เราก็กำลังอยู่ในสถานะนี้คะ อยากเป็นฝ่ายบอกเลิก แต่ไม่รู้จะพูดยังไงให้ตัวเองเจ็บน้อยที่สุดก็เพราะยังรักเขาอยู่มากๆ
เรากับแฟนคบกันมา 8-9 ปีแล้ว อยู่ด้วยกันตลอดผ่านอุปสรรคต่างๆมาด้วยกันหมด เรื่องครอบครัวทางบ้าน การเงิน การกิน อื่นๆ ทะเลาะกันตามประสาลิ้นกับฟันแต่ก็จะเคลียร์กันจบ จนเมื่อปีที่แล้ว แฟนเราติดทหารเป็น2ปี เพราะเขาเรียนไม่จบ จบแค่ปวช ตอนนั้นเราก็กำลังจะจบ ป.ตรี วันที่เขาจับได้ใบแดง เขาโทมาหาเราบอกว่าจับได้ใบแดงแล้วก็ร้องไห้บอกเราว่าอย่าทิ้งเขานะ เราก็สัญญาว่าจะไม่ทิ้ง จะไม่มีใคร จะรอเขาคนเดียว พอเขาไปเป็นทหารเขาก็ซื้อไอโฟน ส่วนเราก็ใช้ซัมซุงแท็ปธรรมดา เขาบอกว่าจะได้ติดต่อกันง่ายขึ้น มากกว่าแค่โทคุยกัน ก็คุยไลน์ คุยวีดีโอ คอล มาเรื่อยๆก็ไม่มีปัญญาอะไร บอกรัก บอกคิดถึงกันเหมือนเดิม เราก็รอเขาไม่นอกใจตามสัญญาที่ให้ไว้ซึ่งกันและกัน จนวันที่เขาลงใต้ไปอยู่ฐานที่ยะลา เราก็เริ่มห่างกัน เพราะมีเวลาว่างไม่ตรงกัน เรารอคุยเขาก็บอกเหนื่อย ไม่ว่าง เราก็คิดว่าคงเป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่เปล่าเลย เขาเอาเวลาที่เราให้นอน ไปคุยกับผู้หญิงที่ยะลาโดยคุยกันผ่านโปรแกรมบีทอค ที่จะหาคนเล่นในระยะใกล้ๆ เราสืบจนได้หลักฐานมาจนหมด เขาก็ไม่ยอมรับ เราก็เลยลองหายเงียบไปไม่ติดต่อเขาเป็นอาทิด ปรกติเขาจะต้องติดต่อมาถามว่าเป็นอะไร แต่เขาก็เงียบหายไปเหมือนกัน เราทนไม่ไหวก็เลยโทไปหาว่าจะเอายังไง เขาก็บอกว่ายังรักเราอยู่ ไม่อยากเลิก แต่ความไว้ใจเราไม่เหลือแล้ว เสียความรู้สึกมาก เราถามเขาว่า เขาทำร้ายผู้หญิงที่รอเขาไม่มีใครเพราะสัญญากันไว้ทำไมเขาถึงเป็นคนผิดสัญญาเอง ผู้หญิงที่คุยกันไม่กี่เดือนผ่านโลกออนไลน์สามารถลบผู้หญิงที่คบมา8-9ปีได้เลยเหรอ เขาก็ไม่ตอบ นิ่งเงียบ ไม่โทหาไม่รับสาย ไม่สนใจ ตอนนี้เรารอเขาลา เราจะคุยกับเขาต่อหน้าตรงๆว่าจะเอายังไง แต่ใจเราอยากจะเลิก เพราะกลัวจะซ้ำรอยอีก แล้วเขาก็ต้องลงไปใต้อีก  
เราอยากเสียใจครั้งเดียว แต่ก็รักมากๆ ยังทำใจไม่ได้เลย และเราก็ไม่ใช่คนผิดด้วย เราจะทำไงดีให้ตัวเองเจ็บน้อยที่สุด ตอนนี้เราเรียนจบวิศวะแล้วตอนแรกคิดว่าจะทำงานรอเขาปลดเพื่อมาใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน แต่มันคงเป็นแค่ฝันที่วาดไว้ไม่ใช้ชีวิตจริง