ผมมีคนที่ผมเเอบรักอยู่คนหนึ่ง เเล้ววันหนึ่งผมก็ได้ไปเจอเฟสของเขาเเล้วนั้นคือครั้งเเรกที่ผมได้คุยกับเขาในเเชท เเละมีอยู่วันหนึ่งเป็นวันเเรกที่ได้คุยกันเเบตัวต่อตัวครั้งเเรก เขามายืมของผมเเล้วเราก็ได้คุยกันสักพักเเล้วเราทั้งสองก็เเยกกันเข้าบ้าน เเล้วมันชั่งบังเอญที่ว่าบ้านของเราสองคนนั่นอยู่ติดกัน
เเล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มสนิทกันเรื่อยๆจนมีอยู่วันนึ่งเขาได้ออกปากมาว่าออกไปซื้อของเป็นเพื่อนหน่อย ผมก็ถามไปว่าที่ไหน(ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก)เเล้วผมก็ถามไปว่าเเล้วมีใครไปด้วยไหมเขาก็บอกมีเเค่เราสองคน ในตอนนั้นเเหละ ใจผมมันก็เต้นเเบบบอกไม่ถูกเลย เเล้วพอถึงช้าววันนั้นเราก็ได้นั่งรถไปด้วยกัน
เเล้วเขาก็หลับไปตอนนั่นผมได้เเค่นั่งมองใบหน้าของเขา พอถึงห้างเราสองคนก็เริ่มเดินกันตั้งเเต่ 11 โมงกว่าจน 4 โมงกว่าๆ เเต่เเปลกจังที่ผมไม่ได้รู้สึกเหนื่อยเลยหรือคงเป็นเพราะเธอ เเล้วเวลาก็ผ่านมาได้ 2 วันให้หลังช่วงนั้นเป็นวันเกิดของเขาพอดี ผมเลยจะพาเขาไปดูหนังย้อนหลังวันเกิดของเขา
เเล้วผมจะบอกความรู้สึกทุกอย่างที่ผมมีกับเขาไป เเต่บางอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด 3 วันก่อนไปดูหนังเราได้คุยกัน คือผมได้พูดไปว่าจะขอคบกับเธอ
เเล้วเราทั้งสองคนต่างก็เขิญกันทั้งคู่ เเต่เธอยอมรับคำขอของผม คืนนั้นผมดีใจมาก เเล้ว 2 วันให้หลังเธอก็หายไปเธอบล๊อคเฟสของผม ในตอนนั้นความรู้สึกของผมมันเคว้งคว้างมาก เหมือนไม่มีที่จะยืนในตอนนั้นผมเริ่มคิดว่าผมได้ทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่า ผมเลยสมัครเฟสใหม่เขาไปถามเธอเเละขอโทษเธอ เเต่เธอก็ไม่ตอบจนเวลาผ่านมา1อาทิตย์มีข้อความตอบกลับมาว่า 'โทดทีน่ะ เเต่พี่เราบอกบอกห้ามยุ่งกัน ตัดกันตรงนี้น่ะ ทำเป็นไม่รุจักกันได้ไหม' นั่นละครับคือครั้งสุดท้ายที่เราได้ติดต่อกัน จนเวลาผ่านมาเป็น 1 เดือนผมไม่มีหน้าไปมองเขาเลยจะโทรไปก็ยังไม่กล้า พออยากจะลืมภาพความทรงจำมันยิ่งชัดเจนมากขึ้นเเละมันไม่อาจลืมเลือนหรือจางหายไป เเต่มันจะเก็บอยู่ในใจเสมอ.
ผมควรจะทำยังไงดี
เป็นเรื่องที่เกิดกับผมไม่นานนี้ ถ้ามันเกิดกับคุณ คุณจะทำยังไง
เเล้วหลังจากนั้นเราก็เริ่มสนิทกันเรื่อยๆจนมีอยู่วันนึ่งเขาได้ออกปากมาว่าออกไปซื้อของเป็นเพื่อนหน่อย ผมก็ถามไปว่าที่ไหน(ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก)เเล้วผมก็ถามไปว่าเเล้วมีใครไปด้วยไหมเขาก็บอกมีเเค่เราสองคน ในตอนนั้นเเหละ ใจผมมันก็เต้นเเบบบอกไม่ถูกเลย เเล้วพอถึงช้าววันนั้นเราก็ได้นั่งรถไปด้วยกัน
เเล้วเขาก็หลับไปตอนนั่นผมได้เเค่นั่งมองใบหน้าของเขา พอถึงห้างเราสองคนก็เริ่มเดินกันตั้งเเต่ 11 โมงกว่าจน 4 โมงกว่าๆ เเต่เเปลกจังที่ผมไม่ได้รู้สึกเหนื่อยเลยหรือคงเป็นเพราะเธอ เเล้วเวลาก็ผ่านมาได้ 2 วันให้หลังช่วงนั้นเป็นวันเกิดของเขาพอดี ผมเลยจะพาเขาไปดูหนังย้อนหลังวันเกิดของเขา
เเล้วผมจะบอกความรู้สึกทุกอย่างที่ผมมีกับเขาไป เเต่บางอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด 3 วันก่อนไปดูหนังเราได้คุยกัน คือผมได้พูดไปว่าจะขอคบกับเธอ
เเล้วเราทั้งสองคนต่างก็เขิญกันทั้งคู่ เเต่เธอยอมรับคำขอของผม คืนนั้นผมดีใจมาก เเล้ว 2 วันให้หลังเธอก็หายไปเธอบล๊อคเฟสของผม ในตอนนั้นความรู้สึกของผมมันเคว้งคว้างมาก เหมือนไม่มีที่จะยืนในตอนนั้นผมเริ่มคิดว่าผมได้ทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่า ผมเลยสมัครเฟสใหม่เขาไปถามเธอเเละขอโทษเธอ เเต่เธอก็ไม่ตอบจนเวลาผ่านมา1อาทิตย์มีข้อความตอบกลับมาว่า 'โทดทีน่ะ เเต่พี่เราบอกบอกห้ามยุ่งกัน ตัดกันตรงนี้น่ะ ทำเป็นไม่รุจักกันได้ไหม' นั่นละครับคือครั้งสุดท้ายที่เราได้ติดต่อกัน จนเวลาผ่านมาเป็น 1 เดือนผมไม่มีหน้าไปมองเขาเลยจะโทรไปก็ยังไม่กล้า พออยากจะลืมภาพความทรงจำมันยิ่งชัดเจนมากขึ้นเเละมันไม่อาจลืมเลือนหรือจางหายไป เเต่มันจะเก็บอยู่ในใจเสมอ.
ผมควรจะทำยังไงดี