เป็นระยะเวลาเกือบ 4ปีมาละที่ผมได้คบกับผู้หญิงคนนึง จนวันนี้ได้เลิกลากันไปอย่างไม่หวนคืนมา
สมัยที่ผมอยุ่ปี1 ผมได้มีแฟนไปเรื่อยไม่คิดจะจริงจรังกลับใครซักคน เป็นเวลา1ปีเต็มที่ผมใช้ระยะเวลาอิสระจนกระทั้งผมขึ้นปี2 ผมได้รู้จักกับรุ่นน้องคนหนึงซึ่งเรียนสาขาเดียวกัน ผมได้เจอกับเค้าระหว่างตึกที่เรียนครั้งแรกที่ผมเห็นเธอผมรู้สึกว่าหัวใจมันเต้นรัวยังไงไม่รู้แต่ก็ไม่อะไรมากแต่หลังจากนั้นผมได้ไปเทียวผับและได้เจอกับน้องเค้าอีกแล้วตอนนั้นมันยิ่งแบบทำให้อยากใกล้ชิตเธอมากขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้นไม่นานพอดีกว่าเพื่อนของผมรุ้จักอยุ่ คิดในใจ...เข้าทางกูละ นเพื่อนของผมติดต่อให้ ผมได้ไปหาเธอเวลาเธอไม่สบายซื้อยาไปป้อนซื้อข้าวไปส่ง ตอนนั้นเป็นอารมณ์ที่แบบ อินเลิฟมากๆหลังจากนั้นเราตกลงปรงใจได้เป็นแฟนกัน...เป็นระยะเวลาเกือบ4ปีที่เธอได้อยุ่กับผม ทะเลาะบ้าง เธอเป็นคนที่ตามใจผมตลอดเวลาไม่ว่าอะไรซักอย่างไม่ว่า ตอนแรกแม่ของเธอเป็นคนที่ดุมาก...แม่ของเธอมาเยี่ยมเธอทุกสัปดาห์โดยเธอโกหกแม่ของเธอว่าเธออยู่กับเพื่อน..แต่จริงๆแล้วเธออยุ่กับผม ห้องผมกับห้องเพื่อนของเธอห้างกันเพียงห้าห้อง ตอนนั้นแม่เธอขึ้นมาหาโดยไม่บอกไม่กล่าวแต่ไม่พบลูกสาว.555 เธออยุ่กับผมที่ห้อง แม่ของเธอได้ตรงเข้ามาที่ห้องของผมเพราะรองเท้าเธอถอดไว้หน้าห้อง พอมาถึงได้คาะประตูเสียงดังสนั่น..เธอบอกให้ผมไปหลบหลังห้อง....เราก็คิดในใจนี้มันห้องเราไม่ใช่หรือว่ะ เราไมเราต้องไปหลบ...แต่ผมไม่ขัดเธอผมจึงไปหลบ555...พอแม่เธอเข้ามารีบหาใหญ่เลยประกฎว่าเจอครับ...เรียกผมออกไปคุยแล้วบอกว่าทำไมถึงหลบ..ผมบอกไป...ว่า ก็ลูกของน้าให้ผมหลบผมก็หลบเพราะไม่อยากให้มาเจออะไรแบบนี้ผมก็ยอมรับผิด..แม่ของเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรมากหลังจากนั้นก็ปล่อยให้อยุ่ด้วยกัน..แม่ของเธอก็บอกว่าให้ดูแลกันดีๆ หลังจากนั้นผ่านไป เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยมากขึ้นเธอทำอะไรผมก็จะรำคาญเธอตลอด..ทุกครั้งที่เธอทำให้ผมไม่พอใจผมจะขับใสไล่ส่งเธอให้ไปจากชีวิตผมตลอด....แต่เธอก็ไม่ยอมไปจากผม... ผมเที่ยวเกือบทุกวันโดยปล่อยให้เธอนอนอยุ่ในห้องเพียงรำพังตลอด ผมได้ไปมีผู้หญิงใหม่เรื่อยๆแอบคุย แอบไปหา แต่ไม่ได้มีอะไร...เพราะผมเบื่อที่เธอค่อยจู่จี้จุกจิกผม ..เวลาผ่านไปซักพัก ผมใกล้จะเรียนจบ..ผมได้พาเธอมาพบพ่อแม่ของผม...พ่อแม่ของผมเป็นเชื้อสายจีน เค้าก็ถามๆๆ...แต่พ่อกับแม่ผมก็ยอมรับว่าok...ไม่โอเคร่ก็ไม่ได้หรอกเพราะแม่ของเธอรู้ว่ามาอยุ่กับผมไปแล้ว...เธอบอกกับผมทุกๆวันว่าอย่างแต่งงาน..แต่ผมกลับบอกเธอไหปว่าไร้สาระเรียนยังไม่จบยังไม่มีการไม่มีงานทำจะแต่งงานได้ไง...เธอก็แอบน้อยใจบ้างครั้งที่ผมตอบแบบนี้มาตลอด...แต่ในใจผมก็รักเธอน่ะ เพราะเธอเป็นคนที่ดีสำหรับผมที่สุดแล้วจริงๆ....แต่แล้วหลังจากนั้นอีก2เดือนผมจะรับปริญาบัตร ผมได้ไปเที่ยวแล้วเห็นรุ่นน้องคนนึงชื่อ{หญิง}นามสมมุดิ หญิงเป็นรุ่นน้องที่เฟรนรี่มากๆเข้าได้กับทุกคน เวลาแฟนผมกลับบ้านผมก็จะไปหาหญิงตลอด แต่แล้ว..เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นแฟนของผมรุ้รหัส facebook ผม แต่ผมคิดว่าคนรู้จักของแฟนผมไปบอก...ผมก็อ้างไปเรื่อยเปื่อยว่าไม่มีอะไร แค่รุ้จักน้องเค้าเฉยๆแฟนผมก็ไม่ได้อะไร...แต่แฟนผมรุ้ทั้งรู้ว่าผมกิ๊กก๊ะกับน้องหญิงอยู่ ยังไม่จบน้าเดียวไปอาบน้ำก่อนเดียวมาต่อ55
การกระทำที่ทำให้เสียคนที่รักไปโดยไม่กลับคืนมา{18+}
สมัยที่ผมอยุ่ปี1 ผมได้มีแฟนไปเรื่อยไม่คิดจะจริงจรังกลับใครซักคน เป็นเวลา1ปีเต็มที่ผมใช้ระยะเวลาอิสระจนกระทั้งผมขึ้นปี2 ผมได้รู้จักกับรุ่นน้องคนหนึงซึ่งเรียนสาขาเดียวกัน ผมได้เจอกับเค้าระหว่างตึกที่เรียนครั้งแรกที่ผมเห็นเธอผมรู้สึกว่าหัวใจมันเต้นรัวยังไงไม่รู้แต่ก็ไม่อะไรมากแต่หลังจากนั้นผมได้ไปเทียวผับและได้เจอกับน้องเค้าอีกแล้วตอนนั้นมันยิ่งแบบทำให้อยากใกล้ชิตเธอมากขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้นไม่นานพอดีกว่าเพื่อนของผมรุ้จักอยุ่ คิดในใจ...เข้าทางกูละ นเพื่อนของผมติดต่อให้ ผมได้ไปหาเธอเวลาเธอไม่สบายซื้อยาไปป้อนซื้อข้าวไปส่ง ตอนนั้นเป็นอารมณ์ที่แบบ อินเลิฟมากๆหลังจากนั้นเราตกลงปรงใจได้เป็นแฟนกัน...เป็นระยะเวลาเกือบ4ปีที่เธอได้อยุ่กับผม ทะเลาะบ้าง เธอเป็นคนที่ตามใจผมตลอดเวลาไม่ว่าอะไรซักอย่างไม่ว่า ตอนแรกแม่ของเธอเป็นคนที่ดุมาก...แม่ของเธอมาเยี่ยมเธอทุกสัปดาห์โดยเธอโกหกแม่ของเธอว่าเธออยู่กับเพื่อน..แต่จริงๆแล้วเธออยุ่กับผม ห้องผมกับห้องเพื่อนของเธอห้างกันเพียงห้าห้อง ตอนนั้นแม่เธอขึ้นมาหาโดยไม่บอกไม่กล่าวแต่ไม่พบลูกสาว.555 เธออยุ่กับผมที่ห้อง แม่ของเธอได้ตรงเข้ามาที่ห้องของผมเพราะรองเท้าเธอถอดไว้หน้าห้อง พอมาถึงได้คาะประตูเสียงดังสนั่น..เธอบอกให้ผมไปหลบหลังห้อง....เราก็คิดในใจนี้มันห้องเราไม่ใช่หรือว่ะ เราไมเราต้องไปหลบ...แต่ผมไม่ขัดเธอผมจึงไปหลบ555...พอแม่เธอเข้ามารีบหาใหญ่เลยประกฎว่าเจอครับ...เรียกผมออกไปคุยแล้วบอกว่าทำไมถึงหลบ..ผมบอกไป...ว่า ก็ลูกของน้าให้ผมหลบผมก็หลบเพราะไม่อยากให้มาเจออะไรแบบนี้ผมก็ยอมรับผิด..แม่ของเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรมากหลังจากนั้นก็ปล่อยให้อยุ่ด้วยกัน..แม่ของเธอก็บอกว่าให้ดูแลกันดีๆ หลังจากนั้นผ่านไป เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยมากขึ้นเธอทำอะไรผมก็จะรำคาญเธอตลอด..ทุกครั้งที่เธอทำให้ผมไม่พอใจผมจะขับใสไล่ส่งเธอให้ไปจากชีวิตผมตลอด....แต่เธอก็ไม่ยอมไปจากผม... ผมเที่ยวเกือบทุกวันโดยปล่อยให้เธอนอนอยุ่ในห้องเพียงรำพังตลอด ผมได้ไปมีผู้หญิงใหม่เรื่อยๆแอบคุย แอบไปหา แต่ไม่ได้มีอะไร...เพราะผมเบื่อที่เธอค่อยจู่จี้จุกจิกผม ..เวลาผ่านไปซักพัก ผมใกล้จะเรียนจบ..ผมได้พาเธอมาพบพ่อแม่ของผม...พ่อแม่ของผมเป็นเชื้อสายจีน เค้าก็ถามๆๆ...แต่พ่อกับแม่ผมก็ยอมรับว่าok...ไม่โอเคร่ก็ไม่ได้หรอกเพราะแม่ของเธอรู้ว่ามาอยุ่กับผมไปแล้ว...เธอบอกกับผมทุกๆวันว่าอย่างแต่งงาน..แต่ผมกลับบอกเธอไหปว่าไร้สาระเรียนยังไม่จบยังไม่มีการไม่มีงานทำจะแต่งงานได้ไง...เธอก็แอบน้อยใจบ้างครั้งที่ผมตอบแบบนี้มาตลอด...แต่ในใจผมก็รักเธอน่ะ เพราะเธอเป็นคนที่ดีสำหรับผมที่สุดแล้วจริงๆ....แต่แล้วหลังจากนั้นอีก2เดือนผมจะรับปริญาบัตร ผมได้ไปเที่ยวแล้วเห็นรุ่นน้องคนนึงชื่อ{หญิง}นามสมมุดิ หญิงเป็นรุ่นน้องที่เฟรนรี่มากๆเข้าได้กับทุกคน เวลาแฟนผมกลับบ้านผมก็จะไปหาหญิงตลอด แต่แล้ว..เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นแฟนของผมรุ้รหัส facebook ผม แต่ผมคิดว่าคนรู้จักของแฟนผมไปบอก...ผมก็อ้างไปเรื่อยเปื่อยว่าไม่มีอะไร แค่รุ้จักน้องเค้าเฉยๆแฟนผมก็ไม่ได้อะไร...แต่แฟนผมรุ้ทั้งรู้ว่าผมกิ๊กก๊ะกับน้องหญิงอยู่ ยังไม่จบน้าเดียวไปอาบน้ำก่อนเดียวมาต่อ55