[CR] มือใหม่หัดเที่ยว ตอน ไต้หวันที่รัก จุ้บๆ

กระทู้รีวิว

เที่ยวต่างประเทศ ไต้หวัน เรียนต่อต่างประเทศ บันทึกนักเดินทาง Backpack

สวัสดีจ้า เราจะมาเล่าชีวิตในไต้หวันของเราให้ฟัง อิอิ
เล่าก่อนว่าไปได้ยังไง นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้ไปไต้หวันเลย เราไปโปรแกรมการเรียน 42วัน หรือเดือนครึ่งนั่นเอง เป็นเหมือนค่าย เรียนทั้งภาษาจีนและวัฒนธรรมของไต้หวัน และได้พบเพื่อนมากมาย (ที่เป็นคนไทย) ฮ่าๆๆ มีบางคนที่มาจากแคนนาดา อเมริกา และบราซิล

เรามาแนะนำไต้หวันกันเล็กน้อยก่อน
ไต้หวันประเทศที่เป็นเกาะเล็กๆ มีพื้นที่ 36,000 ตร.กม. อยู่กลางม.แปซิฟิค ติดกับจีน พื้นที่ส่วนใหญ่จะเป็นภูเขาและมีความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติอยู่เยอะมาก ขนาดในเมืองยังมีภูเขาเลย

ค่าเงินของไต้หวันใช้หน่วยเงินเป็น New Taiwan Dollar (NTD) ตอนที่เราไปค่าเงินประมาณ 1 บาท = 1.07
ตอนเราไป เจอแค่แบงค์ 100 500 และ 1000 เค้าว่ากันว่า 200และ2000 หายากมากกกกกกกก
ส่วนเหรียญนั่นมี 1 5 10 และ 50 บอกเลยเหรียญ50เหมือนขนาดเหรียญ10บ้านเรามาก ฮ่าๆ

Credit : http://www.eslhitchhiker.com/answers/taiwan/banking-money

ว่าแล้วก็ บินกันเลยยยยย

ถึงไต้หวันแล้ววว

ตอนไปวันแรก บอกเลยว่า เราพูดภาษาจีนไม่ได้เลยซักคำ ยกเว้น หว่อ อ้าย หนี่ (มันออกจากใจเลย) ฮ่าๆๆ
เราไปถึงก่อนวันแรกของโปรแกรม 1 วัน พักในหอของตัวมหาลัยที่เราไปเรียน National Taiwan Normal University จขกท.ได้เจอรูมเมทอยู่2คน มาจากจุฬาฯ และศิลปากร อายุเท่ากัน โชคดีมากๆ ถึงจะไม่ใช่เพื่อนต่างชาติแล้วได้ฝึกภาษาก็เถอะ แต่เตียงว่างไปเตียงนึง ใครจะมาน้าาาาา

ตรงนี้คือหน้าตัวมหาวิทยาลัยนี้ แต่อยู่คนละฝั่งกับแคมปัสที่หอเราตั้งอยู่

หน้าหอพัก เราไปตอนที่มันซ่อมอยู่เลยไม่มีรูปแบบที่ไม่ซ่อม ฮ่าๆๆ

ห้องนอน นอนได้4คน ถ้าใครไม่ซีเรียส ที่นี่จริงๆแล้วเป็นโรงแรมเปิดให้คนนอกพักด้วย ห้องที่สำหรับลูกค้าก็จะเป็นอีกแบบนึง ราคาจะถูกกว่าโรงแรมปกติ สนใจก็ไปพักได้เลย อยู่ที่ Shida (ซือต้า)

เอาภาพรอบๆแคมปัสมาให้ดู

ไปถึงวันแรกเราก็ยังไม่ทำอะไรมาก
อย่างแรกเราก็ไปซื้อซิมโทรศัพท์กันก่อน แล้วก็เดินเล่น
(จริงๆจะแนะนำว่า ซื้อซิมให้เสร็จตั้งแต่ที่สนามบินเลยจะเป็นการดี เพราะข้างนอกถ้าเกิดอายุไม่ถึง20จะซื้อไม่ได้ ซึ่งเราไม่สามารถซื้อได้

และข้างนอกได้ราคาที่แพงกว่าอีกด้วย)
เราและเพื่อนเราก็หาร้านขายซิมกัน เจอคุณพี่คนนี้

พูดกันไม่ค่อยรู้เรื่อง คุณพี่เลยเปิด Google Translate แปลซะเลย... แต่ภาษาที่แปลออกมา น่ากลัวกว่าคุณพี่พูดอีกค่ะ ฮ่าๆๆ แต่เราก็ผ่านมันมาด้วยดี เพราะคุณพี่ลูกค้ามาช่วยสื่อสารภาษาอังกฤษกันให้

จากนั้นเราก็มุ่งหน้าเดินเล่นต่อไป แล้วก็หิวกันมวากกก สะดุดตากับร้านขนมปังร้านนี้ ช่างจัดวางขนมปังได้น่ากินเหลือเกิน

เลยจัดไปคนละ ไม่น้อย

วันต่อมาเราก็ยังไม่เริ่มเรียน ก็มีการประชุมเล็กน้อย และมีพี่ๆสตาฟพาเดินรอบๆซือต้า พาดูว่าร้านไหนสามารถใช้คูปองอาหารได้บ้าง (นศ.มหาลัยนี้จะได้คูปองอาหารด้วย)

ร้านขายเครื่องดื่ม แบบนี้ที่ไต้หวันมีเยอะมากเลย และทุกร้านขาดไม่ได้ ต้องมีชานมไข่มุก!

พวกเราแวะไปต้าอานปาร์คกัน ใหญ่มากกกกกกกกกกก ขี่จักรยานรอบยังเหนื่อย 555

ข้ามถนนตามไฟทุกครั้ง ดีมากๆ

จบการแนะนำสถานที่ของพี่ๆสตาฟ ก็ว่างเย็นกันล่ะทีนี้ เรารูมเมท3คนเลยหาที่เที่ยว และเมื่อเราดูแผนที่รถไฟฟ้าใต้ดินของไต้หวันปุ้ป

ภาษาจีนเรียกว่า 捷運 Jie Yun เจี๋ย ยวิ่น (สะกดยังไงให้ได้เสียงนี้ดี 555) นะคะ
เพื่อนคนนึงเสนอว่า เราไปซีเหมินติงกันมั้ย ด้วยความที่ไม่รู้เรื่องกับไต้หวันมาก่อน ก็ เออไปก็ไปว่ะ ฮ่าๆๆๆ แต่ต้องกลับมาก่อน Bed Check 4ทุ่มด้วยนะคะ!!
อย่างแรกเราต้องไปสถานี Xi Men (ซีเหมิน) ค่ะ
เราเดินทางกันโดยใช้บัตรนี้ Easy Card YoYo Card (ภาษาจีน-โหยวโหยวข่า) ขาดไม่ได้เลยน้า ใช้ได้กับทุกอย่าง รถไฟฟ้า รถใต้ดิน รถบัส รถเมล์ จักรยาน เรือยังใช้ได้อ้ะ!!

บอกเลยมาวันแรกๆตามหาชานมกันทุกหนแห่ง

อร่อยยยยยยยย

สิ่งนี้คือเกี๊ยวทอด เป็นหนึ่งในเสี่ยวชึ(Xiao chi)ของไต้หวัน รูปอาจจะดูไม่ออก มันอยู่ในถุงง่ะ อิอิ

หลังจากหยุดพักกับชานมและของกินเล็กน้อย เราก็ตามหาร้านข้าวกันเถอะ

นี่แหละอาหารของเรา สุนัข!!! เย้ยยยยยย ไม่ใช่ นี่ร้านอาหาร มีโกลเด้นอยู่หน้าร้าน 2 ตัว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคนที่นี่ชอบตัดขนสุนัขทรงนี้ เป็นทุกพันธุ์เลยจริงๆ อยากให้มันส่องกระจกจัง มันจะคิดยังไงหน๊อออ? ฮ่าๆๆๆ

กินเสร็จเราก็จ้ำอ้าวกันต่อเลย เดี๋ยวไม่ทันเวลา เดินไปเรื่อยๆเจอร้านอาหารร้านเดียวกันคนละสาขาด้วย มีโกลเด้นเหมือนกันเลย ฮ่าๆๆ แต่เราก็เลยผ่านมันไป เดินกันต่อไปจนถึงข้างนอก ที่คนน้อยๆ แต่เราเจอร้านสะดวกซื้อใหญ่มาก ซึ่งตอนแรกจะไม่เข้าไป แต่!!! เมื่อเพื่อนคนนึงพูดว่า Free Wifi!!! เราก็แห่กันเข้าไปเดินเล่นในร้านซํกหน่อย... ฮ่าๆๆๆๆ