มีเรื่องอยากเล่าครับ แบบว่ายุ่งเรื่องชาวบ้านจนตัวเองได้เรื่อง
โดยเรื่องนี้เกิดขึ้นนานแล้วเมื่อประมาณปี 2543 ก็อยากเล่าผ่านตัวหนังสือให้รู้กันไป. เรื่องมีอยู่ว่า...
ช่วงประมาณ 3 ทุ่ม หน้าหนาวริมถนนรอบเมืองอุดร เส้นระหว่างบิ๊กซีไปแยกบ้านจั่น
กระผมขับรถไปส่งแฟนเก่าอยู่ใกล้ๆ ทางรถไฟ โดยช่วงที่ขับผ่านนั้น สายตาได้มองไปข้างทางเห็นรถมอเตอร์ไซด์จอดอยู่
มองลึกลงไปพุ่มไม้อีกนิดก็เห็นคน 2 คน คงนั่งจีบกันอยู่
ริมถนนแถวนั้นมืดมาก และจะเป็นริมคลองมีพุ่มไม้ตลอดแนว วัยรุ่นเค้าชอบไปพรอดพร่ำรักกันครับ รถผมขับผ่านก็เห็นแล้วว่าต้องมีฉากฟีเจอร์ริ่งกันต่อไปแน่ๆ
หลังส่งแฟนเสร็จผมขับรถกลับทางเดิม พอใกล้จุดดังกล่าวก็ชะลอความเร็วลง มองไปฝั่งตรงข้าม เห็นมือไม้เริ่มกอดกันแล้ว ...
เอาล่ะหว่า... อยากดูจนจบก็กลับรถขับวนไปดูอีก ... ยังไม่หนำใจครับ ก็วนอีก ... วนอยู่อย่างนั้นจนคู่นั้นไม่ได้อยู่ในท่านั่งครับ เป็นท่านอนแทน แต่ก็เห็นไม่ชัดอยู่ดีแหละ
รอบสุดท้ายวนกลับมาดูไม่เห็นรถจอดอยู่แล้ว ผมก็สวมวิญญาณเป็นพิสูจน์หลักฐานครับ... แบบว่าลงจากรถไปดูตรงที่เกิดเหตุซะหน่อย เรื่องนี้ริวขอยุ่งละกัน
ผลการตรวจพิสูจน์พบของกลาเป็นซองถุงยาวอนามัยใช้แล้ว และมีถุงยางใช้แล้วทิ้งอยู่ด้วย
แหม่ๆๆๆๆๆ สมใจอยากครับ ที่อยากรู้อยากเห็นเรื่องของชาวบ้านเขารู้แล้วสมใจแล้วก็กลับสิครับ บ้านผมอยู่ไกลเหลือหลาย อยู่ริมหนองสิม เมืองอุดร...
ระหว่างทางขับรถกลับก็เลี้ยวซ้ายผ่านหน้าบิ๊กซีอุดร ขับรถกลับแบบว่าอารมณ์ดี ตื่นเต้นได้อยู่ร่วมเห็นเหตุการฟีเจอร์ริ่งกันตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ แถมได้ลงไปพิสูจน์ทราบ พบหลักฐานคาตาอีก แบบว่าภูมิใจในสมมติฐานของตัวเองจริงจริ้งงง ที่คิดไม่ผิด
ขับรถมาใกล้จะถึงห้างแม็คโคร รถยามาฮ่า Bell 100 สีแดงเจ้ากรรมก็มีอาการกระตุกเล็กน้อย แล้วก็ดับวูปไป
เอาแล้วไง... ลองสตาร์ทอีกที ติด ๆ ดับๆ ในใจคิดถึงโฆษณาน้ำมันเครื่องไดเกียว ที่มีสาวสวยสี่คนจอดถาม. "โต้...รถเป็นอะไร" แหมๆ ๆ รถเสียสตาร์ทไม่ติดครับ
แต่มันไม่เกี่ยวกะน้ำม้นเครื่องเล้ย... มันเกี่ยวกะน้ำมันรถครับ ป๊าดโธ่เอ้ย ...
เงินก็ไม่มีติดตัวซักบาท ทำไงดีล่ะ เข็นไปเรื่อย บ่นด่าตัวเอง สมน้ำหน้าตัวเอง และขำตัวเอง
สุดท้ายเข็นไปจนถึง บขส. แล้วจ้างพี่วินแถวนั้นถีบไปส่งที่บ้าน แล้วเอาเงินที่บ้านจ่ายเค้าไป
สรุปว่าวนรถจนน้ำมันแห้ง กี่รอบจำไม่ได้ ทำให้ต้องรถน้ำมันหมดกลางทาง. เข็นไปอีกไกลมาก สมน้ำหน้าตัวเองครับ
ประสบการณ์ขับรถจนน้ำมันหมด เพราะอยากรู้เรื่องของชาวบ้าน สมน้ำหน้าตัวเอง...
โดยเรื่องนี้เกิดขึ้นนานแล้วเมื่อประมาณปี 2543 ก็อยากเล่าผ่านตัวหนังสือให้รู้กันไป. เรื่องมีอยู่ว่า...
ช่วงประมาณ 3 ทุ่ม หน้าหนาวริมถนนรอบเมืองอุดร เส้นระหว่างบิ๊กซีไปแยกบ้านจั่น
กระผมขับรถไปส่งแฟนเก่าอยู่ใกล้ๆ ทางรถไฟ โดยช่วงที่ขับผ่านนั้น สายตาได้มองไปข้างทางเห็นรถมอเตอร์ไซด์จอดอยู่
มองลึกลงไปพุ่มไม้อีกนิดก็เห็นคน 2 คน คงนั่งจีบกันอยู่
ริมถนนแถวนั้นมืดมาก และจะเป็นริมคลองมีพุ่มไม้ตลอดแนว วัยรุ่นเค้าชอบไปพรอดพร่ำรักกันครับ รถผมขับผ่านก็เห็นแล้วว่าต้องมีฉากฟีเจอร์ริ่งกันต่อไปแน่ๆ
หลังส่งแฟนเสร็จผมขับรถกลับทางเดิม พอใกล้จุดดังกล่าวก็ชะลอความเร็วลง มองไปฝั่งตรงข้าม เห็นมือไม้เริ่มกอดกันแล้ว ...
เอาล่ะหว่า... อยากดูจนจบก็กลับรถขับวนไปดูอีก ... ยังไม่หนำใจครับ ก็วนอีก ... วนอยู่อย่างนั้นจนคู่นั้นไม่ได้อยู่ในท่านั่งครับ เป็นท่านอนแทน แต่ก็เห็นไม่ชัดอยู่ดีแหละ
รอบสุดท้ายวนกลับมาดูไม่เห็นรถจอดอยู่แล้ว ผมก็สวมวิญญาณเป็นพิสูจน์หลักฐานครับ... แบบว่าลงจากรถไปดูตรงที่เกิดเหตุซะหน่อย เรื่องนี้ริวขอยุ่งละกัน
ผลการตรวจพิสูจน์พบของกลาเป็นซองถุงยาวอนามัยใช้แล้ว และมีถุงยางใช้แล้วทิ้งอยู่ด้วย
แหม่ๆๆๆๆๆ สมใจอยากครับ ที่อยากรู้อยากเห็นเรื่องของชาวบ้านเขารู้แล้วสมใจแล้วก็กลับสิครับ บ้านผมอยู่ไกลเหลือหลาย อยู่ริมหนองสิม เมืองอุดร...
ระหว่างทางขับรถกลับก็เลี้ยวซ้ายผ่านหน้าบิ๊กซีอุดร ขับรถกลับแบบว่าอารมณ์ดี ตื่นเต้นได้อยู่ร่วมเห็นเหตุการฟีเจอร์ริ่งกันตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ แถมได้ลงไปพิสูจน์ทราบ พบหลักฐานคาตาอีก แบบว่าภูมิใจในสมมติฐานของตัวเองจริงจริ้งงง ที่คิดไม่ผิด
ขับรถมาใกล้จะถึงห้างแม็คโคร รถยามาฮ่า Bell 100 สีแดงเจ้ากรรมก็มีอาการกระตุกเล็กน้อย แล้วก็ดับวูปไป
เอาแล้วไง... ลองสตาร์ทอีกที ติด ๆ ดับๆ ในใจคิดถึงโฆษณาน้ำมันเครื่องไดเกียว ที่มีสาวสวยสี่คนจอดถาม. "โต้...รถเป็นอะไร" แหมๆ ๆ รถเสียสตาร์ทไม่ติดครับ
แต่มันไม่เกี่ยวกะน้ำม้นเครื่องเล้ย... มันเกี่ยวกะน้ำมันรถครับ ป๊าดโธ่เอ้ย ...
เงินก็ไม่มีติดตัวซักบาท ทำไงดีล่ะ เข็นไปเรื่อย บ่นด่าตัวเอง สมน้ำหน้าตัวเอง และขำตัวเอง
สุดท้ายเข็นไปจนถึง บขส. แล้วจ้างพี่วินแถวนั้นถีบไปส่งที่บ้าน แล้วเอาเงินที่บ้านจ่ายเค้าไป
สรุปว่าวนรถจนน้ำมันแห้ง กี่รอบจำไม่ได้ ทำให้ต้องรถน้ำมันหมดกลางทาง. เข็นไปอีกไกลมาก สมน้ำหน้าตัวเองครับ