เรื่องมีอยู่ว่า น้าสาวโทรมาปรึกษาเรื่องครอบครัวพี่สาวเรา เราก็รับฟังซึ่งเป็นเรื่องที่เราได้ยินมาแล้วแล้วเราก็บอกพี่เราไปแล้วว่าควรทำยังไง น้าเขาบอกเขารู้เยอะกว่าเรา...แล้วจะโทรมาทำไม คุยไปคุยมาสบช่องได้ แควะเราซะงั้น
แควะแรกคะ เขาบอกว่า ผัวเราเลี้ยงเราได้ แต่ผัวพี่เราเลี้ยงพี่เราไม่ได้ เอ้าาา เกี่ยวไรเราว่ะ คือขออธิบายนะคะ ตอนนี้เรามีลูกชาย 2 ขวบคือ เราเลี้ยงลูกเองเต็มเวลาคะ สามีเราเป็นทหารอากาศ เงินเดือนสองหมื่น แต่เราเป็นแม่บ้านแล้วมันผิดครงไหน เหตุผลเราก็มีที่ไม่ได้ทำงาน เรารอผ่าตัด(เปลี่ยนตับ) เรากับสามีก็เลี้ยงลูกกันเองนะคะ ใช้เงินเกบของเราก่อนแต่งเลี้ยงลูกบ้าง ค่าของเล่นawg jumperoo slider อื่นๆอีกเล็กน้อย (พี่เขยเราเคยมาเห็นของเล่นลูกที่บ้านก็ตกใจ คิดว่าเรากล้าซื้อได้งัย แต่เราโชคดีคะ ได้มือสองจากเพื่อนบ้างในราคาย่อมเยาคะ )พร๊อพของเด็กๆ ส่วนใหญ่เราก็ออก ส่วนชีวิตประจำวันเราก็ให้สามีออกคะ อยู่บ้านหลวง แต่เรื่องพวกนี้เราต้องไปแจงให้ไครฟังไหมคะ โดนข้อหาหมั่นไส้เฉย (บางทีเรายังอึดอัดเลยคะ เพราะใครๆ ก็คิดว่าเราสบายสามีเลี้ยง คิดแล้วน้ำตาแทบหลั่ง...เหอๆๆ พ่อแม่สามียังคิดเลยว่าเราใช้แต่เงินลูกเขา เราเสียใจนะ เพราะแฟนเราไม่เคยพูด ไม่เป็นเราไม่รู้หรอกแต่เราไม่ได้บ่นให้เขาฟังเท่านั้นแหละ แต่เราเล่าให้แม่ฟังนะคะ) พูดถึงพี่เราชีวิตความเป็นอยู่ดีคะ พี่เราเป็นครูสอนภาษาเงินเดือน 60000ต่อเดือน สามีเล่นหุ้น มีลูกสองคน บ้านไม่เช่า ข้าวไัม่ชื้อ ค่าน้พค่าไฟไม่จ่าย เพราะอยู่บ้านอากง อาม่า ของสามี แต่เขาก็ก็มีปัญหาอื่นอยู่ ถ้าแค่เรื่องความเป็นอยู่พี่เรากินขาดคะ หลานก็เรียนแพง
สบช่องได้เราโดนอีกนึงแควะ เขาพูดว่า "เขาไม่เลี้ยงลูกให้ตัวเองเป็นขี้ข้าลูกหรอก" เราตกใจคะ เราก็ตอบทันควันเราก็ไม่ใช่ขี้ข้าลูกนะ แต่ลูกเราเพิ่งสองขวบ คือเขาคิดว่าเราเลี้ยงลูกให้เป็นเทวดารึไง เราเงียบไม่เถียงสักคำ งงๆกับสิ่งที่เขาคิด เขาเสริมว่า เขาทำงานก็เหนื่อยแล้วอย่างช่วงนี้สามี เขายุ่งไม่ได้ไปรับลูก เขาต้องกลันมารับส่งลูก เรียนพิเศษถึงค่ำสองคน พอลูกเขาอยากไปกินนู้นนี่เขาก็ไม่ตามใจ บอกลูกว่าอย่างมาเยอะกับฉันมีไรในบ้านก็กินไป แค่เนี๊ยะหรอที่เเขาไม่ได้เป็นขี่ข้าลูก ฟังแล้วอยากอัดกลับไปคิดยังไง คนระดับGM เงินเดือนเป็นแสนคิด สามี เป็นถึง พันเอกพิเศษ พอวันรวมญาติ พี่ชาย พี่สาว น้าสาวอีกคน เขาก็บอกว่าตินติน เป็นเด็กเลี้ยงง่าย อารมณ์ดี แข็งแรง แล้วก็ดูมีความสุขอยู่ตลอดเวลาเลย แต่น้าเราเขาก็พูดกับเราว่าเมื่อไหร่ลูกเราจะเลิกงอแง ลูกสาวคนเล็กเขาบอกว่าทำไมน้องไม่เล่นกับเขา คือลูกเขาป.5 คะผู้หญิงด้วย ย้ำลูกเราสองขวบผู้ชายจะให้มานั่งเป็นตุ๊กตาได้ไหม อีกอย่างเด็ก สองขวบ ช่วยตัวเองยังไม่ได้เลย สิ่งที่เราให้ลูกได้แล้วลูกเรารับรู้ความรู้ได้มากที่สุขคือความรัก ความเอาใจใส่ ความรู้สึกอุ่นใจ ปลอดภัย ความสนุก ถ้าสิ่งเหล่านี้เราให้ลูกเราเต็มที่มันแปลว่าเราเป็นขี้ข้าลูกเราหรือ เด็กวัยนี้ เขาไม่ได้เรียกร้องสิ่งของอะไรเลย ของเล่นซื้อให้หวังว่าลูกจะมีพัฒนาการที่ดีก็เท่านั้น(พออันใหนไม่ใช้เราก็ขายเป็นมือสองไปคะ...เก็บตังไว้เปลี่ยนของใหม่) แม้กระทั่งเรื่องกิน เราทำอะไรให้ลูกเราก็ต้องกินอย่างนั้น ลูกเราเคยคายข้าวเราก็ตลบคำนั้นกลับเขาปากแล้วลูกเราก็ยอมเคี้ยวนะคะ 5555 ออกแนวโหดไปนิด
เราก็ไม่อยากสนใจ แต่เจอทีไรถูกแควะอย่างนี้ทุกที สิ่งที่เราสรุปได้ว่า เขาหมั่นไส้เพราะ เพียงเพราะสามีเรามียศ พันจ่า เงินเดือนนิดหน่อยแต่ทำตัวมีความสุขเกินยศที่นำหน้าหรือ บ้านเราชอบเที่ยวคะ ก่อนเราจะกลับมากทมเพื่อรอผ่าตัดที่บ้านที่กทม เราอยู่สุราดสามีรับราชการที่ินั่นคะ พวกเราเที่ยวจังหวัดไกล้เคียงทุกเสาร์อาทิตย์โพสลงเฟสบ้าง จนเพื่อนบอกเที่ยวตลอดบ้านนี้ แต่พวกเราเที่ยวราคาประหยัดนะคะน้าเราก็ว่าเอาแต่เที่ยว....เฮ้ยๆ เราไม่เคยรบกวนเงินเขาเลยนะ เราแต่งงาน สามีเขาออกปากก่อนเลย อย่ามายืมเขานะไปกู้สหกรณ์นู้น ไม่คิดจะยืมเลย แฟนเราก็พอมีเขาเพิ่งกลับจากราชการเมืองนอกไปอยู่มาปีนึง พวกเราก็พอมี มันอะไรกันนักหนา ทุกวันนี้เราแทบไม่เหยียบบ้านเขาเลยแต่ยังส่งสัญญาณแควะมาเรื่อยๆๆๆ เราเบื่อและเซ็งมาก แฟนเราก็บอกว่ารับราชการมาเกือบยี่สิบปี ไม่ได้รู้จักเขามาก่อนเราก็ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาพวกเขาหรอก ตอนแรกเราไม่อยากให้คิดแบบนี้แต่ทุกวันนี้เราเบื่อแหละเซ็งมาก ยิ่งมาบอกหรือสอนเราเรื่องลูกเราไม่ฟังคะ เดินนี้เลยด้วย นี่ต้องไปกินข้าวกับเขาอีกแหละโกรธระเบิดจริงๆๆๆๆ แต่แม่บอกให้อดทนแล้วก็นั่งเงียบๆ เราถามตัวเองว่าเราเลี้ยงลุก แบบ"เป็นขี้ข้าลูกตรงไหน"
ขอระบายคะ เมื่อได้ยินว่า "เขาไม่ยอมเป็นขี้ข้าลูก"
แควะแรกคะ เขาบอกว่า ผัวเราเลี้ยงเราได้ แต่ผัวพี่เราเลี้ยงพี่เราไม่ได้ เอ้าาา เกี่ยวไรเราว่ะ คือขออธิบายนะคะ ตอนนี้เรามีลูกชาย 2 ขวบคือ เราเลี้ยงลูกเองเต็มเวลาคะ สามีเราเป็นทหารอากาศ เงินเดือนสองหมื่น แต่เราเป็นแม่บ้านแล้วมันผิดครงไหน เหตุผลเราก็มีที่ไม่ได้ทำงาน เรารอผ่าตัด(เปลี่ยนตับ) เรากับสามีก็เลี้ยงลูกกันเองนะคะ ใช้เงินเกบของเราก่อนแต่งเลี้ยงลูกบ้าง ค่าของเล่นawg jumperoo slider อื่นๆอีกเล็กน้อย (พี่เขยเราเคยมาเห็นของเล่นลูกที่บ้านก็ตกใจ คิดว่าเรากล้าซื้อได้งัย แต่เราโชคดีคะ ได้มือสองจากเพื่อนบ้างในราคาย่อมเยาคะ )พร๊อพของเด็กๆ ส่วนใหญ่เราก็ออก ส่วนชีวิตประจำวันเราก็ให้สามีออกคะ อยู่บ้านหลวง แต่เรื่องพวกนี้เราต้องไปแจงให้ไครฟังไหมคะ โดนข้อหาหมั่นไส้เฉย (บางทีเรายังอึดอัดเลยคะ เพราะใครๆ ก็คิดว่าเราสบายสามีเลี้ยง คิดแล้วน้ำตาแทบหลั่ง...เหอๆๆ พ่อแม่สามียังคิดเลยว่าเราใช้แต่เงินลูกเขา เราเสียใจนะ เพราะแฟนเราไม่เคยพูด ไม่เป็นเราไม่รู้หรอกแต่เราไม่ได้บ่นให้เขาฟังเท่านั้นแหละ แต่เราเล่าให้แม่ฟังนะคะ) พูดถึงพี่เราชีวิตความเป็นอยู่ดีคะ พี่เราเป็นครูสอนภาษาเงินเดือน 60000ต่อเดือน สามีเล่นหุ้น มีลูกสองคน บ้านไม่เช่า ข้าวไัม่ชื้อ ค่าน้พค่าไฟไม่จ่าย เพราะอยู่บ้านอากง อาม่า ของสามี แต่เขาก็ก็มีปัญหาอื่นอยู่ ถ้าแค่เรื่องความเป็นอยู่พี่เรากินขาดคะ หลานก็เรียนแพง
สบช่องได้เราโดนอีกนึงแควะ เขาพูดว่า "เขาไม่เลี้ยงลูกให้ตัวเองเป็นขี้ข้าลูกหรอก" เราตกใจคะ เราก็ตอบทันควันเราก็ไม่ใช่ขี้ข้าลูกนะ แต่ลูกเราเพิ่งสองขวบ คือเขาคิดว่าเราเลี้ยงลูกให้เป็นเทวดารึไง เราเงียบไม่เถียงสักคำ งงๆกับสิ่งที่เขาคิด เขาเสริมว่า เขาทำงานก็เหนื่อยแล้วอย่างช่วงนี้สามี เขายุ่งไม่ได้ไปรับลูก เขาต้องกลันมารับส่งลูก เรียนพิเศษถึงค่ำสองคน พอลูกเขาอยากไปกินนู้นนี่เขาก็ไม่ตามใจ บอกลูกว่าอย่างมาเยอะกับฉันมีไรในบ้านก็กินไป แค่เนี๊ยะหรอที่เเขาไม่ได้เป็นขี่ข้าลูก ฟังแล้วอยากอัดกลับไปคิดยังไง คนระดับGM เงินเดือนเป็นแสนคิด สามี เป็นถึง พันเอกพิเศษ พอวันรวมญาติ พี่ชาย พี่สาว น้าสาวอีกคน เขาก็บอกว่าตินติน เป็นเด็กเลี้ยงง่าย อารมณ์ดี แข็งแรง แล้วก็ดูมีความสุขอยู่ตลอดเวลาเลย แต่น้าเราเขาก็พูดกับเราว่าเมื่อไหร่ลูกเราจะเลิกงอแง ลูกสาวคนเล็กเขาบอกว่าทำไมน้องไม่เล่นกับเขา คือลูกเขาป.5 คะผู้หญิงด้วย ย้ำลูกเราสองขวบผู้ชายจะให้มานั่งเป็นตุ๊กตาได้ไหม อีกอย่างเด็ก สองขวบ ช่วยตัวเองยังไม่ได้เลย สิ่งที่เราให้ลูกได้แล้วลูกเรารับรู้ความรู้ได้มากที่สุขคือความรัก ความเอาใจใส่ ความรู้สึกอุ่นใจ ปลอดภัย ความสนุก ถ้าสิ่งเหล่านี้เราให้ลูกเราเต็มที่มันแปลว่าเราเป็นขี้ข้าลูกเราหรือ เด็กวัยนี้ เขาไม่ได้เรียกร้องสิ่งของอะไรเลย ของเล่นซื้อให้หวังว่าลูกจะมีพัฒนาการที่ดีก็เท่านั้น(พออันใหนไม่ใช้เราก็ขายเป็นมือสองไปคะ...เก็บตังไว้เปลี่ยนของใหม่) แม้กระทั่งเรื่องกิน เราทำอะไรให้ลูกเราก็ต้องกินอย่างนั้น ลูกเราเคยคายข้าวเราก็ตลบคำนั้นกลับเขาปากแล้วลูกเราก็ยอมเคี้ยวนะคะ 5555 ออกแนวโหดไปนิด
เราก็ไม่อยากสนใจ แต่เจอทีไรถูกแควะอย่างนี้ทุกที สิ่งที่เราสรุปได้ว่า เขาหมั่นไส้เพราะ เพียงเพราะสามีเรามียศ พันจ่า เงินเดือนนิดหน่อยแต่ทำตัวมีความสุขเกินยศที่นำหน้าหรือ บ้านเราชอบเที่ยวคะ ก่อนเราจะกลับมากทมเพื่อรอผ่าตัดที่บ้านที่กทม เราอยู่สุราดสามีรับราชการที่ินั่นคะ พวกเราเที่ยวจังหวัดไกล้เคียงทุกเสาร์อาทิตย์โพสลงเฟสบ้าง จนเพื่อนบอกเที่ยวตลอดบ้านนี้ แต่พวกเราเที่ยวราคาประหยัดนะคะน้าเราก็ว่าเอาแต่เที่ยว....เฮ้ยๆ เราไม่เคยรบกวนเงินเขาเลยนะ เราแต่งงาน สามีเขาออกปากก่อนเลย อย่ามายืมเขานะไปกู้สหกรณ์นู้น ไม่คิดจะยืมเลย แฟนเราก็พอมีเขาเพิ่งกลับจากราชการเมืองนอกไปอยู่มาปีนึง พวกเราก็พอมี มันอะไรกันนักหนา ทุกวันนี้เราแทบไม่เหยียบบ้านเขาเลยแต่ยังส่งสัญญาณแควะมาเรื่อยๆๆๆ เราเบื่อและเซ็งมาก แฟนเราก็บอกว่ารับราชการมาเกือบยี่สิบปี ไม่ได้รู้จักเขามาก่อนเราก็ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาพวกเขาหรอก ตอนแรกเราไม่อยากให้คิดแบบนี้แต่ทุกวันนี้เราเบื่อแหละเซ็งมาก ยิ่งมาบอกหรือสอนเราเรื่องลูกเราไม่ฟังคะ เดินนี้เลยด้วย นี่ต้องไปกินข้าวกับเขาอีกแหละโกรธระเบิดจริงๆๆๆๆ แต่แม่บอกให้อดทนแล้วก็นั่งเงียบๆ เราถามตัวเองว่าเราเลี้ยงลุก แบบ"เป็นขี้ข้าลูกตรงไหน"