สวัดดีครับตอนนี้ผมเป็นนักศึกษาปี1 ขอเล่าสรุปสั้นๆนะครับ
ตอนผมจีบกับเเฟนผม เธอเคยเล่าว่าเคยเกือบได้กับเพื่อนสนิทตัวเองที่รู้จักกันตั้งเเต่ ม 1 (ตอนนี้อยู่ปี1)
ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอมของมหาลัย เธอคุยเรื่อง18+กับเพื่อนคนนั้นเชิงมา งี่ยน เเเบบนี้แบบนั้นคุยกันเเบบเมามันส์ ละเพื่อนชายคนนั้นก็บอกว่ามาเจอกันได้มั้ย เเต่เธอกลับมหาลัยมาเเล้ว 
ตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรเพราะเเค่อดีตเเละตอนนั้นก็ไม่มีเเฟน
จนมีผมเธอยังเป็นเพื่อนสนิทกับคนนั้นอยู่เเต่ไม่ได้คุยอะไรเชิงนี้กันเเล้ว
เเต่มีวันนึงผมลองถามเรื่องพวกนี้ เธอก็ให้อ่านเเชทนะ หน้าผมเเบบหลุดไปเลยเเต่มันก็เเค่อดีต
ผม:เราเชื่อใจเธอมากนะเเต่/ม่เชื่อใจบรรยากาศเกิดวันไหนไปเที่ยวด้วยกันเเล้วบรรยากาศพาไปงี้อะ
เธอ : เรามีแฟนเเล้วเราไม่ไปมีอะไรกับคนอื่นนอกจากเเฟนหรอก บรรยากาศพาไป การที่คนเราพูดเเบบนั้นคือเราไม่รักเเฟนเลยนะ คนเราสามารถพูดปฏิเสธได้นะถ้าเราคิดถึงนึกถึงเเฟนเราจริงๆจะไม่มีคําว่าบรรยากาศพาไปอย่ากังวลเลย
ผมเชื่อใจเธอมากกๆเลยเเละเชื่อใจเพื่อนคนนั้นระดับนึงเเต่ก็หวั่นๆ

ตอนนี้ผมกับเเฟนก็รักกันดีเเละเเฟนก็ไม่ได้คุยอะไรเเบบนั้นกับเพื่อนคนนั้น

เเต่ละคนเคยมีประสบการณ์หรือมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างงครับ