คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
แล้วหลังจากนั้น พอกลับมาบ้านเราก้อเลี้ยงแบบปล่อยค่ะ คือปล่อยออกนอกบ้านให้เดินเล่น และมายาเองก้อจะเข้าไปเล่นกับพี่สาว บ้านเราอยู่ติดกับพี่สาวเรา พี่สาวเราก้อจะคอยดูแลมายาตอนที่เราไปโรงเรียน พอเรากลับมาก้อจะเล่นกับมายาทุกวัน
และมีอยู่วันหนึ่ง เราก้อเห็นตุ่มหนองตุ่มขนาดเท่าหัวนม ขึ้นที่ท้องของมายาประมาน 2-3ตุ่ม ตอนนั้นก้อตกใจรีบไปบอกแม่
แม่ก้อบอกว่าสงสัยมันคงร้อนเลยมีตุ่มขึ้น เราก้อไม่แน่ใจว่าแม่คิดถูกหรือป่าว แต่ตอนนั้นก้อไม่ได้อะไรมาก ผ่านไปสักระยะเราเริ่มเหนอาการของมายาคือ ตัวร้อน อ้วก ไม่ค่อยทานข้าว เลยให้แม่พาไปหาหมอ หมอบอกว่ามันไม่ได้เป็นอะไรมากแค่ฉีดยาก้อพากลับบ้านได้แล้ว แล้วอาทิดน่าให้พามาฉีดยาใหม่เดียวก้อหาย เราพามายากลับบ้านตอนนั้นสังเกตเห็นว่ามายาตัวร้อนมากๆและซึม เลยบอกแม่ แม่เราบอกว่ามันโดนฉีดยามาเลยซึมมั้ง แล้วอาการมันก้อไม่ดีขึ้นเลย ป้าเราเลยอาสาจะรับไปดูแลให้ เพราะเราต้องไป รร พี่สาวเราคงดูแลไม่ได้ และป้าก้อเลี้ยงน้องหมาเหมือนกัน พอป้าเรารับไปเลี้ยงก้อพาไปหาหมอ
หมอสรุปบอกว่า มายาเป็นไข้เลือดออก และต่อว่าหมอคนที่เราพาไปหาว่าไม่มีจรรยาบรรณกะจะเลี้ยงไข้ ให้เราไปหาบ่อยๆ
เราตกใจมากป้าเราบอกว่าถ้าหมาเป็นไข้เลือดออกมีอยู่ทางคือ ไม่รอดกับพิการ ตอนนั้นเราเสียใจมากและโกรธหมอมากที่ไม่บอกเรา หลังจากนนั้นอาการของมายาก้อไม่ดีขึ้น จนวันสุดท้ายป้าของเราบอกว่ามันเลือด ออกปาก ออกตา ออกทางอวัยวะเพศ และตายในที่สุดแต่มันไม่ยอมหลับตา จนลุงของเรากลับมาบ้านมันถึงหลับแบบสงบ
เรื่องนี้เราลองมาปะติดต่อดู อาจจะเป็นที่คนขายที่รู้อยู่แล้วว่าน้องไม่สบายเลยขายให้เรามาถูกๆ
และหมอที่ไม่มีจรรนาบรรณคิดจะเลี้ยงไข้ ทำได้ลงคอ และตัวเองเราที่ดูอาการน้องช้าไป
ปล.เรื่องนี้อยากเตือนเพื่อนๆทุกคนว่าจะรับน้องมาเป็นสมาชิกใหม่ ช่วยดูดีๆก่อนซื้อน้องมานะคะ
ปล.พิมไปก้อคิดถึงน้องจับใจ
และมีอยู่วันหนึ่ง เราก้อเห็นตุ่มหนองตุ่มขนาดเท่าหัวนม ขึ้นที่ท้องของมายาประมาน 2-3ตุ่ม ตอนนั้นก้อตกใจรีบไปบอกแม่
แม่ก้อบอกว่าสงสัยมันคงร้อนเลยมีตุ่มขึ้น เราก้อไม่แน่ใจว่าแม่คิดถูกหรือป่าว แต่ตอนนั้นก้อไม่ได้อะไรมาก ผ่านไปสักระยะเราเริ่มเหนอาการของมายาคือ ตัวร้อน อ้วก ไม่ค่อยทานข้าว เลยให้แม่พาไปหาหมอ หมอบอกว่ามันไม่ได้เป็นอะไรมากแค่ฉีดยาก้อพากลับบ้านได้แล้ว แล้วอาทิดน่าให้พามาฉีดยาใหม่เดียวก้อหาย เราพามายากลับบ้านตอนนั้นสังเกตเห็นว่ามายาตัวร้อนมากๆและซึม เลยบอกแม่ แม่เราบอกว่ามันโดนฉีดยามาเลยซึมมั้ง แล้วอาการมันก้อไม่ดีขึ้นเลย ป้าเราเลยอาสาจะรับไปดูแลให้ เพราะเราต้องไป รร พี่สาวเราคงดูแลไม่ได้ และป้าก้อเลี้ยงน้องหมาเหมือนกัน พอป้าเรารับไปเลี้ยงก้อพาไปหาหมอ
หมอสรุปบอกว่า มายาเป็นไข้เลือดออก และต่อว่าหมอคนที่เราพาไปหาว่าไม่มีจรรยาบรรณกะจะเลี้ยงไข้ ให้เราไปหาบ่อยๆ
เราตกใจมากป้าเราบอกว่าถ้าหมาเป็นไข้เลือดออกมีอยู่ทางคือ ไม่รอดกับพิการ ตอนนั้นเราเสียใจมากและโกรธหมอมากที่ไม่บอกเรา หลังจากนนั้นอาการของมายาก้อไม่ดีขึ้น จนวันสุดท้ายป้าของเราบอกว่ามันเลือด ออกปาก ออกตา ออกทางอวัยวะเพศ และตายในที่สุดแต่มันไม่ยอมหลับตา จนลุงของเรากลับมาบ้านมันถึงหลับแบบสงบ
เรื่องนี้เราลองมาปะติดต่อดู อาจจะเป็นที่คนขายที่รู้อยู่แล้วว่าน้องไม่สบายเลยขายให้เรามาถูกๆ
และหมอที่ไม่มีจรรนาบรรณคิดจะเลี้ยงไข้ ทำได้ลงคอ และตัวเองเราที่ดูอาการน้องช้าไป
ปล.เรื่องนี้อยากเตือนเพื่อนๆทุกคนว่าจะรับน้องมาเป็นสมาชิกใหม่ ช่วยดูดีๆก่อนซื้อน้องมานะคะ
ปล.พิมไปก้อคิดถึงน้องจับใจ
แสดงความคิดเห็น
ควรโทษคนขาย หมอ หรือตัวเองดี ?
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้นอยากได้น้องหมามาเป็นเพื่อนคู่ใจด้วยเพราะอยู่บ้านคนเดียวเหงามาก และแม่ไปทำงานทุกวันจึงออดอ้อนแม่
ให้ซื้อน้องหมาให้ แม่ก้อตามใจพาไปซื้อที่ตลาดจตุจักชลบุรี แวบแรกที่เดินเข้าไปในร้านแม่เรารู้สึกถูกชะตาปิ๊งปั๊งกับนางนางนึง
คือ พันธุ์บางแก้วผสมไซบีเรีย ตาสีฟ้าตัวสีขาวออกเท่าๆสวยมาก แม่เราถามราคาทันทีว่าตัวนี้เท่าไร คนขายบอกว่า 3000 บาท
ในตอนนั้นเราก้อแอบเอะใจนิดนึงว่าทำไมถูกจัง แต่ก้อคิดว่าคงผสมละมั้งเลยถูก แม่เรากับเราก้อตกลงกันว่าจะเอาตัวนี้ แต่ตอนนั้น
เราเห็นน้องหมา ให้เรียก มายา แล้วกันนะคะเพราะตั้งชื่อให้ว่ามายา เราเห็นมายา ถ่ายในร้านแบบเป็นน้ำเหมือนท้องเสียหนักๆ
เรากับแม่ก้อเริ่มมองแต่คนขายบอกว่า น้องเค้าเพิ่งกินไข่พะโล้ ไปเมื่อวานเลยท้องเสียปกติต้องกินอาหารเม็ด เราก้อไม่ได้คิดอะไร
ในตอนนั้น ก้อรับกลับมาบ้านด้วยกัน
เดียวมาต่อนะคะ