ว่าด้วยเรื่อง"ชื่อ"

          เดี๋ยวๆไม่ใช่ละ นี้มันไม่ใช้จดหมายลูกโซ่ที่ฮิตกันตั้งแต่สมัยพระเจ้าเหานะเฟร้ย!!  แต่มันคือ "บล็อก" ของนัก(พยายาม)เขียน ที่มีนามปากกาว่า......(ว่าอะไรไม่รู้คิดไม่ออก)

สำหรับบทความแรกที่จะเขียนขึ้นมานั้น ผู้เขียนขอยกเรื่อง"ชื่อ"  มาเป็นประเด็น เพราะมันมีที่มา.....จากประสบการณ์จริงของผู้เขียน

         "ชื่อ" คือคำเรียกแทนตัวของ คน สัตว์ สิ่งของ
ในอดีต"ชื่อ"ของคนไทยจะถูกตั้งแบบง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก ซํบซ้อน เช่น นายดำ นายแดง (แปลกใจที่ ม่วง ฟ้า คราม เหลือง น้ำเงิน ไม่ค่อยนิยมกันในสมัยนั้น)

     แต่ใน ปัจจุบัญ ถ้าใครชื่อ นายดำ นายแดง แล้วนั้น คงจะถูกเพื่อนล้อ กันตั้งแต่เด็กยันโต  ผู้เป็นพ่อแม่ จึงขยัน สรรค์หาชื่อที่ไพเราะเพราะพริ้ง มีความหมาย ไม่ซ้ำ ไม่เฉย  แต่!  อ่านยากโคตร!

          เช่น พชฤ , ณพรรณพ  (ลองอ่านออกเสียงกันเอาเอง) นึกแล้วก็สงสารคุณครู เวลาขานชื่อนักเรียน คงปวดหัวกันหน้าดู
จะว่าไป แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วสำหรับการตั้งชื่อ  แต่!  ไม่!คุณคิดผิด เพราะนอกจากชื่อที่ไพเราะ และ  มีความหมายแล้วนั้น ยังจะต้องดูลักขณา ราศี กาลกินี ฯลฯ  เยอะแยะไปหมด

                ล่าสุดผู้เขียนต้องทำการเปลี่ยนชื่ออย่างเร่งด่วน เพราะท่านแม่นำชื่อของผู้เขียนไปให้พระท่านดู พระท่านมีคอมเม้นท์มาว่า ชื่อเดิมของผู้เขียนนั้น จะทำให้ผู้เขียน เป็นมะเร็ง..ล้มละลาย..ตายโหง! อรึม!





          ผู้เขียนแอบจิตตก อยู่ครึ่งวัน คิดไปคิดมา อย่าเสี่ยงเลยดีกว่า ถึงแม้ว่าจะไม่เชื่อ แต่ก็จะไม่ลบหลู่ เลยจัดแจงเปลี่ยนชื่อตัว เพื่อความสบายใจ

           ถึงแม้ว่าเรื่องชื่อจะเป็นความเชื่อที่ สามารถ ทำให้บุคคลๆนั้น มีโชคลาภ และเรื่องดีๆ นั้น แต่ถึงอย่างไรผู้เขียนก็ยังเชื่อว่า การกระทำสำคัญกว่าสิ่งใดๆ ดังปรัชญาที่ว่า “ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว”


         บทความ ว่าด้วยเรื่อง”ชื่อ” นี้เป็นเพียงความคิดเห็นของผู้เขียน หากผิดพลาดประการใด จึงขออภัยมา ณ ที่นี้ ด้วย แล้วกลับมาพบกันใหม่ กับ เรื่องหน้า......ขอบพระคุณที่ติดตามอ่านจนจบ