รักเรา

นั่งอยู่กลางแสงของไฟสาดและส่อง กระทบสิ่งที่อาจมองเป็นความหมาย แม้จิตใจกำลังดิ่งงมและงาย แม้สุดท้ายรู้สึกเจ็บใจบางบาง หรือเพียง...ปล่อยวางในบางสิ่ง หรือเพียง...ละทิ้งสิ่งบางอย่าง หรือเพียง...บอกใจปล่อ

ในช่วงยามเงียบงันสงบนิ่ง สรรพสิ่งไร้ซึ่งความเคลื่อนไหว ดั่งเวลาคล้ายสงบหยุดนิ่งไป สิ่งใดใดไร้เคลื่อนไหวไร้สัญญาณ ในช่วงยามแห่งนั้นมีตัวตนหนึ่ง คล้ายซาบซึ้งห้วงคำนึงราวแตกฉาน ราวกับหนึ่งตัวตนหนึ่งวิญญ

...เคยไหมในระหว่างทางที่เดิน ยังรู้สึกระหกระเหินไร้เป้าหมาย ยังงุนงงอยู่ในกรอบรอบๆกาย ยังไม่ได้เจอสายทางของตัวตน ยังหน่วงๆอยู่ในห้วงคำนึงนึก ยังรู้สึกแม้วาจาว่าไม่สน ยังขุ่นข้องหมองจิตคิดกังวล ยังสับส

ก้าวย้ำซ้ำที่มิมีเลื่อน เสมือนเคลื่อนไหวแต่ไยนิ่ง เวลาหมุนวนหม่นใจจริง ทุกสิ่งรีบรุดหยุดเพียงเรา ไหลวนเวียนร่างอย่างถดถอย ปล่อยลมหายใจอย่างใครเขา ทิ้งคว้างลางเลือนเหมือนงำเงา ว่างเปล่าปล่อยปลอบลอบข่ม

https://www.youtube.com/watch?v=m606XvHalaA นั่งทำงานบางอย่างไปเรื่อยๆ มีลมเฉื่อยเท่านั้นที่เคลื่อนไหว เป็นลมที่พัดมาถึงหัวใจ ได้รู้สึกลึกในฤทัยได้รับมา ลมใช่ว่าจะไร้ความรู้สึก เพราะลึกๆลมไม่สิ้นถวิ