สวัสดีชาวพันทิพทุกคนนะคะ
มันคับข้องใจมากอยากระบาย และขอคำแนะนำค่ะ มาเข้าเรื่องกันเลยนะคะ...
คือตอนนี้เรามีปัญหาชีวิต เรียกได้ว่า
โ-ค-ร-ต ของ โ-ค-ร-ต ปัญหาเลย
ช่วง 2-3 เดือนมานี้ พี่ของเราพาแฟนมาอยู่ที่บ้านค่ะ แต่มันติดตรงที่ว่า!!! นางมานอนที่บ้านมาอยู่อย่างคุณนายมาก
ทำตัวเหมือนอยู่บ้านตัวเอง เข้ามาถึงไม่เคยล้างมือล้างเท้า ขึ้นห้องได้นางก็เปิดแอร์นอนแผ่สบายอุรา
นางซื้อของจาก7-11เข้ามากินด้วยนะ แล้วนางก็เอาขึ้นไปกินบนห้องนอน
กินเสร็จนางก็โยนใส่ถุงละก็ทิ้งไว้บนห้องนอน ไม่เคยหยิบออกไปทิ้งถังขยะ
ที่บ้านเราเป็นบ้านสองชั้นมีห้องน้ำ 2 ห้อง บนกับล่าง นางใช้ห้องน้ำข้างบนเพราะมันอยู่ใกล้ห้องนอนมากกว่า
นางทำไว้เละมาก ด้วยเพราะนางไม่เคยล้างเท้า มันจึงมีคราบดินและอะไรต่างๆมากมาย
และแถมยังมีผมที่ร่วงจากเวลาสระผมขังอยู่ตรงท่อระบายน้ำ
คือนางไม่สนใจจะทำความสะอาดเลย โสโครกมากนะแต่นางก็ใช้ของนางได้ เหลือเชื่อมั้ยละคะ???
ยังไม่เพียงเท่านี้ เสื้อผ้าที่นางเตรียมมานางไม่เอากลับไปซักนะคะ นางเอาพาดราวบันไดไว้ เห็นแล้วเพลียค่ะ
พอนางจะกลับบ้านหรือไปเที่ยวไหน พี่เราก็จะเป็นราชรถคอยขับไปรับไปส่ง
ตอนกลับนี่ละค่ะ บ้านเราจะเป็นประตูบานเลื่อนแบบมุ้งลวด
( นางเป็นพวกหากินกลางคืนค่ะ ) ส่วนใหญ่เวลานางจะกลับคือเวลา 20.00 น.ขึ้นไปนะ
นางเปิดประตูลงจากห้องตัวเปล่าๆ พร้อมสัมภาระนาง แต่!!! ถุงขยะไม่เอาลงมาด้วย
เดินลงจากบันได มุ่งไปที่ประตูเปิดประตูละใส่รองเท้า ใส่เสร็จนางก็เดินออกไปเลย
คือ 20.00 น. มืดแล้วยุงมันก็เยอะใช่มั้ยคะ? นางคงจะสมองพิการถึงคิดไม่ได้ว่าต้องปิดประตู
เราต้องลุกไปปิดประตูเอง เจอแบบนี้ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานี้
เราเป็นคนที่อดทนมากนะแต่ตอนนี้มันเริ่มจะไม่ไหว เราไม่อยากคุยกะพี่เรา ถ้าคุยกันจริงๆรับรองว่าทะเลาะกันตายไปข้างนึงแน่
เรื่องนี้เราบอกพ่อ แม่ และญาติๆทุกคน ( บ้านหลังนี้เราอยู่กับพี่สองคน พ่อกับแม่อยู่ตจว.อะค่ะ นานๆจะกลับมาที)
พ่อเราก็พูดกับพี่แล้ว แม่เราก็พูดกับพี่แล้ว มันก็ไม่ฟังใครทั้งนั้นเอาแต่ความคิดตัวเองเป็นหลัก
มันพูดกลับแม่ว่า "นางดูแลมัน(พี่เรา)ดี บลาๆๆๆ" อันนี้แม่มาเล่าให้ฟัง เราก็เอามานึก ดูแลดีหรอ???
พี่เราซักผ้าไว้ มันก็ไม่ได้มาตากแถมมีผ้ามันปนอยู่ด้วย
พี่เราใช้ให้เรารีดผ้าให้ตลอด ( มันใช่หรอ? ) ไหนว่าดูแลดี ดูแลด้านไหนกันแน่ เหอะๆ
งานครัว งานบ้าน งานเรือน นางทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง คือแบบไม่เข้าใจว่าพี่เรายังต้องการให้นางเป็นแม่ของลูกหรอ
รับไม่ได้อะ!!!! ที่บ้านเราก็รับไม่ได้ แต่พี่เราทำเป็นทองไม่รู้ร้อน
ใช้ชีวิตสุรุ่ยสุร่าย พานางไปกินไปเที่ยว รูดบัตรๆ ใบแจ้งหนี้กองท่วมหัว
พอเงินไม่พอใช้ต้องไปขอยืมจากแม่ แม่เราก็ลำบากจ่ายค่าทุกสิ่งอย่างในบ้าน
ยังต้องมาช่วยจ่ายหนี้ที่ไม่ได้สร้างอีก เราสงสารแม่มากค่ะ
คือเราต้องทำยังไงนางถึงจะออกไป เราทนจนไม่ไหวแล้วเราไม่อยากอยู่บ้านเดียวกับมัน
แต่บ้านนี้เป็นชื่อแม่เรากับพี่เรา เราก็ต้องอยู่ดูแลบ้านแทนแม่ไง
อยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ว่าเราควระทำยังไงต่อไปดี???
เราอยากมีชีวิตที่มีความสุขเหมือนเดิม ชีวิตก่อนที่จะมีมันเข้ามา!!!!!
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านมาจนจบนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่อาจจะยาวไปหน่อย
คอมเม้นกันได้เต็มที่เลยนะคะ เรารอรับฟังอยู่ ถือว่าช่วยเด็กตาดำๆคนนึงนะคะ
มีปัญหากลุ้มใจมากค่ะ อยากขอคำแนะนำ
มันคับข้องใจมากอยากระบาย และขอคำแนะนำค่ะ มาเข้าเรื่องกันเลยนะคะ...
คือตอนนี้เรามีปัญหาชีวิต เรียกได้ว่า โ-ค-ร-ต ของ โ-ค-ร-ต ปัญหาเลย
ช่วง 2-3 เดือนมานี้ พี่ของเราพาแฟนมาอยู่ที่บ้านค่ะ แต่มันติดตรงที่ว่า!!! นางมานอนที่บ้านมาอยู่อย่างคุณนายมาก
ทำตัวเหมือนอยู่บ้านตัวเอง เข้ามาถึงไม่เคยล้างมือล้างเท้า ขึ้นห้องได้นางก็เปิดแอร์นอนแผ่สบายอุรา
นางซื้อของจาก7-11เข้ามากินด้วยนะ แล้วนางก็เอาขึ้นไปกินบนห้องนอน
กินเสร็จนางก็โยนใส่ถุงละก็ทิ้งไว้บนห้องนอน ไม่เคยหยิบออกไปทิ้งถังขยะ
ที่บ้านเราเป็นบ้านสองชั้นมีห้องน้ำ 2 ห้อง บนกับล่าง นางใช้ห้องน้ำข้างบนเพราะมันอยู่ใกล้ห้องนอนมากกว่า
นางทำไว้เละมาก ด้วยเพราะนางไม่เคยล้างเท้า มันจึงมีคราบดินและอะไรต่างๆมากมาย
และแถมยังมีผมที่ร่วงจากเวลาสระผมขังอยู่ตรงท่อระบายน้ำ
คือนางไม่สนใจจะทำความสะอาดเลย โสโครกมากนะแต่นางก็ใช้ของนางได้ เหลือเชื่อมั้ยละคะ???
ยังไม่เพียงเท่านี้ เสื้อผ้าที่นางเตรียมมานางไม่เอากลับไปซักนะคะ นางเอาพาดราวบันไดไว้ เห็นแล้วเพลียค่ะ
พอนางจะกลับบ้านหรือไปเที่ยวไหน พี่เราก็จะเป็นราชรถคอยขับไปรับไปส่ง
ตอนกลับนี่ละค่ะ บ้านเราจะเป็นประตูบานเลื่อนแบบมุ้งลวด
( นางเป็นพวกหากินกลางคืนค่ะ ) ส่วนใหญ่เวลานางจะกลับคือเวลา 20.00 น.ขึ้นไปนะ
นางเปิดประตูลงจากห้องตัวเปล่าๆ พร้อมสัมภาระนาง แต่!!! ถุงขยะไม่เอาลงมาด้วย
เดินลงจากบันได มุ่งไปที่ประตูเปิดประตูละใส่รองเท้า ใส่เสร็จนางก็เดินออกไปเลย
คือ 20.00 น. มืดแล้วยุงมันก็เยอะใช่มั้ยคะ? นางคงจะสมองพิการถึงคิดไม่ได้ว่าต้องปิดประตู
เราต้องลุกไปปิดประตูเอง เจอแบบนี้ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมานี้
เราเป็นคนที่อดทนมากนะแต่ตอนนี้มันเริ่มจะไม่ไหว เราไม่อยากคุยกะพี่เรา ถ้าคุยกันจริงๆรับรองว่าทะเลาะกันตายไปข้างนึงแน่
เรื่องนี้เราบอกพ่อ แม่ และญาติๆทุกคน ( บ้านหลังนี้เราอยู่กับพี่สองคน พ่อกับแม่อยู่ตจว.อะค่ะ นานๆจะกลับมาที)
พ่อเราก็พูดกับพี่แล้ว แม่เราก็พูดกับพี่แล้ว มันก็ไม่ฟังใครทั้งนั้นเอาแต่ความคิดตัวเองเป็นหลัก
มันพูดกลับแม่ว่า "นางดูแลมัน(พี่เรา)ดี บลาๆๆๆ" อันนี้แม่มาเล่าให้ฟัง เราก็เอามานึก ดูแลดีหรอ???
พี่เราซักผ้าไว้ มันก็ไม่ได้มาตากแถมมีผ้ามันปนอยู่ด้วย
พี่เราใช้ให้เรารีดผ้าให้ตลอด ( มันใช่หรอ? ) ไหนว่าดูแลดี ดูแลด้านไหนกันแน่ เหอะๆ
งานครัว งานบ้าน งานเรือน นางทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง คือแบบไม่เข้าใจว่าพี่เรายังต้องการให้นางเป็นแม่ของลูกหรอ
รับไม่ได้อะ!!!! ที่บ้านเราก็รับไม่ได้ แต่พี่เราทำเป็นทองไม่รู้ร้อน
ใช้ชีวิตสุรุ่ยสุร่าย พานางไปกินไปเที่ยว รูดบัตรๆ ใบแจ้งหนี้กองท่วมหัว
พอเงินไม่พอใช้ต้องไปขอยืมจากแม่ แม่เราก็ลำบากจ่ายค่าทุกสิ่งอย่างในบ้าน
ยังต้องมาช่วยจ่ายหนี้ที่ไม่ได้สร้างอีก เราสงสารแม่มากค่ะ
คือเราต้องทำยังไงนางถึงจะออกไป เราทนจนไม่ไหวแล้วเราไม่อยากอยู่บ้านเดียวกับมัน
แต่บ้านนี้เป็นชื่อแม่เรากับพี่เรา เราก็ต้องอยู่ดูแลบ้านแทนแม่ไง
อยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ว่าเราควระทำยังไงต่อไปดี???
เราอยากมีชีวิตที่มีความสุขเหมือนเดิม ชีวิตก่อนที่จะมีมันเข้ามา!!!!!
ขอบคุณที่สละเวลาอ่านมาจนจบนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่อาจจะยาวไปหน่อย
คอมเม้นกันได้เต็มที่เลยนะคะ เรารอรับฟังอยู่ ถือว่าช่วยเด็กตาดำๆคนนึงนะคะ