สวัสดีค่ะ วันนี้ต้องขอบคุณเพื่อน ที่ให้พื้นที่นี้แก่ฉันในการนำเสนอเรื่องราว ที่ เก็บมา20ปี ฉันกับแม่ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว อยากหาทางออกที่ดี อยากเตือนใครหลายๆคน อยากได้พิมพ์ความในใจทั้งหมดออกมา อยากขอร้องผู้ปกครอง หรือใครก็ตามที่กำลังติดอบายมุขทุกอย่าง ให้เลิกซะ
แล้วก็เผื่อจะมีคนที่เคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆกันช่วยแก้ปัญหาได้บ้าง แล้วก็เผื่อจะเป็นอุทาหรณ์ ไว้เตือนสติ ใครหลายๆคน
ที่กำลังละเลยกับชีวิตครอบครัว
คือตอนนี้ฉันอายุ20ปี ตั้งแต่จำความได้คุณพ่อจะกินเหล้าตลอด กินหนักมาก แม่บอกว่าพ่อติดเหล่า บุหรี่ แต่มาเลิกบุหรี่ได้ตอนฉันเกิด แต่ยังไงเหล้าก็ไม่เลิกค่ะ ไม่ว่าจะขอร้องหรือทำยังไงก็ไม่เลิก วันเกิดฉัน วันเกิดพ่อ วันเกิดแม่ ขอร้อง เขียนการ์ดให้ เป็นห่วงพ่อ อยากให้พ่อเลิก “อืมๆ ” รับปาก แต่ไม่เลิก เวลาเดินทางไปใหน พ่อไม่ห่วงหรอก ว่าเราจะต้องอยู่บนรถนะ กินเหล้า10ขวด แต่ขับรถกลับบ้าน เราเป็นเด็กนะนั่งตัวแข็งทื่อ ร้องไม่ได้ โวยวายไม่ได้ เดี๋ยวพ่อเสียสมาธิ(ในขณะที่กินเหล้าไป10ขวดค่ะ) กลัวเกิดอุบัติเหตุ กลัวจะไม่ได้เจอหน้าแม่ แม่เราจะรู้มั้ยนะ อยากไปหาแม่ อยากกอดแม่เหลือเดิน ความรู้สึกนั้นยังจำได้ดี
(ตอนพิมพ์อยู่ในห้องนี่ พ่อนั่งโวยวายอยู่ข้างล่างค่ะ เมา )
ชีวิตประถม
พ่อจะเข้าพรรษาทุกครั้ง อ่าวพ่อก็หยุดได้หนิ ไม่ได้กินเหล้าก็ไม่ตายหนิ ช่วงนั้นมีความสุขที่สุดเลยในชีวิตเด็กประถมคนหนึ่ง ความหวังมาเต็ม ครอบครัวมีความสุขมาก แต่พอออกพรรษาปุ๊บ พ่อไม่สนเลยว่าจะเป็นวันเกิดลูก หรือเปล่า พอออกพรรษาปุ๊บ ไปกินเหล้า กลับมาบ้านโวยวายเสียงดัง ทะเลาะกับแม่ เป็นแบบนี้ทุกปี ประจำ วันออกพรรษาเวียนมาเมื่อไหร่ พ่อกลับบ้านดึก ไปกินเหล้า กลับมาโวยวาย ว่าลูกว่าแม่ จนความหวังทุกๆปีของฉันกลายเป็นความเคยชิน แล้วดับไป ………………………
ชีวิตมัธยม
ตัวฉัน ฉันมั่นใจเลยว่าฉันเป็นเด็กดีมาตลอด ไม่เคยทำให้ผิดหวัง ชิงทุนไปต่างประเทศได้ รับโล่ต่างๆนาๆ การเรียนดี(ตอนนี้ปานกลางละ55) กริยามารยาทดี เป็นที่รักของทุกคน ของคุณครู จนวันแม่ แม่ได้รับเลือกเป็นแม่ดีเด่น แล้วพ่อจะมีนิสัยแบบขี้น้อยใจนิดๆเห็นแม่ได้ พูดเหมือนอยากได้บ้างเรารู้สึกได้นะ แม่ก็รู้สึกได้ จนถึงวันพ่อ พ่อก็ได้รับเลือกบ้าง ที่คุณพ่อกับคุณแม่ได้รับเลือกเพราะคุณครูเห็นว่าเราเป็นเด็กดี ได้รับการอบรมมาดี ก็ลูกดีก็ต้องได้รับคำชมไปถึงพ่อแม่สิคะ (ฉันไม่ได้ว่าที่ฉันดีเพราะตัวเองนะ พ่อกับแม่ฉันดีค่ะ ครอบครัวสอนฉันดี ฉันจำได้ทุกคำพูดที่ท่านสอน แต่พ่อเสียอย่างเดียว ติดเหล้าแบบหนักมากกก) ต่อค่ะ ครูส่งชื่อเข้ารับรางวัล แต่คุณครูไม่รู้หรอกว่า จริงๆแล้ว พ่อติดเหล้า กลับบ้านดึก กลับมาก็มาว่าเราว่าแม่ทะเลาะกับแม่ เค้ามีข้อมูลให้กรอกเรากรอกไปว่าพ่อไม่กินเหล้าไม่การพนัน (รู้สึกผิดที่โกหก รู้สึกขัดในใจว่า มีพ่อที่เค้ารักเค้าทุ่มเท่เพื่อลูกนะ ถึงแม้ครอบครัวเค้าจะไม่รวยมากก็ตาม เราคุยกับเพื่อนในกลุ่มคนนึง เราก็รู้จักพ่อเค้านะคะ ใจดีมากเลยค่ะ เป็นคุณพ่อที่น่ารักเค้าเล่าเรื่องพ่อให้ฟัง พอสอนเราอย่านี้นะ ถึงจะไม่มีเงินมากแต่ก็มีความสุขได้ ใจความเป็นแบบนี้แหละค่ะ เราก็ได้แต่ยิ้มแล้วก็ชื่นชมพ่อเค้า มาเทียบกับพ่อเรา เศร้าจังเลยTT เราอยากให้รางวัลกับพ่อเพื่อนมากกว่าคุณพ่อของเราอีก) แต่หนูขอก่อนนะคะ ขอให้พ่อได้รางวัลนี่ เพื่อที่ จะได้ขอพ่อให้เลิกกินเหล้าค่ะ หลังจากไหว้พ่อในงานโรงเรียนเสร็จ เราร้องไห้ พ่อน้ำตาคลอ เราเดินจูงมือพ่อ จะส่งพ่อกลับบ้าน “พ่อ...พ่อเลิกเหล้าเพื่อหนูได้มั้ย หนูไม่อยากให้พ่อเป็นอะไร” กลัวโดนด่ากลับมานะ รู้สึกอายด้วย แต่ก็กลั้นใจพูดไป
พ่อตอบ “อืมๆ” อีกครั้ง แต่ความรู้สึกเราก็เหมือนบอกปัดไปอยู่ดีอ่ะ..................
(ขณะนี้พ่อยังคงโวยวายอยู่ เดี๋ยวมาต่อนะคะ ..... อย่าเพิ่งด่าพ่อหนูนะ555 .....อันนี้เล่าเฉพาะส่วนที่พ่อกินเหล้าเข้าไปเอง ไม่กินก็ดีแหละค่ะ เดี๋ยวพน.ถ้าว่างจะมาเล่าต่อค่ะ เรื่องที่เล่ามายังไม่ตรงกะหัวข้อเลย แม่กลับบ้านมาแล้วไปอยู่กับแม่ก่อนนะ)
ชีวิตเบื้อหน้าคือรอยยิ้ม......กับเบื้อหลังแสนเศร้า.....ลูกสาวของพ่อผู้ติดสุรา
สวัสดีค่ะ วันนี้ต้องขอบคุณเพื่อน ที่ให้พื้นที่นี้แก่ฉันในการนำเสนอเรื่องราว ที่ เก็บมา20ปี ฉันกับแม่ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว อยากหาทางออกที่ดี อยากเตือนใครหลายๆคน อยากได้พิมพ์ความในใจทั้งหมดออกมา อยากขอร้องผู้ปกครอง หรือใครก็ตามที่กำลังติดอบายมุขทุกอย่าง ให้เลิกซะ
แล้วก็เผื่อจะมีคนที่เคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆกันช่วยแก้ปัญหาได้บ้าง แล้วก็เผื่อจะเป็นอุทาหรณ์ ไว้เตือนสติ ใครหลายๆคน ที่กำลังละเลยกับชีวิตครอบครัว
คือตอนนี้ฉันอายุ20ปี ตั้งแต่จำความได้คุณพ่อจะกินเหล้าตลอด กินหนักมาก แม่บอกว่าพ่อติดเหล่า บุหรี่ แต่มาเลิกบุหรี่ได้ตอนฉันเกิด แต่ยังไงเหล้าก็ไม่เลิกค่ะ ไม่ว่าจะขอร้องหรือทำยังไงก็ไม่เลิก วันเกิดฉัน วันเกิดพ่อ วันเกิดแม่ ขอร้อง เขียนการ์ดให้ เป็นห่วงพ่อ อยากให้พ่อเลิก “อืมๆ ” รับปาก แต่ไม่เลิก เวลาเดินทางไปใหน พ่อไม่ห่วงหรอก ว่าเราจะต้องอยู่บนรถนะ กินเหล้า10ขวด แต่ขับรถกลับบ้าน เราเป็นเด็กนะนั่งตัวแข็งทื่อ ร้องไม่ได้ โวยวายไม่ได้ เดี๋ยวพ่อเสียสมาธิ(ในขณะที่กินเหล้าไป10ขวดค่ะ) กลัวเกิดอุบัติเหตุ กลัวจะไม่ได้เจอหน้าแม่ แม่เราจะรู้มั้ยนะ อยากไปหาแม่ อยากกอดแม่เหลือเดิน ความรู้สึกนั้นยังจำได้ดี
(ตอนพิมพ์อยู่ในห้องนี่ พ่อนั่งโวยวายอยู่ข้างล่างค่ะ เมา )
ชีวิตประถม
พ่อจะเข้าพรรษาทุกครั้ง อ่าวพ่อก็หยุดได้หนิ ไม่ได้กินเหล้าก็ไม่ตายหนิ ช่วงนั้นมีความสุขที่สุดเลยในชีวิตเด็กประถมคนหนึ่ง ความหวังมาเต็ม ครอบครัวมีความสุขมาก แต่พอออกพรรษาปุ๊บ พ่อไม่สนเลยว่าจะเป็นวันเกิดลูก หรือเปล่า พอออกพรรษาปุ๊บ ไปกินเหล้า กลับมาบ้านโวยวายเสียงดัง ทะเลาะกับแม่ เป็นแบบนี้ทุกปี ประจำ วันออกพรรษาเวียนมาเมื่อไหร่ พ่อกลับบ้านดึก ไปกินเหล้า กลับมาโวยวาย ว่าลูกว่าแม่ จนความหวังทุกๆปีของฉันกลายเป็นความเคยชิน แล้วดับไป ………………………
ชีวิตมัธยม
ตัวฉัน ฉันมั่นใจเลยว่าฉันเป็นเด็กดีมาตลอด ไม่เคยทำให้ผิดหวัง ชิงทุนไปต่างประเทศได้ รับโล่ต่างๆนาๆ การเรียนดี(ตอนนี้ปานกลางละ55) กริยามารยาทดี เป็นที่รักของทุกคน ของคุณครู จนวันแม่ แม่ได้รับเลือกเป็นแม่ดีเด่น แล้วพ่อจะมีนิสัยแบบขี้น้อยใจนิดๆเห็นแม่ได้ พูดเหมือนอยากได้บ้างเรารู้สึกได้นะ แม่ก็รู้สึกได้ จนถึงวันพ่อ พ่อก็ได้รับเลือกบ้าง ที่คุณพ่อกับคุณแม่ได้รับเลือกเพราะคุณครูเห็นว่าเราเป็นเด็กดี ได้รับการอบรมมาดี ก็ลูกดีก็ต้องได้รับคำชมไปถึงพ่อแม่สิคะ (ฉันไม่ได้ว่าที่ฉันดีเพราะตัวเองนะ พ่อกับแม่ฉันดีค่ะ ครอบครัวสอนฉันดี ฉันจำได้ทุกคำพูดที่ท่านสอน แต่พ่อเสียอย่างเดียว ติดเหล้าแบบหนักมากกก) ต่อค่ะ ครูส่งชื่อเข้ารับรางวัล แต่คุณครูไม่รู้หรอกว่า จริงๆแล้ว พ่อติดเหล้า กลับบ้านดึก กลับมาก็มาว่าเราว่าแม่ทะเลาะกับแม่ เค้ามีข้อมูลให้กรอกเรากรอกไปว่าพ่อไม่กินเหล้าไม่การพนัน (รู้สึกผิดที่โกหก รู้สึกขัดในใจว่า มีพ่อที่เค้ารักเค้าทุ่มเท่เพื่อลูกนะ ถึงแม้ครอบครัวเค้าจะไม่รวยมากก็ตาม เราคุยกับเพื่อนในกลุ่มคนนึง เราก็รู้จักพ่อเค้านะคะ ใจดีมากเลยค่ะ เป็นคุณพ่อที่น่ารักเค้าเล่าเรื่องพ่อให้ฟัง พอสอนเราอย่านี้นะ ถึงจะไม่มีเงินมากแต่ก็มีความสุขได้ ใจความเป็นแบบนี้แหละค่ะ เราก็ได้แต่ยิ้มแล้วก็ชื่นชมพ่อเค้า มาเทียบกับพ่อเรา เศร้าจังเลยTT เราอยากให้รางวัลกับพ่อเพื่อนมากกว่าคุณพ่อของเราอีก) แต่หนูขอก่อนนะคะ ขอให้พ่อได้รางวัลนี่ เพื่อที่ จะได้ขอพ่อให้เลิกกินเหล้าค่ะ หลังจากไหว้พ่อในงานโรงเรียนเสร็จ เราร้องไห้ พ่อน้ำตาคลอ เราเดินจูงมือพ่อ จะส่งพ่อกลับบ้าน “พ่อ...พ่อเลิกเหล้าเพื่อหนูได้มั้ย หนูไม่อยากให้พ่อเป็นอะไร” กลัวโดนด่ากลับมานะ รู้สึกอายด้วย แต่ก็กลั้นใจพูดไป
พ่อตอบ “อืมๆ” อีกครั้ง แต่ความรู้สึกเราก็เหมือนบอกปัดไปอยู่ดีอ่ะ..................
(ขณะนี้พ่อยังคงโวยวายอยู่ เดี๋ยวมาต่อนะคะ ..... อย่าเพิ่งด่าพ่อหนูนะ555 .....อันนี้เล่าเฉพาะส่วนที่พ่อกินเหล้าเข้าไปเอง ไม่กินก็ดีแหละค่ะ เดี๋ยวพน.ถ้าว่างจะมาเล่าต่อค่ะ เรื่องที่เล่ามายังไม่ตรงกะหัวข้อเลย แม่กลับบ้านมาแล้วไปอยู่กับแม่ก่อนนะ)