ภรรยาขอจดทะเบียนหย่าเนื่องจากไม่อยากผูกพันทางกฎหมาย

มกับภรรยาแต่งงานกันมาได้ 5 ปี ผมรับราชการอยู่ต่างจังหวัดจึงไม่ได้กลับบ้านบ่อย ประกอบกับมีผู้หญิงอื่นเข้ามาในชีวิต แต่ก็ไม่ได้มีอะไรเกินเลย แค่คุยกัน กับนัดกินข้าวกัน ซึ่งความข้อนี้รู้ถึงภรรยา  เค้าก็เสียใจร้องไห้ต่อว่าผม และตำหนิตัวเองว่าเค้าดูแลผมไม่ดีตรงไหน ผมถึงไปสนใจคนอื่น ซึ่งผมก็สำนึกผิด และขอโทษเธอ พร้อมยุติเรื่องกับน้องคนนั้น แต่เธอก็กล่าวว่าแก้วที่มันร้าวไปแล้ว คงยากที่จะผสานให้เหมือนเดิม
        ต่อมา เมื่อภรรยาผมตั้งครรภ์และคลอดลูก เธอก็เปลี่ยนไป เธอทุ่มเทความรักความห่วงใยให้กับลูกคนนี้ ซึ่งก็ไม่แปลกสำหรับคนเป็นแม่ทุกคน แต่กับผมเธอสนใจผมน้อยลง น้อยลงเรื่อยๆ บางครั้งผมพูดด้วยก็ไม่ตอบ หน้าผมเธอก็ไม่มอง ไม่โทรหา นับเป็นเวลาเกือบ 2 ปีแล้วตั้งแต่เธอตั้งครรภ์ทุกครั้งที่ผมกลับบ้านจะต้องมาเจอกับบรรยากาศแบบนี้  
        จนเมื่อเร็วๆนี้เธอขอให้จดทะเบียนหย่าให้เธอ โดยเธอบอกว่าไม่ต้องการผูกพันทางกฎหมายกับผม คนอย่างเธอถ้าจะอยู่กับใคร ไม่ต้องมาผูกมัดทางกฎหมาย แต่ ณ วันนี้เธอไม่ต้องการ หรือผมจะนอนกอดทะเบียนสมรสไว้ กับความรู้สึกแย่ๆของเธอ ทั้งๆที่ตอนแรกคนที่ร้องขอให้จดทะเบียนสมรสคือเธอ
         ตอนนี้ความรู้สึกผมมืดแปดด้าน พูดไม่ออกบอกไม่ถูก เธอบอกเรื่องของเราคงไม่มีทางออกแล้ว เหลือแค่ทางเดียว ส่วนลูกก็ดูแลร่วมกัน เธอไม่ได้มีใคร แต่ต้องการหย่ากับผมและจะไม่ไปจดทะเบียนใหม่กับใคร   ผมมาประมวลดูแล้วเรื่องความผิดของผมที่ไม่ซื่อสัตย์และไม่ได้ดูแลเธอเต็มที่ เนื่องจากผมต้องทำงานอยู่ต่างจังหวัด ประกอบกับปัจจุบันเธอไปเช่าซื้อบ้านโดยใส่ชื่อของเธอคนเดียว หากจดทะเบียนสมรส เธอเป็นอะไรไปก่อนผม เธอคงกลัวว่าผมจะขายบ้านหลังนี้ ทำให้พ่อแม่ และน้องเธอที่มาอาศัยอยู่ด้วยจะไม่มีที่อยู่ ซึ่งผมบอกเธอแล้วว่าผมไม่มีความคิดอย่างนั้น บ้านหลังนี้เป็นของลูก
         ผมควรจะจดทะเบียนหย่าให้เธอตามที่เธอต้องการ หรือยื้อไว้แบบนี้โดยที่มองไม่เห็นว่าสถานการณ์มันจะดีขึ้น ทุกวันนี้กลับบ้านไปรู้สึกตัวเองเหมือนตัวเองเป็นสูญญากาศ แต่สิ่งที่ยังทำให้ผมมีรอยยิ้มอยู่บ้างก็คือลูกแค่นั้นจริงๆครับ