สวัสดีครับ วันนี้ผมมีคำถามมาถามความเห็นจากเพื่อนๆชาวpantipไว้เป็นตัวเลือกในการพิจารณา
ก่อนอื่นผมขอเล่าเรื่องให้ฟังก่อนว่ามันเป็นมายังไง
ตอนนี้ผมกำลังศึกษาดูใจกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งอายุเราอาจจะห่างกันซักหน่อยเธอกับผมคร่าวๆแล้วห่างกันไปประมาณ 6 ปี ปกติแล้วผมไม่ค่อยคบหาดูใจกับคนที่อายุห่างกันเกิน 3 ปีหรอกครับเพราะความคิดอาจจะต่างกันไปบ้าง แต่โชคชะตามันเล่นตลกให้ผมมาเจอเธอ ครั้งแรกผมเจอเธอที่ห้างแห่งหนึ่ง ผมไปกับแม่ผม เพื่อไปซื้อของใช้ก่อนที่ผมจะบวชในวันถัดไป เวลาประมาณเที่ยงผมก็ไปกินข้าวกับแม่ ผมได้เห็นน้องเขานั่งทานข้าวอยู่โต๊ะใกล้ๆกัน ผมจึงหันไปถามแม่ว่า "แม่ คนนั้นน่ารักใหม" แม่บอกว่า "น่ารักดีนะ" พอพูดเสร็จผมก็ลุกจากที่นั่งและไปขอเบอร์โทรกับเธอ แต่เธอบอกกลับมาว่า "หนูมีแฟนแล้วค่ะ" ผมก็เลยต้องถอยกลับมา มานั่งกับแม่และออกจากห้างไปอย่างน่าเสียดาย ผมก็ยังคิดในใจว่า ถ้าได้เจออีกทีผมไม่ปล่อยแน่
หลังจากวันนั้นผมก็ไปบวชที่วัดแห่งหนึ่ง ซึ่งก็ได้ศึกษาและปฏิบัติธรรมอย่างดี เป็นเวลาที่มีค่าในชีวิตผมช่วงหนึ่ง และแล้วการพบกันครั้งที่2ก็มาถึง ผมบวชมาเกือบๆเดือน และก่อนที่ผมจะสึกหนึ่งวัน เวลาสายๆวันนั้น ผมเห็นเธอจากด้านข้างเดินผ่านหน้าผมไปอย่างห่างๆ ตอนแรกผมก็ไม่แน่ใจ แต่พอผ่านมาอีกที ชัดเลยเธอแน่ๆ เธอมาปฏิบัติธรรมที่วัดครับ จะบังเอิญอะไรขนาดนี้ ( ตอนนั้นผมห่มผ้าเหลืองอยู่นะครับ) ทำเอาใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ต้องตั้งสมาธิคุมจิตให้อยู่ ในวันต่อมาวันฤกสึกก็มาถึง ผมสึกมาแล้วก็นอนวัดหนึ่งคืน (เป็นเคล็ดหน่ะครับ) ช่วงที่สึกแล้วผมก็คิดหาวิธีว่าจะเข้าไปคุยยังไง ก็เลยใช้วิธีเขียนจดหมายน้อยไปให้เพราะคิดว่าไปคุยคงไม่เหมาะเพราะอยู่ในวัด ผมก็ให้facebookเธอไป แล้ววันต่อมาผมก็เดินทางกลับบ้าน
ช่วงที่อยู่บ้านผมก็รอเธอ add friend มาแต่ก็ไม่มาซะทีจนเวลาผ่านไปเกือบ1เดือน มีน้องคนหนึ่งซึ่งผมรับเพื่อนมาเมื่อกลางๆเดือนที่ผ่านมา เข้ามากดlikeรัวๆหน้าเฟสผม ผมเลยเข้าไปทักแล้วจึงรู้ว่าเป็น facebook ของเพื่อนเธอ แล้วก็ได้รู้อีกว่าจริงๆแล้วเธอ add friend มาตั้งนานแล้ว แต่ผมไม่ทราบ จนผมต้องไปสืบหาfacebookเธอเอง แล้วก็เจอจนได้ จึงขอเป็นเพื่อนกับเธอและได้คุยกัน นี่ก็เป็นเรื่องราวคร่าวๆของผม แต่ประเด็นที่จะถามมีอยู่ว่า
ผมคุยกับเธอมาเป็นเดือนแล้ว แต่เธอยังไม่ยอมให้ผมเจอหน้าซักที เธอบอกว่า รอประมาณ1ปีก่อนแล้วจะให้เธอ พูดแล้วมันน่าน้อยใจ เธอบอกว่ารอให้มั่นใจก่อน อยากให้ทุกอย่างมันมีค่าไม่อยากให้มันได้มาง่ายๆ ข้อนี้ผมเข้าใจนะ แต่1ปีมันานไปใหม ผมก็แค่อยากเจอแล้วอีกอย่างเราสองคนก็ไม่ได้อยู่ใกล้กัน ยังไงก็ไม่ได้เจอกันทุกวัน
ผมเลยอยากถามทุกคนว่า ผมควรทำยังไงดี ควรพูดกับเธอยังไงดีครับ
ถ้าเธอบอกว่า เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ แล้วเวลา1ปีทำให้ความรักมันมีค่ามากขึ้นจริงหรอครับ?
ก่อนอื่นผมขอเล่าเรื่องให้ฟังก่อนว่ามันเป็นมายังไง
ตอนนี้ผมกำลังศึกษาดูใจกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งอายุเราอาจจะห่างกันซักหน่อยเธอกับผมคร่าวๆแล้วห่างกันไปประมาณ 6 ปี ปกติแล้วผมไม่ค่อยคบหาดูใจกับคนที่อายุห่างกันเกิน 3 ปีหรอกครับเพราะความคิดอาจจะต่างกันไปบ้าง แต่โชคชะตามันเล่นตลกให้ผมมาเจอเธอ ครั้งแรกผมเจอเธอที่ห้างแห่งหนึ่ง ผมไปกับแม่ผม เพื่อไปซื้อของใช้ก่อนที่ผมจะบวชในวันถัดไป เวลาประมาณเที่ยงผมก็ไปกินข้าวกับแม่ ผมได้เห็นน้องเขานั่งทานข้าวอยู่โต๊ะใกล้ๆกัน ผมจึงหันไปถามแม่ว่า "แม่ คนนั้นน่ารักใหม" แม่บอกว่า "น่ารักดีนะ" พอพูดเสร็จผมก็ลุกจากที่นั่งและไปขอเบอร์โทรกับเธอ แต่เธอบอกกลับมาว่า "หนูมีแฟนแล้วค่ะ" ผมก็เลยต้องถอยกลับมา มานั่งกับแม่และออกจากห้างไปอย่างน่าเสียดาย ผมก็ยังคิดในใจว่า ถ้าได้เจออีกทีผมไม่ปล่อยแน่
หลังจากวันนั้นผมก็ไปบวชที่วัดแห่งหนึ่ง ซึ่งก็ได้ศึกษาและปฏิบัติธรรมอย่างดี เป็นเวลาที่มีค่าในชีวิตผมช่วงหนึ่ง และแล้วการพบกันครั้งที่2ก็มาถึง ผมบวชมาเกือบๆเดือน และก่อนที่ผมจะสึกหนึ่งวัน เวลาสายๆวันนั้น ผมเห็นเธอจากด้านข้างเดินผ่านหน้าผมไปอย่างห่างๆ ตอนแรกผมก็ไม่แน่ใจ แต่พอผ่านมาอีกที ชัดเลยเธอแน่ๆ เธอมาปฏิบัติธรรมที่วัดครับ จะบังเอิญอะไรขนาดนี้ ( ตอนนั้นผมห่มผ้าเหลืองอยู่นะครับ) ทำเอาใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ต้องตั้งสมาธิคุมจิตให้อยู่ ในวันต่อมาวันฤกสึกก็มาถึง ผมสึกมาแล้วก็นอนวัดหนึ่งคืน (เป็นเคล็ดหน่ะครับ) ช่วงที่สึกแล้วผมก็คิดหาวิธีว่าจะเข้าไปคุยยังไง ก็เลยใช้วิธีเขียนจดหมายน้อยไปให้เพราะคิดว่าไปคุยคงไม่เหมาะเพราะอยู่ในวัด ผมก็ให้facebookเธอไป แล้ววันต่อมาผมก็เดินทางกลับบ้าน
ช่วงที่อยู่บ้านผมก็รอเธอ add friend มาแต่ก็ไม่มาซะทีจนเวลาผ่านไปเกือบ1เดือน มีน้องคนหนึ่งซึ่งผมรับเพื่อนมาเมื่อกลางๆเดือนที่ผ่านมา เข้ามากดlikeรัวๆหน้าเฟสผม ผมเลยเข้าไปทักแล้วจึงรู้ว่าเป็น facebook ของเพื่อนเธอ แล้วก็ได้รู้อีกว่าจริงๆแล้วเธอ add friend มาตั้งนานแล้ว แต่ผมไม่ทราบ จนผมต้องไปสืบหาfacebookเธอเอง แล้วก็เจอจนได้ จึงขอเป็นเพื่อนกับเธอและได้คุยกัน นี่ก็เป็นเรื่องราวคร่าวๆของผม แต่ประเด็นที่จะถามมีอยู่ว่า
ผมคุยกับเธอมาเป็นเดือนแล้ว แต่เธอยังไม่ยอมให้ผมเจอหน้าซักที เธอบอกว่า รอประมาณ1ปีก่อนแล้วจะให้เธอ พูดแล้วมันน่าน้อยใจ เธอบอกว่ารอให้มั่นใจก่อน อยากให้ทุกอย่างมันมีค่าไม่อยากให้มันได้มาง่ายๆ ข้อนี้ผมเข้าใจนะ แต่1ปีมันานไปใหม ผมก็แค่อยากเจอแล้วอีกอย่างเราสองคนก็ไม่ได้อยู่ใกล้กัน ยังไงก็ไม่ได้เจอกันทุกวัน
ผมเลยอยากถามทุกคนว่า ผมควรทำยังไงดี ควรพูดกับเธอยังไงดีครับ