ผมเป็นลูกคนโต ตอนนี้ผมกำลังจะขึ้น ป.ตรี ปีสุดท้ายของ ม.รัฐแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ แต่ก็ทำงานสอนพิเศษหาเงินไปด้วย ทั้งเลี้ยงตัวเอง เจียดเงินให้ทางบ้านบ้าง
ภาระที่มี ก็...
ค่าผ่อนบ้าน เหลืออีก 75,000 บาท ส่งเดือนละ 1,000 บาท (แต่จริงๆ จะให้น้องสาวส่งต่อ เพราะน้องเรียนไม่สูง จะได้ไม่ต้องดิ้นรนหาบ้านเอง)
ค่ากู้ ธ.ออมสิน เกือบ 100,000 บาท ส่งเดือนละ 1,630 บาท
หนี้ กยศ. 151,200 บาท จะเลือกผ่อนชำระ 15 ปี จะได้ไม่หนัก
บ้านผมมีฐานะยากจน จึงเป็นหนี้ได้เท่านี้ ส่วนทรัพย์สมบัติที่เหลือ ก็ที่นาเศษมรดกตายายแบ่งให้ 1 ไร่ (เพราะพี่น้องของแม่ได้คนละยี่สิบกว่าไร่ จึงต้องเรียกว่า เศษมรดก) แล้วก็บ้านพร้อมที่ดินขนาดเท่า 1/2 ของชานชาลา BTS ทั้งสองฝั่ง รวมรางด้วย (ผมไม่รู้ว่าจะคำนวณยังไง) อยู่ชานเมืองทางอีสานตอนใต้ แม่ตั้งราคาเฉียดล้าน แต่ก็มีคนขอซื้อ (ผมบอกไม่ขาย) ทรัพย์สมบัตินี้ ยังไม่ได้แบ่งกันสองพี่น้องนะครับ
ส่วนเงินก้อนน่ะเหรอ ที่บ้านไม่มีเลย รายได้หลักยังอยู่ที่ผม ทั้งที่ยังเรียนไม่จบ สอนพิเศษตามบ้านก็ได้ไม่เกิน 15,000 ต่อเดือน รายได้ไม่มั่นคง บางครั้งโชคร้าย เด็กหยุดเรียน ก็ซวยเรา ส่วนน้องสาวมีลูกมีผัวแล้ว ผมถือว่าคนละครอบครัว
ในอนาคต ผมต้องหาผ่อนรถยนต์สักคัน บ้านเล็กๆ หรือทาวน์เฮาส์เล็กๆ สักหลัง ไม่ได้ต้องการรวยอะไร แค่มีสมบัติเล็กๆ น้อยๆ ให้หลานก็พอ เผื่อเขาเลี้ยงผม เพราะผมไม่เคยตั้งใจจะไปสู่ขอใคร (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) ไม่ได้อยากมีลูก (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) แถมคนรักผมก็เป็นข้าราชการสายการแพทย์ ระดับชำนาญการ อายุสามสิบปลายๆ มีเงินเดือนรวมค่าโน่นนี่ก็ครึ่งแสน ไม่ต้องเป็นภาระผม ทั้งตอนนี้และตอนแก่ (และผมเองก็ไม่เคยคิดจะเป็นภาระเขาอยู่แล้ว เพราะเราควรพึ่งตัวเองให้ได้) คุณคิดว่าผมควรเป็นข้าราชการดีไหม เมื่อเทียบกับภาระที่มีเท่านี้ (ส่วนเรื่องไต่เต้าเลื่อนขั้นผมคงทำแหละ อิอิ) เพราะผมหวังแค่เงินบำนาญดูแลตัวเองตอนแก่แค่นั้น (ถ้าไม่เปลี่ยนนโยบายก่อน)
รบกวนพี่ๆที่มีประสบการณ์ ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยครับ แต่แฟนผมเชียร์ให้ทำงานเอกชน เพราะเงินดีกว่า แต่เขาคงไม่เข้าใจหรอกว่า ถ้าเขาจากไปก่อน ผมจะอยู่ยังไง
[ชีวิต อนาคต] ผมมีหนี้อยู่เท่านี้ ทรัพย์สมบัติเท่านี้ รับราชการดีไหมครับ
ภาระที่มี ก็...
ค่าผ่อนบ้าน เหลืออีก 75,000 บาท ส่งเดือนละ 1,000 บาท (แต่จริงๆ จะให้น้องสาวส่งต่อ เพราะน้องเรียนไม่สูง จะได้ไม่ต้องดิ้นรนหาบ้านเอง)
ค่ากู้ ธ.ออมสิน เกือบ 100,000 บาท ส่งเดือนละ 1,630 บาท
หนี้ กยศ. 151,200 บาท จะเลือกผ่อนชำระ 15 ปี จะได้ไม่หนัก
บ้านผมมีฐานะยากจน จึงเป็นหนี้ได้เท่านี้ ส่วนทรัพย์สมบัติที่เหลือ ก็ที่นาเศษมรดกตายายแบ่งให้ 1 ไร่ (เพราะพี่น้องของแม่ได้คนละยี่สิบกว่าไร่ จึงต้องเรียกว่า เศษมรดก) แล้วก็บ้านพร้อมที่ดินขนาดเท่า 1/2 ของชานชาลา BTS ทั้งสองฝั่ง รวมรางด้วย (ผมไม่รู้ว่าจะคำนวณยังไง) อยู่ชานเมืองทางอีสานตอนใต้ แม่ตั้งราคาเฉียดล้าน แต่ก็มีคนขอซื้อ (ผมบอกไม่ขาย) ทรัพย์สมบัตินี้ ยังไม่ได้แบ่งกันสองพี่น้องนะครับ
ส่วนเงินก้อนน่ะเหรอ ที่บ้านไม่มีเลย รายได้หลักยังอยู่ที่ผม ทั้งที่ยังเรียนไม่จบ สอนพิเศษตามบ้านก็ได้ไม่เกิน 15,000 ต่อเดือน รายได้ไม่มั่นคง บางครั้งโชคร้าย เด็กหยุดเรียน ก็ซวยเรา ส่วนน้องสาวมีลูกมีผัวแล้ว ผมถือว่าคนละครอบครัว
ในอนาคต ผมต้องหาผ่อนรถยนต์สักคัน บ้านเล็กๆ หรือทาวน์เฮาส์เล็กๆ สักหลัง ไม่ได้ต้องการรวยอะไร แค่มีสมบัติเล็กๆ น้อยๆ ให้หลานก็พอ เผื่อเขาเลี้ยงผม เพราะผมไม่เคยตั้งใจจะไปสู่ขอใคร (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) ไม่ได้อยากมีลูก (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) แถมคนรักผมก็เป็นข้าราชการสายการแพทย์ ระดับชำนาญการ อายุสามสิบปลายๆ มีเงินเดือนรวมค่าโน่นนี่ก็ครึ่งแสน ไม่ต้องเป็นภาระผม ทั้งตอนนี้และตอนแก่ (และผมเองก็ไม่เคยคิดจะเป็นภาระเขาอยู่แล้ว เพราะเราควรพึ่งตัวเองให้ได้) คุณคิดว่าผมควรเป็นข้าราชการดีไหม เมื่อเทียบกับภาระที่มีเท่านี้ (ส่วนเรื่องไต่เต้าเลื่อนขั้นผมคงทำแหละ อิอิ) เพราะผมหวังแค่เงินบำนาญดูแลตัวเองตอนแก่แค่นั้น (ถ้าไม่เปลี่ยนนโยบายก่อน)
รบกวนพี่ๆที่มีประสบการณ์ ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยครับ แต่แฟนผมเชียร์ให้ทำงานเอกชน เพราะเงินดีกว่า แต่เขาคงไม่เข้าใจหรอกว่า ถ้าเขาจากไปก่อน ผมจะอยู่ยังไง