ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน... ยิ่งถ้าเป็นเรื่องหัวใจคน วันนี้ทน วันหน้าอาจจะละลายหายไปเลยในแบบที่เราไม่เคยคาดคิดมาก่อนก็ได้...
แต่ก่อนจะถึงวันนั้น จงลองสละเวลาสักนิด มองคนรอบข้าง...
ถ้าวันหนึ่งเราต้องจากกันไป แล้ววันใดเราอาจจะมีใครมาแทนที่เขา....
ให้ลองนั่งคิดดูว่า....
สมมุติว่า....วันนั้นคนที่นั่งอยู่ข้างๆเราไม่ใช่เขา แต่เป็นคนอื่น อาจจะเป็นคนนั้น คนนี้ จงใช้สายตากวาดมองไปรอบๆ หาคนที่เราถูกใจ หรือ คนที่เราคิดว่ามาแทนเขาได้...
แล้วลองคิด...ว่า เราจะทนได้ไหม รู้สึกสบายใจบ้างไหม หรือเราจะยิ้มได้เหมือนที่เคยยิ้มให้เขาได้เหมือนเดิมไหม ...
เวลาหอมแก้ม กอด...หรือนอนข้างๆกัน จะรุ้สึกอบอุ่นใจได้เหมือนกันไหม....
ถ้ารุ้สึกใช่ รุ้สึกดี... ก็จงลุกขึ้นและเดินไปจากชีวิตเขาเสีย...ตั้งแต่วันนี้
แต่ถ้าไม่ ... ก็จงกลับไป รักเขาให้เหมือนเดิม แต่ให้เพิ่มความเข้าใจกันให้มากขึ้น...
ถูกแล้วที่ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน โดยเฉพาะหัวใจคน...
แต่เชื่อเถอะ....ในโลกนี้ไม่มีใครแทนใครได้หรอก........
นี่แหล่ะ คิอ "ความรัก" ในแบบที่ผมคิดมาโดยตลอด......................
เห็นว่าน้องชายกำลังมีปัญหา...ผมก็คงยื่นมือไปช่วยเหลืออะไรมากไม่ได้...
ก็คงมีแต่คำพูดเตือนสติคนทั้งคู่ ซึ่งกลั่นกรองมาจากชีวิตจริงอันแสนโหดร้ายที่เคยประสบมาก่อน
ด้วยตัวหนังสือไม่กี่ตัว ที่พิมพ์ขึ้นมาจากแป้นพิมพ์ห่วยๆ....คอมพ์กากๆ เครื่องหนึ่ง เท่านั้น....
ขอบคุณทุกๆท่านที่ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ด้วยนะครับ....

นิยามของคำว่า "ความรัก" ของพี่ชายคนหนึ่งฝากไว้ให้น้องชาย ที่กำลังมีปัญหาชีวิตครอบครัว....
แต่ก่อนจะถึงวันนั้น จงลองสละเวลาสักนิด มองคนรอบข้าง...
ถ้าวันหนึ่งเราต้องจากกันไป แล้ววันใดเราอาจจะมีใครมาแทนที่เขา....
ให้ลองนั่งคิดดูว่า....
สมมุติว่า....วันนั้นคนที่นั่งอยู่ข้างๆเราไม่ใช่เขา แต่เป็นคนอื่น อาจจะเป็นคนนั้น คนนี้ จงใช้สายตากวาดมองไปรอบๆ หาคนที่เราถูกใจ หรือ คนที่เราคิดว่ามาแทนเขาได้...
แล้วลองคิด...ว่า เราจะทนได้ไหม รู้สึกสบายใจบ้างไหม หรือเราจะยิ้มได้เหมือนที่เคยยิ้มให้เขาได้เหมือนเดิมไหม ...
เวลาหอมแก้ม กอด...หรือนอนข้างๆกัน จะรุ้สึกอบอุ่นใจได้เหมือนกันไหม....
ถ้ารุ้สึกใช่ รุ้สึกดี... ก็จงลุกขึ้นและเดินไปจากชีวิตเขาเสีย...ตั้งแต่วันนี้
แต่ถ้าไม่ ... ก็จงกลับไป รักเขาให้เหมือนเดิม แต่ให้เพิ่มความเข้าใจกันให้มากขึ้น...
ถูกแล้วที่ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน โดยเฉพาะหัวใจคน...
แต่เชื่อเถอะ....ในโลกนี้ไม่มีใครแทนใครได้หรอก........
นี่แหล่ะ คิอ "ความรัก" ในแบบที่ผมคิดมาโดยตลอด......................
เห็นว่าน้องชายกำลังมีปัญหา...ผมก็คงยื่นมือไปช่วยเหลืออะไรมากไม่ได้...
ก็คงมีแต่คำพูดเตือนสติคนทั้งคู่ ซึ่งกลั่นกรองมาจากชีวิตจริงอันแสนโหดร้ายที่เคยประสบมาก่อน
ด้วยตัวหนังสือไม่กี่ตัว ที่พิมพ์ขึ้นมาจากแป้นพิมพ์ห่วยๆ....คอมพ์กากๆ เครื่องหนึ่ง เท่านั้น....
ขอบคุณทุกๆท่านที่ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ด้วยนะครับ....