ปัญหาเก่าๆของอิตาลี ก็คือ ชอบกลับไปใช้สไตร์การเล่นแนวเดิมๆที่ตัวเองถนัด อุด...เน้นรับมากเกินไป (เมื่อคืนดูอยู่)
เรื่มเกม มา15นาทีแรกทำท่าจะดีไปๆมาๆกลับไปเล่นเหมือนเดิม หวังพึ่งปิโล่ (ที่อายุมากแล้ว)กับ บุฟฟ่อน มากเกิน
ยิ่งครึ่งหลังนี่อุดมาก หวังรอเสมอปล่อยให้อุรุกวัยเปิดเกมส์บุกสวยๆได้หลายครั้ง(เมือคืนไม่ได้บุฟฟ่อนเซฟผมว่าไม่ตำกว่า3เม็ด)
ปล.ถ้าไปดูอิตาลี สมัยลิปปี้ คุมทีม จะเห็นได้ว่าถ้าเล่นเกมส์บุกจริงๆก็เล่นได้(แล้วทำได้ดีด้วย) ถึงจะไม่มีนักเตะพรสวรรค์อย่างบักโจ้แล้วก็ตาม...
แต่เลือกที่จะไม่เล่นเอง
คิดเหมือนกันมั้ย...กับการตกรอบของอิตาลี
เรื่มเกม มา15นาทีแรกทำท่าจะดีไปๆมาๆกลับไปเล่นเหมือนเดิม หวังพึ่งปิโล่ (ที่อายุมากแล้ว)กับ บุฟฟ่อน มากเกิน
ยิ่งครึ่งหลังนี่อุดมาก หวังรอเสมอปล่อยให้อุรุกวัยเปิดเกมส์บุกสวยๆได้หลายครั้ง(เมือคืนไม่ได้บุฟฟ่อนเซฟผมว่าไม่ตำกว่า3เม็ด)
ปล.ถ้าไปดูอิตาลี สมัยลิปปี้ คุมทีม จะเห็นได้ว่าถ้าเล่นเกมส์บุกจริงๆก็เล่นได้(แล้วทำได้ดีด้วย) ถึงจะไม่มีนักเตะพรสวรรค์อย่างบักโจ้แล้วก็ตาม...
แต่เลือกที่จะไม่เล่นเอง