาตรฐานสูงแบบที่ว่าเปิดปุ่มเจตนาทำร้ายผู้เล่นฝั่งตรงข้ามบริเวณคอแล้วโดนแบน 1 นัด  ไปอีกนานเท่าไหร่ ??

เราจะปล่อยให้มะเร็งร้ายกัดกลืนฟุตบอลไทย จนคนดูเบื่อ ไม่อยากดู  จนกลับสู่สภาพเตะกันเองดูกันเองเหมือนเดิมหรือไม่ ??

ใครก็ได้หาทางช่วยฟุตบอลไทยหน่อยเถอะครับ ผมกราบล่ะ !!!
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่