สวัสดีค่ะ ชาว อากาเซ ทุกคนทั้งหญิงและชาย ก่อนอื่นที่เราตัดสินใจเสี่ยงชีวิต(?)มาตั้งกระทู้นี้ เนื่องจากสิ้นเดือนนี้เราต้องย้ายไปทำงานต่างประเทศแล้ว คงจะได้เห็นหน้าเด็กซนพวกนี้น้อยลง เนื่องจากชีวิตช่วงแรกที่นั่นคงวุ่นน่าดู และคงอยู่ไม่ทันคอนเสิร์ตที่จะจัดในไทยแน่นอน รู้สึกใจหายเบาๆ เพราะเพิ่งติดตามเด็กๆ ได้แค่ 3 เดือนเอง แต่ GOT7 เป็นบอยด์แบนด์ไม่กี่วงที่เราหลงชนิดหัวปักหัวปำขนาดนี้ โอกาสนี้เลยอยากบอกเล่าเรื่องราวความประทับใจที่มีต่อเด็กๆ GOT7 ในมุมมองของเรา และอยากชวนเพื่อนๆ อากาเซ ทุกคน ร่วมแชร์โมเม้นท์ที่รู้สึกต่อสมาชิกในวงลงในกระทู้นี้ ไม่ว่าจะเป็นเฉพาะเมน หรือทั้งวง หรือจะพูดรวมๆ ก็ได้นะคะ ถือเป็นความทรงจำที่ดีในวาระครบรอบ 5 เดือน นับตั้งแต่ GOT7 ถือกำเนิดขึ้นก็แล้วกันค่ะ
ไม่รู้จะมีใครเล่นด้วยมั้ย แต่เราเริ่มก่อนเลยแล้วกันนะคะ งานอวยค่ะ อ่านแล้วคลื่นไส้หรืออะไรต้องขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะคะ 5555
แบมแบม - เป็นคนแรกที่เรารู้จัก และ ทำให้เริ่มติดตาม GOT7 จุดเด่นที่เราชอบในตัวเด็กคนนี้คือความ ซน ขี้เล่น ความเกรียน และ ความน่ารักแบบธรรมชาติโดยที่ไม่ต้องพยายามประดิษฐ์ เป็นไอดอลไม่กี่คนที่เรารู้สึกว่า "ตายแล้ว ทำไมเด็กคนนี้มันน่าเอ็นดูจังเลย" เนื่องจากน้องเป็นคนที่มีความเป็นธรรมชาติในตัวเองสูง ออกจะมั่นใจนิดๆ กล้าพูด กล้าคิด แต่ก็ยังดูน่ารักสมวัย ไม่พยายามทำตัวให้ใหญ่เกินกว่าอายุ ซึ่งเราตามศิลปินมาก็เพิ่งเจอคนที่ถูกชะตาขนาดนี้ ใครจะว่ายังไงไม่สน แต่เด็กคนนี้เจ๊รักที่สุดในวงการ K POP แล้ว
แจ็คสัน - ชายหวังก็เป็นอีกคนที่เวลาเห็นแล้วรู้สึกสดชื่น เรียกรอยยิ้ม และ เสียงหัวเราะได้ตลอดเวลา เป็นคนที่มีสกิลวาไรตี้สูงมากก ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ตอนเริ่มต้น เป็นคนที่จังหวะดี ทำอะไรก็ดูน่ารักน่าเอ็นดู ไม่รู้สึกขัดหูขัดตา แม้จะหมั่นไส้นิดๆ ในความมั่นใจปรอทแตกของนาง แต่ก็นับเป็นบุคคล(ไร้สติ)ที่หาได้ยากยิ่งในวงการ และทำให้คนอย่างเราตกหลุมรักได้ง่ายโดยที่ไม่ต้องทำอะไรมากมายเลย นี่คงเป็นพรสวรรค์อย่างหนึ่งของชาย และเราก็อยากจะบอกชายว่า "ถึงบ้าก็รักนะคะ"
มาร์ค - พี่ใหญ่หน้าเด็กของวง คนนี้แม้จะค่อนข้างพูดน้อย และ เงียบขรึมในช่วงแรกๆ แต่พอติดตามไปเรื่อยๆ นอกจากหน้าตาที่โกงเพื่อนๆ ในวงแล้ว จะรู้ว่าลูกบ้า และ ความซนของเด็กคนนี้ก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าคนอื่นเลย มาร์คในความรู้สึกเรา คือเป็นคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่และเด็กในเวลาเดียวกัน วางตัวดี ไม่เยอะไม่น้อยเกินไป ถึงเวลาเล่นเป็นเล่น เวลาจริงจังก็ดูน่าเกรงขาม เชื่อว่าคงเป็นหนุ่มในอุดมคติของสาวๆ หลายคน รวมทั้งเจ๊ด้วยค่ะ (แหม มาถึงตอนนี้แล้วอยากจะเอาทั้ง7คนมาปั่นรวมกันแล้วกลืนกินทีเดียวเลย)
เจบี - ลีดเดอร์คนเก่งผู้ซึ่งครองตำแหน่งฟันหน้าของวง คนนี้เห็นตอนแรกแล้วรู้สึกแบบ "เฮ้ยลุงเป็นไรมากป่ะ?......" เออจริงๆ คือแบบนางจะจริงจังไปไหน เป็นคนที่เห็นมุมตลกสนุกสนานเฮฮาน้อยที่สุดในช่วงแรก อาจเพราะต้องรักษาภาพลักษณ์ของลีดเดอร์ไว้ เพราะไอพวกที่เหลือนี่ก็ทะโมนเป็นลิงเลย แต่พอนานเข้าๆ "กรี๊ด พ่อของลูก!!!" คือเป็นคนที่คูลมาก ทำอะไรแล้วแบบดู เท่ห์ ดูเก๋ ดูชิค ไปหมด สมคอนเซ็ปจริงๆ นานๆเข้าเริ่มเพ้อ อยากได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นการ์ด คอยอารักขาชีวิต จนเผลอแต่งฟิคตัวเองกับพี่บีบ่อยๆ (โรคจิตเนอะ)
จูเนียร์ - ออมม่าที่รัก เป็นคนที่เห็นครั้งแรกแล้วเฉยๆ เพราะดูเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยมีปากมีเสียงเท่าไหร่ (เรามาสายโหดนะต้องเข้าใจ) แต่พอนานๆไปเริ่มฉายเสน่ห์ขึ้นเรื่อยๆ ชอบที่สุดก็ตรงรอยยิ้มสยบตีนกา รู้สึกดูเขายิ้มแล้วเราอยากยิ้มตาม จนกลายเป็นตกหลุมรักเขาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้(เขินจัง) และถึงแม้จะมาสายแบ๊ว ซึ่งมีภาพลักษณ์เป็นแม่บ้านของวง ที่คอยเอาใจใส่เมมเบอร์ทุกคนอย่างเท่าเทียม แต่เป็นคนที่เรารู้สึกว่ามีความเป็นสุภาพบุรุษสูงมากกกก อยากอยู่ใกล้ อยากเข้าไปค้นทุกซอกทุกมุมในใจเธอ5555 #เออ ห้องน้องเนียร์เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก จนห้องพวกที่เหลือดูเป็นโรงเก็บขยะเลยอะ
ยูคยอม - แม้จะเป็นน้องเล็กสุดในวง แต่ขอบอกเลยว่าเสน่ห์ที่พุ่งออกมานั้น เล่นเอาแม่ๆ แถวนี้ หวิดคุกหวิดตารางมานักต่อนักแล้ว อู้ยยย เด็กอะไรน่า น่ารัก น่าเอ็นดู น่าทะนุถนอม ไร้เดียงสา น่าล่อลวง จริงๆ ยูคยอมเป็นคนที่ว่านอนสอนง่าย ให้ทำอะไรก็ทำ ชอบเล่นมุขที่คนอื่นเขาไม่เกท แล้วลงท้ายด้วยการขำตัวเอง แต่อีกมุม ยูคยอมก็มีความเป็นผู้ใหญ่เกินตัว รู้สึกเป็นเด้กที่มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ตัวเองมากๆ
ยองแจ - น้องแตงของเค้า แม้จะเป็นคนที่ใช้เวลาอยู่ร่วมกับเมมเบอร์คนอื่นน้อยที่สุด(7เดือน) แต่เรากับรู้สึกว่าเหมือนยองแจสนิทกับทุกคนราวกับฝึกด้วยกันมาเป็นปีๆ เป็นคนที่เราเอ็นดู และเอาใจช่วยตลอดในรายการ I GOT7 มากที่สุด ไม่อยากให้น้องโดนทำโทษ เพราะอย่างคนอื่นเวลาโดนงี้ เราสะใจนะ(โดยเฉพาะเมนตัวเอง) แต่น้องแตงโดนแล้วเราสงสารอะ อยากเข้าไปโอ๋ อยากเข้าไปปลอบ แล้วก็ชอบหน้าเหวี่ยงๆ ของน้องมาก ดูแล้วแบบ "ว้าย เหวี่ยงอีก น่ารักมากค่ะ"
สุดท้ายฝากถึงแม่ยก อากาเซทั้งหลายนะคะ ว่าเราดีใจมากที่ได้รู้จักพวกคุณ แม้คุณจะไม่รู้จักเรา แต่เราประทับใจในตัวแฟนคลับกลุ่มนี้มากๆ ทุกคนดูเป็นผู้ใหญ่ และ บอกเตือนกัน อย่างมีเหตุผลมาตลอด พูดคุยกันอย่างสนุกสนานเฮฮา แม้บางครั้งจะมีดราม่ามาก่อกวน แต่ทุกคนก็มีวุฒิภาวะมากพอ สามารถจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี โดยที่ไม่ต้องตอบโต้อย่างรุนแรง ดีใจที่ได้เป็นครอบครัวเดียวกันค่ะ
ขอจบเท่านี้ก่อนนะคะรู้สึกพิมพ์เยอะสุดแล้วตั้งแต่ตั้งกระทู้มา ทั้งที่เป็นคนบรรยายอะไรไม่ค่อยเก่ง แต่เพราะความรักเลยทำให้เราอยากตั้งกระทู้ถึงเด็กๆ ก่อนลาไปทำงานยังต่างแดน แต่ยังไงก็ไม่ลืมแน่นอนค่ะ หากมีโอกาสก็จะติดตาม อัพเดทข่าวสารไม่ขาด ยังไงก็ขอฝากกระทู้นี้ไว้ให้ชาว อากาเซ ทุกคนด้วยนะคะ ถ้ายังไง ไว้อีก 1 ปีเราจะมาเปิดอ่านดูนะพี่ชาย ~ (ล้อเล่นค่ะ อินี่ดูหนังเกาหลีมากไปป่ะเนี่ย55555+)
รัก GOT7 และชาว อากาเซ ทุกคนค่ะ
[GOT7] อยากชวนชาว I GOT7 ร่วมแชร์ความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อเด็กๆ ตลอด 5 เดือนที่ผ่านมาค่ะ
ไม่รู้จะมีใครเล่นด้วยมั้ย แต่เราเริ่มก่อนเลยแล้วกันนะคะ งานอวยค่ะ อ่านแล้วคลื่นไส้หรืออะไรต้องขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะคะ 5555
แบมแบม - เป็นคนแรกที่เรารู้จัก และ ทำให้เริ่มติดตาม GOT7 จุดเด่นที่เราชอบในตัวเด็กคนนี้คือความ ซน ขี้เล่น ความเกรียน และ ความน่ารักแบบธรรมชาติโดยที่ไม่ต้องพยายามประดิษฐ์ เป็นไอดอลไม่กี่คนที่เรารู้สึกว่า "ตายแล้ว ทำไมเด็กคนนี้มันน่าเอ็นดูจังเลย" เนื่องจากน้องเป็นคนที่มีความเป็นธรรมชาติในตัวเองสูง ออกจะมั่นใจนิดๆ กล้าพูด กล้าคิด แต่ก็ยังดูน่ารักสมวัย ไม่พยายามทำตัวให้ใหญ่เกินกว่าอายุ ซึ่งเราตามศิลปินมาก็เพิ่งเจอคนที่ถูกชะตาขนาดนี้ ใครจะว่ายังไงไม่สน แต่เด็กคนนี้เจ๊รักที่สุดในวงการ K POP แล้ว
แจ็คสัน - ชายหวังก็เป็นอีกคนที่เวลาเห็นแล้วรู้สึกสดชื่น เรียกรอยยิ้ม และ เสียงหัวเราะได้ตลอดเวลา เป็นคนที่มีสกิลวาไรตี้สูงมากก ถ้าเทียบกับคนอื่นๆ ตอนเริ่มต้น เป็นคนที่จังหวะดี ทำอะไรก็ดูน่ารักน่าเอ็นดู ไม่รู้สึกขัดหูขัดตา แม้จะหมั่นไส้นิดๆ ในความมั่นใจปรอทแตกของนาง แต่ก็นับเป็นบุคคล(ไร้สติ)ที่หาได้ยากยิ่งในวงการ และทำให้คนอย่างเราตกหลุมรักได้ง่ายโดยที่ไม่ต้องทำอะไรมากมายเลย นี่คงเป็นพรสวรรค์อย่างหนึ่งของชาย และเราก็อยากจะบอกชายว่า "ถึงบ้าก็รักนะคะ"
มาร์ค - พี่ใหญ่หน้าเด็กของวง คนนี้แม้จะค่อนข้างพูดน้อย และ เงียบขรึมในช่วงแรกๆ แต่พอติดตามไปเรื่อยๆ นอกจากหน้าตาที่โกงเพื่อนๆ ในวงแล้ว จะรู้ว่าลูกบ้า และ ความซนของเด็กคนนี้ก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าคนอื่นเลย มาร์คในความรู้สึกเรา คือเป็นคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่และเด็กในเวลาเดียวกัน วางตัวดี ไม่เยอะไม่น้อยเกินไป ถึงเวลาเล่นเป็นเล่น เวลาจริงจังก็ดูน่าเกรงขาม เชื่อว่าคงเป็นหนุ่มในอุดมคติของสาวๆ หลายคน รวมทั้งเจ๊ด้วยค่ะ (แหม มาถึงตอนนี้แล้วอยากจะเอาทั้ง7คนมาปั่นรวมกันแล้วกลืนกินทีเดียวเลย)
เจบี - ลีดเดอร์คนเก่งผู้ซึ่งครองตำแหน่งฟันหน้าของวง คนนี้เห็นตอนแรกแล้วรู้สึกแบบ "เฮ้ยลุงเป็นไรมากป่ะ?......" เออจริงๆ คือแบบนางจะจริงจังไปไหน เป็นคนที่เห็นมุมตลกสนุกสนานเฮฮาน้อยที่สุดในช่วงแรก อาจเพราะต้องรักษาภาพลักษณ์ของลีดเดอร์ไว้ เพราะไอพวกที่เหลือนี่ก็ทะโมนเป็นลิงเลย แต่พอนานเข้าๆ "กรี๊ด พ่อของลูก!!!" คือเป็นคนที่คูลมาก ทำอะไรแล้วแบบดู เท่ห์ ดูเก๋ ดูชิค ไปหมด สมคอนเซ็ปจริงๆ นานๆเข้าเริ่มเพ้อ อยากได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นการ์ด คอยอารักขาชีวิต จนเผลอแต่งฟิคตัวเองกับพี่บีบ่อยๆ (โรคจิตเนอะ)
จูเนียร์ - ออมม่าที่รัก เป็นคนที่เห็นครั้งแรกแล้วเฉยๆ เพราะดูเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยมีปากมีเสียงเท่าไหร่ (เรามาสายโหดนะต้องเข้าใจ) แต่พอนานๆไปเริ่มฉายเสน่ห์ขึ้นเรื่อยๆ ชอบที่สุดก็ตรงรอยยิ้มสยบตีนกา รู้สึกดูเขายิ้มแล้วเราอยากยิ้มตาม จนกลายเป็นตกหลุมรักเขาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้(เขินจัง) และถึงแม้จะมาสายแบ๊ว ซึ่งมีภาพลักษณ์เป็นแม่บ้านของวง ที่คอยเอาใจใส่เมมเบอร์ทุกคนอย่างเท่าเทียม แต่เป็นคนที่เรารู้สึกว่ามีความเป็นสุภาพบุรุษสูงมากกกก อยากอยู่ใกล้ อยากเข้าไปค้นทุกซอกทุกมุมในใจเธอ5555 #เออ ห้องน้องเนียร์เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก จนห้องพวกที่เหลือดูเป็นโรงเก็บขยะเลยอะ
ยูคยอม - แม้จะเป็นน้องเล็กสุดในวง แต่ขอบอกเลยว่าเสน่ห์ที่พุ่งออกมานั้น เล่นเอาแม่ๆ แถวนี้ หวิดคุกหวิดตารางมานักต่อนักแล้ว อู้ยยย เด็กอะไรน่า น่ารัก น่าเอ็นดู น่าทะนุถนอม ไร้เดียงสา น่าล่อลวง จริงๆ ยูคยอมเป็นคนที่ว่านอนสอนง่าย ให้ทำอะไรก็ทำ ชอบเล่นมุขที่คนอื่นเขาไม่เกท แล้วลงท้ายด้วยการขำตัวเอง แต่อีกมุม ยูคยอมก็มีความเป็นผู้ใหญ่เกินตัว รู้สึกเป็นเด้กที่มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ตัวเองมากๆ
ยองแจ - น้องแตงของเค้า แม้จะเป็นคนที่ใช้เวลาอยู่ร่วมกับเมมเบอร์คนอื่นน้อยที่สุด(7เดือน) แต่เรากับรู้สึกว่าเหมือนยองแจสนิทกับทุกคนราวกับฝึกด้วยกันมาเป็นปีๆ เป็นคนที่เราเอ็นดู และเอาใจช่วยตลอดในรายการ I GOT7 มากที่สุด ไม่อยากให้น้องโดนทำโทษ เพราะอย่างคนอื่นเวลาโดนงี้ เราสะใจนะ(โดยเฉพาะเมนตัวเอง) แต่น้องแตงโดนแล้วเราสงสารอะ อยากเข้าไปโอ๋ อยากเข้าไปปลอบ แล้วก็ชอบหน้าเหวี่ยงๆ ของน้องมาก ดูแล้วแบบ "ว้าย เหวี่ยงอีก น่ารักมากค่ะ"
สุดท้ายฝากถึงแม่ยก อากาเซทั้งหลายนะคะ ว่าเราดีใจมากที่ได้รู้จักพวกคุณ แม้คุณจะไม่รู้จักเรา แต่เราประทับใจในตัวแฟนคลับกลุ่มนี้มากๆ ทุกคนดูเป็นผู้ใหญ่ และ บอกเตือนกัน อย่างมีเหตุผลมาตลอด พูดคุยกันอย่างสนุกสนานเฮฮา แม้บางครั้งจะมีดราม่ามาก่อกวน แต่ทุกคนก็มีวุฒิภาวะมากพอ สามารถจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี โดยที่ไม่ต้องตอบโต้อย่างรุนแรง ดีใจที่ได้เป็นครอบครัวเดียวกันค่ะ
ขอจบเท่านี้ก่อนนะคะรู้สึกพิมพ์เยอะสุดแล้วตั้งแต่ตั้งกระทู้มา ทั้งที่เป็นคนบรรยายอะไรไม่ค่อยเก่ง แต่เพราะความรักเลยทำให้เราอยากตั้งกระทู้ถึงเด็กๆ ก่อนลาไปทำงานยังต่างแดน แต่ยังไงก็ไม่ลืมแน่นอนค่ะ หากมีโอกาสก็จะติดตาม อัพเดทข่าวสารไม่ขาด ยังไงก็ขอฝากกระทู้นี้ไว้ให้ชาว อากาเซ ทุกคนด้วยนะคะ ถ้ายังไง ไว้อีก 1 ปีเราจะมาเปิดอ่านดูนะพี่ชาย ~ (ล้อเล่นค่ะ อินี่ดูหนังเกาหลีมากไปป่ะเนี่ย55555+)
รัก GOT7 และชาว อากาเซ ทุกคนค่ะ