[spoil] Noragami ตอนที่ 44

หน้าเปิด ท่านพ่อเวอร์ชั่นลัลล้า !! ลงสีสวยเหมือนเดิมเลยนะคะอาจารย์ !!!

- ต่อจากตอนที่แล้ว ฮิโยริยังไม่เข้าใจว่าความลับของเทพที่ซึยุพูดถึงหมายถึงอะไร จากปฏิกิริยาของยาโตะที่ร้องไห้ออกมาตอนตั้งชื่อให้ยูกิเนะ และการกระทำของยาโตะกับเทนจินในตอนที่แล้วทำให้เธอค่อนข้างมั่นใจว่าพวกเทพจะต้องรู้อดีตของอาวุธเทพแน่นอน แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเทพจะต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เธอคิดว่าพวกอาวุธเทพที่ไม่รู้อดีตของตัวเองแบบนั้นมันจะเป็นเรื่องที่ดีจริงๆหรือ ซึยุไม่ได้ตอบคำถามของฮิโยริ เธอทำเพียงแค่แสดงสีหน้าไม่ค่อยสบายใจออกมาเท่านั้น ...

ด้านยาโตะกับยูกิเนะ
- ทั้งสองคนทำงานเสร็จเรียบร้อยและกำลังจะกลับบ้าน ยาโตะบอกว่าเขาอยากกลับบ้านไปแช่น้ำมากๆ ยูกิเนะได้ยินแล้วก็เปิดฉากบ่นยาโตะทันที เพราะยาโตะไม่ค่อยจะเกรงใจเจ้าของบ้านอย่างโคฟุคุกับไดโกคุเท่าไหร่ นอกจากไม่ช่วยทำงานบ้านแล้ว ยาโตะยังจะไปขอเงินโคฟุคุบ่อยๆอีกต่างหาก ... ยูกิเนะเดินไปบ่นไปเรื่อยๆ ส่วนยาโตะก็ไม่ได้เถียงอะไรและก้มลงไปมองเงาที่อยู่บนพื้น

'เจ้าหมอนี่ ... ถ้าหากว่ายังมีชีวิตอยู่ละก็ เงาก็คงจะ ... ยาวกว่านี้อีกซักหน่อย '
'อ๊ะ ไม่สิ ... ถ้าเกิดยูกิเนะสูงกว่าฉันล่ะก็ ความน่าเกรงขามที่เป็นเจ้านายของฉันคง ...'

- ขณะที่ยูกิเนะเดินไปบ่นไป ส่วนยาโตะกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อย พวกเขาก็เดินสวนกับใครบางคน


"ยา~โบคุ"

- ยูกิเนะไม่ได้สังเกตคนที่เดินสวนไปเมื่อครู่ และหันกลับมาบ่นยาโตะต่อ แต่เมื่อเขาหันกลับมาก็พบว่าสีหน้าของยาโตะดูซีดไปลง
"ยาโตะ ... หน้านายดูซีดๆนะ ..."

"ไม่ใช่หรอก พอดีว่าปวดท้องนิดหน่อยน่ะ"
"ยูกิเนะ ... นายไปเข้าห้องน้ำแทนฉันที"

"ห๊ะ"

"ช่างเถอะน่า นายกลับไปก่อนได้แล้ว !"

"อะ อะไรเล่า" (ยูกิเนะเดินโมโหกลับไปก่อน)

- หลังจากยูกิเนะเดินกลับไปแล้ว คนที่เดินสวนกับยาโตะซึ่งตอนนี้หลบอยู่หลังต้นไม้ก็พูดขึ้นมา
"ฮะๆ ... ยาโบคุ ช่วยมาด้วยกันหน่อยได้หรือเปล่า"

ที่บ้านของฟูจิซากิ
- คนที่เดินสวนกับยาโตะก็คือฟูจิซากิหรือท่านพ่อนั้นเอง ท่านพ่อบอกให้ยาโตะเข้ามาในบ้านก่อน เพราะยังไงตอนนี้พ่อของฟูจิซากิก็ยังไม่กลับมา ฟูจิซากิอาศัยอยู่กับพ่อสองคน และเพราะโนระเล่าให้ท่านพ่อฟังว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งสนิทกับยาโตะ เขาจึงอยากรู้จักและไปขอให้พ่อของฟูจิซากิช่วยทำเรื่องย้ายโรงเรียนมาให้


"เป็นยังไงบ้าง ร่างใหม่ของพ่อ"
"พ่อค่อนข้างถูกใจนะ"

'เปลี่ยนไปทุกครั้งที่เจอกัน ... ไม่เข้าใจเลยจริงๆ'

- ท่านพ่อชวนยาโตะเล่นเกมคาปิป้า และบอกว่าด่านนี้เขาไม่เคยเก็บเหรียญได้เลย แถมโนระยังไม่ช่วยเล่นอีก เขาเลยฝากให้ยาโตะช่วยเก็บเหรียญในด่านนี้ให้หน่อย ขณะที่เล่นเกมอยู่ ยาโตะเหลือบไปเห็นพู่กันในกระเป๋าดินสอของท่านพ่อ จึงถามออกมาว่านี่คือพู่กันของเอบิสึใช่หรือเปล่า แต่ท่านพ่อไม่ได้ตอบคำถามของยาโตะ

"ยาโบคุ เล่นเกมอยู่ก็อย่าคิดอะไรมากมายเลยน่า"
"ตอนเด็กๆนายยังยิ้มอยู่ตลอดเลยนี่"
"ใช้สัญชาติญาณของนายไปช่วงชิงชีวิตทีละชีวิต"
"พ่อน่ะนะ ... ชอบมองนายที่เป็นอย่างนั้นออก"

- ท่านพ่อบอกว่ายาโตะคือสิ่งที่จำเป็นสำหรับสังคม เป็นสิ่งที่จำเป็นต่อระบบนิเวศ เพราะมีหน้าที่ให้ความตายแก่ผู้อื่น และเมื่อมีการตายก็จะมีการเกิด (การเวียนว่ายตายเกิด = ระบบนิเวศ) ... ท่านพ่อพูดถึงเรื่องที่ยาโตะอยากเป็นเทพเจ้าที่ให้ความสุขและหัวเราะออกมา


"บอกว่าอยากจะเป็นเทพแห่งความสุขอะไรนั้นน่ะ อย่ามาทำให้ขำไปหน่อยเลยน่า !"
"พ่อเป็นถึงเจ้านายที่เป็นผู้สร้าง ถ้าหากอยากจะทำอะไรก็คงจะได้ใช่ไหมล่ะ รวมถึงนายด้วยนะยาโบคุ"
(คิดว่าท่านพ่อน่าจะบอกเชิงว่า ยังไงยาโตะก็อยู่ในกำมือของท่านพ่ออยู่ดีนั้นแหละ)

- ท่านพ่อถามว่างานเทพเจ้าแห่งความสุขของยาโตะราบรื่นดีไหม ยาโตะก็ตอบไปแบบส่งๆว่าก็ดี ท่านพ่อจึงชมยูกิเนะว่าสมกับเป็น Wafuri no Utsuwa (อาวุธเทพที่พัฒนาร่าง) จริงๆ พอท่านพ่อพูดถึงยูกิเนะขึ้นมา ยาโตะก็เริ่มจ้องท่านพ่อเขม็งทันที

"อย่าทำหน้าอย่างนั้นน่า พ่อไม่ทำอะไรกับยูกิเนะหรอก ... สาบานเลย"
"แต่กับฮิโยริ ... "

"... เอ๊ะ?"

"ถึงแม้ว่าช่วงปิดเทอมหน้าร้อนนี้จะไม่ค่อยได้เจอกันก็เถอะ ..."


"แต่พ่อถูกฮิโยริเรียกว่า รุ่น-พี่-ฟู-จิ-ซา-กิ ด้วยนะ (ฮ่าๆๆๆ)"

"โกหกน่า !"

"โทษทีนะ แต่มันเป็นเรื่องจริง"
"ก็นายเอาแต่สร้างปัญหาให้เธอนี่นา"
"ยาโบคุเป็นเทพแห่งภัยพิบัติที่พ่อเป็นคนสร้างขึ้น เพราะฉะนั้นอย่าไปทำเรื่องที่ไม่เหมาะกับตัวเองเลยน่า"

"... แกไม่ได้ทำอะไรฮะ ... ฮิโยริใช่ไหม"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้


ที่ห้องของฮิโยริ
- ฮิโยริที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จอยู่ในห้องตัวเองในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ในใจก็พลางคิดถึงเรื่องความลับของเทพที่เธอได้คุยกับซึยุไปด้วย และเธอก็อยากถามยาโตะเกี่ยวกับเรื่องสาเหตุการตายของยูกิเนะอยู่เหมือนกัน ขณะที่เธอกำลังเช็ดผมอยู่นั้น อยู่ๆยาโตะก็ปีนหน้าต่างห้องเธอเข้ามาด้วยสภาพกระหอบกระหืด ฮิโยริเลยตกใจจนร้องเสียงหลงไปถึงนอกห้อง แม่ของเธอจึงตะโกนถามว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็ได้แต่ตอบว่ามีแมลงบินเข้ามาในห้องเท่านั้น

- ยาโตะยกโทรศัพท์ที่โชว์ภาพฟูจิซากิกับฮิโยริขึ้นมา และตั้งใจจะถามว่าฮิโยริกับฟูจิซากิจูบกันที่คาปิป้าแลนด์จริงหรือเปล่า แต่ยังไม่ทันที่ยาโตะจะถามจบประโยค ฮิโยริก็เกิดอาการหน้าแดงขึ้นมาซะก่อน พอยาโตะเห็นปฏิกิริยาของฮิโยริก็ถึงกับน้ำตาไหลเป็นสายน้ำ เปิดฉากร้องห่มร้องไห้ทันที ฮิโยริเห็นยาโตะทำมาร้องห่มร้องไห้แบบนี้ก็ถึงตาเธอเอาคืนบ้าง เธอหยิบโทรศัพท์ที่โชว์รูปยาโตะเกือบจูบกับบิชามอนให้เจ้าตัวดู แต่ยาโตะกลับจำไม่ได้ซะงั้น แถมยังบอกว่าตอนนั้นไม่นับอีกต่างหาก

- พอทั้งสองคนเถียงกันจนเหนื่อยแล้ว ยาโตะก็เปิดปากขอโทษฮิโยริก่อน จากนั้นก็เริ่มคิดว่าตัวเองสร้างปัญหาให้ฮิโยริอีกแล้ว ฮิโยริบอกว่าเธอไม่เข้าใจว่าทำไมยาโตะต้องขอโทษเธอ และเธอก็ไม่อยากให้ยาโตะพูดว่าเป็นความผิดของตัวเขาเองด้วย เพราะคำพูดแบบนั้นมันไม่สมกับเป็นตัวเขาเลยซักนิด


"ถึงมันจะจริงที่คุณเอาแต่สร้างปัญหาให้ฉัน ... แถมเรื่องมันก็มักจะเลยเถิดไปกันใหญ่ประจำ"
"แต่นั้นก็เป็นเพราะเป็นห่วงฉันไม่ใช่หรือคะ"

"อะ ... อืม"

"ฉันเข้าใจค่ะ เพราะฉะนั้นคุณช่วยมั่นใจในตัวเองมากกว่านี้หน่อยเถอะค่ะ"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หลังจากนั้นยาโตะก็โดนฮิโยริซ้อมมวยไปตามระเบียบ

ด้านยูกิเนะ
- ยูกิเนะยืนรอยาโตะอยู่ที่ข้างแม่น้ำแห่งหนึ่ง (น่าจะยืนรอยาโตะกลับบ้านมั้ง) เขารู้ว่ายาโตะพูดโกหกเพื่อให้เขากลับบ้านมาก่อน แต่เขาก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับยาโตะกันแน่ ขณะที่ยูกิเนะกำลังยืนบ่นถึงยาโตะอยู่นั้น ผืนน้ำก็เกิดกระเด็นขึ้นมาจากที่ไกลๆและค่อยๆเข้าใกล้มาทางเขาอย่างรวดเร็ว และโนระก็ปรากฎตัวขึ้น โนระบอกว่าตอนนี้ยาโตะกำลังอยู่ที่บ้านของเธอ แต่ยูกิเนะไม่เชื่อว่ายาโตะจะกลับไปฝั่งโนระ


"เพราะว่าเธอ ... เป็นของที่ถูกยาโตะทิ้งแล้วนี่นา"

- ทั้งคู่เปิดฉากลากเส้นแบ่งเขตใส่อีกฝ่ายทันที และการลากเส้นของทั้งสองคนก็ทำให้เกิดพลังทำลายรุนแรงขึ้นในบริเวณนั้นด้วยเช่นกัน โนระเริ่มร้องบทเพลงเรียกปีศาจจากหนองน้ำขึ้นมา ปีศาจที่ถูกเรียกออกมาเข้าโจมตียูกิเนะทันที โนระบอกว่าตอนนี้เธอยังใช้พวกหมาหน้ากากไม่ได้ เลยต้องเรียกปีศาจพวกนี้ออกมาใช้ไปก่อน ยูกิเนะถูกปีศาจรุมจนลงไปนอนบนพื้น

"แหม ถ้าไม่รีบหนีล่ะก็ ..."
"ลาก่อนนะ ยูกิเนะ" (โนระตั้งท่าจะลากเส้นใส่ยูกิเนะและปีศาจให้ตายไปพร้อมๆกัน)

- แต่ยังไม่ทันที่โนระจะลากเส้นอะไรออกมา ยูกิเนะก็เริ่มร้องเพลงจนทำให้ปีศาจที่รุมเขาอยู่สลายหายไป ขณะที่โนระกำลังอึ้งและเงยหน้ามองปีศาจที่กำลังสลายไปอยู่นั้น ยูกิเนะก็ฉวยโอกาสตั้งตัวลุกขึ้นมา และจัดการลากเส้นแบ่งเขตใส่โนระทันที

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้



- โนระที่กำลังพุ่งเข้ามาหมายจะงาบยูกิเนะถูกมือของใครคนหนึ่งจับไหล่ห้ามเธอเอาไว้ก่อน เมื่อยูกิเนะลืมตาขึ้นมาก็เห็นโนระกลับร่างเดิมและยืนอยู่นิ่งๆจ้องมองมาทางเขา ก่อนจะหายตัวจากไป ทิ้งไว้แต่คำถามเรื่อง 'ความลับของเทพ' เอาไว้ให้ยูกิเนะคิดต่อเท่านั้น ...

ด้านท่านพ่อ
- มือที่จับไหล่ของโนระไว้ก็คือมือของท่านพ่อนั้นเอง ท่านพ่อกำลังปลอบใจโนระที่นอนบนตักของตัวเองอยู่


"พ่อเคยบอกไปแล้วนี่ ... ว่าอย่าเพิ่งเข้าไปทะเลาะกับยูกิเนะเขาน่ะ มิซึจิ"
"ยูกิเนะน่ะแข็งแกร่งนะ เพียงแค่เข้าไปปะทะกันตรงๆ ก็คงจะไม่ได้ชัยชนะมาง่ายๆหรอก"
"แล้วก็อีกอย่าง ... จะไปทำให้ยูกิเนะบาดเจ็บไม่ได้นะ"
"เพราะอีกไม่นาน ยูกิเนะก็กลายเป็นของพ่อแล้ว"

---

เริ่มเข้าบทศึกชิงนางแล้วค่ะ ท่านพ่อเริ่มแผนการยึดตัวยูกิเนะแล้วววว ตอนนี้เป็นอะไรที่หมั่นไส้อิท่านพ่อมากกกกกค่ะ
หัวเราะแต่ละรอบหน้างี้น่าตบให้ดิ้นมากมาย ฮ่าาา ไม่คิดเลยว่าท่านพ่อมันจะเข้ามาคุยกับยาโตะตรงๆแบบนี้
แต่ก็ฮาที่ท่านพ่อแกล้งยาโตะเล่นละนะ แถมได้ผลดีด้วยสิ ฮ่าๆๆๆ ยาโตะกับฮิโยริหึงกันไปหึงกันมา หวานกันเบาๆ แต่แม่ยกฟินนน

ส่วนโนระ ... อุเหม่ เธอเป็นตัวอะไรกันหว่า ... แปลงร่างได้? แถมมีเกร็ดด้วยนะคะ สังเกตได้ว่าโนระจะอยู่ในที่ที่มีน้ำเสมอ
จึงมีคนตั้งข้อสงสัยกันว่าตัวจริงของโนระอาจจะเกี่ยวข้องกับปลา? นางเงือก? กัปปะ? (แถมโนระเป็นดาบน้ำด้วยนะ ตอนที่ราโบใช้ก็ใช่)
แต่ถ้าเป็นปลา/นางเงือก/กัปปะจริงๆ วิญญาณเธอจะเอามาตั้งชื่อแล้วกลายเป็นอาวุธเทพได้ด้วยเรอะ?!

ส่วนยูกิเนะก็สุดยอดดด เด็กอะไรไม่รู้ปากคอเราะร้ายตลอดจริงๆ ฮ่าๆๆๆ ถึงจะเป็นเด็กดีหายเกรียนแล้ว แต่ฝีปากนายยังอยู่สินะ !!

ป.ล.อ่านไม่เข้าใจตรงไหน ถามได้นะคะ