จขกท.เคยคิดไว้ตอนเด็กว่า คำว่า "ประสบความสำเร็จ" ของ จขกท. คือ การที่เรียนจบมา มีเงินเยอะๆพูดง่ายๆว่ารวย มีเงินให้พ่อให้แม่ใช้ แค่นั้น และก็คิดว่าอยากมีห้องเป็นของตัวเอง มีสนามหน้าบ้าน มีสระว่ายน้ำ ได้กินอาหารที่หรูๆเหมือนในทีวี ฯลฯ
จขกท.เป็นวัยรุ่นคนนึงที่ครึ่งนึงโตมาในต่างจังหวัด อีกครึ่งพึ่งมาโตในเมืองแสงสีเสียง สมัยยังเป็นเด็กๆประถมพ่อแม่ก็เข้ามาบุกเบิกในกรุงเทพนี่แหละ
เป็นพนักงานธรรมดาๆในบริษัทแห่งหนึ่งเงินเดือน ไม่เกิน 15,000 ทำเป็นสิบๆปี บริษัทเกิดต้องยุบ พ่อกับแม่เลยตกงานทั้งคู่ จากที่ไม่เคยออกจาก
กรุงเทพ ก็ต้องหาช่องทางหาเงิน จนมาพบกับจังหวัดแห่งแสงสีเสียงเมืองที่ไม่เคยหลับใหล ซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกใหม่ของครอบครัวเรา และมันก็แปลกจริงๆหลังจากที่มาบุกเบิกที่นี่ในการทำงานเพียงแค่ 5 ปีที่ จากเด็กที่โตในต่างจังหวัดที่ฝันว่าอยากมีห้องเป็นของตัวเอง บ้านมีสระว่ายน้ำ ได้กินอาหารดีๆอย่างในหนัง จากเด็กต่างจังหวัดที่เรียน รร.รัฐ ราคาเบาๆรู้จักแต่ลูกเจ้าของไร่เจ้าของสวน ลูกข้าราชการ นี่คือเท่สุด ได้มาเจอได้มาเรียนโรงเรียนที่มีแต่ลูกเจ้าของโรงแรม ลูกเจ้าของที่รับเหมาสร้างอะไรดังๆในเมืองแห่งนี้มากมาย ซึ่งเราบางทีมันก็เกินกว่าความฝันในวัยเด็กเรามาก
แต่ด้านสว่างก็มักมีด้านมืดเสมอ พอเรามีทุกอย่างอย่างที่เราเคยฝันไว้ 6-7 ปีต่อมากลับกลายเป็นว่าทุกๆวันเราอยู่บ้านคนเดียว ตื่นมา 2 โมงเช้าก็ไม่เห็นพ่อกับแม่ กลับมาจาก รร ก็ไม่เจอ กว่าจะกลับก็ประมาณ 4-5 ทุ่ม แล้วพอเราอยากไปเที่ยว มีเงินมากมายนะค่ะจะไปไหนก็ได้ แต่พ่อกับแม่กลับไม่มีเวลาเลยแม้แต่วันเดียวเป็นเวลา หลายปี #ปกติเคยดูแต่ในละครก็เฉยๆ พอมาเจอเข้าจริงๆถึงได้รู้ซึ้งเลยว่า จริงๆแล้วชีวิตต้องการอะไร
พ่อแม่ ของ จขกท. จัดอยู่ในหมวด มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา
พอ แก่ตัวไปก็จะ มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง
จขกท.เลยนิยาม ความสำเร็จในชีวิตของ จขกท. คือ มีเงิน มี เวลา และมีแรง !~ #เงินไม่ต้องมากมายเหมือนตอนนี้ขอแค่มีใช้ไม่ขัดสนก็พอ ^^
นิยามคำว่าประสบความสำเร็จในชีวิต ของคุณคืออะไรค่ะ ?
จขกท.เป็นวัยรุ่นคนนึงที่ครึ่งนึงโตมาในต่างจังหวัด อีกครึ่งพึ่งมาโตในเมืองแสงสีเสียง สมัยยังเป็นเด็กๆประถมพ่อแม่ก็เข้ามาบุกเบิกในกรุงเทพนี่แหละ
เป็นพนักงานธรรมดาๆในบริษัทแห่งหนึ่งเงินเดือน ไม่เกิน 15,000 ทำเป็นสิบๆปี บริษัทเกิดต้องยุบ พ่อกับแม่เลยตกงานทั้งคู่ จากที่ไม่เคยออกจาก
กรุงเทพ ก็ต้องหาช่องทางหาเงิน จนมาพบกับจังหวัดแห่งแสงสีเสียงเมืองที่ไม่เคยหลับใหล ซึ่งเป็นเรื่องที่แปลกใหม่ของครอบครัวเรา และมันก็แปลกจริงๆหลังจากที่มาบุกเบิกที่นี่ในการทำงานเพียงแค่ 5 ปีที่ จากเด็กที่โตในต่างจังหวัดที่ฝันว่าอยากมีห้องเป็นของตัวเอง บ้านมีสระว่ายน้ำ ได้กินอาหารดีๆอย่างในหนัง จากเด็กต่างจังหวัดที่เรียน รร.รัฐ ราคาเบาๆรู้จักแต่ลูกเจ้าของไร่เจ้าของสวน ลูกข้าราชการ นี่คือเท่สุด ได้มาเจอได้มาเรียนโรงเรียนที่มีแต่ลูกเจ้าของโรงแรม ลูกเจ้าของที่รับเหมาสร้างอะไรดังๆในเมืองแห่งนี้มากมาย ซึ่งเราบางทีมันก็เกินกว่าความฝันในวัยเด็กเรามาก
แต่ด้านสว่างก็มักมีด้านมืดเสมอ พอเรามีทุกอย่างอย่างที่เราเคยฝันไว้ 6-7 ปีต่อมากลับกลายเป็นว่าทุกๆวันเราอยู่บ้านคนเดียว ตื่นมา 2 โมงเช้าก็ไม่เห็นพ่อกับแม่ กลับมาจาก รร ก็ไม่เจอ กว่าจะกลับก็ประมาณ 4-5 ทุ่ม แล้วพอเราอยากไปเที่ยว มีเงินมากมายนะค่ะจะไปไหนก็ได้ แต่พ่อกับแม่กลับไม่มีเวลาเลยแม้แต่วันเดียวเป็นเวลา หลายปี #ปกติเคยดูแต่ในละครก็เฉยๆ พอมาเจอเข้าจริงๆถึงได้รู้ซึ้งเลยว่า จริงๆแล้วชีวิตต้องการอะไร
พ่อแม่ ของ จขกท. จัดอยู่ในหมวด มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา
พอ แก่ตัวไปก็จะ มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง
จขกท.เลยนิยาม ความสำเร็จในชีวิตของ จขกท. คือ มีเงิน มี เวลา และมีแรง !~ #เงินไม่ต้องมากมายเหมือนตอนนี้ขอแค่มีใช้ไม่ขัดสนก็พอ ^^