surreal portrait by Mandy Tsung
สำหรับพาย บ้านคือความฝัน เป็นความฝันที่ต้องเลี้ยงดู เติบโต บ่มเพาะด้วยความรักที่คนในครอบครัวช่วยกันสร้าง เป็นความฝันที่ไม่มีวันสมบูรณ์ ต้องมีแต่การแต่งเติม ด้วยความสนุกที่ห่อหุ้มด้วยกาลเวลา
สำหรับอร เพื่อนสาวคนแรกของพาย บ้านคือความเพียบพร้อม มั่นคง แนบแน่น คงเพราะอรโชคดี เกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์ มีญาติเยอะ มีพี่น้องพี่ป้าน้าอา อีรุงตุงนัง เห็นมันบอกว่าอาจแลดูวุ่นวาย แต่น่าสนุกดี
“ ชั้นไม่เคยชอบเลยแก อีเสาโรมงโรมันอะไรของป๊าชั้นเนี่ย.. ทนโตมากับอีเสาคานย้วยๆโค้งๆหน้าบ้านจนชิน เดี๋ยวนี้ชั้นก็เลย เออ.. ดูๆไปมันก็เอิบดีว่ะ ”
“ ทำไมล่ะ ”
“ ก็ตอนนี้จะทำบ้านให้เจ้าของบ้านคนนึง ใหญ่บักเอิ่กยังกะวัง ย้วยระทวยทั้งหลัง ”
“ อ้าวแล้วแกทำได้เหรอวะ ”
“ ได้สิ แหมหล่อน ก็รับๆมาไว้ก่อน ชั้นเพิ่งจบอะไรก็คว้าไว้ก่อนสิจ๊าาา ”
…
อรเล่าให้พายฟังว่า บ้านหลังนี้คุณพ่อเจ้าของบ้านตั้งใจสร้างให้ออกมาอลัง ประมาณว่าอยากจะสื่อถึงความสำเร็จ สตอรี่ของชีวิต ของความฝันที่คุณพ่อสร้างเองมากับมือ
“ แล้วไอ้ความฝันความสำเร็จอะไรเนี่ย มันต้องออกแบบให้หลุยส์ๆ เสากรีกโรมันด้วยเหรอวะ ”
“ ก็นั่นแหละ อีตุ๊กตาฝรั่งหน้าบ้านชั้นยังงงเลย แกจะเอาเทพีโอลิปิคมาวาง หลังคาอยากได้โกธิก แต่ในบ้านขอฮกลงซิ่ว แถมจะมีตีจู่เอี๊ยะ แต่จะให้ชั้นทำสเปซให้มันออกมาโมเดิร์น ”
“ ชั้นว่าเค้าคงอยากโชว์ความสำเร็จหลายอย่าง ผสมผสานแบบสารเคมี.. แกก็จัดแบบแถๆไปเหอะ ”
“ เออๆ มานั่งอ่านประวัติศาตร์ศิลป์ใหม่อยู่เนี่ย เรียนตั้งแต่ปีหนึ่ง จำได้ว่าเห็นหน้าอาจารย์ชั้นก็หลับแล้ว”
...
นังอรเป็นคนขยันมาก เรียนเก่งตั้งแต่เด็ก สอบได้ที่ 1 ของห้องเกือบทุกวิชา ทั้งๆที่บางวิชาชีไม่เคยเข้าเรียนด้วยซ้ำ ถึงอรจะมีฐานะดีกว่าเพื่อนๆในรุ่นมีทุกอย่างที่พ่อแม่มันเตรียมไว้ให้ แต่อรมันใจมาก อรบอกพายเสมอว่าชีวิตไม่ควรเริ่มต้นที่ความฝัน ควรเริ่มจากความจริงที่อยู่ตรงหน้า ตรงเข้าไปหาสิ่งที่ฝัน พายว่าเพราะมันคิดได้แบบนี้ ทำให้อรมันเก่งและประสบความสำเร็จขึ้นเรื่อยๆ
...
“ งานแกเยอะแบบนี้แล้วมีเวลาให้แฟนเหรอยะ”
“ พี่เป๊กน่ะเหรอ ลูกแมวเชื่องๆในอุ้งมือชั้นย่ะ ชั้นสั่งซ้ายหันขวาหันได้” .... อื้อหือ
“ แกไม่รู้เหรอ ผู้หญิงที่การจัดการบ้านเรือนจัดการปัญหาชีวิต จะปกครองเมืองขึ้นเมืองบริวารได้ดีกว่า” ... โอ้โห ใครพูดวะ
“ มาร์กาเร็ต แธทเชอร์.. อ่านข่าวบ้างสิแก อย่าทำเหมือนสมัยเรียนถาปัตย์ ย่ำๆซ้ำๆอยู่กับทฤษฏี สัญญะ กะอีพวก ..ดีคอนสตรัคชั่น ”
...
อรเป็นเพื่อนที่ให้อะไรมากกว่าคำว่าเพื่อนมาก ความกระด้างกระเดื่องแต่ฉลาดลึกของอร ทำให้พายเข้าใจว่า ความเรียบง่าย ทำให้คนอื่นอ่านเราไม่ออก.. นิสัยแบบตรงทะลุซอยของอร ทำให้พายรู้สึกว่า คนเราคิดอะไรก็ควรพูดออกมา แต่หรี่เสียงให้เบา หรือเปิดเสียงให้ดัง อันนั้นอยู่ที่คนฟัง ไม่ควรอยู่ที่คนพูด
...
“ ตกลงงานบ้านวังรังสิยา แกไปแถคอนเซปว่าไง ไปถึงไหนล่ะ ”
“ อ๋อ พอทำรีเสริจเสร็จ ชั้นก็ทำแบบร่างเสนอไป เห็นเค้าไม่ชอบ ชั้นก็เลยถามเค้าตรงๆ”
“ คุณพ่ออยากให้หนูออกแบบบ้านคุณพ่อแบบเอาไว้ให้วันหนึ่งคนรอดูเป็นอนุสรณ์สถาน เป็นเครื่องเตือนใจ หรือจะให้คนอื่นดูแล้วนำไปเป็นแบบอย่าง ให้คนอื่นเข้าใจคำว่าบ้านแบบมีที่มาที่ไปคะ? ”
...หูยย อีนี่ ...ช่างกล้า
“ แล้วแกได้งานมั้ย ”
“ ถามประชดเหรอจ๊าาา... แหมมมมๆ.. นังอินโนเซนต์ ”
…
“ ชั้นจะเก็บไว้พูดกับป๊าชั้นตอนจะขอตังค์ทำบ้านใหม่ต่างหาก ซ้อมไว้ เผื่อป๊าจะฟังชั้นบ้าง ”
หนังสือของพาย.. " อยู่ ..แต่ไม่เคยมองเห็น " ตอนที่ 3 " เพื่อนคนแรก "
surreal portrait by Mandy Tsung
สำหรับพาย บ้านคือความฝัน เป็นความฝันที่ต้องเลี้ยงดู เติบโต บ่มเพาะด้วยความรักที่คนในครอบครัวช่วยกันสร้าง เป็นความฝันที่ไม่มีวันสมบูรณ์ ต้องมีแต่การแต่งเติม ด้วยความสนุกที่ห่อหุ้มด้วยกาลเวลา
สำหรับอร เพื่อนสาวคนแรกของพาย บ้านคือความเพียบพร้อม มั่นคง แนบแน่น คงเพราะอรโชคดี เกิดมาในครอบครัวที่สมบูรณ์ มีญาติเยอะ มีพี่น้องพี่ป้าน้าอา อีรุงตุงนัง เห็นมันบอกว่าอาจแลดูวุ่นวาย แต่น่าสนุกดี
“ ชั้นไม่เคยชอบเลยแก อีเสาโรมงโรมันอะไรของป๊าชั้นเนี่ย.. ทนโตมากับอีเสาคานย้วยๆโค้งๆหน้าบ้านจนชิน เดี๋ยวนี้ชั้นก็เลย เออ.. ดูๆไปมันก็เอิบดีว่ะ ”
“ ทำไมล่ะ ”
“ ก็ตอนนี้จะทำบ้านให้เจ้าของบ้านคนนึง ใหญ่บักเอิ่กยังกะวัง ย้วยระทวยทั้งหลัง ”
“ อ้าวแล้วแกทำได้เหรอวะ ”
“ ได้สิ แหมหล่อน ก็รับๆมาไว้ก่อน ชั้นเพิ่งจบอะไรก็คว้าไว้ก่อนสิจ๊าาา ”
…
อรเล่าให้พายฟังว่า บ้านหลังนี้คุณพ่อเจ้าของบ้านตั้งใจสร้างให้ออกมาอลัง ประมาณว่าอยากจะสื่อถึงความสำเร็จ สตอรี่ของชีวิต ของความฝันที่คุณพ่อสร้างเองมากับมือ
“ แล้วไอ้ความฝันความสำเร็จอะไรเนี่ย มันต้องออกแบบให้หลุยส์ๆ เสากรีกโรมันด้วยเหรอวะ ”
“ ก็นั่นแหละ อีตุ๊กตาฝรั่งหน้าบ้านชั้นยังงงเลย แกจะเอาเทพีโอลิปิคมาวาง หลังคาอยากได้โกธิก แต่ในบ้านขอฮกลงซิ่ว แถมจะมีตีจู่เอี๊ยะ แต่จะให้ชั้นทำสเปซให้มันออกมาโมเดิร์น ”
“ ชั้นว่าเค้าคงอยากโชว์ความสำเร็จหลายอย่าง ผสมผสานแบบสารเคมี.. แกก็จัดแบบแถๆไปเหอะ ”
“ เออๆ มานั่งอ่านประวัติศาตร์ศิลป์ใหม่อยู่เนี่ย เรียนตั้งแต่ปีหนึ่ง จำได้ว่าเห็นหน้าอาจารย์ชั้นก็หลับแล้ว”
...
นังอรเป็นคนขยันมาก เรียนเก่งตั้งแต่เด็ก สอบได้ที่ 1 ของห้องเกือบทุกวิชา ทั้งๆที่บางวิชาชีไม่เคยเข้าเรียนด้วยซ้ำ ถึงอรจะมีฐานะดีกว่าเพื่อนๆในรุ่นมีทุกอย่างที่พ่อแม่มันเตรียมไว้ให้ แต่อรมันใจมาก อรบอกพายเสมอว่าชีวิตไม่ควรเริ่มต้นที่ความฝัน ควรเริ่มจากความจริงที่อยู่ตรงหน้า ตรงเข้าไปหาสิ่งที่ฝัน พายว่าเพราะมันคิดได้แบบนี้ ทำให้อรมันเก่งและประสบความสำเร็จขึ้นเรื่อยๆ
...
“ งานแกเยอะแบบนี้แล้วมีเวลาให้แฟนเหรอยะ”
“ พี่เป๊กน่ะเหรอ ลูกแมวเชื่องๆในอุ้งมือชั้นย่ะ ชั้นสั่งซ้ายหันขวาหันได้” .... อื้อหือ
“ แกไม่รู้เหรอ ผู้หญิงที่การจัดการบ้านเรือนจัดการปัญหาชีวิต จะปกครองเมืองขึ้นเมืองบริวารได้ดีกว่า” ... โอ้โห ใครพูดวะ
“ มาร์กาเร็ต แธทเชอร์.. อ่านข่าวบ้างสิแก อย่าทำเหมือนสมัยเรียนถาปัตย์ ย่ำๆซ้ำๆอยู่กับทฤษฏี สัญญะ กะอีพวก ..ดีคอนสตรัคชั่น ”
...
อรเป็นเพื่อนที่ให้อะไรมากกว่าคำว่าเพื่อนมาก ความกระด้างกระเดื่องแต่ฉลาดลึกของอร ทำให้พายเข้าใจว่า ความเรียบง่าย ทำให้คนอื่นอ่านเราไม่ออก.. นิสัยแบบตรงทะลุซอยของอร ทำให้พายรู้สึกว่า คนเราคิดอะไรก็ควรพูดออกมา แต่หรี่เสียงให้เบา หรือเปิดเสียงให้ดัง อันนั้นอยู่ที่คนฟัง ไม่ควรอยู่ที่คนพูด
...
“ ตกลงงานบ้านวังรังสิยา แกไปแถคอนเซปว่าไง ไปถึงไหนล่ะ ”
“ อ๋อ พอทำรีเสริจเสร็จ ชั้นก็ทำแบบร่างเสนอไป เห็นเค้าไม่ชอบ ชั้นก็เลยถามเค้าตรงๆ”
“ คุณพ่ออยากให้หนูออกแบบบ้านคุณพ่อแบบเอาไว้ให้วันหนึ่งคนรอดูเป็นอนุสรณ์สถาน เป็นเครื่องเตือนใจ หรือจะให้คนอื่นดูแล้วนำไปเป็นแบบอย่าง ให้คนอื่นเข้าใจคำว่าบ้านแบบมีที่มาที่ไปคะ? ”
...หูยย อีนี่ ...ช่างกล้า
“ แล้วแกได้งานมั้ย ”
“ ถามประชดเหรอจ๊าาา... แหมมมมๆ.. นังอินโนเซนต์ ”
…
“ ชั้นจะเก็บไว้พูดกับป๊าชั้นตอนจะขอตังค์ทำบ้านใหม่ต่างหาก ซ้อมไว้ เผื่อป๊าจะฟังชั้นบ้าง ”